17 ธันวาคม 2554 09:20 น.
พุ่มข้าวบิณฑ์
ระลอกผิวระริ้วธารสานเป็นสาย
ละเลื่อมพรายสะท้อนแสงแห่งรังสี
ตะวันดวงน้อยน้อยเหนือนที
ทัศนีย์ยามอรุณละมุนใจ
ทะเลหมอกคลอเคลียเหนือขุนเขา
สายลมเบาทักทายชายไม้ไหว
สกุณาเริงร่ากลางพงไพร
ภมรไล้หยอกเอินเพลินมาลี
ดอกไม้ป่าทอดยาวดูพราวพร่าง
ปูเป็นทางสลับหลายเฉดสี
ธรรมชาติงามงดไร้ราคี
หวังร้อยปีรอดพ้นคนทำลาย
15 ธันวาคม 2554 08:14 น.
พุ่มข้าวบิณฑ์
เสียงนกร้องจิ๊บ ๆ ปลุกให้ตื่นแต่เช้า
อากาศหนาวยะเยือก ห่อตัวใต้ผ้าห่ม
กลิ่นควันหอม ๆ ลอยเ้ข้ามาริมหน้าต่าง
เสียงคนเฒ่านั่งเล่าล้อมวงผิงไฟแว่ว ๆ เลือนลาง
หลับตา นึกภาพของทุกเช้าในหน้าหนาว
คนขี้เกียจออกนอกผ้าห่ม กลับอบอุ่น
มือสองข้างยื่นอยู่เหนือกองไฟ
ฟังคนเฒ่าเล่าเรื่องป่าดง
ฟังเสียงน้ำเดือดจากบอกข้าวหลาม
แมวตัวน้อยขนฟู คลอเคลียอย่างออดอ้อน
ปลาทูส่งกลื่นหอมฉุยเหนือกองไฟ
มันเผาส่งกลิ่นชวนลิ้มลอง
มองดูกระไอสีขาวพวยพุ่งออกจากปาก
หยาดน้ำค้างหล่นดังเปาะแปะ
ตะวันสาดแสงแรงกล้าขึ้น
ถ่านไฟเริ่มมอด ข้าวหลาม มันเผา ปลาทูปิ้งสุกแล้ว
คนเฒ่าลุกขึ้นแยกวง เด็กน้อยอุ้มแมวไปให้ข้าว
อากาศยังคงหนาวเหน็บ ภายใต้ผ้าห่มผืนหนา
ภาพในความทรงจำกลับอบอุ่น
หน้าส่วนตัว
650
