เมื่อเมฆฝนพายุร้ายพัดพ้นผ่าน ดวงดอกรักแสนหวานบานรับขวัญ ในเส้นทางสายรักแท้นิรันดร์ คือมหัศจรรย์ฝันวันงดงามนิยามภักดิ์ อดทนอภัยเมตตาเข้าใจ หลอมดวงใจสองดวงแนบแน่นนัก ผ่านมายาโลกย์กิเลสโศกเฝ้าทายทัก หากจะรักจงลืมคำว่าเสียใจ ไม่มีใดในโลกสมบูรณ์บริสุทธิ์ โลกสมมุติหยุดยึดมั่นทุกข์หวั่นไหว เมื่อรักแล้วรักเลยนะดวงใจ มิเป็นไรแม้นรักนั้นรอวันลา เพราะรักคือการให้มิใช่ดอกละหรือ ไม่ยึดถือครอบครองปองเหว่ว้า ให้สัจจะรักษาคำมั่นสัญญา คือศรัทธารักให้ภักดิ์ภูมิ ตราบชั่วกาล..!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song480.html คำมั่นสัญญา ถึง ม้วยดิน สิ้นฟ้า มหาสมุทร ไม่ สิ้นสุด ความรัก สมัครสมาน แม้ อยู่ใน ใต้หล้า สุธาธาร ขอ พบพาน พิศวาส ไม่คลาดครา แม้น เนื้อเย็น เป็นห้วง มหรรณพ พี่ ขอพบ ศรีสวัสดิ์ เป็นมัจฉา แม้ เป็นบัว ตัวพี่ เป็นภุมรา เชย ผกา โกสุม ปทุมทอง แม้ เป็นถ้ำ อำไพ ใคร่เป็นหงษ์ จะ ร่อนลง สิงสู่ เป็นคู่สอง ขอ ติดตาม ทรามสงวน นวลละออง เป็น คู่ครอง พิศวาส ทุกชาติไป แม้ เป็นถ้ำ อำไพ ใคร่เป็นหงษ์ จะ ร่อนลง สิงสู่ เป็นคู่สอง ขอ ติดตาม ทรามสงวน นวลละออง เป็น คู่ครอง พิศวาส ทุกชาติไป...
ฝนกำลังพรายสายราวฟ้ารั่ว เสียงระรัวหล่นกราวเหน็บหนาวขวัญ ลั่นทมป่านฉะนี้คงร่วงพลัน ราตรีฝันช่างเหงางามท่ามฝนพรำ หอมจำปีคลี่นวลพราวทุกราวกิ่ง ทุกสรรพสิ่งดูราวระรินร่ำ หยาดน้ำตานางฟ้าสังเวยกรรม โลกมืดดำในรอยกาลผ่านวันวน ล้างดวงตามืดบอดให้สว่าง พบทางว่างกระจ่างแจ่มเลิกสับสน หยดน้ำฝนรินหลั่งลาล้างกมล วิบากพ้นผันผ่านมิรานรอ รอวันรุ่งพรุ่งนี้ฟ้าสีหวาน ดวงดอกไม้บานรับขวัญอย่าเพิ่งท้อ อยู่กับใจเหงาเงียบก็งามพอ และ..มิขอแบกทุกข์รัก..แอกหนักใจ ตอกสลักลั่นดาลจิตเคยติดกับ มิวนกลับหวนไปเริ่มต้นใหม่ ไม่มีคำลาไม่มีคำว่าเสียใจ สิ้นสายใย..เลิกยึดมั่น..กับฝันลวง...! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song129.html หยาดน้ำฝน หยดน้ำตา หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ หลั่งความขื่นขมที่ถมอยู่ใน ใจตน หยาดย้อยจากปรางสวรรค์เบื้องบน สู่กลางแก้มดินในฐานถิ่นคน นั้นคือหยาดฝน ฉ่ำใจ สาดสายพร่างพรายพรมผืนไร่นา แนวเนิน ป่าดอนโขดเขินคลองขลุงทุ่งหนอง นองไป หล่อเลี้ยงพืชพันธ์ มีผลดอกใบ โลกเคยหลับไหล พลันฝืนตื่นใจ สวยงามสดใส จริงเอย ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา พลันน้ำตานางฟ้าระเหย เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา พลันน้ำตานางฟ้าระเหย เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
Lovings
พุด เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1977
