19 เมษายน 2552 11:45 น.
พุด
เพราะจิตดวงใสใจเสรี
อัญมณีไพรดวงนี้เฝ้าค้นหา
เปิดใจกว้างเรียนรู้โลกโศกมายา
นานาหลุมพรางต่างอ้างกัน
เหลืองแสนดีพลีชีพเฝ้าจงรัก
แดงป้องปักกษัตราพาเสกสรร
แดงเสียใจถูกใส่ร้ายใช่เช่นนั้น
ต่างห้ำหั่นผองข้ารากหญ้าชน
เพียงสงบค้นให้พบหลุมลวงพราง
ที่กล่าวอ้างชาติวิบัติทุกข์สับสน
ใช้ปัญญามาไตร่ตรองไร้ตัวตน
ลึกซึ้งจนต้องรินน้ำตาแด่ฟ้าไทย
ลูกรักชาติรักศาสน์กษัตรา
รักชาวนาชาวไร่ใต้ฟ้าใส
รักยุติธรรมนำโลกประชาธิปไตย
รักน้ำใจยิ้มสยามนิยามไท
หากลึกลับซับซ้อนขั้นตอนรู้
ใช่เพียงดูฉากหน้าเรื่องราวไหน
ศึกษาด้วยปัญญาจักเข้าใจ
ว่าเหตุใดชาติแบ่งแยกแตกสามัคคี
เพื่อบางคนกระนั้นใช่ละหรือ
โหมคำลือสื่อสิ้นไร้ซึ่งศักดิ์ศรี
แท้ความจริงไม่เคยตายในปฐพี
ใครจะดีจะร้ายใช่ช้านาน
เล่นกันในระบอบชอบด้วยกฏกติกา
ศรัทธาประชาธิปไตยคอยสร้างสาน
รัฐธรรมนูญวางไว้ด้วยหลักการ
รัฐประหารกี่คราพาล่มจม
ลึกลึกมิอาจกล่าวหนาววิปโยค
ค้นพบโศกจากอำนาจที่ห้อมห่ม
ก่อกรรมเวรมากมายชนระทม
น่าขื่นขมกับเรื่องราวหนาวดวงใจ
กราบมิ่งมหากษัตราศรัทธายิ่ง
เหนือทุกสิ่งน้ำพระทัยดั่งเพชรใส
หวังแผ่นดินใต้ร่มฉัตรรัตนตรัย
ธำรงไทด้วยทรงทศพิธราชธรรม....!
รัตนโกสินทร์เรืองรองดั่งทองทา..!
รัตนโกสินทร์ยังสงบงามนิยามค่า
มายาลมหายใจได้ฝากฝัน
ทำความดีพลีเมตตาให้แบ่งปัน
เธอและฉันหลอมรวมใจสะสมบุญ
รักษางามทั้งนอกในใจพิสุทธิ์
โลกสมมุติยังคงเฝ้าเวียนหมุน
โอบเอื้อรักจากใจละไมละมุน
หอมกรุ่นด้วยแรงศรัทธาภักดิ์
เพียรสร้างทางทองธรรมทาน
ดั่งบัวบานชูช่อรอทายทัก
ถือเป็นโชคได้เกิดมาใต้ร่มรัตน์
ใต้ร่มฉัตรกษัตรางามฟ้าไท
ดั่งธุลีหล้าเป็นข้าฝ่าพระบาท
ตามหวังวาดรอยศาสน์แสงไสว
กี่ภพชาติหมายมาดตราไว้ในดวงใจ
ให้จิตใสว่างสว่างพราวราวดาวดวงมณีดิน...!
