18 ตุลาคม 2547 09:31 น.
พุด
URLhttp://thaipoem.com/web/songshow.php?id=4258
ณ.วันนี้
***********************
ในม่านฝนในม่านฝันคืนค่ำนี้..
แย้มยิ้มกับไพลสิคนดี ..ทุกดวงใจ
ไพล..จะพาคุณไปเยือน วิมานใยบัว วิมานฝัน
ยังสรวงสวรรค์บนดิน
เรือนริมบึง เรือนไทย เรือนใจ เรือนร่มรักแห่งเรา..
เรือนไทยหลายหลัง ที่ซ่อนตัวฝังแฝงในร่มแมกไม้ไทยนานาพันธุ์
ในดงดอกลำดวนหวานหอม
ในดงดอกจิกหว่านพราวพริ้ง
ทิ้งชมพูพร่างสายกลางสายชล..สายธารให้หวานระริกระรื่นชื่นฉ่ำ
มีชานเรือนเชื่อมกัน ราวสายฝันมิพรากลา
ชานเรือนที่ร่มเย็นในเงาไม้ มีเถารสสุคนธ์กรีดกราย เลื้อยพันชูช่อ มีซุ้มกอลัดดาวัลย์
สายน้ำผึ้งฝัน สอดประสานก้านเกี่ยวเกาะ กันไป
ให้ร่มเงาให้ดวงใจได้ไหวหวาน งดงามแสนดี ตลอดปีตลอดไป..
ตรงหน้าเรือน..คือบึงบัวหลากสีหลากพันธุ์
ค่อยค่อยคลี่กลีบ แย้มชูชันบานรอรับหวานหยาด
จากสายวสันต์พรำพร่างกลางกลีบเกสร..งาม
ในเงาจันทร์ ในม่านเมฆฝน นั้น เห็นดอกฝน ลางเลือน
เหมือนดวงดอกฝัน ดวงดอกไม้ดอกนิดนิดดอกน้อยน้อย
ค่อยค่อยกระจาย หายไปเป็นวงกว้างกลางบึงบัว
ดั่งดอกไม้สายวสันต์ ท่ามกลางเรือนฝันเรือนใจ..ในสายชล..
ให้ห้องหับทับเรือนไทย แสงตะเกียง ริบหรี่ วับแวม
จุดวางไว้ ตรงโต๊ะเครื่องแป้ง แบบโบราณ ที่มีบานกระจกโค้งมน
เป็นรูปไข่ และมีกระจกสี มีหูช้าง ด้านข้างไว้เป็นที่ปิดเปิดที่เก็บเครื่องหอมร่ำ
ที่หูจับลิ้นชักทุกอัน เรียกเม็ดมะยมทำเลียนของจริงด้วยกระเบื้อง..
ใกล้กันมีโถลายคราม บรรจุด้วยดอกไม้ไทยแสนหอมงาม
เล็บมือนางสามสีสลับสวยสดชื่น..ข้างข้างมีพานทองเหลืองใส่
การะเวก มะลิลา มะลิซ้อน อ้อนตามด้วยดวงดอกลั่นทมนวลเศร้า..ระทม.
บนเตียงนอนโบราณที่มีเครื่องนอนหมอนมุ้งสีขาว
มีม่านลายลูกไม้รายรอยที่ถูกจีบจับไว้ด้วยโบว์ผ้าไหม
รับร่างงาม ที่พาดตัวยาว นอนสยายผม ราวสายไหมแผ่กระจาย
ใบหน้านวลผ่องผุดดุจงาช้างเนียนละออ ล้อแสงตะเกียง ที่ทอทอดจับ
โลมไล้ร่าง ให้เสี้ยวหน้ายิ่งงามละมุนละม่อม..ราวนางในฝัน..
เธอใส่ชุดนอนผ้าลินินสีขาวลายลูกไม้ ยาวกรอมเท้า..
และใกล้หมอนปัก..ลายเถาวัลย์พันช่อดอกดวง
มีดอกพุดซ้อน.ซ่อนหวานแซมใบเขียว วางไว้สามสี่ดอก
ร่างงาม พลิกตัว เอื้อมคว้าหนึ่งในดอกนั้น มาทัดหู เคลียแก้ม แซมผม
และอีกดอก อีกคว้า เธอนำมาดอมดมพรมจูบด้วยรัก
ในงามพิสุทธิ์ผุดผ่อง ซาบซึ้งเศร้าหวานเร้าใจ ..
เธอหลับตา พริ้มฝัน กับเสียงฝนพรำพรมนอกชายคา นอกหน้าต่างเรือน
ที่เปิดรอทิ้งไว้ให้หยาดละอองฝนพรายพร่าง
มาตกต้องกลางร่างกลางดวงใจให้ไหวงามตามฝันตามฝน..
กลิ่นการะเวก ใกล้กอซุ้มลัดดาวัลย์
กับกลิ่นดอกโมกพราวพร่างใกล้ชายคาเรือน
หอมกระจาย อวลมากับสายลมยามค่ำ
มาทายทักพะเน้าพะนอพ้อพลอดใจ
ไหนจะกอราตรีที่กำลังบานเต็มช่อดอก
เกสรบัวก็พลอดพรายกลิ่นแย้ม..มาแตะแต้มดวงใจ
ต่างพยายามคลอเคล้า ให้เจ้าของหวานหอมหลอมละลาย..
เธอควานคว้ากระดาษ มารจนาบทกวีบทนี้ถึงเขาคนดีผู้เป็นที่รัก!
ดอกปีบหวานบานเศร้าร้าวรานรัก
ดงดอกรักขึ้นเป็นกอรอรู้เห็น
ดอกลำดวนหวนหาทุกเช้าเย็น
ดอกราตรีไม่เว้น..บานรอท่า.ทุกราตรี
ดอกพุดซ้อนซ่อนใจใครกันหนอ
ดอกเข็มกอแทงใจใครหน่ายหนี
ดอกบานเช้าเย้าย้ำรอคนดี
ดอกมะลิที่บ้านนี้ลอยรอเธอ
ดอกจำปีกี่ปีแล้วลาเลือนลับ
ดอกเทียนนับเป็นร้อยห้อยพ้อเพ้อ
ดอกพุทธชาดสวาทหวังยังละเมอ
ดอกรอเก้อบานวันนี้ที่รอรอ..
และ
ณ...เรือนไทยท่ามกลางแสงตะเกียงฝันอันริบหรี่ รุบหรู่
กับเสียงดนตรีธรรมชาติจากสายฝน
กับเสียงจิ้งหรีดเรไร ระงมขับกล่อมประสาน
นานนานจะได้ยินเสียงนกไพร
ดุเหว่าหวานดังแว่วกังวานมาแต่ไกล
เธอเปิดเพลง ไทยบรรเลง ที่ได้ยินเสียงขิมพริ้งพราว
เสียงกบเขียดในบึงกว้างร้องประสานเสียงหวานระงม
เสียงดวงดอกฝนหยาดสายพร่างลงนะกลางบึงบัว
ราวจะฝากไปให้ใครบางคนได้ยินตามได้ไหวหวามตาม
ราวกับจะฝากความคิดถึงแสนงาม
ข้ามไพรพฤกษ์พนา พาโบกบินไปปลอบประโลมใจ
คนในดวงใจ ในยามนี้
ที่เธอนอนดายเดียวเฝ้าฝันเฝ้าหลงรอ
ขอเพียงให้เขาคืนกลับมา..
หลอมละลายใจร่าง มีห่างหาย ให้ดาวพรายบนฟ้าอิจฉา
ให้บัวกลางบึงเหว่ว้า หลงเฝ้ารอหมู่ผึ้งภมร
มาเชยชมคลึงเคล้าเกสรตาม..
***************
เขียนบทนี้ วันที่พายุพัดแรง
ราวแกล้งให้ใจพุดพัดชาไหวตาม
กับแสงเทียนหวามไหว กับฉากในฝันที่มีจริงในวิมานดินพุดพัดชา
ทำให้อยากรจนา งานงามเงียบหวังเฉียบฉ่ำพรำรินลงตรงกลางใจทุกดวง
ยามดึกดื่น ที่ดาวลาดวง..เดือนลาลับ..มิคืนกลับมา..
และพุดพัดชา
อยากให้มาร่วมฝันร่วมพันผูกกับฉากเหว่ว้า
มาฝากรัก ฝากใจ ที่เราถูกโชคชะตานำมาให้มาพบมารักกัน
นะทุกดวงใจไฟฝันในฝัน
ณ.ที่แห่งนี้ ร่มเรือนไทย เรือนใจ เรือนขวัญ
วิมานสวรรค์สรวงของเราในโลกฝันอันแสนงาม
ด้วยพลังแห่งใจละมุนละไม ..ไปด้วยกัน ด้วยใจต่อใจ
และด้วยพุดพัดชาเบื่อโลกแสงสี เบื่อโลกวัตถุมากมี
และทุกคราที่ดวงตาดวงใจสัมผัสสายวสันต์ ลีลาวสันต์
พลันจะก่อเกิดงามพร่างกลางใจ ที่อยากรจนามากำนัล
ให้ทุกท่านทุกดวงใจนั้น ได้หลับฝันดี
และยินดีมอบบทนางเอกให้นะนาทีนี้นะคะ
ยกเว้นมวลหมู่ภมร ที่อยากร่อนภิรมย์ชมบัวคลึงเคล้าเกสรบัว
บัวกลางบึง ที่ทายท้า รอท่าผู้กล้า สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย
ที่มิใช่แค่หมายลอยคอรอคอย
จนบัวน้อยเหี่ยวแห้งคาบึง..นะคะคนดี..
