20 พฤษภาคม 2547 17:59 น.

เผื่อว่าเธอจะจำมันได้

พู่กันของหูกวาง


             ฉันอยากเดินกลับมา
         อยากจะยืนมองท้องฟ้าตรงนี้
      ก้อนเมฆที่ไม่เคยเปลี่ยนไปสักที
        สายลมที่พัดอยู่อย่างนี้เรื่อยไป

               ข้อแม้ของวัน..เวลา..
     ทำให้เกิดคำอำลา..ในวาระสุดท้าย
     ฉันจะเดินผ่านมามองหาความห่วงใย
         ที่หลงเหลือตั้งแต่วันฉันจากไป..
              ..โดยไม่รู้วันกลับมา..

      หรือเพราะสายใยของความผูกพัน
         มันทำให้ฉันหันกลับมาห่วงหา
        ทวงถามความรู้สึกที่เลือนลางตา
        ให้กลับคืนมาเจิดจ้า..ในหัวใจ..

          เผื่อว่าความทรงจำเหล่านั้น
             เราจะยังจดจำมันอยู่ได้
    ให้รู้ว่าไม่ใช่แค่ฉัน..ที่นอนฝันอยู่ร่ำไป
    เพราะสิ่งที่ฉันสัมฝัสได้..คือความอุ่นใอ..
  ที่ความรู้สึกของคนรักเธอหมดใจ..ไม่เคยลืม

ถึงเวลาเปลี่ยนมันก็ต้องเปลี่ยนล่ะนะครับ ตอนนี้พู่กันเข้ามาเพื่อน เสิร์ช หาข้อมูลของที่เรียนพิเศษ ก็เลยได้โอกาสเข้ามาที่นี่ พู่กันยังไม่ลืมนะครับ งานอดิเรกที่รักที่สุดของพู่กัน กลอน...มันไม่ทำให้พู่กันลืมเพื่อนๆ  ที่นี่หรอกครับ..แต่ยังไงพู่กันก็ต้องเติบโต จำต้องเปลี่ยนแปลงบางอย่างบ้าง..ยังรักเพื่อน ๆ เหมือนที่เคยรักเสมอนะครับ..เก็บกลอนเฉพาะกิจไว้เต็มเลยล่ะครับ ไว้จะเอามาให้อ่านนะ..

     เพราะมันเปลี่ยนไปเร็วหรือเกิน
       เร็วจนฉันก้าวเดินอยู่ไม่ได้
      จำต้องวิ่งเพื่อชิงเอาวันต่อไป
        ให้มั่นคงยิ่งใหญ่..ตลอดกาล
				
9 พฤษภาคม 2547 22:12 น.

ฝากทุกคนไว้..พู่กันไปนะ

พู่กันของหูกวาง



     ตั้งแต่วันที่พู่กันเข้ามาที่นี่..มีความอบอุ่นหลายอย่างเข้ามาทำให้พู่กันไม่เหงา..ไม่เดียวดาย..
วันเวลาทำให้ชีวิตของคนบางคนเปลี่ยนไป..
บาดแผลที่เกิดจากความผิดหวังมันทำให้คนเราท้อแท้ และหมดแรงจะต่อสุ้
พู่กัน..เป็นผู้ชายที่ขี้อ่อนไหว..รักง่าย แต่หน่ายช้า (เค้าหน่ายไปตั้งนานแล้ว เราไม่รู้..อ้าว โง่นี่)..ชอบจมกับความหลัง..
แต่พอมาถึงวันที่เราต้องโตเสียที..จึงจำเป็นต้องทำความเข้าใจกับทุกสิ่ง..

คงนาน กว่าเราจะมาเจอกันอีกหน...
คิดถึงนะครับ..