.........................
http://www.xq28.net/s/viewtopic.php?t=8083&sid=4332a00ba021f88d8dd51818762e4218
ลาวม่านแก้ว '
ล่องลอยเอ๋ย จากพิมาน
ข้ามสีทันดร ตระการ
สู่แคว้นแดนไทย
เป็นจอมขวัญ
ปักใจพี่มั่น ตรึงหมาย
กี่ชาติกี่ภพ ไม่มีคลอนคลาย
รักเจ้าไม่หน่าย ไม่คลายจากกัน
แจ่มจันทร์ขวัญฟ้า ขอเทพเทวาเป็นพยาน
วันดีศรีสุข สองเราสมัครสมาน
พี่ขอรักนงคราญ จวบจนรักนั้น นิรันดร์กาลเอย
ดอกเอ๋ย..... เจ้าดอกจำปาลาว
ตัวพี่รักเจ้า เท่าท้องนภาเอย..
.
ฉัตรเพชรรัตนมณี สีชมพู..เบิกฟ้า...ใจไทยทั้งหล้า..พร่างพราว...!
โลกวันนี้สีชมพูผ่องพราว
คืนเหน็บหนาวทั้งพสุธาไทยหายสิ้น
ไทยทั้งชาติปิติกราบแทบเบื้องพระยุคลบาทน้ำตาริน
เจ้าแผ่นดินผู้ครองใจไทยทั้งปวง
คือพระมิ่งมงคลกมลดั่งเพชรพร่าง
ทุกก้าวย่างสอนสัจจธรรมดำเนินล่วง
หยาดพระเสโทร่วงพราวราวหยาดเพชรสู่เรียวรวง
เพื่อให้ปวงพสกนิกร..มีกิน..
หยาดน้ำใจใสงามประดุจดั่งน้ำค้างฟ้า
ระรินหล้าทุกหนแห่งดับแล้งสิ้น
รักห่วงใยแก้ไขปัญหาให้ทั้งแผ่นดิน
ไททุกชีวินตามรอยบาททุกชาติภพ
ขอมอบกายถวายมโนชีวีธุลีหล้า
แด่ชาติศาสนาตราบดินกลบ
ทำความดีตามรอยพ่อจิตน้อมนบ
เพียรอธิษฐานขอพบ..พระมิ่งขวัญนิรันดร์กาล
หยาดพระเสโทร่วงพราวราวหยาดเพชรร่วงพลีแด่ผืนพสุธาไทนี้..แล..ผองชน..
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6196.html
(อัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์*รัก)
ดวงใจ....
อัญมณีไพร พุดพัดชา
ดั่งธุลีหล้า...
ข้าแห่งแผ่นดินไทผืนดินธรรมแผ่นดินทอง
ขอ..
ปองมั่นหมายจิต
อธิษฐานนิรมิตทิพยทองสร้อยภาษาอักษราไทย
ด้วย...
ดวงใจพิสุทธิ์ใส...
ดั่งหยาดน้ำค้างกลางหาวห้วงแห่งกตเวทิตา
สำนึกรู้...
ในพระเมตตาพระมหากรุณาธิคุณ
ขอน้อม..
ศิระกรานกราบ..ณ..แทบเบื้องพระยุคลบาท
ด้วยแรงแห่งรักภักดี
พลีเทิดพระเกียรติแด่องค์ราชันขวัญชาติ
ด้วยบทความเรียงร้อยจากสร้อยน้ำค้างใจ
อันแสนซาบซึ้งรู้ค่า..พระมหากรุณาธิคุณ...
อย่างหาที่สุดมิได้...
ดวงสุริยเทพ...
กำลังเผยโฉมอวดองค์อย่างสง่างาม
แผ่สร้านกำจายรัศมีสีรุ้งฉายฉาน
ปานประหนึ่งดั่งมณีแก้ววิเศษนพรัตน์อันจำรัสจำรูญ
ไขแสงสายพรายเหนือฟ้า*รัตนโกสินทร์*
แผ่นดินทองแผ่นดินไท..
แผ่นดินสาลีเกษตรอันแสนกว้างใหญ่ไพศาล
อัน..
ยังคงงามไสว..ด้วยเรียวรวงระย้าระยับ...
