28 สิงหาคม 2546 21:59 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=90
ดอกไม้ธรรมกลางสายธารหวานซึ้งนัก
ระรินรักลอยละล่องคล้องใจขวัญ
ราวนกไพรโผผินบินคู่กัน
เหนือธารสวรรค์แสนหวานสราญใจ..
เสียงสายฝนหล่นคว้างกลางธารกว้าง
ดอกฝนพร่างพรมพื้นน้ำแผ่ซ่านใส
ระรินฝนราวน้ำค้างกลางพฤกษ์ไพร
ตกกลางใจในธารกว้างกลางลำเนา..
จันทร์ดวงหวานผ่านมาหยุดทายทัก
ไยโศกนักเลิกระทมตรมด้วยเหงา
เหมือนดอกไม้กลางสายธารหวานบางเบา
เป็นเงียบเหงาที่งดงามยามคู่กัน..
มองดูเมฆเสกพรายพร่างร่างสีสัน
ฉากสวรรค์หวานดอกไม้คล้ายเธอฉัน
งามดวงใจในความว่างกลางผูกพัน
สละทันรู้เท่าเฝ้ามองเมฆมองชีวิต...
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=90
ฝนหยาดสุดท้าย
สุนทราภรณ์ : : Key G
ฝนหยาดสุดท้ายหัวใจหวั่นไหวให้ตรม
ซ่อนรอยน้ำตาขื่นขม ร้าวระบมสุดที่จะฝืน
ถึงคราวจำพราก โศกช้ำกล้ำกลืน
ฉันนอนซบหมอนสะอื้น
ค่ำคืนผวาโศกศัลย์
ฝนหลั่งสั่งฟ้านิจจาจำร้างห่างกัน
อย่าลืมรักเคยผูกพัน ทุกคืนวันอย่าลืมเสน่หา
ถึงกายจะห่าง แต่รักอย่าลา
เธอเคยสัญญาไว้ว่า
จะมาเมื่อฝน เยี่ยมเยือน
จงหมั่นจำความหลังอย่าลืม
สองเรา เคยรักเคยปลื้ม
ด่ำดื่มจำไว้อย่าเลือน
คอย ฉันคอยจนฝนใหม่เยือน
หวั่นเกรงรักลวงลอยเลื่อน
เพื่อนใจอยู่ไหนไม่มา
ฝนหยาดสุดท้ายเขาใยปล่อยฉันให้คอย
ส่งกระแสใจเลื่อนลอย
หลงรอคอย คอยร่ำเรียกหา
ฝนเอยอย่าด่วน สิ้นร้างสร่างซา
เพราะชื่นหัวใจของข้า
ไม่มาฝนจ๋า ข้าตรม
ฝนหยาดสุดท้ายเขาใยปล่อยฉันให้คอย
ส่งกระแสใจเลื่อนลอย
หลงรอคอย คอยร่ำเรียกหา
ฝนเอยอย่าด่วน สิ้นร้างสร่างซา
เพราะชื่นหัวใจของข้า
ไม่มาฝนจ๋า ข้าตรม...
28 สิงหาคม 2546 09:41 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=101
เด็ดจำปีที่บานพราวทุกราวกิ่ง
แทนทุกสิ่งแสนดีที่มอบขวัญ
ให้หอมนวลนานเนาลืมปีวัน
แทนผูกฟันฉันเธอไว้เพ้อครวญ..
เด็กดอกรักปักกลางใจนกปีกหัก
แทนศรรัก!ปักดวงใจสนองเสนอ
กี่เดือนปีกี่ภพชาติพิสวาทเธอ
ขอเพียงเธอมีเพียงฉันมั่นคงใจ..
ฟ้านวลดาวพราวเดือนเพ็ญเด่นลอยสรวง
อย่าลาล่วงแรมร้างห่างไปไหน
ในราตรีเธอมีฝันเคียงใกล้ใจ
เหมือนขวัญไพรเหมือนรวงเรียวรอเคียวคม..
ร่วมใบบุญกุศลส่งคงพบหวาน
ซึ้งกว่าตาลหวานกว่าใครใจสุขสม
ฟ้าประทานหวานหยาดเพชรร่วงลบตรม
เลิกระทมเพราะมีเธอเพ้อพ้อใจ...
