9 พฤษภาคม 2547 22:12 น.
พู่กันของหูกวาง
ตั้งแต่วันที่พู่กันเข้ามาที่นี่..มีความอบอุ่นหลายอย่างเข้ามาทำให้พู่กันไม่เหงา..ไม่เดียวดาย..
วันเวลาทำให้ชีวิตของคนบางคนเปลี่ยนไป..
บาดแผลที่เกิดจากความผิดหวังมันทำให้คนเราท้อแท้ และหมดแรงจะต่อสุ้
พู่กัน..เป็นผู้ชายที่ขี้อ่อนไหว..รักง่าย แต่หน่ายช้า (เค้าหน่ายไปตั้งนานแล้ว เราไม่รู้..อ้าว โง่นี่)..ชอบจมกับความหลัง..
แต่พอมาถึงวันที่เราต้องโตเสียที..จึงจำเป็นต้องทำความเข้าใจกับทุกสิ่ง..
คงนาน กว่าเราจะมาเจอกันอีกหน...
คิดถึงนะครับ..
คุณผู้หญิงไร้เงา
คุณ rain
คุณแก้วประเสริฐ
คุณ Tiki
คุณชัยชนะ
คุณเมจิคเชี่ยน
คุณซอมพลอ
คุณช็อกโกแลต
คุณรักคุณคับ
คุณภูตะวัน ตะวันรอน
คุณหนามไม้ไผ่
คุณแก้ม..ป่อง
คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน
คุณนกตะวัน
คุณ Magic
คุณ First_January
คุณแม่จิตร
คุณกุ้งหนามแดง
คุณนางฟ้าซาตาน
คุณ When_i_Fall_in_love
คุณแก้วรัดเกล้า
คุณตะแหง่ว
คุณพุดพัดชา
คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
คุณพาฝัน
คุณเมลโล่
คุณ wayner
คุณอาภาภัส
คุณตฤณ
คุณเพียงคนเดียว
คุณโลกแห่งความฝัน
คุณผีเสื้อปีกบาง
คุณฤกษ์
คุณเซเลอร์วีนัส
คุณกระดานโต้คลื่น
คุณลาเวนเดอร์
คุณเด็กหญิงสานฝัน
คุณ fatima
คุณวันสุข
คุณ Ardin
คุณ )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
คุณนางสาวใบไม้
คุณ ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน
คุณเม็ดซายน์
คุณเพชรพรรณราย
คุณวิจิตร ภู่เงิน
คุณ Completely
คุณ sun strom
คุณ atm
คุณน้ำตาอาบแก้ม
คุณรุ้งสวรรค์
คุณ namsai
คุณสายน้ำที่หลับไหล
คุณแอ๊ปเปิ้ล
คุณ sky
คุณมังกรนิทรา
คุณ kOrOkOsO
คุณนิติ
คุณน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
คุณใบชาสีส้ม
คุณราชิกา
คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
คุณ mimmy
คุณหมึกมรกต
คุณเรือใบ
คุณ 007
คุณสิปราง
คุณจีอึนซองและฮานเยวอน
คุณลูกปัด
คุณ !!!...^Imagine^...!!!
