8 มกราคม 2548 22:24 น.
พู่กัน_สีขาว
เมื่อวันเวลาเดินผ่านไป อายุของเรานับวันก็จะเพิ่มขึ้น สิ่งต่างๆก็จะย่างก้าวเข้ามาเรื่อยๆ ประสบการณ์ใหม่ๆก็จะผ่านเข้ามาในชีวิตมากมาย อาจจะมีทั้งประสบการณ์ดีๆที่น่าจดจำ และประสบการณ์ไม่ดีที่น่าเก็บไว้เป็นบทเรียน คงไม่มีคนไหนหรอกทีมีเพียงแต่ประสบการณ์ที่ดีๆเพียงอย่างเดียว ก็จริงอยู่ที่ประสบการณ์ไม่ดีก็คงไม่มีใครอยากเจอกับมัน แต่มันก็เป็นเหมือนสิ่งที่สร้างมาคู่กันกับประสบการณ์ที่ดี ฉันว่าแทนที่เราจะวิ่งหนีประสบการณ์ที่ไม่ดีนี้ เราควรกล้าที่จะเผชิญหน้ากับมันมากกว่า ถ้าเราเหนื่อยหรืออ่อนล้ากับสิ่งที่ไม่ดี เราก็ควรที่จะหยุดพัก เก็บแรงไว้ เพื่อเอาแรงไปสู้กับสิ่งที่รออยู่ข้างหน้าต่อไป มันคงไม่คุ้มกันเลยใช่ไหมกับการที่เมื่อเราเจอกับสิ่งที่ไม่ดีแล้ว เราก็ไม่กล้าที่จะเดินต่อไปไม่มีพลังใจที่จะสูต่อ ถ้าเราคิดอย่างนี้แล้วล่ะก็ แล้วเมื่อไรเราจะเดินไปพบกับสิ่งที่ดีๆที่รอเราอยู่ข้างหน้าล่ะ ในเมื่อเราไม่กล้าแม้เพียงที่จะขยับเท้าแล้วก้าวเดินต่อไป นอกจากประสบการณ์ที่ดีและไม่ดีแล้ว สิ่งหนึ่งที่เป็นอุปสรรคสำคัญที่ทุกคนจะต้องเจอและทำให้บางคนถึงกับไม่คิดที่จะเดินต่อไปแม้เพียงก้าวเดียวก็คือ คามผิดหวัง ความล้มเหลว ฉันว่า คนที่เขาประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว คงไม่มีคนไหนหรอกที่เบื้องหลังของคำว่า ความสำเร็จนั้น จะไม่มีคำว่า ผิดหวังหรือคำว่า ล้มเหลวประกอบอยู่ ดังนั้นเมื่อเราเจอกับคำเหล่านี้แล้ว เราก็ไม่ควรที่จะละทิ้งความฝันของเราไปเลย ไม่ควรที่จะล้มแล้วล้มเลย ควรที่จะลุกขึ้นมา และนำสิ่งที่เราพลาดไปแล้วมาทำให้ดีขึ้น ถ้าเราไม่ยอมลุกเมื่อล้มไป เราก็จะไม่มีวันที่สะกดคำว่า ประสบความสำเร็จ ได้เลย
20 พฤศจิกายน 2547 21:37 น.
พู่กัน_สีขาว
คุณรู้ความหมายของคำว่าเพื่อนแท้รึเปล่าว่าหมายถึงอะไร ฉันว่าทุกคนก็อาจจะรู้อยู่แล้วว่าหมายถึงอะไร คำนิยามของคำว่าเพื่อนแท้นี้มันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรที่จะให้คำนิยามของคำนี้ แต่มันเป็นเพียงคำที่หาความจำกัดความไม่ได้ ฉันว่าคำว่าเพื่อนแท้นี้ คือการที่คุณมีความรู้สึกกับใครซักคนหนึ่งว่าเขาเป็นเพื่อนแท้ของคุณ แล้วคุณก็จะรู้สึกว่าคุณยอมไม่ได้ ถ้าเขาเป็นอะไรไป คุณไม่พอใจถ้ามีใครมาว่าเขา คุณยินดีช่วยเขาทุกครั้งที่เขาต้องการความช่วยเหลือ คุณร้องไห้ไปกับเขาเวลาที่เขาเศร้า คุยพร้อมที่จะยิ้นไปกับเขาเวลาที่เขามีความสุข คุณให้ความสำคัญกับเขาเท่าๆกับที่ให้ตัวเอง และคำนิยามของเพื่อนแท้ที่ดีที่สุดก็คือ การตายแทนกันได้ และอื่นๆอีกมาก เห็นไหมล่ะคะ ว่าใครๆก็สามารถบอกนิยามของคำๆนี้ได้ แต่จะมีสักกี่คนเชียวที่สามารถให้คำนิยามของคำว่าเพื่อนแท้ได้แล้วก็สามารถกระทำสิ่งที่พูดออกมาได้ด้วย
20 พฤศจิกายน 2547 09:16 น.