ฝากดวงใจใส่บทกลอนอ้อนเธอนะ
จนกว่าจะได้พบกันวันหวามไหว
ให้ความรักอันอบอุ่นหมุนโลกไป
ชนะใจชนะจริงหญิงแสนดีหญิงแสนงามที่เธอคอย!.
เช้านี้พุดพัดชาเด็ดจำปี..นวลดวง..ดอกดก..ที่สะพรั่งพราวเต็มราวกิ่ง
มอบให้บานไสวในราวใจ..ในกิ่งใจ..
ทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทยทุกท่านนะคะ
แทนใจแทนคำขอบคุณ..และพิเศษถึงชัยชนะ ที่ตามติดผลงานพุดพัดชา
มาตลอดจนซึ้งใจเหลือเกินแล้วค่ะ..
ด้วยรัก..
ดอกปีบหวานบานเศร้าร้าวรานรัก
ดงดอกรักขึ้นเป็นกอรอรู้เห็น
ดอกลำดวนหวนหาทุกเช้าเย็น
ดอกราตรีไม่เว้น..บานรอท่า.ทุกราตรี
ดอกพุดซ้อนซ่อนใจใครกันหนอ
ดอกเข็มกอแทงใจใครหน่ายหนี
ดอกบานเช้าเย้าย้ำรอคนดี
ดอกมะลิที่บ้านนี้ลอยรอเธอ
ดอกจำปีกี่ปีแล้วลาเลือนลับ
ดอกเทียนนับเป็นร้อยห้อยพ้อเพ้อ
ดอกพุทธชาดสวาทหวังยังละเมอ
ดอกรอเก้อบานวันนี้ที่รอรอ..
27 สิงหาคม 2546 06:34 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=347
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=287
สวนดอกไม้ริมเรือนรัก หวังจักหอมคุณค่าคงทน
..........................................................................................................
โลกนี้มี มวลบุปผชาติ นานาพรรณ ต่างสีสรร ต่างชื่อ ต่างกลิ่นหอม...
ดังโลก แห่งเวบไซต์นี้ ที่มากมีต่างๆ..นานาพาให้เที่ยวท่อง......
ร่มรักเรือนไทยเรือนริมบึงกว้างพร่างด้วยดอกบัวหลากสี
ดังดอกไม้ไทยนี้ บานระบือไกล ว่า..
หอมหวาน หอมทน หอมเร้าใจ เคล้าดวงใจ
ทุกดวงให้อยากเข้ามาสัมผัส ร้อยรัด....
ให้ทุกคนเข้ามาดอมดมชมชื่นใจ
ในสวนสวยแห่งนี้......ที่มีชื่อว่า...ร่มรักเรือนไทยเรือนใจ.......
ยามต้องการแสวงหาสิ่งดีๆ.....ยามเหนื่อยล้า
และอยากผ่อนพักใจ ให้ได้เห็นงาม
ตามใจฝัน เผื่อแผ่แบ่งปัน ให้โลกสวยด้วยใจเรา.......
เรือนไทยริมบึงนี้ที่มากมีหอมงาม
เปรียบดัง สวนดอกไม้ไทยที่บาน ให้หมู่ภมรร่อนเชยชม .....
มีมุมแสนดีที่แสนเงียบงามยามได้เอนกายผ่อนพัก
ได้ฝากรักไปกับฟ้ากว้าง กลางชานเรือน..ในค่ำคืนละออ..
หลับตาฝันกับพระจันทร์หวาน
กับดาริกาพรายพร่างนับพัน..พริบพราว..ราวหิ่งห้อยระยิบระยับ
กับหยาดน้ำค้างพรมพฤกษ์ในยามดึก..
กับเสียงหรีดหริ่งเรไร
กับเพลงขลุ่ยลอยลมแสนไกลมาจากชายทุ่งอีกโค้งคุ้งฝั่งคลอง..
กับเสียงเที่ยวท่องของสายน้ำระริน.ถวิลหวานถวิลหวัง..
กับดอกผักบุ้ง..บอบบางกลางสายชล...
ทุกคืนค่ำ เดือนต่ำดาวตก นกไพรร้องระงม
ห่มด้วย..ความคะนึงครวญ
จุดตะเกียงเคียงหัวนอน
ให้ขีดเขียน บทกลอนแสนหวาน แสนงามล้ำ
ระบาย คลายใจ ในทุกสิ่ง
ที่อยากบอกเล่าแก่กัน ฉันและเธอ..
