ขอร้อยรวงดวงดอกไม้ลบรานโศก พลีแด่โลกแด่ชนบนผืนหล้า ปลอบเหน็บหนาวดายเดียวดวงชีวา รู้คุณค่าลมหายใจในทุกวัน น้ำตาปริ่มยิ้มออกบอกใจตัว วันฟ้าหลัววันฟ้าใสใยแปรผัน เสมือนสุขย่อมมีทุกข์คู่เคียงกัน ถามหาสวรรค์แท้อยู่ตรงนี้ที่ใจเรา คิดบวกได้บวกเพิ่มเติมความหวัง ต่อพลังสรรสร้างห่างความเขลา จิตแย้มหวานบานจากช่อกอดอกเยาว์ แผ่ร่มเงางามตระการให้ได้พึ่งพา คำพิพากษาของใครไม่กระทบ รู้เจนจบทุกข์มายาปรารถนา รู้ละวางกระจ่างแจ้งธรรมศรัทธา เสน่หาพันธนาใดใจรู้ทัน พลีละออช่อไม้หอมแด่มิ่งมิตร ชุบชีวิตชื่นชีวาประโลมขวัญ มองโลกสวยด้วยใจอันเงียบงัน แท้นิรันดร์สุขสงบพบแล้วแก้วกลางใจ...
พลีถักร้อยสร้อยดอกรัก แทนจิตภักดิ์นานเนาของเราสอง ผ่านวันชื่นคืนฝันอันเรืองรอง คู่ธรรมทองคล้องดวงใจไปตราบกาล อาจจะเป็นคนนี้ที่จิตงาม ต่อเติมตามความรักหวานแสนหวาน ลบเลือนโศกเข้าใจโลกเลิกร้าวราน ดอกธรรมบานในสายใจไปนิรันดร์ เพราะเมตตาบารมีดีเนื้อแท้ เฝ้าดูแลห่วงใยปลอบใจขวัญ ทั้งทุกข์สุขมั่นคงเนานานวัน มิแปรผันสัญญาตราบฟ้าดิน กราบพระพุทธา ราตรีนี้ วันมงคลดิถีแด่ดวงใจในถวิล อธิษฐานขอพรเทพองค์อินทร์ มิรู้สิ้นตราบกาลกัลป์ขวัญเฝ้ารอ.... ............................ เทพชีวัน...นิรันดร์ภักดิ์....!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song100.html บทเพลงแต่ปางก่อน ประดุจดั่งร่มแก้วกางกั้นเกศ เลือนเทวษทุกข์ทนบนทางฝัน อกอุ่นเธอดั่งปราการโอบชีวัน ยามโศกศัลย์เหลียวหาใคร ไม่มี ฟ้าเมตตาประทานเทพเทวาลงมาให้ ยามหมองไหม้พบวิบากยากหลีกหนี สอนสัจจธรรมให้น้อมนำทำความดี รู้สติมีเมตตากรุณานิรันดร์ ได้ซุกซบอกเธอแล้วร่ำไห้ พลีระบายทุกข์ทั้งปวงที่ลวงขวัญ มายาโลกย์จึ่งเลือนลาท่ามคืนวัน ดั่งดวงตาสวรรค์รับรู้อยู่เบื้องบน เกี่ยวก้อยกันปันพลีบูชาโลก ดับชนโศกดับแล้งไร้สร้างกุศล เดินตามรอยเส้นทางทองพระยุคล หวัง.... กมลมิเวียนว่าย...หมาย...นิพพาน.แม้นนานกัลป์..! .......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song100.html แต่ปางก่อน ชรอ คอย เธอมา แสน นาน ทรมาน วิญญาณ หนักหนา ระ ทม อยู่ใน อุ รา แก้วกานดา ฉันปองเธอผู้ เดียว ญเธอเอย แม้เราห่างกันแสนไกล ชาย ใด ดวงใจฉันไม่แลเหลียว รัก เธอ แน่ใจจริงเชียว รัก เธอ รักเดียว นิรันดร์ ชแม้ มี อุปสรรค ขวาก หนาม ญขอ ตาม มิยอมพลัดพรากจากกัน ชจะชาติไหน ไหน ไม่ยอมห่างไกล กัน ญดวงจิตผูกพัน รักมั่นมีไว้เพียงเธอ ช-ญคง เป็น รอยบุญมาหนุน นำ รอย กรรม รอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ ให้ เรา ได้มา เจอะ เจอ ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย ชแม้ มี อุปสรรค ขวาก หนาม ญขอ ตาม มิยอมพลัดพรากจากกัน ชจะชาติไหน ไหน ไม่ยอมห่างไกล กัน ญดวงจิตผูกพัน รักมั่นมีไว้เพียงเธอ ช-ญ คง เป็น รอยบุญมา หนุน นำ รอย กรรม รอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ ให้ เรา ได้มา เจอะ เจอ ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย...
