23 พฤษภาคม 2547 14:22 น.
*พู่กัน_ กับ _จานสี*
สร้างภาพหลอกใครๆ ว่าเก่งกล้า
ประกาศศักดาว่า ฉันเจ๋ง
ไม่งอนง้อใคร อยู่ได้ด้วยตัวเอง
แต่ก็ไม่เคยอวดแบ่ง เที่ยวระรายใคร
ลึกๆยังหวั่นไหวด้วยหัวใจหญิง
รักใครแล้ว รักจริง สาบานได้
แต่ทุกวันที่ทำคล้ายคนไม่มีหัวใจ
ก็เพราะเคยถูกทำร้าย จนแทบไม่เหลือชิ้นดี
กว่าจะเยียวยารักษาหาย
เข็ดขยายแล้วผู้ชาย นับต่อแต่นี้
ยิ่งรักมาก ยิ่งเจ็บมาก ทบทวี
งมงายมานานปี คงถึงเวลาเสียที ที่จะรักตัวเอง
15 พฤษภาคม 2547 14:07 น.
*พู่กัน_ กับ _จานสี*
ก็แค่ผู้หญิงธรรมดา ธรรมดา
ไม่มีค่ามากมายเท่ารัย
ก็แค่ผู้หญิงขี้น้อยใจ
จนเธอรำคาญไปซะทุกเวลา
ฉันมันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง
ที่อยากมีความรักซึ้ง ซึ้ง อยากมีคนห่วงหา
ก็แค่อยากให้เธอเข้าใจว่าผู้หญิงธรรมดา
ไม่ต้องการอะไรนักหนา ขอแค่เธอมีเวลามาดูใจ
12 พฤษภาคม 2547 10:32 น.
*พู่กัน_ กับ _จานสี*
กรุณาทำความเข้าใจ
กับความจริงที่เปลี่ยนไป ระหว่างเธอกับฉัน
ฝันไปรึเปล่าว่าเรายัง รักกัน
มารื้อฟื้นหวังผูกพัน คงฝันกลางวันมากเกินไป
ไม่ปฏิเสธหรอกนะ ว่าเคยรัก
เมื่อทุกอย่างแตกหัก ตำนานรักก็มอดไหม้
แก้ว ไม่สามารถสมานรอยร้าวได้ฉันใด
ความรัก และ หัวใจ ก็ไม่สามารถกับไปเริ่มต้นใหม่ได้เช่นกัน
9 พฤษภาคม 2547 11:26 น.
*พู่กัน_ กับ _จานสี*
ฉันก็เป็นของฉันอย่างนี้
ก็คนมันรัก มันแคร์ ผิดตรงไหน ?
จะว่าหึงว่าหวง แล้วใครจะทำไม ?
ไม่ให้หวงได้ไง แฟนทั้งคน
ขืนทิ้งๆ ขว้างๆ
เดี๋ยวใครคาบมารับประทาน จะมานั่งหมองหม่น
โดดเดี่ยว เดียวดายเพราะ ทุรายทุรน
ใครจะว่าไม่มีเหตุผล ก็ช่างใคร
กลัวจะเจ็บปวดใจในภายหน้า
ตัดไฟตั้งแต่ต้นลมดีกว่า เสียน้ำตาร้องให้
เรียกร้องสิทธิ์คืนตอนนั้น มันก็สายไป
- -เวลานี้หวงได้ก็หวงไป - -
ใครอยากได้ มาแย่งเอา
** ใช้สิทธิ์เมื่อเรามีสิทธิ์ให้ใช้ เมื่อหวงได้ก็หวงไป
ดีกว่ามานั่งเสียใจ ตอนที่ไม่มีใครให้หวง**
7 พฤษภาคม 2547 17:59 น.
*พู่กัน_ กับ _จานสี*
ใครบอกว่าผู้หญิงเจ้าน้ำตา
เอาเป็นว่าคนอื่น อาจจะใช่
แต่สำหรับฉันบอกได้เลยว่าเสียใจ
น้ำตาไม่ได้มีไว้ให้ใคร เวทนา
กะอี ผู้ชายไม่รักดี
เสียน้ำตาฟรีๆ ไม่คุ้มค่า
จะไปก็ไป ไม่ต้อง เสวนา
ฉันคงไม่มีเวลาเสียน้ำตา ให้เธอ