จากประสบการณ์ทั้งรัก ทั้งชัง ทั้งหวาน และขมขื่น
ผ่านคืนวันแสนดี ผ่านกาลเวลา ที่ได้พาฝันได้เพาะบ่ม
ผ่านขื่นขมอุปสรรค
ได้เรียนรู้ นำมาเป็นครูแก้ไข ให้ยิ่งใหญ่กร้าวแกร่ง ท้าแดดลม เลิกตรมตรอม.......
วันคืนผ่านไป....ไม่มีวันหยุด........
กาลเวลา คือ ความอมตะ ที่ไม่มีวันตาย.....
สิ่งที่ทุกคนควรฝากไว้....คือ ผลงาน ดีๆ มีคุณค่า
หอมนวลนานเนาในใจไปนิรันดร์ ให้ทุกงามขวัญ.ฝันฝากดี..ฝากดวงใจ
เลิกนับวัน นับคืน รอคอย เพียงแค่ไม่ท้อถอย
คอยสร้างสิ่งที่ควร สร้างคืนฝัน สร้างวันเวลาของชีวี
ให้เป็นวันแสนดี แสนมีค่า แก่เพื่อนร่วมโลก...
แล้วใจเราจะเลิกโศกเศร้า...
เฝ้าจับมือกัน..ฝันไกล..ไปถึงปลายฟ้า..โค้งรุ้ง.ให้รุ้งกลางใจ
ใสพร่างงาม..ในทุกยามแห่งชีวี
เอนอิงพิงไหล่น้องพี่..
มีร่มรักเรือนไทยหลังนี้คอยโอบกอด..ประคอง..มิหมองไหม้..มิหมองหม่น
บนโลกนี้ที่หมุนวน ไปมิหยุด..
ขอ..
วอน..
ทุกดวงใจเก็บทะนุถนอมโลกใบเล็ก แสนสุข แสนงาม นี้ไว้
ยามโลกแล้งไร้..สิ้นไร้ไปทุกสิ่ง
ให้ได้ฝากใจละมุน หมุนเรามารักมาพบกันฝากฝันดีฝันงาม
ดอกไม้ไทย ในเรือนริมบึง....ช่างมากมี
หอมความดี มีคุณค่าคงทน....บางดอกบานทน
หอมนาน คุ้มประโยชน์ ใช้สอย...คอยรอให้คนเห็นค่า...หอมงาม ...
บางดอก..... ก้านหัก เหี่ยวแห้ง ราโรย คอยคนโยนทิ้ง.......
บางดอก.......รอเวลา ท่าจะบาน อีกไม่นานนัก ให้คนมาเลือกไปปักแจกันใจ
บางดอก....ทั้งสวยทั้งทน ความหมายดีดังบัวบูชา น่าจะไว้บนหิ้งพระ
ทุกดอกดวง....มาลี..ดังผลงานดีและไร้ค่า อยู่ที่ตาและใจ จะไขว่คว้าหามาประดับใจของเรา
เอาไว้เป็นบทเรียนสอนตัวสอนใจ ไม่ให้มืดบอด......
ขอขอบคุณ .....
ร่มรักเรือนไทยและสวนสวยแห่งนี้......
ที่ลงทุนลงแรงมากมี....หว่านเพาะ พืชพรรณดีๆ
สร้างฝันโลก ให้เติบโต ร่มเย็น เป็นพันธุ์ไม้ไทย ที่หอมงามอย่างสากล
บานเย้ยแดดลม แพร่เมล็ดพันธุ์ ให้กระจาย
เพื่อให้โลก ใบนี้..
หอมไปด้วยความดี มีคุณค่า สมดั่งคำว่า..... ผู้สร้างสรร....
แม้เป็นดั่งหนึ่งเม็ดทราย..ก็น่าภาคภูมิใจ...
ในโลกไร้พรมแดนนี้.....
ที่...มิมีวันจบสิ้น...สำหรับ..ใจของผู้หาญกล้าท้าทาย...
เพื่อให้โลกเรานี้
มีคำว่า..พรุ่งนี้....ที่ดีกว่า...นะยอดขวัญยอดดวงใจ!
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=287
นัดพบ
..............
