น้ำตาหลั่งรินรดหยดเปียกหมอน ลมหายใจรอนรอนอาทรหา ถวิลหวังจะพบเจอในไม่ช้า เร่งคืนวันเวลาหมุนเร็วไว จากอาทิตย์เป็นจันทร์เลยผันผ่าน ช่างเนิบนาบเนิ่นนานจนอ่อนไหว เฝ้ารำพันฝันเพ้อถึงคนไกล ความห่วงใยฝากหอบไปกับสายลม ตกกลางคืนดึกดื่นยิ่งใจหวิว ต้นไม้พลิ้วจิ้งหรีดร้องกันเสียงขรม ชวนให้เหงาเปล่าเปลี่ยวเสี้ยวอารมณ์ ความซึมเศร้าถาโถมชะโลมแล คืนและวันล่วงไปอย่างช้าๆ ให้เวลาพิสูจน์ในรักแท้ เวลาผ่านแต่ใจไม่เปลี่ยนแปร ยังมั่นคงแน่วแน่เพียงรักเรา
หน้าส่วนตัว
698