ราว..ถูกหัตถ์ทิพย์ปรายโปรย
โรยละอองอาบด้วยอัญมณีเพชรพราว..ระยิบ...
ตะวัน..ดวง...
ที่โชติช่วงฉายฉานเฉิดฉันท์พรรณราย
งามที่สุดในแผ่นดิน...ณ..วันนี้ในวันนี้
วันที่9มิถุนายนพุทธศักราช2549
วันครบรอบเฉลิมฉลองครองราชย์ครบ 60ปี
แห่ง..
องค์พระมหาจักรพรรดิในดวงใจ..ของปวงชนชาวไทย
สายแสงแดด..ดั่งดาดทองดาดเพชรพราว
งามอะคร้าว...ตกต้อง..ลงกระทบผืนหล้าฟ้าไทย
ที่กำลัง...
พร่างไสว...ราวมีรัศมีสีเหลืองทองสุกปลั่ง
แห่งแก้วโกเมนมณีงามผ่องผุดจรัสชัชวาลย์
ขึ้นมา..
ในแดนดินสุวรรณภูมิพุทธิ์..ให้แสนพิลาสพิไล
ปวงเทพยดาฟ้าดิน..สิ้นทั้งมวลมนุษย์ทั่วโลกหล้า
ต่างพา..
กันมาเฉลิมฉลองแซ่ซร้องสรรเสริญสดุดี
ดั่งมี..
เสียงทิพยดนตรี มีเพลงพิณ..
ลอยมาจากแดนเทวสวรรค์ทุกชั้นฟ้า
ที่ทวยเทพเทวา ต่างพากัน..
มาดีดสีพลีบรรเลงดั่งเพลงพรหมเสนาะ..สนองพร
สายน้ำเจ้าใจพระยา...ในทิวาราตรีนี้
ดั่งกระแสธารสีทองล่องไหลมาจากแดนดินศักดิ์สิทธิ์
มหาบรรพตหิมพานต์
ทิพยพิมานฟ้าขวัญแดนสวรรค์สรวง
ทอดตัวนิ่งเงียบสงบ
เคี้ยวคดดั่งพญานาคจากแดนบาดาล..
รอรับขบวนพยุหยาตรา
อันแสนเกริกเกียรติเกรียงไกร
อัน...
แสนงามยิ่งใหญ่..
ซึ่งหามีไม่แล้วในพื้นปฐพี
ที่จะหาที่ไหนมาเทียมทันดั่งสวรรค์ลอย.....
แสงสีทองพร้อยแพร้วพร่างพราย
สาดส่องทั่วมหานทีธารเจ้าพระยา
ดั่งสายแสงแห่ง..
*มณีสวรรค์*
หยาดสายหวานหว่านเย็นลงประดับโลกหล้าแลฟ้าไทย
เสมือนเสมอ..
รัศมีหยาดเย็นแห่งน้ำพระทัย
ดั่ง...
น้ำค้างแก้วน้ำค้างฟ้า น้ำฝนทิพย์
หยาดอมฤตให้พสกนิกรไทยได้จิบ
ด้วยดวงจิตแสนไสวเกษมเปรมปรีย์ปิติ
เปี่ยมล้น
ด้วย...
ความซึ้งค่า ในน้ำพระทัยมากล้นพระเมตตา
แสนชื่นชมโสมนัสในพระบารมี
แห่งพระบรมมหากษัตราธิราชเจ้า
นาม...
*พระภูมิพลนวมินทร์มหาราชา...*
พระโพธิทองร่มฟ้า..ร่มฉัตร...
แห่งผืนดินไทแผ่นดินธรรม...
พระ..
ผู้เปรียบดั่งสายธาราระรินใสสะอาด
ที่..เพียรหยาดสายพรายแผ่รัศมีฉ่ำเย็น
ดั่งมาจากธารทองแห่งพรหมโลก
มาดับร้อนผ่อนโศก ให้โลกนี้แสนงาม...
ไป...จน...ตราบชั่วกาลกัปป์กัลป์...นิรันดร...
