19 สิงหาคม 2546 23:12 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2126
ไม่มีคำพูดออกไปจากใจนี้
ไม่มีคำเสียใจและเสียขวัญ
ไม่มีคำแก้ตัวใดใจจาบัลย์
ไม่มีคำรำพันรำพึงครวญ..
เธอเชือดเฉือนหัวใจจนสิ้นซาก
เธอกระชากใจยับเกินไห้หวน
เธอรู้ดีฉันชอกช้ำมาเกินควร
ทุกสิ่งล้วนแหลกยับอยู่กับใจ
ทำร้ายร่างดีกว่านะยอดรัก
ไม่นานนักเจ็บคลายหายร้าวไหว
ยังมีเธอรุมกรีดซ้ำแผลหัวใจ
ทั้งร่างทั้งใจในวันนี้..ไม่มีแล้ว..ไม่ใช่คน!
19 สิงหาคม 2546 23:05 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2126
เสียใจ ทำไมเมื่อเลือกแล้ว
เลือกฝากแนวแทงใจคนข้างหลัง
เสียใจ ทำไม! หากชิงชัง
หากจะฝัง เหยียบให้ยับ กับธุลี....
เสียใจ..ทำไม ทำไปแล้ว
ใจดั่งแก้ว แหลกสลาย ในวันนี้
เสียใจพูดทำไมเล่าคนดี
เธอรู้นี่ เธอมีสิทธิ์กับหัวใจ.....
เสียใจ..ขอโทษ..สายเสียแล้ว
ไม่เหลือแวว ใจดี ที่หวามไหว
แววโหดร้าย ห้ำหั่น สะเทือนใจ
แววเสียใจ ไกลเกินคว้า มาใกล้กัน..
เสียใจ..ขอโทษทำไมนะ
เมื่อใจจะพิสูจน์ฝากยอดขวัญ
ให้โลกรู้เธอทั้งสองปองรักกัน
สำหรับฉัน ไร้หัวใจ ไม่มีซึ่งตัวตน..
เสียใจ..ขอโทษคำซ้ำซ้ำ
คำตอกย้ำคำซ่อนเงื่อนคนสับสน
เสียใจเพราะสงสารหรือไรในกมล
วางกองลง..ทิ้งไว้ให้...โลกลืม ใต้เท้าเธอ!..
19 สิงหาคม 2546 21:51 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=302
สายชลวนเชี่ยวเกลียวสวาท
ตัดไม่ขาดบาดดวงใจไยขื่นขม
คืนและวัน ผันแปร ใจยิ่งตรม
รอยระทมลมสวาทพลาดเพราะรอ
สายชลวนไปไม่ไหลกลับ
ลาเลยลับลางเลือนเหมือนใจหนอ
คนเคยรักเคยหลงจนใจพ้อ
กลับให้รอให้รักภักดิ์นิรันดร์
สายชลวนไปใจยังเจ็บ
ถึงหนาวเหน็บเจ็บช้ำยังมีฝัน
สายกมลมิวนเวียนตามคืนวัน
สายใจขวัญมิผันแปรแพ้สายชล!
เขียนบทกวีนี้กับตะวันลายามสนธยา
นั่งเดียวดายในเรือกลางสายชล..วนเชี่ยว..
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=302
สายชล
จันทนีย์ อุนากูล : : Key C
เหม่อมองดูสาย น้ำ วน
เหม่อมองสายชล ที่ไหล ริน
เหม่อมองดูนก ผก ผิน บินลับ ไป
ยาม เหงา เราถอนใจ บิน ไป ไม่กลับ มา
เปล่าเปลี่ยวจริงหนอ หัว ใจ
อยากจะรักใคร เศร้าใจทุกครา
หมดแรงกำลัง อ่อน ล้า และหลง ทาง
เจ็บ นั้น ยังเจ็บไม่จาง อ้าง ว้าง ดังสาย ชล
แม้ใจจะเจ็บ เก็บมาคิดคิด
อดีต ช่างงามล้ำล้น
มิเคยลืม ภาพเราสองคน
มิเคยลืม ยังหลอกลวงตน มิเคยลืม
ว่าเคยรักเธอ สาย ชล
หลั่งรินไหลวน มาพานพบเจอ
เหตุการณ์ผ่านไป ยัง เพ้อ พะวงทุกวัน
อก เอ๋ย ขมขื่นตื้นตัน จาก กัน หรือฝัน ไป
มิเคยลืม
ว่าเคยรักเธอ สาย ชล
หลั่งรินไหลวน มาพานพบเจอ
เหตุการณ์ผ่านไป ยัง เพ้อ พะวงทุกวัน
อก เอ๋ย ขมขื่นตื้นตัน จาก กัน หรือฝัน ไป
19 สิงหาคม 2546 21:18 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=251
เมื่อลมร้อนมาเยือน
ดวงดอกไม้พากัน สะพรั่งพราว จรัสแสงร้อนแรง
เฉิดฉันท์ไปทั้งเมือง..
