ด้วยมิอาจอยู่ใกล้กันวันปีใหม่ จึงส่งใจมามอบให้แทนของขวัญ พร้อมขอบคุณปีเก่าให้เราได้พบกัน(ได้รักกัน) สำหรับขวัญปีไหนไหนไม่ลืม..คุณ.. ทุกทุกดวงใจ...ทุกทุกหยาดน้ำใจในไทยโพม...ค่ะ อีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เจ้าพยัคฆาเบ็นซ์ที่แสนนิ่มนวล จักพาทะยาน สู่.. แดนดินแห่งเกาะสวรรค์สวาทหาดเสน่หา ดั่ง.. เพชรรุ้งพราวพร่างกระจ่างตาจรัสใจในอ่าวไทย ทะเลสีมรกต ที่ประดุจดั่งอัญมณีเม็ดงาม หนึ่งในเมือง *ร้อยเกาะ เงาะอร่อย หอยใหญ่ ไข่แดง แหล่งธรรมะ * ที่แสน มีมนต์ขลัง ให้ทั้งชาวไทยเทศ ได้ฝากฝังใจ ได้ไปเฉลิมฉลอง นาทีปีใหม่ เพื่อสร้างพลังแห่งความหวังใหม่ รับขวัญ วันแห่งปี ที่ทุกๆคนคงลุ้นเฝ้าคอยด้วยใจระทึก ปีใหม่นี้ คงเป็น*ปีมิ่งมงคล *ให้กมลชาวไทย ได้พบกับ*นายกรัฐมนตรีคนใหม่* ให้เกิดความมั่นใจว่า จักบริหารประเทศอย่างมีวิสัยทัศน์ และ..ที่สำคัญ มีความซื่อสัตย์สุจริต รักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์.. เทิดไว้เหนือชีวิต ให้รู้คิดชอบ ประกอบแต่กรรมดี พลีฝากไว้ให้แผ่นดินไทย. ลูกหลานไทยได้จารจำไว้ เป็นดั่ง.. ตำนานอันแสนยิ่งใหญ่ แห่งประวัติศาสตร์ชาติเรา.. ที่แสนรักอิสราเสรียอมพลีชีวีชีวิตจิตวิญญาณ เพื่อ..ประชาธิปไตยมาอย่างยาวนาน.. สำหรับปีที่ผ่านมา ถือว่าเสมือนฝันร้าย..ได้จบสิ้นแล้ว ให้เป็นดั่งบทเรียน ให้รู้แน่แน่วแก้ไขในสิ่งผิด มิว่าเรื่องของประเทศ ฤาเรื่องของเรา ขอแค่ให้ผ่านพ้นไปดั่งเงาในอดีต..เช่นฉะนั้น สำหรับ.. ชีวิตพุดพัดชา ปีที่ผ่านมาดั่งปีทองอันแสนสุข เพราะ.. ทุกรสชาติแห่งชีวิต ช่างมีสีสัน ให้ตราจำให้ตรึงใจเหลือที่จะกล่าว มากเรื่องราว..ที่แสนงดงาม จนหา... นิยามคำมารำพันรำพึง ถึงความลึกซึ้ง ดื่มด่ำใจ ได้ยากยิ่งเสียนี่กระไรไฉนฉะนี้เลย หนึ่งปีแสนสุข กับ *เส้นทางสายรุ้งแห่งความสุข* สู่..