10 กรกฎาคม 2552 19:49 น.
พุด
คิดสิ่งใดเขียนสิ่งนั้น
ดั่งฝันดั่งใฝ่ดั่งใจหวัง
มั่นรักภักดิ์ใครสร้างพลัง
สร้างรวงรังนกน้อยค่อยเป็นไป
เขียนดวงดอกไม้ก็ได้หอม
พวงพะยอมผลิช่อบานไสว
ละมุนหวานประมาณกันในดวงใจ
ให้ละไมลบโลกแล้งลาเลือน
เขียนสิ่งใดได้สิ่งนั้น
มหัศจรรย์สรรเสกเสมอเสมือน
วาดวิมานจันทรางามดาวเดือน
ฤาทางเถื่อนเลือกได้หมายสิ่งใด
เขียนทุกสิ่งจากจิตคิดดื่มด่ำ
หยาดน้ำคำพรมพร่างพิสุทธิ์ใส
หวังร่ายรจน์บทกวีประทับใจ
ประดับไทยไปตราบกาลนานนิรันดร์....!
.................................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song556.html
อุทยานดอกไม้
ชมผกาจำปาจำปี
กุหลาบราตรี
พะยอมอังกาบทั้งกรรณิการ์
ลำดวนนมแมว
ซ่อนกลิ่นยี่โถชงโคมณฑา
สายหยุดเฟื่องฟ้า
ช-บาและสร้อยทอง
บานบุรียี่สุ่นขจร
ประดู่พุดซ้อน
พลับพลึงหงอนไก่พิกุลควรปอง
งามทานตะวัน
รักเร่กาหลงประยงค์พวงทอง
บานชื่นสุขสอง
พุท-ธชาติสะอาดแซม
พิศ พวง ชมพู
กระดังงาเลื้อยเคียงคู่
ดูสดสวยแฉล้ม
รสสุคนธ์ บุญนาค นางแย้ม
สารภีที่ถูกใจ
งามอุบลปนจันทร์กะพ้อ
ผีเสื้อแตกกอ
พร้อมเล็บมือนางพุดตาลกล้วยไม้
ดาวเรืองอัญชัญ
ยี่หุบมะลิวัลย์แลวิไล
ชูช่อไสว
เร้าใจในอุทยาน
พิศ พวง ชมพู
กระดังงาเลื้อยเคียงคู่
ดูสดสวยแฉล้ม
รสสุคนธ์ บุญนาค นางแย้ม
สารภีที่ถูกใจ
งามอุบลปนจันทร์กะพ้อ
ผีเสื้อแตกกอ
พร้อมเล็บมือนางพุดตาลกล้วยไม้
ดาวเรืองอัญชัญ
ยี่หุบมะลิวัลย์แลวิไล
ชูช่อไสว
เร้าใจในอุทยาน...
10 กรกฎาคม 2552 09:04 น.
พุด
จูบจำปีคลี่ยิ้มดับร้าวราน
หอมลั่นทมบานช้าช้ามองฟ้าไกล...
ยิ้มหวานหวานรับอรุณหมุนมาใหม่
กับนกไพรกับแมกไม้สายลมฝัน
กับตะวันอ่อนอุ่นในเริ่มวัน
กับสวรรค์ในใจงามใดปาน
ทายทักดวงดอกไม้รายรอบเรือน
เสมอเสมือนเพื่อนสอนแสนอ่อนหวาน
จูบจำปีคลี่ยิ้มดับร้าวราน
หอมลั่นทมบานช้าช้ามองฟ้าไกล
ส่งความรักผ่านฟากฟ้าถึงที่รัก
ฝากความภักดิ์ผ่านม่านเมฆดั่งเกลียวไหม
ให้รับรู้ความคิดถึงความห่วงใย
อยู่หนไหนใจถึงกันเท่านั้นพอ
ในฤดีจึ่งมีเพียงความสุข
เรื่องใดทุกข์เพียงผ่านไม่ตัดพ้อ
ยิ้มหวานหวานกับหวีไหวของกล้วยกอ
ริ้มรั้วรอคนดีคืนหลัง...หวังไม่นาน....!
เช้าชื่นรื่นอภิรมย์
มาลบระทมแห่งราตรีในฤดีครวญ
ทุกคราครั้ง..
มิเคยสิ้นหวังหวาน
มิให้รานโศกมาทำลายโลกสุนทรีย์
จิตดวงดี ดวงดิน ถวิลงาม
หมายฝากนิยามแห่งรัก...ไร้ร้องขอ
รจนาธรรม ธรรมชาติ
วาดจินตนาที่แสนบริสุทธิ์ใส
ไม่...ทำร้ายผู้ใด
ไม่..เบียดเบียน
พากเพียรเขียนชีวิต
ลิขิตด้วยรักภักดี
ที่ผ่านกาลเวลาเนิ่นเนานานปี
อย่าง..ผู้รู้ตน...