พู่กัน_สีขาว
วันที่ฉันได้ไปเข้าค่ายธรรมกับโรงเรียน ทีแรกก็นึกว่าจะน่าเบื่อ ไม่มีอะไรสนุกๆ เพราะพได้ยินว่าการเข้าค่ายธรรมแล้วทุกคนก็ต้องคิดเหมือนๆกันว่าต้องมีการนั่งสมาธิ สวดมนต์ อะไรประมาณนี้ แต่พอได้ไปเข้าค่ายในครั้งนี้จริงๆกลับแทบจะตรงกันข้ามกับที่คิดไว้เลย เป็นค่ายที่ฉันคิดว่าโหดนะ แทบจะโหดกว่าการเข้าค่ายลูกเสือด้วยมั้ง เขาจะมีข้าวให้กิน แล้วก็ต้องกินให้หมดอร่อยบ้างไม่อร่อยบ้าง แล้วก็จะให้นักเรียนเป็นคนเสิร์ฟอาหารกันเอง แล้วก็มีแบบทดสอบความเป็นเพื่อน ประมาณว่าให้เล่นเกม แบบให้ทุกคนอยู่กันในผืนผ้าใบเล็กฉบับเดียวให้ได้ โดยมคนอยู่ประมาณ 10 คน มันไม่ใช่เรื่องที่ง่ายๆเลยนะ กว่าจะทำได้ก็แทบตายเหมือนกัน ต้องมีการต่อตัวกันด้วย และกลุ่มที่แพ้ก็จะไม่ให้กินข้าว และให้เป็นเหมือนผู้รับใช้ของเพื่อนคนอื่น น่าสงสารเพื่อนมากๆ แต่เขาก็จะมีให้รับสมัครคนที่จะมาโดนรับโทษแทนเพื่อนที่โดนทำโทษ แล้วก็จะต้องรับโทษเองทั้งหมด ต้องคอยบริการ เรื่องต่างๆให้กับเพื่อน เวลาที่เพื่อนคนอื่นทำอะไรผิด ผู้รับใช้ก็ต้องโดนทำโทษแทน และถ้าเพื่อนวางรองเท้าไม่เป็นที่ ผู้รับใช้ก็ต้องโดนทำโทษให้เอารองเท้าไปวางบนหลังแล้วก็คลาน แล้วก็ต้องคลานไปกราบเพื่อนด้วย และฉันก็เป็นนึ่งในผู้รับใช้ด้วย ฉันคิดว่าถึงแม้ว่ามันจะลำบากก็จริง แต่มันก็ถือว่าเหมือนได้เป็นผู้หญิงตัวจริงอะไรประมาณนั้น ฮิฮิ แต่ตอนที่ให้คลานหราบเท้าเพื่อนนะ ฉันถึงกับน้ำตาไหลไม่หยุดเลย ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน แล้วก็มีให้อาจารย์มาเป็นครูเชลยด้วย ให้อาจารย์คาบถาดด้วย ตอนนั้นฉันถึงกับโกรธมากๆ เพราะว่า เรื่องอะไรมาทำอาจารย์ที่พวกเราเคารพขนาดนั้นด้วย ครั้งนั้นก็ร้องไห้เหมือนกัน ถึงแม้ว่าการเข้าค่ายครั้งนี้จะโหดก็จริง แต่เรื่องโหดๆพวกนี้ก็ทำให้เราทุกคนได้อะไรต่างๆนานากลับมามากมายได้รู้จักคำว่าเพื่อนมากขึ้นกว่าเดิม รุ้สึกรักเพื่อนมากกกกก เท่าที่เล่าให้ฟังนี่ ถ้าเพื่อนๆทุกคนได้อ่านก็จะนึกว่ามันโหดมากก คงไม่มีใครอยากไปค่ายครั้งนี้หรอก แต่ถ้าเพื่อนๆได้ไปสัมผัสด้วยตัวเองแล้ว เพื่อนๆจะได้เจอกับสิ่งต่างๆแบบที่ฉันได้เจอมาแล้วเพื่อนๆก็จะอยากเก็บสิ่งเหล่านั้นไว้เป็นความทรงจะที่ดีที่สุดของเพื่อนๆตลอดไป เหมือนกับฉันที่ฉันจะไม่มีวันลืมความทรงจำที่ดีที่สุดนี้ไปได้เลย
14 พฤศจิกายน 2547 00:29 น.
