22 มีนาคม 2548 00:34 น.
พู่กันของหูกวาง
แว่วแว่วความห่วงหามาทางนี้
เสียงกระซิบเบาเบาบอกคนดี...ว่าคิดถึง...
กลางคืนเงียบนัก..แต่รักยังคำนึง
ยังฝากคำกลอนซึ้งซึ้งผ่านหัวใจ
บอกถึงความเป็นไปของเขาบ้าง
กระซิบกลับมาห่างห่าง..ว่า(ชิวชิว)ได้
ฉันจะได้รับรู้..ว่าเขาเป็นอยู่แสนสบาย
แค่เห็นเพียงข้อความของหวานใจ..ก็เพียงพอ
อืมม นะ...ท้องฟ้า...ราตรีนี้
ฉันนั้นมีสิ่งหนึ่งที่อยากขอ
แก้ว..แหวน..เงิน..ทอง...เกินไป!! คงไม่รอ
จันทร์เจ้าข้าฉันขอ...ให้เขาฝันดี
แล้วฉันก็อุ่นใจ..ในความรัก
แม้เป็นเพียงบทหนึ่งที่สั้นนัก..ในคืนนี้
เมื่อยามฉันหลับตา..พร้อมกันกับเขาที่ว่า..พอดิบพอดี
ก็ขอให้ในฝันเราคืนนี้..มีเขาด้วยคน