...............
กองทัพเรือจัดกระบวนพยุหยาตราทางชลมารค
ในโอกาสประชุมเอเปคในประเทศไทยพุทธศักราช ๒๕๔๖
ประพันธ์โดย นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัยผู้เห่
พลเรือตรี มงคล แสงสว่าง
บทที่ ๑ชมเรือ
ลอยลำงามสง่าแม้น................มณีสวรรค์
หยาดโพยมเพียงหยัน...........ยั่วฟ้า
สายชลชุ่มฉ่ำฉัน เฉกทิพย์ ธารฤา
ไหลหลั่งโลมแหล่งหล้า หล่อเลี้ยงแรงเกษม
เรือเอยเรือพระที่นั่ง พิศสะพั่งกลางสายชล
ลอยลำงามสง่ายล หยาดจากฟ้ามาโลมดิน
สุวรรณหงส์ทรงภู่ห้อย งามชดช้อยลอยหลังสินธุ์
โอดโฉมโสมโสภิน ลินลาศเลื่อนเตือนตาชม
นารายณ์ทรงสุบรรณ ดังเทพสรรเสกงามสม
ปีกป้องล่องลอยลม ดุจเลื่อนฟ้ามาล่องลอย
กระบี่ศรีสง่า งามท่วงท่าไม่ท้อถอย
เรือครุฑไม่หยุดคอย ยุดนาคคล้อยลอยเมฆินทร์
อสุรวายุภักษ์ ศักดิ์ศรีคู่อสุรปักษิน
พายยกเพียงนกบิน ผินสู่ฟ้าร่าเริงบน
เรือแซงแข่งเรือดั้ง พร้อมสะพรั่งกลางสายชล
เรือชัยไฉไลล้น ยลเรือกิ่งพริ้งเพราตา
ยักษ์ลิงกลิ้งกลอกกาย แลลวดลายล้วนเลขา
รูปสัตว์หยัดกายา พาโผนเผ่นเป็นทิวธาร
นาวาสถาปัตย์ เชิงช่างชัดเชี่ยวชาญฉาน
ท่อนไม้ไร้วิญญาณ ท่านเสกสร้างเหมือนอย่างเป็น
ฝีมือลือสามโลก ดับทุกข์โศกคลายเคืองเข็ญ
ยิ่งยลยิ่งเยือกเย็น เห็นสายศิลป์วิญญาณไทย
เจ้าเอยเจ้าพระยา ถั่งธารามานานไกล
เอิบอาบกำซาบใจ หล่อเลี้ยงไทยแผ่นดินทอง
รวงทองเหลืองท้องทุ่ง แดดทอรุ้งเหนือเขื่อนคลอง
ข้าวปลามาเนืองนอง เรือขึ้นล่องล้วนเริงแรง
วัดวาทุกอาวาส พุทธศาสน์ธรรมทอแสง
น้ำใจจึงไหลแรง ไม่เคยแล้งจากใจไทย
เกลียดใครไม่นานวัน แต่แรกนั้นนานกว่าใคร
เจ้าพระยาหยาดยาใจ คือสายใยหยาดจากทรวง
เห่เอยเห่เรือสวรรค์ เพลงคนธรรพ์ลั่นลือสรวง
ฝากหาวเดือนดาวดวง อย่าลับล่วงอยู่นิรันดร์เทอญ.