พิสูจน์ซี หากอยากได้
บัวทองผ่องพิสุทธิ์นะเรือนไทยนี้ที่มากมีมากมาย
ด้วยใช้ใจดวงดี ดวงงาม ตามแลกแบบ
ใจดวลใจ .ใจเดิมพันใจ.ดีไหมคะ!ดวงใจ
*****************
http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=4258
ณ.วันนี้
ละครทีวี เรือนมยุรา : : Key B
ญ ดังมี สิ่งใดมาดลใจฉัน
ดังใจ โอ้เอยเฝ้าคอยเธอนั้น
นานแสนนาน ฮืม
จึงมาเจอกัน
คล้ายบางสิ่งผูกพัน
ร้อยใจเราร่วมกัน
ช ดังมี สิ่งใดมาดลใจฉัน
ดวงใจ โอ้เอย มีเพียงเธอนั้น
นับวัน ฮืมจนแรกเจอกัน
ใจฉันเพียงต้องการ แต่เธอตลอดมา
ช ฝากคำสัญญา ฝากวาจา
รักเธอไม่เสื่อมคลาย
ญ หมื่นพันสัญญา
ร้อยวาจา หนึ่งเดียวที่เข้าใจ
ช รอคอย ผ่านวันเนิ่นนานเพียงไหน
ญ คืนวัน ผ่านไปไม่มีความหมาย
พร้อม นับวันนี้เธออยู่ภายในใจ
และหวังเพียงได้ครอง
รักจนตราบนานตลอดไป
ช ฝากคำสัญญา ฝากวาจา
รักเธอไม่เสื่อมคลาย
ญ หมื่นพันสัญญา
ร้อยวาจา หนึ่งเดียวที่เข้าใจ
ช รอคอย ผ่านวันเนิ่นนานเพียงไหน
ญ คืนวัน ผ่านไปไม่มีความหมาย
พร้อม นับวันนี้เธออยู่ภายในใจ
และหวังเพียงได้ครอง
รักจนตราบนานตลอดไป
นับวันนี้เธออยู่ภายในใจ
และหวังเพียงได้ครอง
รักจนตราบนานตลอดไป...
17 ตุลาคม 2547 00:52 น.
พุด
urlhttp://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=973
ดวงใจในฝัน)
********************
ร้อยมาลัยพุดซ้อนและกลอนรัก
แทนอ้อมตักอ้อมใจยามไกลแสน
ร้อยมาลัยห่วงหารัดร้อยแทน
อุ่นอ้อมแขนแทนอ้อมขวัญอันห่วงใย
พับกลีบบัวน้ำตาปริ่มอิ่มปิติ
ดอกมะลิลามะลิซ้อนงามอ่อนไหว
อธิษฐานกราบพระพุทธพร้อมพลีใจ
ยอดดวงใจพรากลาอีกคราแล้ว
จิตเกษมหอมห่มธรรมย้ำรอท่า
ทุกทิวาภาวนาใจใสดั่งดวงแก้ว
น้ำค้างฝันจันทร์หวานทั่วถิ่นแนว
กระซิบแผ่วน้องคนนี้พลีรักรอ..
มองดูจันทร์ฝันฝากใจนะยอดรัก
จันทร์ใจภักดิ์คงมั่นฝันเฝ้าพ้อ
จะเนิ่นนานสักปานไหนใจเฝ้ารอ
จะมิท้อดอกธรรมหวานบานในใจ
จะส่งจูบส่งใจไปคลายหนาว
ห่มร่างร้าวเหนื่อยนักพักหวั่นไหว
ให้เดือนดาวกระซิบพราวออดอ้อนใจ
ยังมีใครคนนี้ที่รักนัก...
ดอกพุดไพรฝากใจห่มหอมกว่าหอม
หวังจิตหลอมสัญญามั่นขวัญรวมภักดิ์
น้ำค้างพรมลมลูบไล้มาทายทัก
ดาราจักรหมุนวนรอคนดี..
น้ำค้างแก้วพราวใสจับใบไม้
น้ำตาพรายซึ้งเศร้าหนาวคืนนี้
นับวันรอยอดหฤทัยกี่ราตรี
ใจดวงดีกราบขอพรวอนสวดมนต์
ฝากท้องฟ้าโอบกอดแทนห่วงหา
ฝากดาราประจำเมืองทุกเวหน
ฝากคำมั่นสัญญากลางกมล
ฝากเทพดลบันดาลประทานพร
ฝากใบไม้ร่ายฟ้อนแทนคำหวาน
แทนร้าวรานรักรอขอออดอ้อน
ฝากหมอนน้อยคอยเคลียแก้มก่อนจะนอน
กระซิบอ้อนวอนว่านิทรารมย์..นะดวงใจ..
********
ดึกดื่นคืนนี้ราตรีสิ้นไร้ดาราฝัน
ก่อนดวงตาเดียวดาย..จะพรายพร่า
หยาดน้ำตาค้างแก้มแต้ม...ใจขวัญ
กรุ่นกลิ่นรักกลิ่นดาว...หนาวคืนวัน
ปีกความฝันนกไพร...ไยโบกบิน
ค่ำคืนดึกดื่นค่ำ..รำพันหา
ใยดวงตามองไม่เห็น...สายถวิล
กี่ความฝันทิ้งไว้...น้ำตาริน
ดาราสิ้นแสงเต็มฟ้า....ลับลาไป
แหงนมองฟ้าไม่เห็นดาว..พราวพรายพร่าง
วิญญาณร่างไร้ฝันริบหรี่ไหว
เหลือความหวังยังสถิตเป็นเพื่อนใจ
หนาวเพียงใดใครเคียงกายหว่านสายดาว
ราตรีกาลมาเยือนเตือนให้หลับ
แม้นล่วงลับคืนฝันอันเหน็บหนาว
ในห้วงลึกยังศรัทธา....ค่าคู่ดาว
ฟากฟ้าหนาวปรารถนาบินฝ่าไป
เพียงแต้มฝันอันสกาวคราวฟ้าหม่น
เพียงปลุกคนปลุกชีวิตกระจ่างใส
เพียงเป็นแสงแห่งอรุณ...อุ่นอาบไอ
นำทางใจดาราฝันปันมวลชน.....
*************
เย็นนี้ ฟ้าสวยเหลือเกิน
สีฟ้าอ่อนอมเทาบางเบา เจือส้ม ชมพู ม่วง
จนยากจะแยกออกว่าเป็นสีใด
รู้แต่ว่าเป็นสีท้องฟ้า ที่อ่อนหวาน
ปานสายไหมเลื่อมพรายพราว
ตะวันเรี่ยยอดไม้โรยตัวลงช้าๆ
ทิ้งแสงสีราวรุ้งทาบทา
เป็นช่อชั้นส้มปนแดง
จับเมฆหวานปานวิมาน ยามใกล้ค่ำ
จันทร์เสี้ยวตะแคง ขี้เกียจ
แขวนอยู่กลางฟ้ากว้างแล้ว
รอเวลาทายทักราตรี
ที่จะจุดเทียนแสงดาวประดับฟ้า
ให้พราวพรายนับพันล้านเล่ม เต็มอ้อมฟ้า เต็มอ้อมฝัน..
ชาวสวนหลังบ้านก่อกองไฟ..
ควันไฟลอยอ้อยอิ่งแตะปลายกิ่งไผ่ที่ไหวเอนล้อลม....
พ้นดงไม้ขึ้นมา ช้าๆ
ให้ได้สัมผัสกลิ่นนี้
ที่หวนไห้คิดถึง ท้องทุ่งนา
ท่ามกลางป่าดงและไพรกว้าง
ยอดโดม..สีขาวบ้านเพื่อนบ้าน
ล้อแสงตะวันราวอยู่ในดินแดนแห่งความฝัน...
ยามนี้..
ที่ฉันราวอยู่ลำพัง...คนเดียวในโลก .........
เวทีท้องฟ้า..เล่นแสงสวยช้าๆ
ให้จับนัยน์ตาในใจ..ไล่โทนสีไปเรื่อยๆ..
ด้านโน้น ด้านนี้
ฟ้าเปลี่ยนสี เหมือนจะบอกเรานี้ว่า
ใจคนเราก็ยังไม่สายที่จะเปลี่ยนแปลง..
เป็นลำพัง...ที่แสนดี
ในความคิดความรู้สึก
มีเพียงนกน้อยๆ
เกาะกิ่งโมกอย่างโดดเดี่ยว เป็นเพื่อนใจ
ฟ้า..มืดแล้วนะ..แต่ใจกลับนิ่ง สว่าง สงบ
ไม่พบกับความวุ่นวาย สับสน ด้วยได้อยู่ลำพัง..
เอนกายราบ..
ทอดตาจับฟ้าเบื้องบน
ฟ้าเริ่มมืดหม่น..
แต่จันทร์เสี้ยวกลับทอแสงนวลใยโลมไล้ราตรี...
และใจดวงนี้ ให้คลายหม่นราวเมตตา........
มองจากเบื้องบนลงมา
หากฟ้ามีตา.....
คงเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง..
นอนนิ่งเงียบ..เดียวดาย..ลำพัง..กับฟ้ากว้างและจันทร์แรม..
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=973
ดวงใจในฝัน
อรวรรณ เย็นพูนสุข : : Key Eb
รำพึงรำพัน ฝันรัก รักเอยใฝ่หา
ยังจำติดตาชวนปลื้ม ฉันลืมไม่ลง
เป็นรอยพิศวาส ปักใจมั่นคง
ฝังใจพะวง หลงรอคอย
อาวรณ์ใจครวญ หวนคิด คิดจนพร่ำเพ้อ
พาใจละเมอหมองหม่น คิดจนเลื่อนลอย
ยามนอน ถอนสะอื้น ตื่นตาแลคอย
คิดจนดาวลอย คล้อยเมฆา
ฝันกอดเชยชม ภิรมย์รื่น พี่ชื่นตื่นผวา
จนใจ ไม่มีใครเมตตา
เพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย
บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน
บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย
ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย
เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา
บางคืนมองจันทร์หรรษา
นิจจาอกฉัน
บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า
น้ำตาหลั่งเลย
ลมเอยพริ้วยังแผ่ว
ไม่มีแววเลย
เหงาใจจริงเอย
หลงเชยแต่เงา...
16 ตุลาคม 2547 09:19 น.
พุด
urlhttp://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=82
(รักข้ามขอบฟ้า)
************
ในวันที่ฝนพรำฟ้าฉ่ำฝน
วันที่..
ดวงดอกไม้จริงในทุกแหล่งหล้า
กำลังร่ายมนตราออดอ้อนฟ้อนเสน่หา
สายวสันต์ลีลา
ที่ราวกำลังรอเวลา
กล่าวคำอำลาพรากจากไปอีกคราครั้ง
ดอกไม้..ใจ...ก็ได้รับซองจดหมายปิดผนึก
ที่ทำให้หัวใจเธอ..เต้นตึกตักเสียยิ่งกว่าเสียงกลอง
และ
ราวกับว่า
จะได้รับกลิ่นหวานหอมของหญ้าหวานชนิดหนึ่ง
อวลระคนปนมาในซองจดหมาย
เธอค่อยๆเปิดซองอย่างช้าช้า
พลัน..
