7 พฤษภาคม 2547 17:59 น.
*พู่กัน_ กับ _จานสี*
ใครบอกว่าผู้หญิงเจ้าน้ำตา
เอาเป็นว่าคนอื่น อาจจะใช่
แต่สำหรับฉันบอกได้เลยว่าเสียใจ
น้ำตาไม่ได้มีไว้ให้ใคร เวทนา
กะอี ผู้ชายไม่รักดี
เสียน้ำตาฟรีๆ ไม่คุ้มค่า
จะไปก็ไป ไม่ต้อง เสวนา
ฉันคงไม่มีเวลาเสียน้ำตา ให้เธอ
5 พฤษภาคม 2547 11:08 น.
*พู่กัน_ กับ _จานสี*
พอเกิดเรื่องขึ้นทีไร
พูดเป็นคำเดียวรึไงว่า..ไม่รู้
ถ้าเธอไม่ปันใจแล้วใครหน้าไหน จะกล้ามาลบหลู่
แมวไม่ขู่..สุนัขที่ไหนจูๆจะเล่นงาน
แสดงความรับผิดชอบหน่อย
ไม่ใช่เที่ยวอ่อย แล้วปล่อยเป็นภาระไม่สะทกสะท้าน
เขาจะกล้าเสนอหน้ามั้ย ถ้าเธอไม่ทอดสะพาน
ปฏิเสธหน้าด้านๆ- -
ฟังแล้วฉันละอายแทน
*ชั่วชีวิตของคนบางคน คงไม่ได้เรียนรู้จักคำว่า สามัญสำนึก
4 พฤษภาคม 2547 13:13 น.
*พู่กัน_ กับ _จานสี*
มาบอกอีกทำไมว่ายังห่วงหา
ไปฟังอะไรผิดๆมา..ว่าฉันทำใจไม่ได้
โธ่เอ๊ย !! เดด็กๆ เรื่องเล็กจะตาย
เห็นฉันฟูมฟายเมื่อไหร่กัน
ไม่ต้องมาทำท่า สมเพช มีเมตตา
เธอไปซะได้ ฉันก็ขออนุโมทนากรวดน้ำค่ำขัน
สาธุ ! ไปดีเถอะนะ อย่างจองเวรกัน
มดยังกัดเจ็บกว่านั้น...ฉันไม่เป็นไร
ไม่ได้คร่ำควญถึงเธอเลยซักนิด
ตั้งแต่เธอออกไปจากชีวิต..โลกยิ่งดูน่าอยู่สดใส
ถ้ารู้งี้ เลิกซะตั้งนาน คงดีสบายอกสบายใจ
_เพราะเจ็บไม่เท่าไร_
แต่ที่แค้นไม่หาย คือ .....เคยหลงผิดไปรักเธอ
4 พฤษภาคม 2547 13:10 น.
*พู่กัน_ กับ _จานสี*
มาบอกอีกทำไมว่ายังห่วงหา
ไปฟังอะไผดๆมา..ว่าฉันทำใจไม่ได้
โธ่เอ๊ย !! เดด็กๆ เรื่องเล็กจะตาย
เห็นฉันฟูมฟายเมื่อไหร่กัน
ไม่ต้องมาทำท่า สมเพช มีเมตตา
เธอไปซะได้ ฉันก็ขออนุโมทนากรวดน้ำค่ำขัน
สาธุ ! ไปดีเถอะนะ อย่างจองเวรกัน
มดยังกัดเจ็บกว่านั้น...ฉันไม่เป็นไร
ไม่ได้คร่ำควญถึงเธอเลยซักนิด
ตั้งแต่เธอออกไปจากชีวิต..โลกยิ่งดูน่าอยู่สดใส
ถ้ารู้งี้ เลิกซะตั้งนาน คงดีสบายอกสบายใจ
_เพราะเจ็บไม่เท่าไร_
แต่ที่แค้นไม่หาย คือ .....
เคยหลงผิดไปรักเธอ
2 พฤษภาคม 2547 15:27 น.
*พู่กัน_ กับ _จานสี*
พักนี้ไม่รู้เป็นไง?
ตั้งแต่เธอจากไป.......ดูประเทศไทยสูงขึ้น
สบายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน
ทั้งยามหลับยามตื่อน มันช่างสดชื่นจิตใจ
น่าจะไปๆซะตั้งนาน
แล้วจะถวายสังฆทาน -- ชุดใหญ่
สัพเพสัตตา..ขออย่าได้มาเขี่ยถ่านไฟ
ถ้าพระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกเมื่อไร
จะอนุญาตให้คลานกลับมา
หน้าส่วนตัว
679