เพียงหวังฝึกกมล ให้เงียบงาม
ท่ามโลกหลอนแล้งลวง
ท่ามบ่วงกรรม วิบากวนแห่งชีพตน
ให้ชีพชื่น ....
ให้รู้ตื่นรู้เบิกบาน....
สังเวย..
สายธารธรรมธารานิรันดร์เกษม
ไปตราบนานเท่านาน
ตราบจนกว่า...จะสิ้นลม....!
......................................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3387.html
หนทางสู่รัก
แม้หัวใจยังใฝ่สุขสม
อย่าระทม ถึงรักจะไม่ แลเหลียว
รักมอบไป เพียงข้างเดียว
ถึงไร้เสี้ยว รักตอบแทน อันใด
ใคร หากทำได้เช่นนี้
ดุจสวรรค์นั้นบ่งชี้ ทางยิ่งใหญ่
ทุกแห่งหน จรดลอย่างสดใส
เพราะจิตใจกว้างไกล
ใหญ่เหลือ เส้นทาง
แต่รักในใจ ใครจะแลเห็น
ทุกข์ยากลำเค็ญ
ก็ไม่แปรเปลี่ยน เจือจาง
รักลอยไปใจอ้างว้าง
อย่าหลงทาง สร้างความหวัง นำไป
ใคร ที่ใจหักเห
เพราะทุ่มเท ให้รักไป จนล้นใจ
คาดคะเน ผิดพลาดไป
ผลจึงครองหมองใหม้
ไป่ชั่วนิจนิรันดร์
เมื่อฉันรักเธอ เธอก็รักฉัน
เราบอกรักกัน ไม่มีวันจืดจาง
แล้วเราไย ต้องเหินห่าง
ปล่อยฉันหลงทาง เสาะหารัก หลายปี
ฉัน ต้องหม่นหมาง
หาหนทาง คืนกลับสู่รัก ไม่พบสักที
โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้
หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์
โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้
หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์...
9 กรกฎาคม 2552 23:15 น.
พุด
เอนหลังนิทราวันฟ้าหม่น
หนาวเสียจนน้ำตาพรายพร่าไหล
กับลำพังเจ็บรานในดวงใจ
ไม่เป็นไรใจดวงนี้ที่ชาชิน
รักแค่มายาพาลวงหลง
สู่บ่วงกรงวิบากมิรู้สิ้น
วันนี้ภักดิ์พรุ่งนี้ชังน้ำตาริน
ตราบฟ้าดินตราบนี้จนสิ้นใจ
จึ่งตัดรักหักอาลัยไม่หวนไห้
กับเปล่าดายคืนฝันวันหวามไหว
รู้เมตตากลืนกล้ำให้อภัย
อดีตใครฝากแผลไว้มิหมายจำ
ยิ้มกับสายลมพรมพัดชื่น
ยามตื่นขอบคุณโลกได้อิ่มหนำ
มีดวงตาภายในพบพระธรรม
ได้ชื่นฉ่ำกับชีพนี้ที่แสนงาม....!
..................................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4.html
จงรัก
โปรด อย่าถาม ว่าฉันเป็นใคร
เมื่อในอดีตและโปรด อย่าถาม
ว่าอดีต ฉันเคย รักใคร
รู้ไว้อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รักเธอ
และรักตลอดไป รักมากเพียงไหน
กำหนดวัดได้ เท่าดวงใจฉัน
อย่า เพียรถาม ว่าฉันจะรัก
เธอนานเท่าใดฉันตอบไม่ได้
ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์
เพราะชี วิตฉัน คงไม่ยืนยาว
ไปถึงปานนั้นรู้แต่เพียงฉัน
หมดสิ้นรักเธอเมื่อ ฉันหมดลม
อย่า เพียรถาม ว่าฉันจะรัก
เธอนานเท่าใดฉันตอบไม่ได้
ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์
เพราะชี วิตฉัน คงไม่ยืนยาว
ไปถึงปานนั้นรู้แต่เพียงฉัน
หมดสิ้นรักเธอเมื่อ ฉันหมดลม...
9 กรกฎาคม 2552 10:54 น.