น้ำตาก็เริ่มปริ่มเต็มเรียวตา
เมื่อเห็นลายมือหนักแน่นคุ้นชินเริ่มชัดขึ้นๆ
และ
กับข้อความในจดหมาย
ที่ชาตินี้เธอ..ตระหนักชัดที่จิตที่ใจว่า
หามีใครไม่แล้ว
ที่จะรจนาภาษาใจได้หวานหอมเท่า
ที่เร้าร้อยรัดรึงตรึงให้ดวงใจผู้อ่านผ่านตา
โดยเฉพาะผู้หญิงหัวใจละมุนคนนี้
ต้องร่ำไห้สะอึกสะอื้นทุกครั้งครา
กับทุกประโยค
ที่ช่างแสนหายากยิ่งนักในปฐพีนี้
ที่เธอคิดว่า...
เธอคือผู้หญิง...ที่ช่างแสนโชคดีที่สุดในโลกนี้
ที่ได้รับเกียรติได้รับความรัก
อันหนักแน่นแสนพิสุทธิ์ใสนั้น
จากสุภาพบุรุษ
ที่เป็นดั่งดวงใจเป็นผู้ดีด้วยกายวาจาใจ
ด้วยความรักยิ่งใหญ่ด้วยธรรมหอมห่ม
ให้เธอได้เกิดความซาบซึ้งปิติใจ
ด้วยความภูมิใจ
ด้วยความรู้สึกลึกล้ำ
เกินกว่าจะหาคำ
มาบอกเล่าได้ทั้งสิ้นทั้งหมดความรู้สึกแสนงดงามนี้
ที่จะตราตรึงให้คนทั้งสอง
ยิ่งคิดถึงคะนึงหากันและกันอย่างไม่มีวันสิ้นสุด
ให้ยิ่งซึ้งค่า รู้ค่ารัก รู้ค่า คำ
ที่จะพลีทะนุถนอมโอบเอื้อใจกัน
เพื่อสรรสร้างให้มีพลังจิตเกษมกระจ่าง
ดั่งดวงแก้วงามดวงแก้ววิเศษงาม
ที่จะนำทางไปสู่ความรักนิรันดร์
เกินกว่าที่ใครจะคาดคิดว่าในโลกนี้
สิ่งศักดิ์สิทธิย่อมมีจริง
ย่อมประทานพรมาให้
กับผู้*ให้*ผู้*เมตตา*
ผู้เพียรค้นหาทางธรรมมาน้อมนำทางใจ
ให้ไสวพร่าง
ประคองร่างประคองจิตให้งามใสไปด้วยกัน
อย่างกัลยาณมิตร..
เธอ..จึงอึ้งอั้นเมื่อ
พร้อมกันกับจดหมายนั้น
เธอได้รับลายแทงให้เธอเตรียมเดินทางไกล
ไปตามหาฝันที่แสนยิ่งใหญ่ที่มีเขาคนดีรออยู่
ที่สุดที่รักในดวงใจของเธอเขียนมาว่า
*ดวงใจของพี่..
อย่าร้องไห้นะคนดีทันที่ได้รับจดหมายนี้
เพราะพี่รู้
ถึงแม้นน้องจะเป็นคนเข้มแข็ง
และเพียรต่อสู้โลกและอุปสรรคชีวิตได้ในทุกเรื่องราว
ไม่ว่าจะเศร้าสุขที่ผ่านมา
หากทว่า
พี่รู้ดีว่าน้องคนดีจะร้องไห้อีก
ด้วยความปิติตื้นตัน
ที่ทราบว่าพี่นั้นยังมีชีวิตอยู่
คนดี..ครับ
พี่กำลังรอ..น้องให้มาพบพี่
พี่จะรอรับที่จุดนัดพบ
เมื่อถึงเวลา
และให้น้องบินตรงมายังสนามบินอุบลราชธานี
ในวันเวลาตามตั๋ว
ที่พี่แนบมาได้ระบุวันเวลาชัดเจนแล้ว
ให้น้องทำใจให้สบายรักษากายให้ดีนะครับ
ให้คิดนะครับว่า
ไม่กี่ที่ทิวาราตรีแล้วที่เราจะได้พบกัน
จะได้อยู่ในอ้อมแขนกันและกันแล้ว
คงไม่มีอะไรที่จะงามใจ
ไปกว่านี้อีกแล้วใช่ไหมครับดวงใจของพี่
พี่จะนับวันนับนาทีรอนะน้องน้อยนะครับ
ด้วยรักห่วงใย
จากใจพี่ ..
อย่าลืมดื่มนมก่อนนอน
และดูแลสุขภาพดีดีนะครับคนดีของพี่...
.............
และนั่นคือสิ่ง..บันดาลดล
ที่ทำให้เธอกำลังมานั่งนิ่ง
ราวตกอยู่กมลฝันอยู่ในภวังค์รัก
บนนกยักษ์...
นะวันนี้
ที่กำลังพาร่างใจจิตวิญญาณของเธอ
ผกโผผินบินผ่านม่านหมอกเมฆแสนหวาน
และดวงดอกไม้ไพรในทุกแหล่งหล้าธาตรี
ที่กำลังบานสะพรั่งพรึบพร้อมพลีอวยพรให้เธอ
เดินทางอย่างปลอดภัย
เพื่อไปตามล่า..หาฝันตามหายอดดวงใจของเธอ
ที่อีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
จากขอบฟ้ากว้างใหญ่
ก็พลันจะค่อยๆแคบเข้าๆ
ราวกับฟ้าดินกำลังเฝ้าอวยพรรับรู้
และ
เข้าใจยอมแพ้พ่าย
อำนาจความรักความคิดถึง
คะนึงหาอันแสนยิ่งใหญ่
ในเนื้อใจมนุษย์
ในดวงใจมนุษย์
ที่แสนพิสุทธิ์ใสเป็นยิ่งนักแล้ว
............
เธอหลับตา ...
และ..ไม่นานนาที
เสมือนฝันเป็นจริงพร้อมรออยู่ตรงหน้า
เมื่อถึงสนามบิน
ที่เธอ..เริ่มได้ยินเสียงผู้คนสับสนอลหม่าน
พากันแยกย้ายเดินทางรอนแรม
หรือกลับบ้านสู้อ้อมแขนครอบครัวสู่รวงรังแห่งรัก
******
ที่นะบัดนี้
เธอ..คนดีกำลังยืนคว้างอย่างละละล้าละลัง
เพื่อรอร่างใครบางคน
ที่กมลภายในเธอ..โหยหามาอย่างนานเนิ่นเกินนับ
ที่ขอแค่ได้เพียงกลิ่นกาย
ที่คุ้นชินได้ยินเสียงนุ่มนวล
ปลอบประโลมใจก็พอเพียงก็เพียงพอแล้ว
และนั่น..
ผู้ชายของเธอ....ทั้งในโลกฝันและโลกจริง
ร่างเพรียวของเขายืนอยู่นั่น
ในท่าอันเจนตาเจนใจ
กับ
รอยยิ้มอันแสนสดใสแสนอบอุ่นอ่อนโยน
เธอ..ทนไม่ได้ค่อยๆเดินแกมวิ่งและ
ถาโถมเข้าใส่เขาเหมือนเด็กเล็กๆ
ที่เขาก็กำลังอ้าแขนรอเวลาโอบรัด
กระชับร่างงามบอบบางนั้นด้วยความรักมากล้น
ให้ยอดดวงใจแสนรัก..
ทิ้งทอดร่างงามกอดรัดเขา
และ
พร่ำกระซิบจูบริมหูเบาๆ
และกับคำพูดที่แสนซึ้งซาบ
ที่ได้ยินกันเพียงสองคน
*น้องคิดถึงๆๆๆๆค่ะ*
*เช่นกัน*มากที่สุดเลยจ้า
พร้อมเค้าเคลียคางสากริมไรผม
และดอมดมพรมจูบแผ่วผิว
หากแสนหวานซึ้ง
จากใจที่หนักแน่นมั่นคง
เสมือน
ยามที่ภูผาปล่อยให้เมฆนวลเคล้าเคลียอย่างมิรู้เบื่อหน่าย
ให้เธอ..ได้คลายรู้สึกรักคิดถึง
จนกว่าจะหนำใจ
แล้วๆค่อยๆผละออกจากอ้อมอกอุ่นละมุนละไม
เมื่อเขาพยายามหมุนร่างเธอวนดูรอบๆ
ฝากทุกสายตาเอ็นดูผ่านมาชื่นชม
กับภาพแบบนี้
ในสนามบินที่ใครๆ
พากันเห็นกันจนชินตา
กับภาพอำลา...
หรือภาพรับขวัญประทับใจ
ที่สามารถเรียกน้ำตาได้
ทั้งผู้ที่กำลังจะจากไปจากไกล
และสำหรับผู้ที่มาเยือน
ที่คืนเรือนมาให้ครอบครัวได้รับขวัญอย่างพร้อมหน้า
จนกลายเป็นภาพแห่งความเคยชินธรรมดาๆ
และ
ที่ทุกคนมองมายังคู่เธอนั้น
เพราะ
ดูราวกับว่าพี่ชายกำลังพบหน้าน้องสาวก็มิปาน
ค่าที่ใบหน้านั้นละม้ายกัน
และงามละมุนใจทั้งคู่
กับความสุภาพที่แฝงอยู่ในเรือนร่างบึกบึน
อย่างสุภาพบรุษของพี่ชายคนดี
เธอยิ้มหวาน..เขายิ้มกว้าง
และ
ร่างใจราวกำลังหลมอละลายกันเป็นหนึ่งเดียว
เมื่อสบตากันฉ่ำชื่นชื่นใจ
และ
ราวกับโลกและฟ้าดิน
กำลังค่อยหยุดเคลื่อนไหวลงอย่างช้าๆ
ราวกำลังจะรอเวลาหยุดหมุนเอาใจช่วยอวยพร
เฝ้าดูปาฎิหารย์รักมหัศจรรย์แห่งรักนี้ที่รอคอย
ที่ยากยิ่งนักที่ผู้ใดจะเข้าใจ..
เขา...มีคนขับรถจิ๊ปคันใหญ่
มาให้เธอนั่งเป็นเจ้าหญิง
และ
ตลอดเวลาตลอดระยะทาง
ทั้งสองดวงใจ
จะนั่งเอนอิงพิงไหล่และ
เกาะกุมมือกัน
ราวจะใช้ใจถึงใจหลอมละลายแนบประกบ
ราวกับจะถ่ายทอดพลังแห่งหัวใจ
ที่แสนงดงามเปี่ยมแปร้
ด้วยความคิดถึงๆและคิดถึง
ที่ไม่จำเป็นต้องกล่าวคำใดออกมา
ต่างก็สบตากันและกันอย่างแสนซาบซึ้ง
ที่เป็นความรู้สึกงามล้ำดำดื่ม
นะภายในก้นบึ้งแห่งดวงวิญญาญ์
ตลอดเวลาตลอดทาง..