บทที่ ๒
ชมเมือง
สยามเอยอุโฆษครื้น คุณขจร
สุขสถิตสถาพร ผ่านฟ้า
ไตรรงค์ลิ่วลมสลอน .อวดโลก
ตราบเมื่อนี้เมื่อหน้า เมื่อโน้นนิรันดร์เกษม
สยามเอย สยามรัฐ งามร่มฉัตรทัดเทียมโพยม
กิตติศัพ์ขับประโคม โคมครืนครั่นลั่นหน้าคง
สุโขทัยไกลสุด ถึงอยุธยายง
ธนบุรีลอยฟ้าลง ทรงศักดิ์ฟื้นคืนคุณขจร
รัตนโกสินทร์ศิลป์ สืบระบิลอันบวร
แม่นแม้นแดนอมร ถอนจากฟ้ามาเมืองดิน
เจ้าเอย เจ้าพระยา ถั่งธารามาเรื่อยริน
ทวยไทยได้อาบกิน ลินลาศลุ่มขุมกำลัง
งามเอย งามระยับ แวววาววับวัดเวียงวัง
ย่ำค่ำย่ำระฆัง วังเวงหวานซ่านซึ้งเสียง
เจดีย์ศรีสูงเหยียด เสียดยอดท้าฟ้ารายเรียง
ปรางค์ยอดทอดเงาเคียง เลี้ยงตาเมืองเรื้องเรืองรมย์
พืชพันธุ์ธัญญาผล เลี้ยงชีพชนดลอุดม
นาสวนชวนชื่นชม ร่มรื่นไม้ไพรพฤกษ์มี
รอยยิ้มพิมพ์ใจสวย ชนรุ่มรวยด้วยไมตรี
เสน่ห์ประเพณี ศรีสง่ามานิรันดร์
น้ำใจไม่เคยจืด อยู่ยาวยืดยิ้มยืนยัน
ต่างเพศต่างผิวพรรณ แต่ใจนั้นไม่ต่างใจ
แขกบ้านแขกเมืองมา ไทยทั่วหน้าพาสดใส
ท่านมาจากฟ้าไกล อยู่เมืองไทยไร้กังวล
เทคโนอาจน้อยหน้า แต่ข้าวปลาไม่ขัดสน
สินทรัพย์อาจอับจน แต่ใจคนไม่จนใจ
บ้านเรือนไม่หรูหรา แต่สูงค่าปัญญาไทย
หนทางอาจห่างไกล แต่หัวใจใกล้ชิดกัน
ศาสนาสถาพร ประชากรเกษมสันต์
ร่มธรรมฉ่ำชีวัน ฟั้นฝึกใจใฝ่ความดี
ราชันขวัญสยาม ปิ่นเพชรงามปักธานี
ร่มพระบารมี ศรีไผทฉัตรชัยชน
ไตรรงค์ธงชัยโชค ลอยอวดโลกโบกลมบน
ขวัญฟ้าขวัญตายล ล้นเลิศหล้าศักดิ์ศรีสยาม
เมื่อนี้ตราบเมื่อหน้า คงคู่หล้ากล้าเกียรติงาม
ใครบุกรุกเขตคาม ตามหาญหักรักษ์แผ่นดิน
ฟ้าเอย ฟ้าสยาม งามกว่าฟ้าทุกธานินทร์
เพลงสยามทุกยามยิน วิญญาณปลื้มดื่มด่ำเอย
และ..ทุกบทความด้านล่างนี้
ที่น้อมพลีมาเรียงวางไว้...เพียงส่วนหนึ่ง
จากหลายร้อยเรื่องที่พุดพัดชารจนานานมา...หลายปี
เพื่อน้อม*สดุดีพระองค์ท่าน..
