http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song76.html จำเลยรัก ความรักคืออะไรใคร่จะถาม คือนิยามเสน่หาพาฝันฝัน ฤาน้ำผึ้งพิษฆ่าชีวัน เป็นสวรรค์ฤาไรใครตอบที อาจจะเป็นนรกตกซ้ำซ้ำ ไม่หลาบจำเจ็บเท่าไรไม่คิดหนี ยังเวียนว่ายหลงวนทุรนฤดี ตราบยังมีลมหายใจใช่ไหมเธอ เป็นพลังมหัศจรรย์ให้ฟันฝ่า เป็นดื่มด่ำล้ำค่าสนองเสนอ เป็นความหวานซ่านซึ้งถึงละเมอ เป็นความเพ้อความฝันนิรันดร์กาล ยอมเป็นจำเลยหัวใจใช่ไหมเล่า แม้นต้องเฝ้าหลงรอมายาหวาน หากตราบใดซึ้งในรักทุกข์ทรมาน คงพ้นผ่านพันธนารู้ค่าธรรม...! .............................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song76.html จำเลยรัก เจ็บแค้นเคืองโกรธ โทษฉันไย ฉัน ทำ อะไรให้เธอเคืองขุ่น ปรัก ปรำ ฉันเป็นจำเลยของคุณ นี่หรือพ่อ นักบุญ แท้จริงคุณคือ คนบาป ไม่ขอคุกเข่า เฝ้าง้องอน แม้นใจ ขาดรอนขอตายดีกว่า ไม่ขอ ง้อใครให้กรุณา ไม่ขอเศร้าโศกา หรือบีบน้ำตา อ้อนวอนใครใคร เชิญคุณลงทัณฑ์ บัญชา จนสมอุราจนสาแก่ใจ ไม่มีวันที่ฉันจะ ร้องไห้ ร่ำไรเพราะฉันไม่ใช่หญิงเจ้าน้ำตา กักขังฉันเถิด กักขังไป ขังตัว อย่าขังหัวใจดีกว่า อย่าขัง หัวใจให้ทรมา ให้ฉันเศร้าโศกา เหมือนว่าฉันเป็น เช่นดังจำเลย เชิญคุณลงทัณฑ์ บัญชา จนสมอุรา จนสาแก่ใจ ไม่มีวันที่ฉันจะ ร้องไห้� ร่ำ ไรเพราะฉันไม่ใช่หญิงเจ้าน้ำตา กักขังฉันเถิด กักขังไป ขังตัว อย่าขังหัวใจดีกว่า อย่าขัง หัวใจให้ทรมา ให้ฉันเศร้าโศกา เหมือนว่าฉันเป็น เช่นดังจำเลย...
ตะวันแดงรอนแสงในม่านเมฆ ฟ้าสวย ใจสงบ นกกระยางขาวเต็มทุ่งข้าว วัวมากมายเลาะเล็มหญ้า นาราวแพรพรมลมพัดระลอก พสุธากว้างใหญ่สุดสายตา ดวงดอกไม้ฟ้อนอ้อนผืนหล้าริมทาง ทั้งคูน ตะแบก อินทนิล พร่างสวยไสว ดวงใจสุขสงบเงียบงาม ยามตะวันโพล้เพล้ อยากให้เส้นทางธรรมดานำพาเส้นทางใจบรรจบ ไม่ต้องพานพบกับคำว่า พรากลาอีก...ตราบชั่วนิจนิรันดร์...! ..............................