เธอ..ไม่มีคำถาม
เพียงเพียรพยายามใช้สายตาสำรวจเส้นทาง
ที่รถขับผ่านไป...ผ่านไป...อย่างไม่เร็วนัก
เสมือนจะให้เธอที่รัก
ได้ทอดทัศนาสิ่งแวดล้อมรายรอบ
ที่เริ่มจะชัดเจนขึ้น
ให้เธอ..เริ่มอึ้งงงงัน
และ
พลันในรายรอบสายตาเธอก็เริ่มชัดขึ้นๆ
ราวกับฝันไปในเวิ้งจินตนาการ...
เมื่อ..รถจอดสนิท
เขาบอกเธอให้หลับตาช้าๆ..
และบอกว่า..
อย่าลืมตาจนกว่าเขาจะบอก..
เธอ..ได้กลิ่นดวงดอกไม้บางชนิดที่ชั่วชีวิตนี้
ไม่มีวันที่เธอจะลืมเลือนจะจำไม่ได้..
*กลิ่นดวงดอกพุดซ้อนที่หวานหอมแสนเศร้า*
และ
ยิ่งยามนี้
ยามที่สนธยาใกล้ค่ำ
ก็ราวยิ่งอบอวลระรินร่ำ
ราวทำให้เธอตกอยู่ภวังค์ฝัน
ในดงดวงดอกไม้ไพรดอกไม้ในดวงใจในความฝัน
ที่เธอผูกพันมาตั้งแต่อ้อนแค่ออกแต่แรกเกิดก็ว่าได้
เขาบอกให้เธอค่อยๆลืมตาขึ้น..อย่างช้าๆ
และ
นั่น...!!!!!1
ตรงหน้า
ภาพในคลองตา
ที่เธอใช้คลองใจคลองจิตวิญญาณ
บ้านภายในใช้ใจดวงสวยใสสว่างกระจ่างสัมผัสงาม...
ในยามที่เธอตั้งใจต้องการรับรู้รับทราบ
กับทุกภาพยามชิดใกล้ยามได้อยู่ใกล้พี่ชายแสนรักคนดี
ที่เธอนี้..
อยากจะมีอยากจะเก็บทุกส่วนเสี้ยว
แห่งความทรงจำอันมักจะหวานหอมห่ม
ให้ห้องห้วงใจได้รับหวามไหวงดงาม
ในทุกยามกับกาลเวลาเนานานที่ผันผ่านฝากดี
และ
นั่น..!!
ราวสวรรค์ชลอ...ฟ้าประทาน..
ให้พลันปรากฎความงามแสนยิ่งใหญ่
ตรงหน้า...
ราวกับว่าเป็นวิมานแก้ววิมานทิพย์
ภาพกระท่อมในฝันในใจ
ที่โผล่พลันขึ้นมาในท่ามกลาง
สายหมอกรำไรในดงดวงดอกไม้ไทยสะพรั่งกลิ่น
ที่
หันไปทางไหน
มีแต่ดงดวงดอกพุด..สีขาวๆและสีขาว
ที่ออกดอกดกมากมาย
กำลังพรายพร่างกระจ่างใจ
ที่กำลังส่งกลิ่นประทิ่นระรินร่ำประโลมใจดวงเศร้า
ให้หยาดน้ำตาใสใส
ราวน้ำค้างแก้ววะวาววับจับจิตจับใจ
หล่อเลี้ยงในเรียวตา
รอเวลาเพียงละหลั่งรินรับ
กับงามประทับใจจนเกินกล่าว
ให้พี่ชายผู้แสนดีทนไม่ได้ต้องหันไปบอกว่า
คนดี..
อย่าร้องไห้..
พี่กำลังจะกระซิบเล่าอะไรให้ฟัง
เอียงหูมานะครับ
และสัญญานะครับคนดี..
ว่า..
น้องน้อยจะต้องหยุดร้องไห้เสียที
ก่อน
ที่พี่จะเล่าเรื่องราวทั้งสิ้นทั้งหมด
ที่ปรากฎแก่สายตาน้อง
นะบัดนี้นะนาทีนี้..!
ให้น้องน้อยได้รับทราบได้รับฟัง
อย่างหมดจดใจ
อย่างถอดใจ..นะครับสัญญา.*
น้ำตาเธอยิ่งพร่าพราว
เมื่อเขาเล่าเรื่องจบลง
และ
ทุกสิ่งฝัน
ได้ค่อยๆชัดเจนขึ้นให้เธอเพ่งพิศ
ด้วยดวงใจด้วยดวงตาด้วยน้ำตา
ที่เริ่มจะระรินไหลอีกคราหนึ่ง
อย่างมิรั้งรอมิอาจหยุดยั้ง
กับภาพ
ตรงหน้า..
ราว*สวนประหนึ่งฝัน*
ปานประดุจดั่งวิมานแก้ววิมานทิพย์
ดั่งสวรรค์เนรมิตร
สวนทิพย์สวนขวัญ
มากำนัลมามอบให้ด้วยมากเมตตา
วิมานดิน..กระท่อมทิพย์วิมาน
ที่งามล้ำเคียงหล้าเคียงใกล้ผืนน้ำโขง
ที่กำลังส่องแสงพรายพร่างงามระยับระยิบ
ดั่งมือนางฟ้าเพิ่งมาปรายโปรยเกร็ดเพชร
ลงในท้องน้ำเบื้องล่าง..ให้งามพรายอย่างหาที่ติไม่ได้
และนั่น
อาคารเป็นสไตล์ล้านนาท้องถิ่น จำลองมา
ให้ราวแยกเป็นสองส่วน
มีอาคารหลักราวแบบวิหาร
และ
มีอาคารเปิดโล่ง โปร่ง
เพื่อเปิดรับสายลมเย็นและกลิ่นไม้หอม
ดวงดอกไม้ป่าดวงดอกพุด
ที่กำลังล่งกลิ่นสะพรั่งรินอวลมาเป็นระยะๆ
กับสายลมหนาวในยามค่ำ
ที่ตะวันดวงโตสีไพล
กำลังค่อยๆผันดวงลงสู่ผืนน้ำอย่างละมุนละไม
อีกอาคารรองถัดมา
มีลักษณะเป็นศาลาบาตร
สำหรับรับรองแขก
ที่ต้องการความเป็นส่วนตัวเป็นพิเศษ
เพราะ
มีเตียงสี่เสาและตั่งสำหรับนั่งเอกเขนก
มีหมอนขวานหมอนอิง
ที่ใช้ผ้าไหมหลากสีมาประดับตกแต่ง
แบบตะวันออก
อาคารและการก่ออิฐถือปูน
การใช้ไม้ในการปลูกสร้าง
เป็นการยืนยันเอกลักษน์ของสถาปัตยกรรมท้องถิ่น
ที่ดัดแปลงให้เข้ากับการใช้งานจริง
มีหน้าบันวิหารเก่าแบบล้านนา
เครื่องเรือนอื่นๆเช่นตู้ โต๊ะ ตั่งเตียง
ก้ล้วนแล้วแต่ใช้ช่างฝีมือพื้นถิ่นทำ
เพื่อรักษาวิถีภูมิปัญญาไทย
รวมทั้งงานศิลปะ
รูปสลักหินทุกทุกชิ้น
ที่สื่อแสดงความเป็นไทยโบราณ
ย้อนรอยอดีตอันงดงาม..แต่กาลก่อน
ที่วางประดับตามสวนในมุมต่างๆ
ที่นะบัดนี้
สายแสงเทียน
กำลังอวดแสงโชนจากทุกดวงโคมไผ่
ที่ซุกซ่อนไว้ตามสุมทุมพุ่มพฤกษ์
และ
กำลังถุกจุดขึ้นทำหน้าที่พร่างไสววะวูบวับ
รับล้อกับตุงผ้าฝีมือประดับไปรายรอบเรือน
และ
ที่แสนงามใจอย่างที่สุดคือ
มีชานเรือนไม้ที่ยื่นชิดออกไป
ให้คลอชิดใกล้สายน้ำโขง
ที่กำลังไหลระรินอย่างช้าๆ
มีลั่นทมหลากสี
ที่เคลียใกล้ชายคาแห่งรักแห่งฝัน
และ
ราวกับกำลัง
ได้ยินเสียงมหากาพย์ดนตรีแห่งพงไพร
และเสียงแห่งสายน้ำที่ราวกำลังร้องเพลงเห่ครวญ
ให้สุดหวนไห้ในดวงใจอย่างหวานเศร้าละมุน
ในท่ามกลางความสงบสงัด
และมีเสียงเรไร จั๊กจั่น
กำลังช่วยบรรเลงเพิ่มเติมตามต่อคลอใส
ด้วยเสียงหวานหวานหวาน
ในท่ามกลางนวลพรายสายแสงจันทร์
ที่กำลังลอยเลื่อนพ้นดงไม้รำไรๆ
ข้ามพ้นขอบโค้งภูเขามาอย่างช้าๆ
ในคืนหนาว
ที่ดาวกำลังระดะดวงเต็มอ้อมฟ้าอ้อมฝัน
ที่นางฟ้าได้มาปันโปรยหว่านหวาน
ให้ทั่วทั้งท่องนภาฟ้ากว้างราวมีทางช้างเผือก
ประดับประดา
กับทุ่งดวงดอกหญ้า
ทุ่งดอกไม้ป่าดอกไม้ไพร
กับเถาวัลย์ที่กำลังพันเลื้อย
ออดอ้อนกิ่งมะลิวัลย์
กับเสียงวิหคไพร
ที่กู่ก้องร้องเพลงหวานแสนหวานมาจากแมกไม้
กับมนต์หวานในม่านเมฆงามเงา
กับกลิ่นของความเป็นชนบท
และ
ที่สำคัญที่สุดคือกับความงดงาม
แห่งเนื้อใจของผู้อันเป็นที่รักภักดิ์พลี
ที่ได้มีโอกาสมาเคลียคลอพ้อฝันชิดใกล้กัน
............