ผู้ทรงเททุ่ม
*หยาดพระเสโทพราวราวหยาดเพชรพลี
แด่พสกนิกรแลผืนดินไท*ค่ะ
...................................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem42257.html
ความฝันอันสูงสุด
http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=83930
น้ำพระทัยสู่รวงข้าวราวรวงเพชร
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem71714.html
ลีลาวดีมณีรุ้ง
http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=76322
ขวัญข้าวขวัญชีวิต
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem64557.html
แด่พสุธาที่ข้ารัก
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem76049.html
แผ่นดินของเรา
http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=80090
แผ่นดินเดือด
http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=81097
เพดานดาว
http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=79708
ผ้าไทไหมทอง
http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=79639
พระแม่ขวัญมิ่งเมือง
http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=83932
ดวงตะวันธันวา
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem68585.html
ฟ้าพุทธภูมิ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem64605.html
อัญมณีไท
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem67010.html
มงกุฏแก้วประกายพฤกษ์
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem65081.html
มุกดาเพ็ญ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem62004.html
สไบนวลสไบนาง
http://truehits.net/let/index.php?id=29&pageNum=29
เพลงเห่เรือ
http://www.rta.mi.th/52200u/songs/honor.htm
เพลงสดุดี
.....................................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6196.html
รัก ....เพลงพระราชนิพนธ์
รักทะเล
อันกว้าง ใหญ่ไพศาล
รักท้องฟ้า โอฬาร สีสดใส
รักท้องทุ่ง ท้องนา ดั่งดวงใจ
รักป่าเขา ลำเนาไพร แสนสุนทร
รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า
รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร
รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร
รักทั้ง รัตติกร ในนภดล
รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง
รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล
รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล
รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ
รักพฤกษา
รุกขชาติ ที่ดาษป่า
รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร
รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร
รักทั้ง รัตติกร ในนภดล
รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง
รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล
รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล
รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ...
18 เมษายน 2552 01:46 น.
พุด
เลยพ้นผ่านรานมานานแล้ว
กระซิบแผ่วสายลมศรัทธาหวัง
เรียนรู้โลกโศกสุขใช่จีรัง
เพียงลำพังเงียบงามท่ามมายา
มีใครไหนเล่าเข้าใจจิต
สักนิดสักน้อยหลงคอยหา
เผลอพลั้งพลาดไปเสียเวลา
พรหมชะตาบรรเลงเพรงชีวิต
ให้ละออช่อดอกธรรมผลิบาน
นิรันดร์นานเนาทอดสถิต
เจริญสติภาวนาพาสู่ทางทองทิพย์
แดนนิมิตพบแสงพร่าง ณ กลางใจ
ทิ้งร่างไร้รอยค่อยค่อยก้าว
ตามเดือนพราวดาวธรรมส่องไสว
ลืมเรื่องราวเศร้าสร้อยปล่อยผ่านไป
สุดตาในไกลโพ้นพบพระองค์....!
17 เมษายน 2552 01:40 น.
พุด
ยามดึกลมพรายดอกไม้หอม
ปลอบตรอมพบชื่นทิ้งขื่นขม
มองจันทรามืดมิดระทม
ลั่นทมผลิช่อรอราน
อรุณแรกหมุนวนมาใหม่
ทำใจกลืนกล้ำกล้าหาญ
เรียนรู้โลกโศกวนชั่วกาล
พ้นผ่านด้วยอุเบกขาบารมี
เช่นนี้เช่นนั้นวันคืน
ช้ำชื่นพบพรากยากหนี
ธรรมดาลมหายใจยังมี
ชีพนี้วันเวียนเปลี่ยนแปร
สังเวยน้ำตาธาราเลือด
ใครเชือดสอนใจฝากแผล
รักใดไหนเล่าเนาแน่
เที่ยงแท้ทุกสิ่งมายา...!
......................
17 เมษายน 2552 00:44 น.