คุณก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
คุณผู้หญิงสีม่วง
คุณพุด
คุณพี่ดอกแก้ว
คุณวสุนทรา
คุณม้าลาย
คุณ**กฤษณะ**
คุณโยธวาธิต
คุณปรีดี อู่ทรัพย์
คุณ ขอบฟ้า ขอบฝั่ง ความหวัง แผ่นดิน
คุณฝ่ามือคางคก
คุณน้ำ
คุณ sorry
คุณเงาเมฆ
คุณรอยยิ้มรสมินท์
คุณ ^^_PAN_^^
คุณ ชาติกานต์
คุณสายรุ้ง
คุณเบนนี่
คุณที่รักของฉัน
คุณ cartoon^_^
คุณเพชรพรรณราย
คุณแทนคุณแทนไทย
คุณคนใจเดียว
คุณเมกกะ
คุณ Look Out
คุณผมชื่อโจ้
คุณเรไร
คุณผู้หญิงคนนึง
คุณ**ปราศนาการ
คุณพู่กัน_กับ_จานสี
คุณรดา
คุณเจ้าขาว
คุณอัณณพ
คุณ =_+ VeNuS +_=
คุณผู้เฒ่า
คุณอัลมิตรา
คุณ idealjob
คุณชาติกานต์
คุณลำน้ำน่าน
คุณสาวบ้านนา
คุณเพื่อความฝัน
คุณกำมะหยี่
คุณยโส
คุณน้ำผึ้งหวาน
คุณเหลอหลา
คุณ hendrix
คุณปุถุซน
คุณคนใจเดียว
คุณรัถยา
คุณ่jk lmn
คุณ เฟี้ยตเตอร์
คุณฮิคารุ
คุณก.ศ.กษิพจน์
คุณ เชษฐภัทร วิสัยจร
คุณใยแมงมุม
คุณ -๑- เจ้าชายยุนเทโซ-๑-
คุณมันส์ฝรั่ง
คุณเสียงเรียกจากสายลม
หมดมะ..ใครยังไม่เห็นชื่อก็อย่าว่ากันนะครับ ต้องขออภัยอย่างยิ่ง พู่กันตาลายไปหมดแล้ว..
ก่อนจะไปขอฝากอะไรหน่อย..
จงอย่าเป็นเหมือนเช่นคนอื่น
จงอย่าทนฝืนเป็นอะไรตามใครเขา
จงอย่าเดินตามคนอื่นคิดเหมือนติดเงา
แต่จงเป็นตัวของตัวเรา..ให้สวยงาม..
เป็นตัวของตัวเราให้สวยงามนะครับ...*-*
โชคดีทุกคนนะครับ...
แล้วเจอกันใหม่นะ..*-*
6 พฤษภาคม 2547 18:52 น.
พู่กันของหูกวาง
เธอรู้ไหม..ฉันเจ็บปวดเหลือเกิน
ความที่ห่างเหิน..ทำให้ฉันสงสัย
ทั้งที่เราสองคนก็ต่างทำความเข้าใจ
ฉันขอโทษเธอไปแล้วใช่ไหม..คนดี
แต่ทำไมเธอถึงเย็นชา
ทั้งที่ฉันส่งแววตา..เธอกลับหลบหนี
หรือว่าเราสองคน..ไกลจนเกินพอดี
เธอจึงไม่คุ้นกับคนคนนี้..เหมือนเคย
หรือว่ามันนาน..นานจนทุกอย่างเปลี่ยนไป
เธอไม่เหมือนเดิมแล้วใช่ไหม..ฉันจะได้ไม่เปิดเผย
จะเก็บความหวังดี..ที่ไม่เกินเลย
ไว้ในใจอย่างนี้เหมือนเคย..ไม่อาจเปิดเผยกับเธอ..
ละอายสิครับ มีเวลามาแต่งกลอน แต่ว่าไม่มีเวลามาเยี่ยมเพื่อน ๆ ยังไงก็ต้องขอโทษไว้ด้วยนะครับ พู่กันมันไม่เอาไหนเอง ตอนนี้กำลังเตรียมสอบสัมภาษณ์ด้วยล่ะครับ แล้วก็ต้องมอบตัว ซื้อเสื้อผ้า ย่งมากครับ ตอนนี้ต้องขอตัวก่อนนะครับ คิดถึงทุกคนเลยนะครับ
4 พฤษภาคม 2547 12:34 น.
พู่กันของหูกวาง
..เมื่อเธอเป็นผู้หญิงช่างฝัน..
..ตัวละครนิยายเหล่านั้น..ที่เธอเคยไฝ่..
.. ส่งมอบความรัก และช่อดอกไม้..