ดวงดอกไม้พุดไพร..น้อยๆ
จึงค่อยๆหยุดร้องไห้
พร้อม
กับเอนอิงนั่งพิงลงในตักของพี่ชาย
******
พลางโน้มน้อมคอดอมดมพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้า
อย่างอ่อนหวานอ่อนโยน
อย่างละเมียดละมุนใจ
อย่างแสนขอบคุณแสนซึ้งใจ
ในน้ำใจอันแสนหนักแน่นยิ่งใหญ่
อย่างยากที่ผู้หญิงคนใดจะได้รับ
ที่
เธอแสนรักเอยแสนรักในกมล
เสียเป็นยิ่งนักแล้วนะยอดดวงใจของน้องน้อย
และพร้อมกันกับที่..พี่ชาย..แสนดีของเธอคนนั้น
ก็พลันค่อยๆจูบประทับรับขวัญ
ตอบกลับมา
ที่หน้าผากน้องน้อย
อย่าละมุนละม่อม
อย่างแสนรักแสนอ่อนโยนเฉกเช่นกัน
ให้ฟ้าดิน..สวรรค์พลันรับรู้
เพื่อโปรยพรให้กับทั้งสองดวงใจ..ที่ช่างแสนสุข...ล้ำ..
ในสวรรค์ไพรสวรรค์บนดิน
*ในกระท่อมพุดไพรในเวิ้งฝันนิรันดร์รัก..!!
************
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=82
รักข้ามขอบฟ้า
ศรีไศล สุชาติวุฒิ : : Key F
ขอบฟ้า เหนืออาณาใดกั้น
ใช่รักจะดั้น ยากกว่านก โบยบิน
รักข้ามแผ่นน้ำ รักข้าม แผ่นดิน
เมื่อความรักดิ้น ฟ้ายังสิ้นความกว้างไกล
ขอบฟ้า ทิ้งโค้งมาคลุมครอบ
อ้าแขนรายรอบโอบโลกไว้ ภายใน
เหมือนอ้อมกอดรัก แม้ได้ โอบใคร
ชาติภาษาไม่ สำคัญเท่าใจตรงกัน
รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือ สื่อภาษาสวรรค์
อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง
ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์
ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก
ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน
รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน
ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว
รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือสื่อภาษาสวรรค์
อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง
ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์
ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก
ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน
รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน
ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว...
15 ตุลาคม 2547 19:25 น.
พุด
url=http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5820
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=420
**************
คนดี..
อย่าร้องไห้..
พี่กำลังจะกระซิบเล่าอะไรให้ฟัง
เอียงแก้มมานะครับ
พี่จะเช็ดหยาดน้ำตาให้
และสัญญานะครับคนดี..
ว่า..
น้องจะต้องหยุดร้องไห้เสียที
ก่อน
ที่พี่คนนี้จะเล่าเรื่องราวทั้งสิ้นทั้งหมด
ที่ปรากฎแก่สายตาน้องน้อย
นะบัดนี้นะนาทีนี้..!
ให้น้องได้รับทราบได้รับฟัง
อย่างหมดจดใจ
อย่างถอดใจ..นะครับสัญญา..!
*************
จำได้ไหม.
ในวันปลายฝนต้นหนาวหนึ่ง
ที่พี่บอกกับน้องว่า..
จะลาไปไหนสักสองสามอาทิตย์
และ
กลายกลับไป..
เป็นนานแสนนาน..
นานติดต่อกันหลายเดือน....
ให้น้องน้อยคอยห่วงใยติดตาม
เฝ้าเพียรถาม
ด้วยความคิดถึงคะนึงหา
กลัวว่าพี่คนนี้จะลาลับ..
ไม่กลับมาหาน้องอีก..ตราบชั่วชีวิต...
ที่...
พี่เพียงแค่มีโอกาส..
ส่งเมล์มาย้ำ
*คำมั่นสัญญาสั้นๆซึ้งๆ
ซึ่งหากทว่าล้ำลึก..
ทางจิตวิญญาญ์แห่งสองเรา*เป็นยิ่งนัก..
และคนดี
ระหว่างเรา..
จากจิตถึงจิต
จากรักถึงรัก
จากใจถึงใจ
จากฝันถึงฝัน
จากคิดแค่คิด
คิดถึงความผูกพัน..
กันมายาวนาน
ราวจากภพก่อนปางก่อน
ให้หวนหาย้อนคืนกลับมาในชาตินี้..
ที่มิเคยคิด..
เพียงหวังแค่ครอบครองร่าง
ยอมอ้างว้างเดียวดาย
แบบมิต้องการกาย
เป็นเจ้าเข้าเจ้าของ
ให้ต้องยึดติดหมองหม่นใจ
เพียงรัก
ด้วยดวงใจพิสุทธิ์ใส
ที่จะประคองใจช่วยกันฉุดดึง
พาไปพบที่แห่งหนึ่ง
ซึ่งจำต้องใช้
ความเพียรพยายามอย่างมาก
และยากเย็นนัก..ถึงจะไปถึงไปพบ..
หากยังมิอาจตัดรัก
หักอาลัยในทุกสรรพสิ่งได้
ก็อย่าหวังเลย
พี่จึงได้เพียงแค่ส่งข่าวมาว่า
พี่ยังรัก
และยังคะนึงห่วงหาน้อง
แต่
มีภาระกิจติดพัน..
เพื่อ
มิให้น้องน้อยนั้นต้องเสียน้ำตาร้องไห้ห่วงใย
กลัวภัยอันตรายจะเกิดกับชีวิตพี่นะที่รัก..
พี่ผู้ที่มีหน้าที่เสี่ยงภัย
ต้องผจญภัย
ไปตามไพรกว้าง
เพื่อทำงานบางสิ่งบางอย่าง
ต้องทำหน้าที่อย่างลูกผู้ชายไทย
ที่ต้องทำหน้าที่
ตอบแทนรับใช้ชาติและผืนดิน
อันเป็นสิ่งที่
พี่รักแสนรัก..รักยิ่งกว่าชีวิต
รักเหนือกว่ารักเกินจะกล่าว..
**********
ฟังนะครับคนดี
กับ
วันที่..
พี่พรากลาว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
พี่จะเล่าอย่างช้าๆนะครับ
นอนหนุนตักแล้วหลับตานะครับคนดี
และมาพี่จะเช็ดหยาดน้ำตา
ให้หยุดระรินเสียทีจะดีไหม..ครับ..
.............................
คนดี
พี่..ตื่นมารับอรุณรุ่ง
ในยามอุษาฟ้าสาง
ฟ้าใกล้จะสว่างรำไรๆ
กับ
รินรินหอมหอมหวานหวาน
ของดอกไม้ป่าดอกไม้ไพร
ริมกระท่อมฝันที่กำลังสะพรั่งริน
ดอกสรัสจันทร์ ดุสิตา เอื้องป่านวลจันทร์
ดอกหยาดน้ำค้าง..
กับ
หนาวหมอกจางๆ
ที่ยังพร่างพรม
ห่มลำน้ำโขง...*ลำน้ำลำนำแห่งจิตวิญญาณ*
สายธารแห่งชีวิตของผู้คน
ทั้งสองฟากฝั่งทั้งไทยลาว
ที่ยังรายล้อม
ไปด้วยธรรมชาติอันสวยงาม
เต็มไปด้วยประวัติศาสตร์
ของหลากหลายเชื้อชาติ
เป็นแหล่งของการศึกษาค้นคว้า ข้อมูล
จากยุคก่อนประวัติศาสตร์ อุทยานแห่งชาติ
น้ำตก
และจุดรวมของแม่น้ำสองสาย
ที่ทุกคนพากันกล่าวขานขนานนาม
ให้อย่างแสนงามแสนไพเราะว่า
* โขงสีปูน มูลสีคราม*
ให้คล้องจ้อง
และมีความหมายอย่างเหมาะเจาะว่า
คือ..
แม่น้ำสองสายสองสีที่
กลายมาบรรจบพบกันอย่างสวยงาม
อย่างผสานผสม
ก่อให้เกิด
สีสันได้อย่างงดงาม
ระหว่างสีน้ำตาลของแม่น้ำโขง
และ
สีที่สดใสของแม่น้ำมูล
เกิดกลายเป็นสายน้ำสองสี
ที่
หล่อหลอมวิถีวัฒนธรรมชุมชน
ชาวโขงเจียมและชาวลาวเข้าไว้ด้วยกัน
ที่นะบัดนี้...
ราวพญางูยักษ์ที่กำลังหลับไหล
นอนทอดตัวอย่างสงบงาม
และ
ราวสายธารธาราธรรม
ธรรมชาติแห่งสายน้ำ
กำลังจะสอนสัจจธรรม
อันเที่ยงแท้แน่นอน
ให้กับมนุษย์ทุกผู้คน
บนผืนโลกโศกสุขทุกข์รักนี้..ได้ประจักษ์
ได้สัมผัสซึ้งถึงความผูกพันนั้น
อันควรจะหลอมละลายให้กลายเป็นหนึ่งเดียว
ใช่เพียงจะปันแบ่ง
คอยกั้นเพียงอาณาเขต
หากต้องร่วมเสพสุข
ร่วมทุกข์ทนยาก
ร่วมรักษาและให้รู้รักษ์ค่างาม
อย่าหยามล่วงล้ำ
ให้น้ำนั้นพลันกลายเสีย
พลันพลอยพา
ให้โซ่แห่งน้ำฟ้าป่าดินพลอยเสียสมดุลย์
หมุนให้ทุกสรรพสัตว์
และสรรพสิ่งพลอยสิ้นสลาย
ล้มหายตายจากไปสิ้น
มิอาจจะผันย้อนอดีตคืนอันงามเงางามงด
พี่.
จึงได้เลือกที่จะมาพัก
ในกระท่อม...
รีสอร์ทคล้ายเกสต์เฮ้าส์แห่งนี้
ในอำเภอที่ชื่อแสนงาม
นามแสนจะเจียมตนเจียมใจ..ว่า*โขงเจียม..*
ที่ห่างไกลออกมา
จากตัวเมืองอุบลราชธานี
ราวแปดสิบกว่ากิโลเมตร
ซึ่งยังคงมีป่าไม้งามพร้อม
งามละม่อมละมุน
และ
ยังมีความสมบูรณ์หอมกรุ่น
ด้วยไม้หอม..พืชไพรนานาพรรณ
กล้วยไม้ป่าอันหายาก
ให้พี่ได้รู้สึกว่า
ราวได้สัมผัสธรรมชาติ อย่างแท้จริง
สามารถมองเห็นวิว
อันไม่มีรู้สิ้นสุดของลำน้ำโขง
และ
แผ่นดิน อันแสนสุดกว้างยาว
ของทั้งสองฝั่งทั้งลาว และไทย
เป็นธรรมชาติหอมงามแห่ง ความทรงจำ
อันมีค่ามากมาย
ที่ยากจะเลือนลืมได้
เมื่อมาพักนะที่แห่งนี้
และกับอรุณรุ่ง
ของเช้าวันหนึ่ง
ที่พี่หวัง
จะได้เห็นตะวันแรกขึ้นก่อนใครๆในสยาม
นิยาม
ที่กล่าวขานถึงแผ่นดินแถบนี้มานานนม
ว่าลำแสงทองแห่งอรุณรุ่งณ..ริมฝั่งฝัน
ริมลำน้ำโขงนั้น
จะงามเพริดงามพราว
งามอะคร้าว
ราวทองทาบทาแผ่นดิน
ราวสวรรค์เนรมิต
ให้มวลมนุษย์ได้สัมผัสถวิลหา
ลอยเลื่อน..ลงมาเยือนหล้าโลกประดับใจ
คนดี
และแล้ว
ภาพฝัน
ก็พลันปรากฎแก่ตา
นะบัดนี้..