ถ้าเราจะนัดพบ กัน
เมื่อตะวันลับไม้
ฉันไม่หลอกจะบอกให้ อย่าเอ็ดไป สิจงฟัง
ฟัง สิฟัง สัก นิด
แล้วอย่าคิดว่าฉันสอน ว่าฉันสั่ง
ฟังสิฟัง ฟังกันเล่นเพลินเพลิน
แต่มันสุขเหลือเกิน ไม่เชื่อเชิญ ลองจำ
ถ้าเราจะนัดพบ กัน
เมื่อตะวัน พลบค่ำ
ธรรมชาติชุ่มฉ่ำ ฉ่ำชื้น ชื่น ใจ
ใต้ ร่มไม้ใบบางบาง แสงสว่างรำไรรำไร
ไม่ต้องระวังไม่ต้องระไว
จะอายทำไมกับพระจันทร์
ถ้าเราจะนัด พบ กัน
ควรให้จันทร์ เห็น ใจ
ลมอ่อนอ่อนพัด ผ่าน
ชูกิ่งก้านช่อใบ
บ้างก็แกว่งบ้างก็ไกว
บ้างเขยื้อนสะเทือนไหว
สะบัดใบไปตามลม
ผสมน้ำค้าง พร่าง พรม
เรไรจิ้งหรีดหวีดผสม
ต่างคลอต่างคล้อต่างล่ออารมณ์ เรา
ให้ชมให้ชื่น ใจ
นี่แหละถิ่นนัดพบ
แต่เราไม่พบกับใคร
เพียงแต่พบกับธรรมชาติ
แล้วเราก็อาจจะสุขใจ
ไม่ต้องไปพบ กับใคร ที่ไหน
เพลินใจ เพลิน ตา...
26 สิงหาคม 2546 22:11 น.
พุด
กระท่อมไพรบนเนินผาท้าสรวงสวรรค์
มีทะเลฝันตรงหน้าให้คว้าไขว่
มีดาวสวยทรายขาวหาดยาวไกล
มีน้ำใจมีความรักมีดวงตะวัน....
ยามเช้านอนดูดวงดอกไม้มาทายทัก
หวังยอดรักคืนอ้อมใจในอ้อมฝัน
ลมทะเลเห่ครวญรำพึงรำพัน
ดุจสวรรค์บนดินถิ่นรักเรา
รอเรือหาปลาลำน้อยค่อยคืนฝั่ง
ฝากใจหวังพรานทะเลคงไม่เหงา
ใครบางคนเฝ้ารอมานานเนา
คืนว่างเปล่าเขากลับมาหาเสียที
ใจดายเดียวดูตะวันผันเรี่ยน้ำ
ฟ้าสีครามงามดั่งทองอาบแสงสี
จุดตะเกียงเขียนกลอนฝันมอบวันดี
กระท่อมไพรนี้มีใจภักดิ์เฝ้ารักรอ
แสงพริบพราวราวไฟในทะเลกว้าง
แสนอ้างว้างห่างแค่ไหนใจไม่ท้อ
กี่คืนฝันกี่วันปีที่รักรอ
กระท่อมซอมซ่อผุพังฝังร่างนี้ที่รอรัก ..รอพรานทะเล!
ท่ามกลางจันทร์ลอยดวง ดึกดื่นดายเดียว..
นะกระท่อมน้อยเชิงผา
ในราตรีหนึ่งที่ระดะดาวพราวพร่างสุกใสแสนใกล้
ราวกับจะเอื้อมคว้าไขว่มาประดับใจได้
พุดพัดชานั่งฟังเสียงคลื่นสะท้อนจากก้อนหินริมฝั่งทะเล
ราวกับเหว่ว้าเสียเต็มประดากับการรอคอย..พรานทะเล..ที่พรากไกล..
ก้อนหินได้ยินได้ฟังก็เพียงแค่รับฟัง ดั่งเพื่อนใจปลอบประโลม..
26 สิงหาคม 2546 09:04 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=47
เพาะดอกว่างกลางใจสวยใสพร่าง
แก้วกระจ่างนำทางใจไปทุกหน
ดั่งดอกพุดพบพุทธะกลางกมล
เงียมงามจนค้นพบทางสว่างรอ...
อธิษฐาน..พานพบเธอทุกภพชาติ
ดอกสะอาดดอกดวงใจใสชูช่อ
หอมความรักหอมใจภักดิ์หอมละออ
เกี่ยวใจขอสร้างกุศลผลบุญมี...
ใจของเธอใจของฉันฝันเคียงคู่
กรรมมีอยู่อย่ายอมแพ้แก้ตรงนี้
สร้างกุศลผลบุญครองชีวี
รักชาตินี้รอชาติหน้าอย่าท้อใจ...