ฤดูกาลแห่งคิมหันต์..พาฝันไสวเจิดจ้าพราวละมุน..
พันธุ์ไม้นานาพรรณพากัน บานแฉ่งแข่งหวาน
อวดดอกดก มองแทบไม่เห็นใบ..
ทั้งหางนกยูง..ชมพูพันธุ์ทิพย์..ตะแบก..
คูนเหลืองพราว สองฟากฝั่งฝัน
ตามเส้นทางที่..ดวงใช้เดินทาง..ไปบ้านชายทะเล..
ให้ผู้หญิงหัวใจโอ้ละเห่ หวามไหว อดใจไม่ไหว
ทนเสน่ห์ไม่ได้ ต้องแวะจอดรถทายทัก สัมผัสด้วยใจ
ให้อิ่มในอณูหอมงาม หอมแผก นั้น...
ระหว่างเส้นทาง..ทอดยาว ราวไร้สิ้นสุด
นอกจากฟ้ากว้างสีน้ำเงินเข้มจัดจ้า กระจ่างใจแล้ว
ยังมีผืนนาเขียวชะอุ่ม
ราวผืนพรมนิ่มรายริ้วพลิ้วเอนรับแรงลมที่พรมพร่างแผ่ว...
และที่ขาดมิได้ต้นไม้งามคู่ผืนนา..คือดงตาล..
ที่หยัดยืนต้น ราวตรอมตรมโศกสะเทือนไหว
รอใครบางคน คืนหลังเคียงนา..
มีทั้งตาลคู่ ตาลเดี่ยว ที่เดียวดาย..
แต่ให้อารมณ์ดิบถวิลถึง.. ทุ่งถิ่นรวงทองของไทยเรานี้..
ที่เคียงกันมาเป็นดั่งภาพฝัน..ในงานวาดฝันระบาย..ถ่ายทอดวิถีไทย
คิดถึงเพลง เพลงหนึ่ง ที่ แสนอมตะเสียไม่มี..
เพลงแห่งชีวิตรักพื้นบ้าน..เคียงธรรมชาติ..
มนต์รักลูกทุ่ง..........
หอมเอย...หอมดอกกระถิน
รวยระรินเคล้ากลิ่นกองฟาง
เห็ดตับเต่าขึ้นอยู่บนเถาหญ้านาง
มองเห็นบัวสล้างลอยปริ่มริมบึง...
อยากจะเด็ดมาดอมหอมสักหน่อย
ลองเอื้อมมือค่อยๆก็เอื้อมไม่ถึง
อยากจะแปลงร่างเป็นแมลงภู่ผึ้ง
แปลงได้จะบินไปคลึงเคล้าเจ้าบัวตูมบัวบาน
หอมดินเคล้ากลิ่นไอฝน
อวลระคนหอมแก้มนงคราญ
ขลุ่ยเป่าแผ่วพลิ้วผ่านทิวแถวดงตาล
มนต์รักเพลงชาวบ้านลูกทุ่งแผ่วมา
ได้คันเบ็ดสักคันพร้อมเหยื่อ
มีน้องนางแก้มเรื่อนั่งเคียงตกปลา
ทุ่งรวงทองของเรานี้มีคุณค่า
มนต์รักลูกทุ่งบ้านนาหวานแว่วแผ่วดังกังวาน
โอ้เจ้าช่อนกยูง..แว่วเสียงเพลงมนต์รักลูกทุ่ง
ซ้ำหอมน้ำปรุงที่แก้มนงคราญ.....
บทเพลงนี้เป็นสุดยอดภาษาสวย..
ที่ดวงแสนรักและร้องได้จนขึ้นใจ
เป็นบทเพลงที่กินใจพอกับเพลง..บางเพลงเช่นเดือนเพ็ญ
ที่ทำให้สะท้อนสะท้าน สะเทือนใจไหวหวั่นทุกคราครั้งที่ได้ยินได้ฟัง...
เส้นทางนี้... ดวงเรียกว่าเส้นทางใจไหวหวั่นหวามไหว..
เพราะว่าในทุกยามเยือนที่ได้ผ่านมา
ดวงจะต้องมนต์ขลังจังงัง
ดื่มด่ำสำลักงามทุกอณูเนื้อในหัวใจดวงละมุน เสมอมา....
ดวงรักลั่นทมดอกพราวหลากสี
ที่ขึ้นรายเรียงเป็นดงระรายทาง..