ที่จริงเสียยิ่งกว่าจริง
งามเสียยิ่งกว่างาม
ยิ่งกว่าสวรรค์ลอย
ยามที่..
ลำแสงสีทอง...
กำลังค่อยๆสาดส่องลงมา
สัมผัสผืนน้ำ..
ลำน้ำโขง
สายธารสายธาราแห่งชีวาชีวิต
ให้เกิดแสงวะวิบวับ
ระยับยิบราวอัญมณีเพชร
อัญมณีไพร..เม็ดงาม..กลางผืนป่า
ยามที่
แสงสวยสุริยาสีทองอันละอออ่อนอุ่น
สาดส่องประกายหวาน
ค่อยๆคลี่แสงจรัสเจรือง
ทายทักมวลทุกสรรพสิ่ง
และ
ให้หัวใจทุกดวงนิ่งงันงามเงียบอิ่มเอิบ
ผ่านม่านหมอกดวงดอกไม้ป่า
ลงมากระทบกับผืนน้ำเบื้องหน้า
และ
ให้ละอองหมอกบางๆ
ค่อยๆเลือนหายสลาย...ลา
ไปกับสายลมและแสงแดดในยามอรุณรุ่ง
ที่นะบัดนี้
มวลหมู่นกกา
วิหคไพรพนาเริ่ม
ผกโผผินออกจากรัง..ถลาบินออกหาเหยื่อล่าเหยื่อ...
..........
คนดี
ก่อนหน้าที่พี่จะมาพักที่นี่
พี่ได้ขับรถไปเยี่ยมชมทอดทัศนา
หลายสถานที่ท่องเที่ยว
ทุ่งศรีเมือง..
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติอุบลราชธานี
หาดวัดใต้
พิพิธภัณฑ์เปิดบ้านก้านเหลือง
หาดคูเดื่อ
บ้านปะอาว
บ้านท่าข้องเหล็ก
แก่งสะพือ
เขื่อนสิรินธร
บ่อน้ำบุ้น
ชายแดนช่องเม็ก
ถ้ำเหวสินธุ์ชัย
เขื่อนปากมูล
น้ำตกห้วยทรายใหญ่
..........
และ
ที่สำคัญที่สุด
ที่ทำให้พี่คิดถึงน้องน้อยอย่างที่สุดแล้วคนดี
คือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์นะแห่งนี้
*ภูหล่น*
ที่ตั้งอยู่ที่ตำบลสงยาง
ห่างจากตัวอำเภอศรีเมืองใหม่
ไปทางทิศเหนือประมาณ 20 กิโลเมตร
เป็นภูเขา ขนาดย่อม
มีต้นไม้ปกคลุมเป็นระยะ
สลับกับโขดหินน้อยใหญ่
บริเวณนั้น
มีถ้ำซึ่งสร้างเป็นสำนักสงฆ์
โดย พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตะเถระ
เพื่อใช้เป็นที่วิปัสสนาธรรม
บริเวณโดยรอบเย็นสบาย เงียบสงบ
เหมาะแก่ การพักผ่อนและปฏิบัติธรรม
...................
และ..
นะนาทีนั้นเอง..นะครับคนดี
ที่พี่คิดอะไรบางสิ่งบางอย่าง
ขึ้นมาได้อย่างกระทันหัน
ราวกับ...
มีเสียงจากสวรรค์
พลังแห่งเบื้องบน
ฝากสายลมฝัน
สายลมหนาวปลายวสันต์ลา
มากระซิบย้ำเตือน
ให้พี่นั้น...สร้างฝัน
สิ่งอันมหัศจรรย์แทนปาฎิหารย์แห่งรักนิรันดร์
ยามเมื่อได้พบสถานที่แห่งนี้
สถานที่
แห่งความฝันอันยาวนานของสองเรา
ที่พี่เพียง..แค่เพียรขอรอเวลา
หวัง
จะมาสร้างอนุสรณ์แห่งความรักความทรงจำ
ระหว่างเรา..
แม้นอาจจะมิใช่ยิ่งใหญ่
เสมือน*ปราสาททัชมาฮาล*
ที่กษัตริย์ ชาห์ ชาฮาน แห่งราชวงค์โมกุลสร้าง
เพื่อเป็นอนุสรณ์สถานแห่งความรัก
ที่พระองค์ทรงมีต่อพระนางมุมตัช มาฮาล
พระมเหสี ผู้สิ้นพระชนม์ไปก่อนหน้า
และ
เพราะพี่เชื่อมั่นว่า
น้องน้อยคนดีจะต้องชอบที่นี่
สถานที่ซึ่ง
บางทีอาจจะเป็นลิขิตแห่งฟ้าดิน
และ
ราวสวรรค์สั่งตรงลงมา
ให้พี่ได้มาพบมาพ้องพาน
สถานสถิตราววิมานสรวงแห่งหล้า
นะที่แห่งนี่ด้วยตัวเอง
ที่แสนวิเวกเงียบสงบงาม
และ
ราวกับพี่สัมผัสได้
ด้วยจิตวิญญาณบ้านภายใน
ด้วยความรำลึกรู้
ด้วยหัวใจ
ด้วยดวงจิตอันแสนผ่องใสอันผ่องแผ้ว
ว่าที่แห่งนี้
จะเป็นดั่งสถานแก้วสถานทิพย์ทอง
ที่จะพาพี่และน้องลอยล่องท่องจิต
ไปสู่ความเงียบงามอันเป็นนิรันดร์
และ
ก่อน.ที่จะ.
ถึงวัน..
ที่สายแสงแห่งตะวันชีวิตจะลาลับดับลง
วันที่..
เราทั้งคู่
ที่เกิดมาเพื่อ
จะเป็นประดุจดังคู่ใจคู่ธรรมคู่ทอง
จะได้ใช้ชีวิตร่วมกัน
ได้ชิดใกล้กับความฝันฝั่งฝัน
อันกำลังจะกลายเป็นจริงในไม่ช้า
กับวันเวลาแห่งชีวิตที่เหลือ
ที่จะได้ชิดใกล้
ธรรมชาติของทั้งสองฟากฝั่งโขง
สายธารแห่งความงามล้ำงามเลิศ
และ
ในทางจิตบรรเจิด
เรา
ก็อาจจะพักพิงร่มเงา
อาศัยไม่ไกลจาก
ร่มธรรมร่มทองร่มวิปัสสนา
ที่เปรียบประดุจดั่งสายธาราธรรม
อันแสนยังอีกยาวไกล
ที่จะพาให้เราผู้เพียรปรารถนา
จะฝึกสมาธิได้มีปัญญาหลุดพ้น
ไปพบทางแห่งความว่างความงาม
*อันจักเป็นดั่งรักนิรันดร*
คนดี
พี่จึงไม่ลังเลใจ..
ที่จะติดต่อตัดสินใจ
เมื่อพบผืนดินงามล้ำดั่งอัญมณีไพร
ที่ซุกซ่อนตัวอยุ่ในหุบผาแห่งฝัน
ที่
พี่กำลังจะพยายามเนรมิตรฝันทิพย์นี้
เพื่อมอบแด่น้องน้อยนะที่รัก
พี่จึงตั้งใจลงมือปักหลัก
สร้างสานวิมาน
กระท่อมทับนะแห่งนี้
ที่พี่พร้อมพลีจิตพลีใจ
ขนานนามแสนงามแสนวิไล
แสนล้ำค่าทางใจ
ตามชื่อน้องน้อย...
*กระท่อมพุดไพร ในหุบผาแห่งฝันนิรันดร์รัก*
****************
โปรดติดตาม
ภาคต่อไปค่ะ..
*กระท่อมพุดไพร ในหุบผาแห่งฝันนิรันดร์รัก*
นะคะทุกดวงใจ
*************
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_49260.php
แพธรรม..แพทอง!
ใต้ร่มไม้ใต้ฉัตรธรรมงามล้ำลึก
สร้อยผลึกสอนใจใฝ่เพชรล้ำ
ลงแพทองล่องทะเลโลกย์โศกระกำ
ขอแพธรรมนำทางสว่างใจ..
สู่ฝั่งฝันสว่างสอาดสงบสยบโลกย์
แม้นใจโศกรู้ทันเท่ามิหวั่นไหว
ขอแพธรรมแพทองล่องลอยไป
พาแพใจรู้วางทางนิพพาน..
ขุดบ่อบุญกลางใจไว้รินดื่ม
แม้นหลงลืมเรียกขวัญวันพบหวาน
นวลเนื้อใจเพียร*งามให้*อย่าโศกราน
อุปาทานทำใจใครพรากลา..
รู้วางใจรู้ไม่หวั่นรู้สรรสร้าง
เส้นทางงามไม่ท้อถอยเพียรค้นหา
ใจเหนือโลกโศกไม่นานนะดวงชีวา
ทุกข์ผ่านมาวูบวับรู้ดับทัน..
ดอกลั่นทมร่วงพร่างกลางร่างร้าว
ตาซึ้งเศร้าซ่อนน้ำตาอย่าหลงฝัน
รู้ทันโลกโศกชั่วครู่ใช่นิรันดร์
ใจเพียรฝันหวังเพียรสร้างงานงามใจ
เมื่อมีรักจักรู้คู่ทุกข์โศก
เป็นรอยโลกการอยร้าวให้เศร้าไหว
รู้รักเย็นรักให้เป็นพลีพร้อมใจ
เก็บกลางใจกระจ่างสร้างสรรดี..
เกิดมาแล้วเพียรสร้างทางกุศล
หวังไม่วนหลงวงกรรมซ้ำชีพนี้
ใช้แพธรรมแพทองล่องชีวี
จิตวิญญาณพลีพบฝั่งฝันวันไร้เธอ..
