28 ธันวาคม 2550 11:26 น.
พุด
เพียงดอกโศกโลกหยิบยื่นดั่งของขวัญ
ผ่านคืนวันระทมตรมเกินพร่ำ
หากเที่ยงแท้พระเบื้องบนสอนสัจจธรรม
ระรินร่ำผ่านเงากรรมย้ำรอยวน
เห็นทุกข์เห็นธรรมย้ำพลัดพราก
ดั่งเพียรฝากบทเรียนแห่งสับสน
ธุลีหล้ามากปัญหาอันว่ายวน
คนคนคนแย่งอำนาจปรารถนาครอง
แผ่นดินเดือดเลือดนองไปทุกทิศ
ทุรนจิตอันเร่าร้อนเสนอสนอง
ไร้รักสามัคคีมิปรองดอง
โลกจึงต้องเหน็บหนาวให้เศร้าใจ
และ..
สำหรับเราสองผู้ครองฝัน
ได้แบ่งปันเอื้อโอบน้ำใจใส
แด่ผองชนบนผืนหล้าพสุธาไทย
ก็งามใจเกินพอแล้วนะเจ้าแก้วขวัญมณีดวง..!
พลีแด่นางเบนาซีร์ บุตโต แลแด่โลก วิปโยคใจ
28 ธันวาคม 2550 10:02 น.
พุด
ฤดูกาลหวานวนผ่านพ้นแล้ว
ดวงดอกแก้วร้างดอกเคยให้หอม
เล็บมือนางอ้างว้างราวรอตรอม
ทุกพวงพะยอมพลีร่วงพราวให้หนาวนัก
ปีทองแสนสุขผันผ่านพ้น
สอนกมลรับความจริงให้แน่นหนัก
สัจจธรรมเห็นทุกข์ท้นพันธนารัก
ซึ้งประจักษ์น้ำผึ้งพิษนิจนิรันดร์
ตอกสลักลั่นดาลจิตเคยผิดพลาด
เสน่หาพิสวาทเพียงเงาฝัน
มายาโศกโลกหยิบยื่นเพียงแค่นั้น
สิ้นสวรรค์เหลือเพียงว่างณกลางใจ
กอบกู้ชีวิตสงบงามนิยามขวัญ
รอรับวันชีวีเริ่มต้นใหม่
ลบด้วยลืมเส้นขนานคู่กันไป
ยอมตัดใจหันหลังลาตราบฟ้าดิน...
..................................
วันมิสาย..แด่ผู้พ่ายรัก..
19 ธันวาคม 2550 10:34 น.
พุด
ร้อยใจดวงทองสนองเสนอ
แด่เธอคนดีในเงาฝัน
หวังรักแท้สถิตนิจนิรันดร์
หวังสวรรค์รับรู้เมตตา
นานแค่ไหนรอด้วยใจมิเคยท้อ
เพียงแค่ขอเคียงขวัญวันเหว่ว้า
ลบรอยลารานกัปป์กาลเวลา
ปรารถนาดับร้อนโศกสร้างโลกงาม
คือปณิธาณหมายมุ่งผดุงจิต
ดั่งชีวิตได้เริ่มต้นพ้นพงหนาม
สร้างมหัศจรรย์ฝันอันยิ่งใหญ่ให้ติดตาม
ยิ่งนิยามเกินนิยายให้ตราจำ
ให้ดาวดวงในห้วงกาลผสานรัก
ดวงจิตภักดิ์หยาดน้ำค้างใจระรินร่ำ
ให้โลกประจักษ์รักแท้แห่งคู่ธรรม
พ้นบ่วงกรรมพันธนาตราบฟ้าดิน...!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3337.html
คู่ทาษ .....แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์
ขอครวญคำ
ข้ามฟ้าลอยมาแด่เธอ
น้ำคำวอน คลั่งเพ้อละเมอจากใจ
รักเราสอง สัมพันธ์
แต่รักนั้นอยู่ไกล
เฝ้าหลงอาลัย ร้องครวญไป
ฝากหัวใจลอยล่อง
ขอปรานี พี่หวัง จงฟังพี่ครวญ
เสียงในใจ ไห้หวล รัญจวนหม่นหมอง
รักเราเอ๋ย แม้ไกล แต่หัวใจประคอง
พี่หวัง ใจปอง
เนื้อนวลทอง ใฝ่รักปองบูชา
เป็นกะลาให้ถือ
แม้เธอคือขอทาน
เป็นบัลลังก์ตระการ
แม้เธอเป็นนาง พญา
เป็นโลงทอง รองรับแม้ดับชีวา
เป็นวิมานผ่านฟ้า
แด่เทพธิดา นงคราญ
รัก เราเป็น
เช่นเหมือนดาวเดือน เด่นตา
แสงเรืองรอง ส่องฟ้าอาภาเบิกบาน
แม้ชีพสูญลับไป แต่รักไม่แหลกราญ
ให้สองวิญญาณ
สิงสราญ อยู่วิมานดาวเดือน
เป็นกะลาให้ถือ
แม้เธอคือขอทาน
เป็นบัลลังก์ตระการ
แม้เธอเป็นนาง พญา
เป็นโลงทอง รองรับแม้ดับชีวา
เป็นวิมานผ่านฟ้า
แด่เทพธิดา นงคราญ
รัก เราเป็น
เช่นเหมือนดาวเดือน เด่นตา
แสงเรืองรอง ส่องฟ้าอาภาเบิกบาน
แม้ชีพสูญลับไป แต่รักไม่แหลกราญ
ให้สองวิญญาณ
สิงสราญ อยู่วิมานดาวเดือน...