อดีตกาลลาลับดับลงแล้ว ดวงดอกแก้วโปรยปรายกรายสู่หล้า ไขว่คว้าฝันวันเลยผ่านกับกาลเวลา ดั่งมายาพันธนาจิตนิจนิรันดร์ นาทีนี้ดูสรรพสิ่งที่รายล้อม หอมแสนหอมพะยอมไพรชูช่อฝัน ปลอบประโลมใจซึ้งค่าทิวาวัน ในอ้อมขวัญในอ้อมภักดิ์สลักจำ เก็บความงามความดีในรู้สึก ล้ำลึกบทเรียนโลกย์โศกเช้าค่ำ ปิติเกษมเอมอิ่มได้พบธรรม ให้น้อมนำจิตตนพ้นวัฏฏ์วน หอมเอยหอมดอกศีล ณ กลางใจ สว่างมาสว่างไปสร้างกุศล เจริญสติสงบงามบารมีดล ดวงกมลกระจ่างชัดดั่งรัตนมณี....!
ยิ้มชื่นรับเช้าพราวดอกฝน แก้วพร่างหล่นหอมพรายกระจายฟุ้ง ใจดวงงามเห็นฟ้าสวยจรัสจรุง อรุณรุ่งรอเริ่มต้นใหม่ในวันวน อาจจะมีบ้างบางคราวหนาวลึกลึก ในรู้สึกเดียวดายเศร้าสับสน หากตราบใดใจมีธรรมบันดาลดล ทิพย์กุศลนิมิตหมายมลายราน เหลืองจำปีละออพ้อพื้นพราว สะท้อนหนาวราวเรื่องน้ำผึ้งหวาน ปีผ่านลาฟ้าแปรสีทุกวันวาร ทิวากาลสอนสัจจธรรมอย่าคร่ำครวญ ชีวีขวัญพานพบทั้งทุกข์สุข ที่รานรุกจนชาชินเลิกไห้หวน เหนือนิยายมากมายสิ้นทั้งมวล ใจดวงนวลได้พบธรรมนำทางใจ ขอชดใช้วิบากกรรรมแต่ปางก่อน ที่หวนย้อนสอนจิตว่างกระจ่างใส วันที่สิ้นดินกลบหน้าลาพรากไกล อธิษฐานใจไม่พบภักดิ์พิสวาททุกชาติภพ..! ........................
ฝึกดวงใจให้หนักแน่นดั่งแผ่นผา พายุกล้าลมแรงสักแค่ไหน ยืนทายท้าอย่างทรนงด้วยเข้าใจ รู้เป็นไปกิเลสโลกย์โศกเช่นนั้น มองฟ้าสิยังแปรสีมิคงทน นับอะไรกับจิตคนมิแปรผัน วันนี้เศร้าพรุ่งนี้สุขใดนิรันดร์ ขอเพียงฝันคว้าไขว่ในสิ่งดี เนื้อแท้เนื้อทองครองทุกภพ จะจากจบจิตใสใจดวงนี้ คิดดีคิดให้สร้างบุญบารมี อัญมณีพร่างพราวดั่งดาวราย เจริญสติมีเมตตาอุเบกขา ภาวนาละตัวตนดั่งมั่นหมาย อาจมีบ้างหลงทางแสนเดียวดาย ก่อนจะสายแก้ความคิดที่จิตเรา มีเธอดั่งมิ่งมิตรสนิทใกล้ ให้น้ำใจปลอบขวัญในวันเหงา หลอมละลายหนึ่งเดียวตราบนานเนา ทุกข์บรรเทารู้ปล่อยวางสู่ทางทอง...!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
Lovings
พุด เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
6067