.. สื่อความห่วงใย..ด้วยความผูกพัน..
..ฉันคงไม่อาจเป็นอย่างใคร..
.. ที่รักเจ้าหญิงได้เหมือนนิยายเหล่านั้น..
..ฉันคนนี้..ก็เหมือนตัวละครในนิทาน..
..เป็นได้แค่ภาพระบายสีสัน..ไร้ความฝันใดใด..
..คงไม่ดีพอจะรักเธอ..
..ละเมอ เพ้อ อยู่แต่เพียงว่าอ่อนไหว..
..ดูว่าแตกต่าง และห่างไกล..
..เกินว่าคนอ่านนิยาย..จะฝันไฝ่กับคนอ่านนิทาน..
25 เมษายน 2547 17:55 น.
พู่กันของหูกวาง
เมื่อเราต่างอยู่คนละฐานะ
ฉันจึงเข้าใจว่า..เราคงไม่อาจคบหา รู้จักกันได้
ฉันกับเธอ..เหมือนก้อนหินละเมอถึงดาวไกล
เพ้อพกแต่ความเป็นไปไม่ได้..ระหว่างเรา
แต่เพราะความผูกพันของวันเวลา
ทำให้ฉันคอยห่วงหา..แอบมองมาวันแล้ววันเล่า
แม้เราจะไม่เคยรู้จัก..ฉันก็ยังเอ่ยทักเธอเบา เบา
เปล่งเสียงในใจเหงา เหงา --ยินดีที่เราได้พบกัน--
อยากจะเรียกร้องความสนใจ
ล้อเล่นกับเพื่อนใกล้ ใกล้ ..หัวเราะออกไปสนุกสนาน
เผื่อเธอจะหันมามอง..เราอาจจะได้ลองรู้จักกัน
ส่งสื่อความรู้สึกนั้น..บางเวลาอันสั้นที่เราคุ้นเคย
แต่เธอก็ไม่หันมาสักที
ฉันพยายามเต็มที่..เพราะมีรักเต็มปรี่จะปิดเผย
หันมามองกันทางนี้..อย่าทำท่าทีเฉยเมย
ฉันหวั่นไหวเพราะไม่เคยรู้เลย..ว่าเธอคิดยังไง...
ไม่เคยมีใคร..ทำให้ฉันอ่อนไหวได้เพียงนี้
ยอมตัดความดื้ออวดดี..เห็นรักเหล่านี้เป็นเรื่องง่าย ง่าย
เธอทำให้ชีวิตฉัน..เป็นสุขกับความฝันในคืนเหงาใจ
เชื่อในความรักครั้งนี้อย่างงมงาย..
---และถอนตัวออกจากความรุ้สึกนี้ไม่ได้สักที---
21 เมษายน 2547 08:23 น.
พู่กันของหูกวาง
เมื่อวันที่เราไกลห่าง
ฉันเดินอ้างว้าง..ค้นหาเส้นทางของจุดหมาย
เหนื่อยล้าอ่อนแรง..ต้องทนเข้มแข็งข่มใจ
มันอาจจบโดยไม่มีเธอเคียงใกล้..ดูแลผูกพัน
ยอมเจ็บ..เพื่อเก็บเวลาในอดีต
แม้เหมือนมีดคมกรีด..คอยทิ่มแทงใจฉัน
ก้าวต่อไป..คงไม่อุ่นใจเหมือนวันวาน
วันที่เราเคยฝ่าฝัน..ดูแลซึ่งกันตลอดเวลา
เรื่องราวทั้งหลาย..คงไม่เลวร้ายไปกว่านี้
เรี่ยวแรงทั้งหมดที่ฉันมี..หวังจะได้ดีในวันหน้า
อาจจะมีความเหงา..คอยตามเป็นเงาลวงตา
อ่อนไหวไปบ้างตามประสา..
..แต่ฉันสัญญา..จะไม่มีวันถอยกลับมาตรงที่เดิม..