ทะเลสาบสีเงินงาม ที่แสนระยิบ ระยับงามจับตาจับใจ ยามต้องแสงสุริยาในยามฟ้าอัสดง ฤายาม ที่ดงหญ้าอรชรพากันฟ้อนไสว รับสายแสงตะวันผ่านม่านเมฆมวลนวลหมอก ที่โอบกอดทิวเขาซ้อนสลับสล้าง ในท่ามวิมานมนตราทวารวดี วิมานดารารายพรายแสงพร่าง ยามค่ำคืน ให้แหงนเงยเห็นทางช้างเผือกทอดทอ.. ดั่งรอรักนิรันดร์ สุดแดนฝันแดนดาว ซึ่งราวโกโบริภักดิ์รักอังศุมาลิน ในนวนิยายคู่กรรม.. อันโด่งดังด้วยเศร้าสะเทือนของนักประพันธ์ แห่งศรัทธาขวัญ* คุณทมยันตี* ไหนยังจะ.. มากเรื่องราวธรรมชาติ ที่ได้เดินทางพบเห็นทั่วแดนสยาม มากสถานธรรมะ ที่ได้อธิษฐานกราบไหว้ ถวายพุทธพลีบูชาด้วยแรงศรัทธาปสาทะ นับได้อาจจะเป็นร้อยวัด และ.. ที่แสนจักจารจำ ให้ เกิดปิติงามล้ำในกุศลจิต เมื่อไม่กี่วันนี้ ที่ได้ร่วมกับกัลยาณมิตรธรรม ร่วมกันเป็นเจ้าภาพ ถวายภัตตาหารเพล สวดพระพุทธมนต์ ในงานร้อยวัน มรณภาพของหลวงพ่อปัญญาแห่งแผ่นดินไทย ที่.. พาให้ดวงใจพุดผ่องไสว มาอย่างยาวนาน ด้วยยึดมั่น ในคำของหลวงพ่อ ที่พุดแค่ขอเกาะเกี่ยวชายผ้าเหลือง ไปสู่แดนดินพุทธภูมิ ทุกภพทุกชาติไป พุด..ไม่มีเวลามากก่อนเดินทาง จึงได้..แต่ขอตั้งจิตอธิษฐานภาวนา น้อมมโน..ศิระกรานกราบพระพุทธ ทั้งแผ่นดินไทยแผ่นดินทอง ให้ผองชนคนไททั้งพสุธา ที่ประดุจดั่งธุลีหล้าข้าพระบาท ได้..ช่วยกันทำความดีพลีเพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ให้สมานฉันท์ ปรองดองกัน เพื่อ.. ดำเนินตามรอยเบื้องยุคลบาท ให้รู้รักสามัคคี รู้พลีให้ รู้พอเพียง รู้สร้างกุศลจิต คิดเสียสละ รู้ธรรมะ เพื่อนำมาเพาะบ่มห่มหอมให้ห้วงใจ ดั่งอัญมณีไสวพร่างพรายฉายฉาน ประดับใจประดับไทยไปทั่วทั้งแผ่นดินค่ะ และ..หวัง.. มงคลเกษมบุญมิรู้สิ้น จักพาให้พบรักมิรู้จบ ได้พบความสุขสมหวังตลอดปีตลอดไป ถ้วนทั่วทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทยเรือนทอง มิ่งมิตรแห่งผองเรา..เนานานนิรันดร์นะคะ.. ........................
จะปีเก่าปีใหม่ใจดวงเก่า เรามีเรากันและกันวันไหนไหน สัจจะมั่นรักนิรันดร์ตลอดไป ดั่งสายใยรัดร้อยสร้อยผูกพัน ปีแค่ปีจำนวนนับ ไว้รอรับวันเริ่มต้นดั่งใจฝัน ลืมอดีตอยู่กับนาทีปัจจุบัน ทิ้งโศกศัลย์วันเศร้าหนาวใจครอง ไม่เสียใจกับทุกสิ่งทิ้งให้หมด รับงามงดกับสรรพสิ่งทั้งผอง มีดวงตาสวรรค์รจนาฝันอันเรืองรอง ใจดวงทองผ่องแผ้วดั่งแก้วมณี จึ่งน้อมนำดอกมงคลมาผูกช่อ อธิษฐานขอสร้างกุศลตราบชีพนี้ ตราบลมหายใจแสนสั้นวันยังมี จะเก่าปีจะใหม่วัน.ขวัญสร้างงาม...!
