4 มีนาคม 2551 23:49 น.

ผู้หญิงทะเล..มิเหว่ว้าใจ..!

เป็นผู้หญิงทะเลเกิดมากับธรรมชาติ
บริสุทธิ์สะอาดตราตรึงให้ซึ้งฝัน
ยินคลื่นเห่พ้อทรายทุกคืนวัน
เห็นพระจันทร์โผล่เหนือน้ำงามเหนือใด

เห็นฟ้าสวยน้ำใสไล่โทนสี
เสียงดนตรีทิวมะพร้าวซัดส่ายไหว
ดอกทองหลางแดงโดดยามผลัดใบ
ดอกผักบุ้งม่วงไสวแม่กลีบบาง

นวลทรายราวเนื้อแป้งละออ
ราวกับฟลอร์เต้นรำทุกก้าวย่าง
ตะวันตกดินทิ้งรัศมีรุ้งงามเรื่อราง
อุษาสางเหนือทิวเขามิเหงาใจ

รอคืนหลังสร้างตำนานรักผ่านภพ
มิรู้จบดั่งปาฏิหารย์อันยิ่งใหญ่
ดั่งวิมานหล้าวิมานภักดิ์วิมานไพร
หลอมรวมใจมหัศจรรย์ฝันนิรันดร...!
........................................

http://www.salathaila.com/kacykabtale.html
ทรายกับทะเล
นันทิดา แก้วบัวสาย

ดนตรี 4 Bars..2..3..4.

จะเหนื่อยเพียงไหน จะทุกข์เพียงใดโปรดรู้
ตรงนี้ยังมีฉันอยู่ พร้อมจะดูแลหัวใจ
หากมรสุม จะทำเธอเหน็บหนาวใจ
พายุจะแรงแค่ไหน จะคอยอยู่ข้างเคียงเธอ

หากมีวันไหน ที่เธอไปไกลจากฉัน
ในหัวใจไม่เคยหวั่น และจะคอยเธอย้อนมา
ก็ใจมันรู้ คลื่นลมจะคอยพัดพา
คอยซัดทะเลเข้าหา หาดทรายแห่งนี้ดังเดิม

คือผืนทราย ที่โอบทะเลไว้
จะวันใด มั่นคงเหมือนดังที่เป็น
อยู่เคียงข้างเธอ ใจไม่ไหวเอน
และยังคงชัดเจน อย่างนั้น
หาดทรายยังสวย รายล้อมทะเลด้วยรัก
คงไว้ด้วยใจแน่นหนัก ไม่หวั่นยามพายุผ่าน
จะมีเพียงฉัน และเธอตราบนานเท่านาน
มีรักในใจผสาน ดั่งทรายอยู่คู่ทะเล

ดนตรี 16 Bars..14..15..16..

คือผืนทราย ที่โอบทะเลไว้
จะวันใด มั่นคงเหมือนดังที่เป็น
อยู่เคียงข้างเธอ ใจไม่ไหวเอน
และยังคงชัดเจน อย่างนั้น

หาดทรายยังสวย รายล้อมทะเลด้วยรัก
คงไว้ด้วยใจแน่นหนัก ไม่หวั่นยามพายุผ่าน
จะมีเพียงฉัน และเธอตราบนานเท่านาน
มีรักในใจผสาน ดั่งทรายอยู่คู่ทะเล

(จะมีเพียงฉัน และเธอตราบนานเท่านาน)
มีรักในใจผสาน ดั่งทรายอยู่คู่ทะเล.

1730

love

comment

4 มีนาคม 2551 10:51 น.

คือเกียรติศักดิ์ก่อนดินกลบหน้า..ลานิรันดร์...!

พุด

เก็บความเศร้าหนาวใจไว้ลึกลึก
รับล้ำลึกสัจจธรรมฟ้าวันใหม่
กอดตัวเองแล้วกระซิบปลอบไม่เป็นไร
โลกหมุนไปมีสุขทุกข์ธรรมดา

หยาดน้ำตาอาจพร่าพรายยามพรากจาก
ทุกสิ่งมิอาจเป็นไปตามปรารถนา
แม้นจำต้องดายเดียวเหว่ว้า
เดินไปข้างหน้าตราบยังมีลมหายใจ

เรือชีวิตพายเพียรรอถึงฝั่ง
สร้างพลังสู้มิถอยนานแค่ไหน
อาจล้มลุกคลุกคลานสิ้นไร้ใคร
มิหวั่นไหวใจดวงนี้พลีเพราะรัก

เพียงแค่หวังวอนสวรรค์ได้รับรู้
มีชีวิตอยู่ด้วยใจดวงแน่นหนัก
สร้างความดีพลีแด่โลกตำนานภักดิ์
คือเกียรติศักดิ์ก่อนดินกลบหน้า..ลานิรันดร์...!

1195

love

comment

27 กุมภาพันธ์ 2551 12:15 น.

หากไยเล่า..ดอกน้ำตา..ยังคาต้น...!

พุด

แก้วยืนต้นรอฝนพร่าง
กระดังงากลีบบางแสนเงียบเหงา
ลีลาวดีปลิดดอกลาลมบางเบา
เช่นใจเรานับวันรอจนท้อใจ

คิดถึงลำนำไพรในเวิ้งฝัน
รอน้ำผึ้งจันทร์หยาดสายให้หวามไหว
รอกระท่อมน้อยดั่งวิมานรักให้พักใจ
ฟังเรไรหรีดหริ่งแสนพริ้งพราว

ดึกดื่นตื่นมาดูดาราราย
แย้มยิ้มพริ้มพรายให้ลืมหนาว
ลืมโศกโลกภายนอกมากเรื่องราว
ให้ดวงดาวนำทางสวรรค์นิรันดร์รัก

หากไยเล่าดอกน้ำตายังคาต้น
ในคืนหม่นเดียวดายไร้อ้อมตัก
ช่างอ้างว้างร้างไร้เป็นยิ่งนัก
ให้ประจักษ์ซึ้งค่าอย่าหวังใด...!

2193

love

comment

26 กุมภาพันธ์ 2551 23:55 น.

หอม หอมจินตนาการ...เกินหวานหอม...!

พุด


หอม หอมจินตนาการเกินหวานหอม
หอมหอมใจหอมเกินจารสิ้น
หอมหอมความรักภักดิ์พลีแด่แผ่นดิน
หอมหอมระรินกลิ่นมนตราอักษราทอง

จิตติดปีกเหนือหล้าอย่างกล้าหาญ
เด็ดดอกไม้บานรับขวัญเสนอสนอง
จากทุ่งทิพย์เรียวรุ้งอันเรืองรอง
เพียงปันปองบันดาลฝันอันสกาว

มีอ้อมอกไออุ่นให้หนุนพัก
มีอ้อมตักให้ซุกซบลบเลือนหนาว
มีคืนค่ำนิทราฝันกับดวงดาว
โลกก็พราวพร่างพิศวงให้หลงรัก

รจนาบทกวีพลีแด่โลก
ลบโศกเลือนเศร้าทุกที่รัก
ให้ซาบซึ้งตรึงค่ามานานนัก
และก็จักเป็นเช่นนี้...นิรันดร์...!

..........................................