คุณผู้หญิงไร้เงา
คุณ rain
คุณแก้วประเสริฐ
คุณ Tiki
คุณชัยชนะ
คุณเมจิคเชี่ยน
คุณซอมพลอ
คุณช็อกโกแลต
คุณรักคุณคับ
คุณภูตะวัน ตะวันรอน
คุณหนามไม้ไผ่
คุณแก้ม..ป่อง
คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน
คุณนกตะวัน
คุณ Magic
คุณ First_January
คุณแม่จิตร
คุณกุ้งหนามแดง
คุณนางฟ้าซาตาน
คุณ When_i_Fall_in_love
คุณแก้วรัดเกล้า
คุณตะแหง่ว
คุณพุดพัดชา
คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
คุณพาฝัน
คุณเมลโล่
คุณ wayner
คุณอาภาภัส
คุณตฤณ
คุณเพียงคนเดียว
คุณโลกแห่งความฝัน
คุณผีเสื้อปีกบาง
คุณฤกษ์
คุณเซเลอร์วีนัส
คุณกระดานโต้คลื่น
คุณลาเวนเดอร์
คุณเด็กหญิงสานฝัน
คุณ fatima
คุณวันสุข
คุณ Ardin
คุณ )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
คุณนางสาวใบไม้
คุณ ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน
คุณเม็ดซายน์
คุณเพชรพรรณราย
คุณวิจิตร ภู่เงิน
คุณ Completely
คุณ sun strom 
คุณ atm
คุณน้ำตาอาบแก้ม
คุณรุ้งสวรรค์
คุณ  namsai
คุณสายน้ำที่หลับไหล
คุณแอ๊ปเปิ้ล
คุณ sky
คุณมังกรนิทรา
คุณ kOrOkOsO
คุณนิติ
คุณน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
คุณใบชาสีส้ม
คุณราชิกา
คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
คุณ mimmy
คุณหมึกมรกต
คุณเรือใบ
คุณ 007
คุณสิปราง
คุณจีอึนซองและฮานเยวอน
คุณลูกปัด
คุณ  !!!...^Imagine^...!!!
คุณก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
คุณผู้หญิงสีม่วง
คุณพุด
คุณพี่ดอกแก้ว
คุณวสุนทรา
คุณม้าลาย
คุณ**กฤษณะ**
คุณโยธวาธิต
คุณปรีดี อู่ทรัพย์
คุณ ขอบฟ้า ขอบฝั่ง ความหวัง แผ่นดิน
คุณฝ่ามือคางคก
คุณน้ำ
คุณ  sorry
คุณเงาเมฆ
คุณรอยยิ้มรสมินท์
คุณ ^^_PAN_^^
คุณ ชาติกานต์
คุณสายรุ้ง
คุณเบนนี่
คุณที่รักของฉัน
คุณ cartoon^_^
คุณเพชรพรรณราย
คุณแทนคุณแทนไทย
คุณคนใจเดียว
คุณเมกกะ
คุณ Look Out
คุณผมชื่อโจ้
คุณเรไร
คุณผู้หญิงคนนึง
คุณ**ปราศนาการ
คุณพู่กัน_กับ_จานสี
คุณรดา
คุณเจ้าขาว
คุณอัณณพ
คุณ  =_+ VeNuS +_=
คุณผู้เฒ่า
คุณอัลมิตรา
คุณ idealjob
คุณชาติกานต์
คุณลำน้ำน่าน
คุณสาวบ้านนา
คุณเพื่อความฝัน
คุณกำมะหยี่
คุณยโส
คุณน้ำผึ้งหวาน
คุณเหลอหลา
คุณ hendrix 
คุณปุถุซน
คุณคนใจเดียว
คุณรัถยา
คุณ่jk lmn 
คุณ เฟี้ยตเตอร์ 
คุณฮิคารุ
คุณก.ศ.กษิพจน์ 
คุณ  เชษฐภัทร วิสัยจร 
คุณใยแมงมุม
คุณ -๑- เจ้าชายยุนเทโซ-๑- 
คุณมันส์ฝรั่ง
คุณเสียงเรียกจากสายลม

หมดมะ..ใครยังไม่เห็นชื่อก็อย่าว่ากันนะครับ ต้องขออภัยอย่างยิ่ง พู่กันตาลายไปหมดแล้ว..