รักพิสุทธิ์ดุจบัวขาวพราวพ้นน้ำ
รอฝนพรำร่ำกลีบหวานบานไสว
อรุณรุ่งพุ่งแสงงามคลึงเคล้าใบ
น้ำค้างใจน้ำค้างฝันรอวันดี..
ใจหลอมใจเหมือนใบบัวรอน้ำค้าง
พอยามสางแดดพรายหายเร็วรี่
ธรรมชาติให้บทเรียนความพอดี
โลกเรานี้มีได้มามีเสียไป..
ดอกดวงใจเราสองปองเป็นหนึ่ง
นิยามซึ้งนิยามเศร้าอย่าร้าวไหว
เพียงพระพรหมขีดเส้นชักนำไป
แก้กรรมใจอย่าเสียขวัญสรรสร้างดี
ดอกไม้สวรรค์บานพร่างรอเราเก็บ
แม้หนาวเหน็บฝึกใจในชาตินี้
เพียรเพาะบ่มห่มด้วยรักด้วยความดี
ชั่วชีวี..ที่เกิดมา..คุ้มค่าพอ!
ความรัก มีมากนิยามมากความหมาย..
แล้วแต่จะใช้ใจดวงไหนใจใครตัดสิน
ตามประสบการณ์ ประสบกรรม..
อาจจะเป็นพลังใจและในอีกนิยามคือความทุกข์...
สำหรับพุดพัดชา..
รักคือพลังใจขับเคลื่อนไปให้โลกหมุน..ให้ใจทุกดวงละไมละมุน
หากรักเป็น หากใช้เป็น..
รักชาติ.. รักศาสนา.. รักผืนดิน.. รักแม่พ่อ.. รักดอกไม้
รักธรรมชาติ มากมาย..
สายฝน..ลมแรง..แสงแดดกล้า..ท้องฟ้าเปลี่ยนสีเวทีฝัน
รักพระจันทร์ดวงหวาน รักสายธารฉ่ำใส รักดวงใจเพื่อนมนุษย์
ผู้เกิดมาร่วมเสพสุข..ทุกข์ทนยาก..ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น..
และ..
เมื่อดวงชีวิน ยังมิสิ้นไฟฝัน..วันรัก
ก็จงจักใช้พลังรักนั้นให้เป็น ในทางสร้างสรร
ฝันใฝ่คอยสร้างสิ่งที่ดีที่ควร..มอบให้มวลมนุษยชาติจักธำรงอยู่
อย่างมิเหือดแห้ง..สิ้นแล้ง..สิ้นไร้รัก..
และ
ให้ยอมรับกับแปรผันและเปรียบเทียบของโลกนี้ที่คงมีทั้งสองด้าน
เพื่อสร้างหวานสร้างสมดุลย์ ให้.เลือกเดิน..ไปตามใจ ไปตามฝัน
ในหนทาง..ที่เงียบงาม สว่างสงบ พบดวงใจดวงดี
ที่จะเกี่ยวก้อยร้อยรัดใจไปด้วยกันนะคะ
มิให้อ้างว้างอย่างผู้รู้ตน..ผู้รู้ใจ
ผู้ใฝ่งาม..และ..
เพียรสร้างความดีมอบคืนกลับให้โลกนี้ผืนดินนี้ที่หยัดยืน
ที่พาให้เราเวียนว่ายได้พบได้รักกัน
ไปนิรันดร์นานเนา..นะคะ
..........
นั่งเขียนกวีแล้วพบว่าเขียนชีวิต..ของคุณโกศล กลมกล่อมค่ะ
...
ฉันนั่งเขียนกวีที่โต๊ะเก่า
ค่ำเช้าเร็วผ่านนานแค่ไหน
มองโลกวันนี้ไม่มีใคร
ใบไม้สายน้ำร่ำละเมอ..
พริบตาเท่านั้นพลันเห็นภาพ
ชัดเป็นภาพเก่าให้เราเสมอ
สุขทุกข์ลุกข้ามเคยย่ำเจอ
พอเผลอผ่านวับยังจับทัน..
โลกเวียนเปลี่ยนไปได้นึกย้อน
สะท้อนภาพได้ไกลเกินฝัน
สะท้อนใจกวีทุกวี่วัน
ให้ฉันเขียนกวีเขียนชีวิต.!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
805