แลชีวิตก็ได้เห็นซึ่งชีวิต พรหมลิขิตเพรงชะตาฟ้ากำหนด ตำนานรักตำนานฝันอันงามงด ให้จารจดตราจำซึ้งฝังใจ เสมือนเสมอเรื่องราวแห่งมนุษย์ เปรียบประดุจพรบุพเพฤาไฉน ให้มาพานพบประทับใจ ได้ครองคู่กันไปเป็นนิรันดร์ หากแท้จริงทุกสรรพสิ่งคือว่างเปล่า ไม่มีเราไม่มีเขามายาฝัน ไม่ช้านานหวานฤาตรมก็เท่านั้น เพียรสร้างสรรความดีพลีก่อนวาย ชั่วชีวีราวหลับฝันในวันหนึ่ง ถึงจะซึ้งจะเศร้าก็สลาย มอดลาลับดับดวงใจแสนเดียวดาย อย่าให้สายหมายเหนือโลกสิ้นโศกรอย...! ......................................................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html บทเพลงร้อยบุปผา...พลีแด่ทุกดวงใจในร่มรัก ขอเขียนบทกวีเรียบง่ายจากรู้สึก หากล้ำลึกจากจิตดวงใสใส ไม่เลอค่าล้ำคำหากจริงใจ จากภายในจิตวิญญาณฝากงานรจนา กี่ปีแล้วยังมั่นคงแน่แน่วในสิ่งรัก ยังคงภักดิ์ต่อชาติศาสนา ยังคงวาดฝันแต้มจินตนา ยังคงต้องมนตราในโลกบรรณพิภพ แม้นภาษายังอ่อนด้อย สักนิดน้อยหวังฝากรักมิรู้จบ เลือนโลกแล้งฝากเรื่องราวที่ได้พบ มิลาลบพลังใจสร้างฝันงาน ,มิช้านานหวังในวันคล้ายวันเกิด ได้รับพรประเสริฐจากผู้อ่าน ครบห้าพันดั่งพรขวัญใจเบิกบาน ให้..เกษมสราญสร้างสานโลกสิ้นโศกรอย... .................................................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem77987.html กราบบูชาครูด้วยมาลัยใบข้าว ผลงานที่มีผู้ผ่านมาให้กำลังใจ พลังใจ ดั่งหยาดน้ำค้างรินรดทั้งหมด 4907 ท่าน หากในวันเกิด 23 กุมภาพันธ์ นี้ครบห้าพันท่าน คงชื่นใจหาใดประมาณ...ค่ะ *พุดพัดชา*และอีกนามปากกา*สาวบ้านนา* รจนางานมานานกว่า ห้าปี ณ..ร่มรักเรือนไทยเรือนธรรมเรือนทอง แห่งมิ่งมิตรผองเรา ทุกเช้าค่ำ ระรินร่ำระบายด้วยรักในสร้อยอักษรา ด้วยความสัตย์ซื่อถือมั่น และ.. จักเป็นเช่นนี้ตราบชั่วนิจนิรันดร์ หากยังมีดวงตาภายใน ดวงใจสวยใสสงบ มองโลกได้งามงดละไมละมุนเฉกเช่นนี้สืบไป เคยมีคนกล่าวว่า... ความเพียรพยายาม คือการพิสูจน์คุณค่าของคน ไม่ว่าจะพบพายุฝน สายลมแรง แสงแดดกล้า ก็จงฟันฝ่าอย่าท้อถอย คอยสร้างสิ่งที่รักที่ควร จริงๆพุดพัดชา ไม่ถนัดเขียนบทกวี และไม่ค่อยมีเวลาที่จะเททุ่มใจที่จะศึกษา เพราะมากภาระกิจในชีวิต เพียงมีความสุขใจที่ได้ทำสิ่งที่รัก ในฐานะที่เคยเป็นอาจารย์ภาษาไทยมาก่อน และ.. ปลาบปลื้มใจ ในวันนี้ที่เห็นน้องๆมากมาย ได้ใช้เวลาให้มากล้นประโยชน์ ที่จักช่วยกันสรรสร้างอนุรักษ์ ภาษาไทยภาษาทองของเราเอาไว้ ให้โลกบรรณพิภพ ถนนสายดวงดอกไม้ มีความสวยใสแสนสดชื่นระรื่นรมย์สุนทรีย์ มากยิ่งขึ้น ขอเพียงทุกดวงใจ ตระหนักชัดว่า ปลายปากกานั้น *ประดุจดั่งเพชรอันจรัสรัศมีฤาคมดาบ*ก็ได้ ที่จักให้สรรสร้างฤาทำลาย ที่ขึ้นอยู่กับ *มโนคติแห่งชีวีชีวิตอันแสนนิดน้อยนี้* ที่เราจักเลือกลิขิตเอง...! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html ร้อยบุปผา ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนัก ประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่า งาม ในนาม ศิลปิน มาสร้าง งาน ศิลป์ ชุบชีวิน มนุษย์ชาติ สะอาดสดสวย ด้วยบทเพลง แห่งสวรรค์ ให้มาลัย ฝากรัก มอบใจภักดิ์ ร่วมกัน จุดไฟ ความฝัน พร่างพลัน ประกาย เพลิง มาเถิด พี่น้อง ร่วม ร้อง เพลงเพื่อ กลั่นจาก เลือด เนื้อ หยาดเหงื่อ เร่าร้อน เราจะเร่ง แนวรบ ไม่สยบ อ้อนวอน เริงระบำ รำฟ้อน ร้อยกรอง กวี กานต์ มาร่วม ใจรัก พร้อม พรักพลีชีวาตม์ ผงาด อาจ หาญ สร้างตำนานตระการฟ้า แต่งเติม โลกศิลป์ ให้ผ่องพิณ โสภา ด้วยวิญ ญานท้า ทรนงเทิดคง ธรรม ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนักประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่างาม ในนาม ศิลปิน ..........................
