31 ตุลาคม 2549 10:30 น.
พู่กันด้ามน้อย
ฉันันเริ่มต้นฤดูหนาวด้วยน้ำตา
ความรักมีแต่ความหลอกลวง
ทุกๆคืนฉันจะหลับตาลงได้อย่างไร
เพราะฉันไม่รู้ว่า...
พรุ่งนี้ จะมีเสียงใดปลุกฉันจากนิทรา
พรุ่งนี้ ความเหงาจะเคาะประตูเรียกใคร
พรุ่งนี้ ความเศร้าจะมีผู้ใดมาห่วงใย
พรุ่งนี้ จะมีสิ่งใดอยู่ในความคิดถึง
ฉันเริ่มต้นฤดูหนาวด้วยความว่างเปล่า
ความรักมีแต่เพียงคำถาม
ทุกๆคืนฉันเฝ้าแต่รอคอยคำตอบ
จากใครบางคน...เพื่อที่ว่า...
พรุ่งนี้ ความหนาวจะถูกบำบัดด้วยไออุ่นที่ต้องการ
พรุ่งนี้ ความทุกข์จะคลี่คลายด้วยรอยยิ้มของเธอ
พรุ่งนี้ น้ำตาจะเหือดแห้งอีกครั้งด้วยอุ้งมือนั้น
พรุ่งนี้ ความรู้สึกจะได้รับการปลดปล่อยจากพันธนาการ
ฉันเริ่มต้นฤดูหนาวด้วยความสิ้นหวัง
ความรักมีเพียงหัวใจดวงเดียว
ทุกๆคืนฉันเฝ้ารอแต่ใจดวงนั้นที่จะเติมเต็ม ที่ว่างๆตรงนี้
เพื่อพรุ่งนี้ ความสุขจะกลับมาอีกครั้ง..
หลังจากสิ้นฤดูหนาว
19 ตุลาคม 2549 11:43 น.
พู่กันด้ามน้อย
เธอจากไปแล้ว
แต่ทุกๆคืนฉันยังมีเธออยู่ในฝัน
แต่ก็เป็นฝันร้าย..ที่ฉันไม่อยากตื่น
20 กรกฎาคม 2549 13:52 น.
พู่กันด้ามน้อย
ความหวานของคุณ
ทำให้ทุกๆ วันของฉันมีรอยยิ้ม
.........
สำหรับฉัน..ความรักไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต
แต่ความรัก
คือรอยยิ้มของชีวิต
.........
และมันถูกเติม
ด้วยน้ำตาลแสนหวาน
จากทุกๆ อย่างที่เป็นคุณ
13 กรกฎาคม 2549 10:05 น.
พู่กันด้ามน้อย
ไม่มีอะไรมากมาย
แค่อยากให้ยืนอยู่ตรงข้ามกันแบบนี้
ไม่หวังจะยืนข้างกัน
แต่อยากให้มองเห็นกัน..อยู่เสมอ
15 มิถุนายน 2549 16:57 น.
พู่กันด้ามน้อย
ฉันรู้สึกเหมือนคนอกหัก
โลกมันวังเวงพิกล
มีความเหงาอยู่ลึกๆ
กลัว..และเจ็บอยู่ข้างใน
คนอย่างฉันไม่มีน้ำตา
ความเศร้าทำให้เราตาย
แต่พรุ่งนี้เราจะเกิดใหม่
และรู้สึกอกหักอีกครั้ง
นี่แหละ...เมื่อฉันรู้สึกรักใคร
ฉันจะอกหักได้ทุกวัน
และคิดอยู่เสมอว่าความรัก
กำลังจะจากเราไป
.......