ที่มาแห่งคำ..ชื่อเรื่องที่มีคนฝากถามมาว่าผู้รจนาใช้คำซ้ำซ้อน
สายธาร..ธาราธรรม
สายธาร..
คือลำน้ำโขงที่หล่อเลื้ยงร่าง..
ผืนดินพืชพรรณเป็นแรงฝันบันดาลใจ
เป็นตำนานให้เกิดแหล่งอารยธรรมแห่งพลังบุญ
ให้มากมีมากมายวัฒนธรรม ประเพณี
ที่ทำให้ทุกผู้คนบนสองฟากฝั่ง
อยู่กับความสมถะสงบงามเงียบเรียบง่าย
ใช้วิถีชีวิตอย่างมีความสุขมาอย่างยาวนานยาวยืน
ส่วน
ธาราธรรม..
คือเส้นทางทางจิตวิญญาณผ่านสายน้ำ
ที่ผู้รจนาทอดยาวเสียงธารา
ล้อธารธรรมดา
เพื่อจะนำมาห่มหอมสอนบทเรียนใจ
ให้คิดไกลไปตามธรรมชาติว่า
คนเรานั้นกว่าจะได้ขึ้นชื่อว่าเป็นมนุ่ษย์ผู้บริสุทธิ
พร้อมด้วยทาน ศีล ภาวนา สมาธิพาให้มีปัญญาหลุดพ้นนั้น
ต้องใช้เวลายาวยืนเช่นเฉกกัน
เพื่อจะข้ามห้วงแห่งฝันนามมหานทีสีทันดร
ไปสู้ฝังพระนฤพาน
ที่งามเงียบไร้สุขทุกข์มีแต่ความว่างเปล่า..
ไม่มีเขาเราและใคร
คำธาราจึงลากยาวมาซ้ำซ้อน
มาฝากบทตอน
ให้ทุกดวงจิต
ได้เดินไปค้นหาเส้นทางสีขาว
งามพราวนั้นที่ฝันไว้เพียรไว้ยังดีกว่าไม่เลย
ที่ทุกสรรพสิง
มักฝากให้อิงอ้อนซ่อนคำสอนวอนคำงามตามความจริง
ไว้ในธรรมชาติรายรอบแห่งดินน้ำลมไฟ
ที่มนุษย์เรามักหนีไม่พ้น
ว่ายวนวงกรรมซ้ำรอยด้วยน้อยเพียรภาวนาค่ะ
หากมิตามจิตคิดหยุดให้พบทางหลุดพ้นค่ะ
14 ตุลาคม 2547 13:04 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4689
(ร้อยบุปผา)
รินน้ำใจใส่ทุกดวงพวงพะยอมฝัน
**********
มาฝากคำคอมเมนท์
อันเนื่องมาจากพุด
แสนซึ้งในน้ำใจน้ำคำ
ที่ทุกท่านไปฝากไว้ให้
ในทุกผลงานทั้ง
ในนาม
พุดพัดชาและสาวบ้านนา
ที่บางครา
คอมมิเป็นใจ
ให้ได้รินน้ำใจงาม
คืนกลับค่ะ
และ
อยากบอกว่า
ทุกท่านทุกดวงใจ
จะทราบไหมว่า
คือแรงฝันบันดาลใจ
ให้เราทำงานที่รัก
ได้อย่างราบรื่นและมีความสุขค่ะ
พุดจึงนำมาพลีเรียงร้อย
มิอยากให้ผ่านตาท่านไปนะคะ
และ
กับเรื่องข้างล่างนี้
ที่แสนจะสอนใจ
หากทุกดวงใจยังหนีไม่พ้นวิบากรักวิบากกรรม..กำ
ก็จงรักให้เป็นรักให้เย็นนะคะ
**********
เดิมพัน..ด้วยใจ..นะคนไกลคนดี!
เคยบ้างไหม..ที่คุณเปิดใจ..
ให้ใครบางคน..ก้าวเข้ามา..
ในโลกของชีวิตอันแสนเงียบเหงาของคุณ..
เข้ามาสัมผัส..รับรู้..เข้าใจ
ถึง..ความรัก ความหลัง ความหวัง พลังใจ
เท่าที่คุณมี..คุณเป็น..คุณอยู่
.
คุณค่อยๆปล่อยให้เขาเดินก้าวล้ำเข้ามา
ในใจดวงน้อย..ทีละนิด..ทีละนิด..โดยที่คุณไม่ทันรู้ตัว
ที่สุดเขาก็กลายเป็น..ส่วนหนึ่งในชีวิตของคุณ....
เหมือนโลกที่ต้องมีพระอาทิตย์.
ในตอนกลางวัน ....
และมีพระจันทร์ในยามค่ำคืน.....
วันใดที่เขาหายไป......โลกที่เคยอบอุ่น....
ที่ดูราวมีใครสักคนที่พร้อมจะเคียงข้าง....
รับรู้และรับฟัง.....พลันเดียวดาย....ร้หวัง
ราวท้องฟ้าไร้จันทร์ในคืนแรม......
ไม่ยากเลย...ลองดู....
ถ้าคุณอยากให้ใครสักคนรักคุณ...และขาดคุณไม่ได้......
ให้เขาเห็นความสำคัญ.....และคุณค่าในตัวคุณ.....
อย่างยากหาผู้ใดมาเสมอเหมือน
เพียงอย่าท้อแท้......สิ้นหวัง...คิดเสียใหม่......
ยิ่งให้คุณจะยิ่งได้.........
ในทุกทุกเกมของชีวิต..กับ..ทุกทุกคน.....
และโดยเฉพาะกับคนที่คุณรักเขายิ่งชีวิต...........
ไม่มีอะไรที่คุณจะเสีย...
มีแต่ศรัทธาเปี่ยมด้วยรัก..จริงใจ ..มั่นคง..หนักแน่น.....
เป็นเดิมพันใจ..เพื่อ..ใจ...เท่านั้น.....
และคุณจะพบว่าคุณคือผู้ได้มา...มิใช่เสียไป.......
เกมของรัก...เกมของใจ .....
เกมของความหวัง.....และเกมของความฝัน........
เพียงใช้ใจดวงงามที่ใสซื่อ....อดทน...รอคอย.....เพียงนั้น .......
โลกทั้งโลกก็จะอยู่ในมือคุณ.........
เส้นทางใจ...เส้นทางชีวิต
ที่จะมีใครสักคนคู่เคียง...
ไม่ว่า..ในยามทุกข์..
หรือสุขตราบชั่วนิจนิรันดร์..
บางครั้งเส้นทางนี้..มิได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ..
มิได้หวานหอม..ตั้งแต่บทเริ่มต้น..........
ขอเพียงคุณ......ไม่ยอมแพ้พ่าย.....
เอาใจดวงที่เปี่ยมรักบริสุทธิ์ล้ำ.....หนักแน่นยิ่งกว่า.....
ขุนเขาและแผ่นผา.....แผ้วถาง ฟันฝ่า......
ปลายทาง.....มีสวรรค์บนดิน
ที่พระเบื้องบนจะประทานให้.....
มีความรัก..ความอบอุ่น.....
มีน้ำใจจากหญิงงาม มากค่า
พร้อมเด็กน้อยที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสาประโลมใจคุณทุกโมงยาม.........
เปรียบประดุจสายธารา..แห่งชีวิต..
ที่คุณจะได้ดื่มกิน..แหวกว่าย..เย็นฉ่ำทั้งใจกาย.......
ตราบวันสุดท้ายแห่งลมหายใจ..ของชีวิตที่แสนงามนี้....
****************************
นำพลังใจและที่ตอบไว้มาร้อยเรียงไว้ค่ะ
ใครอ่านแล้วก็ผ่านตาเลยค่ะจะเยอะมากกก
*******
พุดค่ะ
ไม่น่าเชื่อนะคะ
ว่าจะจบบริบูรณ์ได้ภายในเที่ยงคืน
เพราะพุดรจนาสดค่ะ
และ
ไม่ได้วางพล๊อตเรื่องมาก่อนเลยค่ะ
และ
คอมพุดรวนตัดแทบทุกห้านาที
ทำให้พุดเพลียมากและเสียเวลา
แต่
พุด..พร้อมพลีทุ่มเทถอดใจรจนา
เพื่อมามอบเป็นดั่ง
นิทราขวัญให้ทุกดวงใจ
แด่ทุกดวงใจนะคะได้นอนหลับฝันดี
และ
มาแสดงความคารวะ
ขอบคุณทุกดวงใจ
ที่พุดตั้งใจจะกลับ
มากล่าวคำซึ้งใจในวันพรุ่งนี้นะคะ
เพราะเหนื่อยเกินไปแล้วค่ะ
กำลังสนุกเชียวค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 1972 - เพียงพลิ้ว
*********
คนดี..ที่ชื่อนามปากกาช่างพลิ้วพราย
พี่พุด ชื่นใจจังค่ะ
ที่ทันที่งานพี่พุดลงไป
ก็มีหลากน้ำใจรินสายให้งาม
มาอย่างล้นหลามค่ะ
และ
พี่พุดขอคืนงามนั้นให้ย้อนหลัง
กลับไปยังทุกดวงใจเช่นเฉกกันนะคะ
และขออวยพร
ให้น้องรจนางานงามพลิ้วไหว
ดั่งใจนึกคะนึงเลยค่ะ..
ด้วยซาบซึ้งใจ
*********
เธอน่าจะเป็นนางฟ้านะค่ะ คิดถึงจัง
จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา
*********
คนดี..ของพี่พุดน้องน้อยในเงาใจ
พี่พุดขอขอบคุณ
ในน้ำใจสงามของน้องน้อยนะคะ
และ
เธอ..
อาจจะใช่หรือมิใช่นางฟ้า
ขึ้นอยู่กับว่าใคร
จะรักจะชัง
จะประเมินเห็นคุณค่า
แห่งงามขวัญงามฝันงามนั้น
จากงามน้ำใจ
ว่าแสนดีพอหรือไม่..