แด่ดวงตาดารางามนามนักเขียน พระจันทร์สีส้มสุกดวงโตสุกปลั่ง กำลังสาดส่องทอประกายนวลละอองดั่งทองทา เมื่อแหงนเงยหน้าบนฟากฟ้าสีน้ำเงินงามเข้มดั่งกำมะหยี่ ในราตรีที่ดวงดาวราวเร้นหลีกหลบประกายกล้ามิหาญกล้าทายท้าแสงนวลใย หายเข้าไปในหน้าต่างเมฆ.. ฝากดอกไม้ไทยที่พากันเอาใจ บานละออชูช่อรอหยาดน้ำค้าง ที่คงหยาดสายพรายพร่างในยามดึก... ผ่านม่านมนต์เมฆเสกเสน่หาให้มวลมนุษย์ มองหาสวรรค์ฝันหวานหวาน ฝากผ่านถึงดวงใจ..ทุกดวงที่ยังห่วงใยเกี่ยวกระหวัดรัดรึง ให้ละเมียดละมุนด้วยความงามนั้ที่ไทยโพเอม และผ่านดวงตาดารางามนามว่านักอยากจะเขียนเพียรสร้างฝันกันมิว่างเว้นในยามนิทรา.. ที่ทุกดวงตาอื่นๆนั้นพากันหลับไหล ไฉนเลย..! เราจึงมาเดินบนถนนสายเดียวกัน ในมิติฝันอันลี้ลับมหัศจรรย์ไร้กาลเวลา. .นอกจากใจนำพาให้เราได้พบและรักกัน ได้โอบเอื้อแบ่งฝันอันละเมียดใจ ในทุกอณูหนึ่งนี้กับโชคดีที่กาลเวลาได้ประทานของขวัญอันแสนเลอล้ำค่ามลังเมลืองใจ ..เกินกล่าว..แล้ว ...
ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน ................................................ ................................................. ................................................. อยู่ แดน ดิน ถิ่นไหน ไม่เปลี่ยนแปลง รัก เธอไม่แล้ง จากฉัน ชุ่ม รัก ชื่นฉ่ำ ทุกวัน มั่นรัก เธอนั้น ตลอดมา ภมร ไม่ เคย พราก ดอก ไม้บาน สาย ธาร ไม่เคย พรากเหล่า มัจฉา สายลม แทรก รัก ฉันปลิว ไปมา ฝากไว้ ทั่วหล้า ตามติดเธอ ทุกแห่งไป ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน .......................................... .......................................... ทะเลสาบท่ามแสงดาวหนาวซึ้งซึ้ง ในอ้อมใจใครคนหนึ่งซึ่งหมายฝัน เป็นอ้อมภักดิ์รักแท้นิจนิรันดร์ ตราบกาลกัลป์สัจจะอธิษฐานคู่ข้ามภพ จะจำพรากจากเจ็บสุดเหน็บหนาว มหัศจรรย์เรื่องราวมิรู้จบ สุดแผ่นดินแผ่นฟ้าห้วงมหรรณพ มิอาจลบลาเลือนอนันตกาล รอพบกันที่แดนดาวทางสายรุ้ง หลอมจิตมุ่งทำความดีคอยสร้างสาน สู่แดนธรรมแดนทองตราบชั่วกาล สู่วิมานมนตราทวารวดีที่เฝ้าภักดิ์ เกินนิยามยิ่งนิยายหมายเนื้อแท้ มิยอมแพ้มิยอมพ่ายโลกประจักษ์ ลมหายใจนิดน้อยแสนสั้นนัก รู้ค่ารักรู้ซึ้งโศกโลกงามแล้ว...! ......................................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song388.html ไม่มีวันที่เราจะพรากจากกัน..... ดิอิมพอสซิเบิ้ล ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน ไม่ มี วัน ที่ ฉัน จะขาดเธอ รัก เธอเสมอ จิตใจ ตัดน้ำ ไม่ขาด ฉันท์ใด เยื่อใย ความรัก ไม่ขาดกัน อยู่ แดน ดิน ถิ่นไหน ไม่เปลี่ยนแปลง รัก เธอไม่แล้ง จากฉัน ชุ่ม รัก ชื่นฉ่ำ ทุกวัน มั่นรัก เธอนั้น ตลอดมา ภมร ไม่ เคย พราก ดอก ไม้บาน สาย ธาร ไม่เคย พรากเหล่า มัจฉา สายลม แทรก รัก ฉันปลิว ไปมา ฝากไว้ ทั่วหล้า ตามติดเธอ ทุกแห่งไป ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน ไม่ มี วัน ที่ฉัน จะจืดจาง รัก เธอไม่ร้าง จากใจ อยู่หรือ ตายดับ ลับไป รักยิ่งใหญ่ ซอนไซร้ ซึมใจเธอ ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน ไม่ มี วัน ที่ เรา จะพราก จาก กัน...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
Lovings
พุด เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
.jpg)
.jpg)
2898