พุด
นิ่งนิ่งในรู้สึกอันลึกล้ำ
ดื่มด่ำดวงชีวีปรารถนา
งามเงาฝันในม่านจันทร์ดารา
ลบเหว่ว้าแม้นพบโลกวนโศกลวง
เดียวดายไร้ผู้ใดในถวิล
ครองจินต์เงียบสงบรอพบสรวง
ดั่งดาวรายหมายมองประดับทรวง
ใช่รอร่วงไขว่คว้ามายาลม
สายรุ้งเสน่หาร้อยรัดรึง
ติดตรึงดั่งพิษน้ำผึ้งขม
จารจิบเพียงนิดตรอมตรม
ระทมทุกข์ท้อกัปป์กาล
ช่อมณีในนามแห่งความรัก
ทายทักแลโลกแสนหวาน
แค่นั้นแค่นี้มิร้าวราน
ก้าวผ่านสู่แดนฝันมหัศจรรย์ภักดิ์...!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3738.html
ตลอดกาล
รัก แรก
แทรกความหวานฉ่ำล้ำ ทั้งมวล
เหมือน ชวน ให้ใจต้องเสน่หา
เหมือน ดั่ง สายน้ำชื่นฉ่ำเย็น
ไหลผ่านมา
สองอุรา พาให้ฝันใฝ่
รัก นั่น
ไม่มีวันเปลี่ยนผัน หัวใจ
ให้ ใคร มีใจเพียงเพื่อเธอ
แม้ โลก
หยุดหมุนรักก็ยัง มั่นเสมอ
ฟ้า มีดาว ฉัน มีเธอ
ตลอดกาล
ขอให้ รักเรา เคียงอยู่คู่ฟ้า
ไม่มีวัน ร้างรา
พลัดพรากจากไกล
ให้ฉัน ให้เธอ รักมั่นจริงใจ
ตลอดไป นานเท่านาน
ตลอดกาล
ขอให้ รักเรา
เคียงอยู่คู่ฟ้า
ไม่มีวัน ร้างรา
พลัดพรากจากไกล
ให้ฉัน ให้เธอ รักมั่นจริงใจ
ตลอดไป นานเท่านาน
ตลอดกาล...
8 กรกฎาคม 2552 10:32 น.
พุด
แด่จันทราดวงงามในร่มรัก
พลีภักดิ์เพียงเธอละเมอหมาย
สูงสุดสอยลอยดวงพรรณราย
งามพรายมิ่งมิตรอัลมิตรา
วันมงคลโฉมตรูสู่ขวัญโลก
ลบรอยโศกดั่งแสงรุ้งในอุษา
เป็นเทวีแห่งฝันจันทร์ดารา
ประดับฟ้าประดับใจไปตราบกาล
ให้มีรักในอ้อมภักดิ์เป็นรักแท้
รักแน่วแน่หนึ่งเดียวหวานแสนหวาน
ในอ้อมอกเสน่หาตราบเนานาน
อธิษฐานให้น้องน้อยเจ้ากลอยใจ
สานสายรุ้งสุนทรีย์แด่ชีวิต
นิรมิตดาวดวงช่วงไสว
ในโลกฝันนิรันดรเสมอไป
ร้อยมาลัยอักษรามาแทนพร....!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song973.html
ดวงใจในฝัน
รำพึงรำพันฝันรัก
รักเอยใฝ่หา
ยังจำติดตาชวนปลื้ม ฉันลืมไม่ลง
เป็นรองพิศวาส ปักใจมั่นคง
ฝังใจพะวง หลงรอคอย
อาวรณ์ใจครวญ หวนคิด
คิดจนพร่ำเพ้อ
พาใจละเมอ หมองหม่น
คิดจนเลื่อนลอย
ยามนอนถอนสะอื้น ตื่นตาแลคอย
คิดจนดาวลอย คล้อยเมฆา
ฝัน กอดเชยชม
ภิรมย์รื่น ฉ่ำชื่นตื่นผวา
จนใจ ไม่มีใครเมตตา
เพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย
บางคืนมองจันทร์หรรษา
นิจจาอกฉัน
บางคืนขาดจันทร์ เยือนหล้า
น้ำตาหลั่งเคย
ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย
เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เรา
ฝัน กอดเชยชม
ภิรมย์รื่น ฉ่ำชื่นตื่นผวา
จนใจ ไม่มีใครเมตตา
เพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย
บางคืนมองจันทร์หรรษา
นิจจาอกฉัน
บางคืนขาดจันทร์ เยือนหล้า
น้ำตาหลั่งเคย
ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย
เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เรา
รำพึงรำพันฝันรัก
รำพึงรำพันฝันรัก
รำพึงรำพันฝันรัก
รำพึงรำพันฝันรัก...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
3393