เพียงดอกโศกโลกหยิบยื่นดั่งของขวัญ ผ่านคืนวันระทมตรมเกินพร่ำ หากเที่ยงแท้พระเบื้องบนสอนสัจจธรรม ระรินร่ำผ่านเงากรรมย้ำรอยวน เห็นทุกข์เห็นธรรมย้ำพลัดพราก ดั่งเพียรฝากบทเรียนแห่งสับสน ธุลีหล้ามากปัญหาอันว่ายวน คนคนคนแย่งอำนาจปรารถนาครอง แผ่นดินเดือดเลือดนองไปทุกทิศ ทุรนจิตอันเร่าร้อนเสนอสนอง ไร้รักสามัคคีมิปรองดอง โลกจึงต้องเหน็บหนาวให้เศร้าใจ และ.. สำหรับเราสองผู้ครองฝัน ได้แบ่งปันเอื้อโอบน้ำใจใส แด่ผองชนบนผืนหล้าพสุธาไทย ก็งามใจเกินพอแล้วนะเจ้าแก้วขวัญมณีดวง..! พลีแด่นางเบนาซีร์ บุตโต แลแด่โลก วิปโยคใจ
ฤดูกาลหวานวนผ่านพ้นแล้ว ดวงดอกแก้วร้างดอกเคยให้หอม เล็บมือนางอ้างว้างราวรอตรอม ทุกพวงพะยอมพลีร่วงพราวให้หนาวนัก ปีทองแสนสุขผันผ่านพ้น สอนกมลรับความจริงให้แน่นหนัก สัจจธรรมเห็นทุกข์ท้นพันธนารัก ซึ้งประจักษ์น้ำผึ้งพิษนิจนิรันดร์ ตอกสลักลั่นดาลจิตเคยผิดพลาด เสน่หาพิสวาทเพียงเงาฝัน มายาโศกโลกหยิบยื่นเพียงแค่นั้น สิ้นสวรรค์เหลือเพียงว่างณกลางใจ กอบกู้ชีวิตสงบงามนิยามขวัญ รอรับวันชีวีเริ่มต้นใหม่ ลบด้วยลืมเส้นขนานคู่กันไป ยอมตัดใจหันหลังลาตราบฟ้าดิน... .................................. วันมิสาย..แด่ผู้พ่ายรัก..
มากมายความในใจอยากจะบอก เอ่ยไม่ออกเพียงฝากดาวคราวสับสน เก็บทุกสิ่งนิ่งไว้ด้วยอดทน รอผ่านพ้นวิบากกรรมซ้ำรอยใจ เดือนเอ๋ยเคยหยาดสายน้ำผึ้งหวาน มิทันนานสิ้นแววฝันวันหวามไหว เหลือเพียงละครโลกย์แสนโศกสะเทือนใจ ไร้ร้างใครในราตรีที่เปล่าดาย คงหนาวเหน็บกับมายาลวงบ่วงเสน่หา คงเหว่ว้าลำพังหวังสลาย คงไม่มีอีกแล้วดาราราย ที่พร่างพรายโปรยพรยามอ้อนอิง มากมายความรู้สึกอันลึกล้ำ เคยดื่มด่ำในดวงจิตงดงามยิ่ง ต้องยอมรับสัจจทุกข์แห่งโลกจริง ว่าทุกสรรพสิ่งลิขิตมา..ชะตาพรหม...! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3176.html ฮืมดาวทั้งฟ้า ริบหรี่และมืดลงไป และเธอรู้ไหมหัวใจฉันมันจะขาด เมื่อเธอและฉัน ต้องจากต้องพรากกันไป ต้องทรมาน ต้องห่างกันไกล จากวันนี้จนสิ้นใจ จะให้ฉันทำใจยังไง จะให้ฉันทนได้ยังไง ขาดเธอไปซักคน ก็ไม่มีไม่เหลือใคร หากวันนี้ยังมีเวลา หากวันนี้ยังพอมีหวัง ฉันจะทำทำทุกอย่างเพื่อเธอ เพื่อเธอคนเดียว เธอรู้ไหม ฉันอยากให้ย้อนเวลา ให้เดินช้าช้า ให้อยู่ด้วยกันนานนาน อยากมีเวลา ทำสิ่งที่ต้องการ ไม่มีอะไรที่ทรมาน เท่ากับการจากพรากกัน จะให้ฉันทำใจยังไง จะให้ฉันทนได้ยังไง ขาดเธอไปซักคน ก็ไม่มีไม่เหลือใคร หากวันนี้ยังมีเธออยู่ และไม่สายไปสำหรับฉัน ฉันจะทำทำทุกอย่างเพื่อเธอ เพื่อเธอคนเดียว ไม่มีอะไรที่ทรมาน เท่ากับการจากพรากกัน จะให้ฉันทำใจยังไง จะให้ฉันทนได้ยังไง ขาดเธอไปซักคน ก็ไม่มีไม่เหลือใคร หากวันนี้ยังมีเธออยู่ และไม่สายไปสำหรับฉัน ฉันจะทำทำทุกอย่างเพื่อเธอ เพื่อเธอคนเดียว ฮืม... จินตนารจนา แด่ทุกผู้พ่ายพรหมชะตา