ดวงรักดอกคูนที่สวยสว่างไสว
สร้างพลังใจให้แจ่มกระจ่างในเส้นทางฝันเส้นทางใจ
ดวงรักหางนกยูงที่แลพลันขับหมองหม่น
ด้วยดวงดอกแดงเพริดพราวเจิดจ้าไร้สิ้นใบ..
พันธุไม้เหล่านี้..จะเคียงทะเล..ทะเล..สองฟาก..
ที่ดวงขับรถเลียบชายหาดเพื่อชื่นชม..
ให้ใจดวงระทมหวานบานเบิกใจ
ขับหมองหม่นใจหมดสิ้นสลายลับ..
ไปกับธรรมชาติงามงด ที่แสนหมดจดใจ..
ถึงยามเย็น..ดวงจะทอดน่องล้อคลื่นเล่น
ไปตามหาดทรายขาวยาวเหยียดสุดตา
ที่ราวหาดส่วนตัวด้วยร้างไร้ผู้คน..
ใกล้อาทิตย์จะลาลับ............
ดวงจะเอนร่างลงกับผืนทราย..
หลับตาฟังเสียงคลื่นพ้อหาดทราย
ฟังเสียงลมซัดส่าย พ้อดอกหญ้าที่ไหวเอน..
ฟังเสียงนกกาบินกลับรัง ฝากฝังใจให้รู้ว่า..
ไม่ว่าคนหรือสัตว์เมื่อถึงเวลาผ่อนพัก
ก็จักต้องกลับสู่บ้านที่อบอุ่นเป็นสุข ที่รอท่า..
ที่มีใครบางคนห่วงหาอาทรรอด้วยรักภักดีทั้งกายใจ..
ดวงหลับตาฝัน..ถ้าสวรรค์เบื้องบนมีตา..
มองลงมาคงเห็นภาพผู้หญิงนอนดายเดียว
ระทดระทวยกลางผืนทราย เวิ้งว้าง
กับทะเลกว้าง ตรงหน้า
กับขอบฟ้าที่ทายทักทะเลอ้อยอิ่งอ้างว้างว่างใจ แสนไกลตา
จนดูราวกับว่าดวงคือธุลีเล็กๆกลางโลกลำพัง!
18 สิงหาคม 2546 20:43 น.
พุด
ฉันเห็นเธอในดอกไม้สายลมไหว
มวลนกไพร ในฝนพราย แมกไม้ฝัน
ในดวงดาว ในอุ่นแสง แห่งตะวัน
ในความฝัน ในยามตื่น ชื่นฉ่ำใจ..
ฉันเห็นเธอ ในดวงจันทร์ ฝันเคียงฟ้า
ในเมฆา ในเรียวรุ้ง กระจ่างใส
ในผีเสื้อ ในสายน้ำ ในขุนเขา ในเงาใจ
เธอสถิตอยู่กลางใจในเรียวตาในศรัทธาในรักนี้ มิมีวันจะลบเลือน!
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2438
ที่สุดของหัวใจ
แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ : : Key G
หากข้ามคืนนี้ หัวใจไม่แหลก
ยับเยินเสียก่อน
จะไปอ้อนวอน
ขอเธออย่าตัดรอน รอก่อนวันพรุ่งนี้
เคืองกันเรื่องไร พรากกันด้วยเหตุใด
ฉันยังไม่เข้าใจ
เพราะฉันใช่ไหม
หรือเธอเปลี่ยนไป ไยถึงไม่เหมือนเดิม
แต่ถ้าพรุ่งนี้ ดวงใจยังโกรธ
ฉันโทษใครได้
เป็นกรรมของใจ
พบเธอโดนผลักไส ทำอย่างไรพรุ่งนี้
นับช้ำมากี่ครั้ง
หัวใจยังไม่จำ ซ้ำยังยอมให้ทำ
เพราะรักมากไป
เพราะซื่อสัตย์ไป จึงช้ำใจ
อดทนไว้ก่อนนะใจเจ้าเอย ข้าวอน
จงแข็งแกร่ง แล้วทน รอให้ถึงพรุ่งนี้
พบเธอ แล้วถามเธอ อ้อนวอนให้เธอเห็นใจ
แต่ถ้าพรุ่งนี้ ดวงใจยังโกรธ
ฉันโทษใครได้
เป็นกรรมของใจ
พบเธอโดนผลักไส ทำอย่างไรพรุ่งนี้
นับช้ำมากี่ครั้ง
หัวใจยังไม่จำ ซ้ำยังยอมให้ทำ
เพราะรักมากไป เพราะซื่อสัตย์ไป จึงช้ำใจ...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
830