พู่กัน_สีขาว
ฉันเคยคิดว่าการที่คน 2 คนเป็นแฟนกันไม่ต้องมีอะไรมาก แค่เข้าใจกัน ดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องยากเลย จนวันหนึ่งฉันได้สัมผัสกับคำๆนี้ด้วยตนเอง และประสบการณ์ครั้งนี้ก็ทำให้ฉันได้รู้อะไรหลายๆอย่าง มันทำให้ฉันรู้จักคำว่าแฟนมากขึ้น ได้รู้ว่าการที่คน 2 คนจะมาเป็นแฟนกันโดยที่เมื่อคบกันแล้วจะเกิดความไม่เข้าใจกันได้น้อยที่สุด จะเกิดปัญหาให้น้อยที่สุด และจะรักกันให้ยาวนานที่สุดแม้เวลาจะผ่านไปเท่าไร มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย ถ้าเราไม่ศึกษาคนที่จะมาเป็นคนรู้ใจของเราให้ดีก่อน โดยที่ตอบตกลงเป็นแฟนกับเขาไปเลย ไม่ดูใจกันให้ดีก่อน ว่าเราเข้ากันได้รึเปล่า ก็อาจจะทำให้เกิดปัญหาอื่นๆตามมามากมาย อย่างเช่นสิ่งที่ฉันเคยพบมา คือ ไม่ได้ศึกษา ดูใจกันให้ดีก่อน แล้วมาคบกันเป็นแฟนเลย เพียงแต่คิดว่าการที่เราจะใช้คำว่าแฟน แทนตัวเราทั้ง 2 คนมันไม่ใช่เรื่องที่ยากเลย แต่ละแล้ว เมื่อเราคบกัน แรกๆก็เข้าใจกันดี แต่พอคุยกันไปนานๆ ศึกษาดูใจกัน มันก็เริ่มมีปัญหาต่างๆเข้ามา สาเหตุที่ทำให้เกิดปัญหาต่างๆขึ้นมาอาจจะเพราะ ความคิดของเราทั้ง 2 คนไม่เหมือนกัน และสาเหตุอีกหลายๆเรื่อง ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่เราต้องเลิกกัน เราเพิ่งคบกันได้ 6 เดือนถือว่าเป็นเวลาอันสั้นทีเดียว แต่ใช่ว่าเวลาสั้นขนาดนี้จะไม่ทำให้ฉันร้องไห้ น้ำตามันกลับไหลออกมามากทีเดียว ถึงเราจะคบกันในเวลาอันสั้น และระยะเวลาที่เราคบกัน อาจจะไม่ได้หวานกินใจเหมือนแฟนคู่อื่นๆ แต่ฉันก็รู้สึกว่าการที่ฉันได้เจอคนๆนี้ มันเป็นสิ่งที่มีความหมายมาก มันทำให้ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง ถึงแม้ว่าเราจะเลิกกันแล้วแต่ฉันก็จะไม่มีวันลืมเขาคนนั้นเลย ถึงเขาจะเคยทำให้ฉันร้องไห้มาหลายครั้ง แต่ฉันก็จะขอเก็บความทรงจำเหล่านี้ไว้ในกล่องความทรงจำในหัวใจของฉันตลอดไป
13 พฤศจิกายน 2547 23:30 น.
พู่กัน_สีขาว
การที่เพื่อนของเรากับเรามาเจอกันได้โดยที่ต่างคนต่างมาคนละที่ แต่ก็มาเป็นเพื่อนกันได้ คือเรื่องที่มหัศจรรย์จริงๆ อย่างกลุ่มเพื่อนของฉัน กลุ่นฉันมีทั้งหมด 9 คน ต่างคนก็ต่างมากันคนละที่ บางคนก็มาจากจ.สุพรรณ บางคนก็มาจากจ.นครปฐม บางคนก็มาจากกาญ แต่เราทั้ง 9 คนก็มาเป็นเพื่อนกันได้ ทั้ง 9 คนต่างก็มีนิสัยที่แตกต่างกันไป แต่พวกเราก็มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน ก็คือเรื่องรักความสนุกสนาน เฮฮาปาร์ตี้ เราจึงมาเป็นกลุ่มเดียวกันได้ ถึงตอนนี้ฉันก็ยังหาคำตอบไม่ได้เลยว่า การที่เราทั้ง 9 คนมาเจอกันและมาเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันนี้มันเกิดจากอะไร โดยต่างคนก็มาคนละที่ทั้งนั้น แต่ก็มาเจอกันได้ แต่ฉันก็เชื่อว่าการที่เราทั้ง9 คนมาเจอกันได้ มันเป็นเรื่องที่มหัศจรรย์ เหนือความคาดหมาย และเป็นเรื่องปาฏิหารย์จริงๆ ( ชื่อกลุ่ม well are pman )
หน้าส่วนตัว
692
