6 มีนาคม 2552 13:06 น.
พุด
ซ้ำซ้ำวนวนทุกข์ทนแท้
แน่แลแน่จำจบจากพรากทุกสิ่ง
เพียงพบพานมายาหวานรู้วางนิ่ง
จริงกว่าจริงฉากสุดท้ายหมายเหมือนกัน
คืนสู่ดินดั่งธุลีชีวีหนึ่ง
หลงตราตรึงสิ่งใดประดุจฝัน
ละครชีวิตปิดฉากเท่าเทียมกัน
เป็นนิรันดร์ทุกผู้นามนิยามคน
ทิ้งผูกพันรัดร้อยสร้อยเสน่หา
เสียเวลาเสียใจเศร้าสับสน
เจริญสติภาวนาค้นหาอัญมณีในใจตน
ดับมืดมนในบ่วงมารผลาญพล่าใจ
นิ่งนิ่งเฝ้าตามดูรู้ดวงจิต
หนึ่งชีวิตนิดน้อยอย่าวูบไหว
สงบสยบทุกข์รู้เป็นไป
สว่างไสวดั่งดวงมณีประดับหล้าค่าคุ้มคน..!
4 มีนาคม 2552 14:12 น.
พุด
วันวิวาห์
หญิงสาวทั่วหล้าต่างใฝ่ฝัน
รอและรอวันสำคัญ
มหัศจรรย์ปาฏิหารย์รักสลักตรา
วันหวานผ่านเลย
ต่างเผยตัวตนค้นหา
มัวหมองรานร้าวกับกาลเวลา
น้ำตามาแทนน้ำผึ้งพิษ
เมตตาเข้าใจอภัยทน
พรดลดั่งคำอธิษฐานจิต
รักแท้หนึ่งเดียวในชีวิต
ลิขิตสวรรค์บัญชา
เสมอเสมือนคู่บุญ
หอมกรุ่นกุศลควรค่า
คู่ธรรมคู่ทองครองชีวา
ตราบฟ้าแลดินสิ้นใจ...!
4 มีนาคม 2552 12:59 น.
พุด
มากเส้นทางในระหว่างสู่ฝั่งฝัน
มายาวันลวงหลงน้ำผึ้งหวาน
หากทางทองทอดรอมิให้ราน
สุมามาลย์มากมีที่ไม่แล
เป็นทางสายพรายผ่องพุทธมณี
สายเดียวที่แหวกว่างห่างกระแส
ในขณะโลกโศกตรมมิเที่ยงแท้
ให้ดอกไม้พ่ายแพ้แท้เปลี่ยวดาย
อาจจะดูไร้ซึ่งสีสัน
มีเพียงวันเงียบงามนิยามหมาย
รอค้นพบเพชรภายในอันพร่างพราย
ดั่งดาวรายปลายฟ้าไกลในห้วงกาล
เลือกเส้นทางสายเอกวิเวกสงบ
เพราะค้นพบทางทิพย์ธรรมศานติ์
ละทิ้งอดีตภพจบเจ็บจากทุกข์ร้าวราน
เหลือเพียงบ้านภายในจิตใสเย็น...
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1965.html
คู่กรรม
ช....ดังนรกชัง ฤาสวรรค์แกล้ง
แกล้งทรมาน ให้ฉันได้เจอ
ญ....เกลียดชิงชัง สุดท้ายรักเธอ
แต่พอเผลอ พรากเธอดับสูญ
ช....เวรกรรมหรือไร แต่ปางไหนนั่น
ญ....สุขเพียงชั่ววัน แต่ช้ำทวีคูณ
ช....ให้ห่างไกล สุดฟ้าอาดูร
ญ...สูญสิ้นเธอ ตลอดกาล
ญ...อธิษฐานจิตใจหากเกิดชาติไหน
ช...ฐานันดรใดใด ทุกสถาน
ช-ญ....ดลให้เรา ได้พบเจอเป็นคู่กัน
วอนสวรรค์ ได้ไหม
ช...วิญญาณฉันรอ ที่ทางช้างเผือก
เลือกเธอรักเธอ ได้ร้างลาไกล
ญ...ดั่งหิ่งห้อย เฝ้าคอยจนชีพวาย
ใต้ลำพู รอคู่กรรม
ญ...อธิษฐานจิตใจหากเกิดชาติไหน
ช...ฐานันดรใดใด ทุกสถาน
ช-ญ...ดลให้เรา ได้พบเจอเป็นคู่กัน
วอนสวรรค์ ได้ไหม
ช...วิญญาณฉันรอ ที่ทางช้างเผือก
เลือกเธอรักเธอ ได้ร้างลาไกล
ญ....ดั่งหิ่งห้อย เฝ้าคอยจนชีพวาย
ใต้ลำพู รอคู่กรรม...