พุด
ถามตัวเองหลายครั้งหาคำตอบ
ที่ชัดชอบชีวิตตามเหตุผล
เปิดใจกว้างเรียนรู้โลกโศกผู้คน
ธรรมดาดลพบวันแปรมิแน่นอน
วันนี้รักพรุ่งนี้ชังฝากขมขื่น
ทั้งช้ำชื่นชั่วชีวันฝันฝากสอน
สัจจธรรมเช่นนั้นเองนิรันดร
เป็นฉากตอนย้อนย้ำรู้ทำใจ
เสียเวลาเสียใจทำไมเล่า
ลืมเรื่องราวอดีตเริ่มต้นใหม่
ภาวนาปัญญามารู้เป็นไป
สว่างไสวไร้ตัวตนพ้นวนกรรม
โลกก็คงเป็นไปตามกิเลส
ใครก่อเหตุรับทุกข์ทนจนอิ่มหนำ
กาลเวลาพิสูจน์ความเป็นธรรม
หยุดร้องร่ำไขว่คว้ามายายาม
นิ่งนิ่งในนามความรู้สึก
ล้ำลึกแค่ไหนอย่าไต่ถาม
ทำความดีพลีน้ำใจที่ใสงาม
ต่อเติมตามด้วยเมตตาปรารถนาดี
ใครจะเกลียดจะชังสักเท่าไร
ไม่เป็นไรไร้ร่างห่างศักดิ์ศรี
ใครจักประนามหยามเหยียบและย่ำยี
ใจดวงนี้พลีวางอย่างเข้าใจ
มิช้านานนิทราพร้อมลาจาก
ขวัญจำพรากพร้อมจิตว่างกระจ่างใส
อโหสิกรรมกรวดน้ำคว่ำขันให้อภัย
ห่างกันไกลชั่วกาลกัลป์นิรันดร..
15 เมษายน 2552 04:02 น.
พุด
วันที่ฟ้าเมืองอมรทะมึนด้วยเมฆหม่น
บนความแตกแยกทำลาย
ดวง..ติดปีกใจเดียวดาย
หมายมุ่ง
*สู่เส้นทางสายรุ้งแห่งความสุข*
เส้นทางสายเรียวรวงระย้า
สายนาข้าวที่กำลังพราวสะพรั่งเขียวขจี
กับ..
ฟ้าสีสวยโศก
ที่ราวกำลังกระซิบปลอบประโลมโลก
วิปโยคหนาวเหน็บ
แห่งทุกดวงใจคนไทยผู้ทุกข์ทน
ในวังวนแห่งความไม่แน่นอน
กับ..
ความเร่าร้อนของเกมการเมือง
ที่แย่งชิงอำนาจ จนขาดสติปัญญา
หารู้ไม่ว่า
แท้แล้วไซร้เราก็คนชาติเดียวกัน
คนที่ควรหันหน้าเข้ามาหากัน
ควรมีความยุติธรรมเท่าเทียมกัน
ในฐานะ
เพื่อนมนุษย์ผู้ร่วมแผ่นดินเดียวกัน
ดวง..
ร่ำไห้หลายครากับปัญหา
ที่แสนสะเทือนใจ
กับความอึดอัดใจที่ยากจะแก้ไขให้กลับคืน
หาก
ต่างฝ่ายต่างหยิบยื่นให้เพียงความเกลียดชัง
ดวง..
วางทุกข์จากดวงจิต
เมื่อค้นพบ..
แสงสว่างจากดวงปัญญาโชติชัดฉายฉาน
ปานประหนึ่งได้ยินเสียงพระบรมศาสดา
กำลังตรัสสอนสัจจธรรมอยู่ณเบื้องหน้า
ให้พบค่าคำว่า
โลกนี้ช่างไม่มีอะไรเที่ยงแท้แลแน่นอน...
....................
ในรอนแสง..สุริยา...!
ตะวันแดงรอนแสงในม่านเมฆ
ฟ้าสวย ใจสงบ
นกกระยางขาวเต็มทุ่งข้าว
วัวมากมายเลาะเล็มหญ้า
นาราวแพรพรมลมพัดระลอก
พสุธากว้างใหญ่สุดสายตา
ดวงดอกไม้ฟ้อนอ้อนผืนหล้าริมทาง
ทั้งคูน ตะแบก อินทนิล พร่างสวยไสว
ดวงใจสุขสงบเงียบงาม
ยามตะวันโพล้เพล้
อยากให้เส้นทางธรรมดานำพาเส้นทางใจบรรจบ
ไม่ต้องพานพบกับคำว่า
พรากลาอีก...ตราบชั่วนิจนิรันดร์...!
..............................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
1886