ก่อนจะไปขอฝากอะไรหน่อย..

                จงอย่าเป็นเหมือนเช่นคนอื่น
            จงอย่าทนฝืนเป็นอะไรตามใครเขา
          จงอย่าเดินตามคนอื่นคิดเหมือนติดเงา
           แต่จงเป็นตัวของตัวเรา..ให้สวยงาม..

เป็นตัวของตัวเราให้สวยงามนะครับ...*-*
โชคดีทุกคนนะครับ...
แล้วเจอกันใหม่นะ..*-*
				
6 พฤษภาคม 2547 18:52 น.

ไม่อาจเป็นเหมือนเดิม(ละอายจัง)

พู่กันของหูกวาง


                     เธอรู้ไหม..ฉันเจ็บปวดเหลือเกิน
                      ความที่ห่างเหิน..ทำให้ฉันสงสัย
                   ทั้งที่เราสองคนก็ต่างทำความเข้าใจ
                    ฉันขอโทษเธอไปแล้วใช่ไหม..คนดี

                              แต่ทำไมเธอถึงเย็นชา
                    ทั้งที่ฉันส่งแววตา..เธอกลับหลบหนี
                    หรือว่าเราสองคน..ไกลจนเกินพอดี
                   เธอจึงไม่คุ้นกับคนคนนี้..เหมือนเคย

                  หรือว่ามันนาน..นานจนทุกอย่างเปลี่ยนไป
            เธอไม่เหมือนเดิมแล้วใช่ไหม..ฉันจะได้ไม่เปิดเผย
                         จะเก็บความหวังดี..ที่ไม่เกินเลย
            ไว้ในใจอย่างนี้เหมือนเคย..ไม่อาจเปิดเผยกับเธอ..


ละอายสิครับ มีเวลามาแต่งกลอน แต่ว่าไม่มีเวลามาเยี่ยมเพื่อน ๆ ยังไงก็ต้องขอโทษไว้ด้วยนะครับ พู่กันมันไม่เอาไหนเอง ตอนนี้กำลังเตรียมสอบสัมภาษณ์ด้วยล่ะครับ แล้วก็ต้องมอบตัว ซื้อเสื้อผ้า ย่งมากครับ ตอนนี้ต้องขอตัวก่อนนะครับ คิดถึงทุกคนเลยนะครับ				
4 พฤษภาคม 2547 12:34 น.

ผู้หญิงอ่านนิยาย..ผู้ชายอ่านนิทาน

พู่กันของหูกวาง


                   ..เมื่อเธอเป็นผู้หญิงช่างฝัน..
            ..ตัวละครนิยายเหล่านั้น..ที่เธอเคยไฝ่..
               .. ส่งมอบความรัก และช่อดอกไม้..
             .. สื่อความห่วงใย..ด้วยความผูกพัน..

                    ..ฉันคงไม่อาจเป็นอย่างใคร..
           .. ที่รักเจ้าหญิงได้เหมือนนิยายเหล่านั้น..
             ..ฉันคนนี้..ก็เหมือนตัวละครในนิทาน..
       ..เป็นได้แค่ภาพระบายสีสัน..ไร้ความฝันใดใด..

                         ..คงไม่ดีพอจะรักเธอ..
              ..ละเมอ เพ้อ อยู่แต่เพียงว่าอ่อนไหว..
                     ..ดูว่าแตกต่าง และห่างไกล..
       ..เกินว่าคนอ่านนิยาย..จะฝันไฝ่กับคนอ่านนิทาน..
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพู่กันของหูกวาง
Lovings  พู่กันของหูกวาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพู่กันของหูกวาง
Lovings  พู่กันของหูกวาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพู่กันของหูกวาง
Lovings  พู่กันของหูกวาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพู่กันของหูกวาง