หรือ
เพียงเป็นผู้รับไป
แล้วก็แค่คอยใช้คำกลายกลับ
แต่ละคำมาหยามหมิ่นเหยียบย่ำ
ให้หมองไหม้มาทำร้ายทำลายใจ
มายัดเยียดคำแนะนำ
ที่บางครั้งช่างแฝงฝัง
คำเยาะเย้ย
ราวเธอนั้น
ช่างโง่งมงายไร้สมองคิดนึกตรองตรึก
หาระลึกรู้ด้วยตัวเองไม่
เพราะว่าเขาหลงตัวเอง
หาได้รู้ค่ารักอันแสนยิ่งใหญ่นั้นไม่
*********
ฝากเพียงคำเตือนถึงทุกดวงใจ
ให้รู้ว่าบางครั้งบางคำบางที
ก็ช่าง
ดั่งน้ำกรดรดราดรินฤดี
ให้แดดิ้นดับสิ้นรักสิ้นหวังหวานเลยค่ะ
ดั่งดวงตะวันใจแตกดับแหลกราน
และคงไม่เกี่ยวกับน้องน้อยกลอยใจดอกนะคะ
พี่พุดเพียงรำพึงรำพันฝันค้างคาใจคนค่ะ
*********
..ฟ้าสีคราม ..
ทะเลสีฟ้า ..
เม็ดทราย .. ที่ ..ขาวสะอาด...
..เด็กน้อย ..นั่งวาด ..หัวใจ..ดวงโต..
มี..พระอาทิตย์..กำลังโผล่..
เหนือโพ้น .. ทะเล ... ที่งดงาม..
แบบ เรน ..หัดแจม..พี่พุดพัดชา..นะคะ
จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..
******
น้องเรน..
น้องคือหยาดน้ำค้างนะกลางฟ้า
กลางใจฝันปันพลีให้ทุกดวงใจเลยจ๊ะ
สั้นสั้นซึ้งๆว่า
ใครไม่รักน้องนั้น
น่าจะพิจารณาจิตภายในให้ดีดี
ที่คงไม่มีใครแน่นอนพี่พุดแสนแน่ใจค่ะ
และด้วยรักเสมอใจนะคะ
จากใจทั้งดวงของพี่พุด
**********
สำหรับ
คุณแก้ว..
พุด..
อยากกระซิบคำซึ้งซาบใจ
อย่างที่สุดแล้วว่าบอกว่า
ชื่อคุณและน้ำใจงาม
ช่างดั่งน้ำค้างแก้ว
ที่พร่างพรมห่มหอม
ให้ห้วงใจพุดได้มีพลังใจไฟฝัน
แม้กับในนาทีนี้
ที่พุดไม่ทราบจะยินดี
แบบหัวเราะ
หรือร้องไห้ดีแล้วค่ะคนดี
และ
ด้วย..
ซึ้งใจอย่างที่สุดแล้วนะคะทุกดวงใจ
ในร่มรักแห่งเรา
*
*******
ที่ราวภาพในนิมิตฝัน
ว่าแล้วไหมหล่ะ..เห็นชื่องานปุ๊ป...ก็นึกในใจว่า..
พุด...ต้องนำเพลงนี้..มาประกอบ..
ทายถูกอีกแระ....รับรางวัลที่ใครดี...
อ่านไป...ง่วงไป..ไม่ใช่ว่างานพุดเขียนไม่ดีน่ะ..
เราง่วงเองหล่ะ..เพลีย..ไม่ค่อยสบาย..
เท่าไหร่...
วันนี้มา Post ลง 1 บท..เขามาอ่านได้แค่
2 คน ต้องไปแล้ว...
เออ..พุดรู้ไหม..
เรา Post งาน..ชื่อบท..ชื่อคนเขียน..
ใช้สี...โทนเดียวกันเลย..
ใจตรงกันอีกแล้ว...
มาเพราะคิดถึงจ้า...ขออนุญาติไปนอน..
พรุ่งนี้มีงานกองรอท่วมหัว..
******
ภู..
พุดกำลังอ่านเดินที่สูง
แล้วคิดถึงภูมาก
เหมาะกับคนชื่อภูมากค่ะ
พุด..ให้ไปหาอ่านนะคะ
และขอบคุณค่ะ
ที่แวะมา
จะมาพักระบายใจ
ระบายรัก
ระบายเหนื่อย
ได้ทั้งนั้นค่ะ
ที่ได้กลิ่นเกสรดอกไม้หอมเศร้า
เคล้าอวลมากับสายลมบางเบา..
พุด..
มีชานเรือนไทย
มีดวงดอกไม้
กำลังไสวพร่าง
คอยออดอ้อนให้หอมอวลระริน
ให้หัวใจได้ถวิลรับระรินร่ำ
ให้ได้รับรสแห่งรัก
แห่งหวังหวาน
แห่งความงามอันหอมกรุ่น
อย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชังค่ะ
ก้าวเข้ามา
แล้วเอนตัวลงนอนหลับตา
พิงหมอนขวานแสนสบาย
แล้วปลดปล่อยดวงใจ
และร่างลง
สยายผม
หลับตาลงช้าๆ
และหากอยากแหงนเงย
ดูฟ้าดูดาว
ที่สุกใสแสนสกาวก็ทำแสนง่าย
ราวใกล้แค่เอื้อมแค่เปิดจิตเปิดใจ
เปิดดวงวิญญาณบ้านภายใน
แล้วก็ฝันฝันฝัน
ให้หวานหวานหวาน
ให้แตกช่อกอตระการ
ได้งามตามโนนึกเลยค่ะ
นะทุกดวงใจ
ก้าวเข้ามาค่ะ
ณ..ที่นี่มีชายคาแห่งรัก
และอ้อมตักอ้อมใจรอเราอยู่ทุกทิวาราตรีค่ะ
ด้วยน้ำใจใสงาม
จากเจ้าของบ้าน
ผู้รักดวงดอกไม้ไพรหัวใจไทย
**********
ความคิดเห็น : มาติดตามอ่านน่ะค่ะ *-*
จาก : รหัสสมาชิก : 9325 - อาชา
******
น้องอาชา
พี่พุดขอรับขวัญน้องใหม่
ที่แสนสง่างามมากค่ะ
ที่หวังว่าจะเป็นอาชาไนยที่ชอบผจญไพร
และเที่ยวท่องในโลกกว้าง
อย่างหาญฮึก
อย่างผู้ระลึกรู้ค่าคำค่าล้ำงามของทุกสรรพสิ่
ธรรมะ
ธรรมชาติ
ความรักระหว่างสัตว์กับผู้คนค่ะ
และ
หวังด้วยดวงใจดวงนี้
ที่แสนรักปรารถนาดี
ว่าจะรจนางานงามประดับใจ
ประดับร่างจิตภายในเราเอง
ก่อนบรรเลงผ่าน
สื่อไปถึงไปยังผู้อื่น
ให้รักษาดวงจิตให้หวานชื่นให้
สดกระจ่าง
ดั่งดวงแก้ววิเศษที่พราวพร่าง
กระจ่างใสใสใส
ราวเพชรพร่าง
พรมห่มหอมให้ทุกห้วงใจห้วงจิต
ไปตราบชั่วนิจนิรันดรนะคะคนดี
จากพี่พุด ผู้ซึ้งกมล
************
เพราะจังค่ะรูปก็สวยๆมากๆค่ะพี่พุดจ๋า
ฝันดีนะคะคิดถึงค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 8964 - เพราะรัก
******
ค่ะ
เพราะรัก
เพราะรัก
เพราะรัก
และเพราะรัก
โลกนี้ถึงจัก
ยังคงหมุนไปหมุนไปและหมุนไป
ไม่มีวันสิ้นสุดหยุดหมุนค่ะ
และ
เพราะรัก..ร่มธรรมร่มฉัตรร่มทอง
เพราะรักผืนดิน
เพราะรักแม่พ่อ
เพราะรักดวงใจแสนดีมิรู้สิ้น
เพระรักโลกงาม
เพราะรักทุกนิยามความดี
เพราะรัก
ที่จะเลือกมีน้ำใจปันแบ่
งแด่ผองเพื่อนมนุษย์ผุ้ทนทุกข์ยาก
ผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
และ
เพราะรัก
เพราะรัก
เราถึงได้มีโชคได้มาพบ
ได้มารักได้มารู้จักกัน
ได้เคียงบ่าเคียงไหล่
ประคองกันไปในโลกฝันอันแสนงาม
และ
เพราะรักรจนา
เพียรพยายาม
เพราะรัก
เพราะรัก
เพื่อจักฝากความดีไว้พลีแด่ผืนดินพสุธานี้
แทนความกติเวทิคุณ
ให้หอมกรุ่นรักอักษราภาษาไทย
ไปตราบชั่วลูกหลานเลยค่ะ
นะคะ
เพราะรักเพราะรัก
และ
เพราะรักจริงรักจังรักใจค่ะ
และเพราะรัก
เพราะรัก
จากใจ
************
จาก : พี่พุด..พิสุทธิ์ใสงามแด่ทุกดวงใจเพราะรักเพราะรัก
ขอชื่นชมผลงาน
ที่งดงามอีกชิ้นของพี่พุดนะครับ ฮิๆๆๆ
อ่านไม่เบื่อเลยครับพี่ ฮิๆๆๆ
เดือนนี้ประหยัดตังส์ค่านิตรสารได้หลายบาทเลยพี่ จิ๊จิ๊
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
จาก : ll๛เมกกะ๛ll
*******
เมกกะ..ขวัญใจร่มรักเรือนไทยเรือนทอง
น้องพี่คะ
พี่พุด..
คิดว่า
คงประหยัดไปได้อีกนานนะคะ
หาก
ดวงตานักรักรจนาคนนี้ผู้อาภัพรักอาภัพนัก
ไม่จักกลายหวาน
จากหยาดน้ำผึ้งฝัน
กลายเป็นดั่งคุณเพชรา เชาวราษฎ์
นางเอกในตำนานหนังไทย
ผู้ยอมทนพลีร่างใจจิตวิญญาณ
ทำงานในวงการดารา
จนต้องสูญเสียดวงตาไป
เฉกเช่น
บางที..อาจจะเป็นอีกผู้หญิงคนนี้
ที่ยินดีพลีเลือกทำในสิ่งที่สวรรค์ให้มา
และตราบจนกว่า
ดวงตาสวรรค์ยังมิทอดทิ้ง
ให้ไฟฝันพลันมืดมิดมืดบอด
จะพลีสิ้นหยาดเลือดรักและหยดน้ำตา
แม้นใครจะไม่รู้ค่าเห็นค่าก็จะ
บูชาโลกโศกสุข จนกว่าจะดับทุกทุกข์รัก
ได้ด้วย
วิญญาณจากตัวตนเอง
ผ่านงานที่แสนรักเอยแสนรักในกมลค่ะ
คนดี
พี่พุด..ขอบคุณ
**************
รออ่านต่อค่ะน้องพุด
จาก : รหัสสมาชิก : 4920 - พี่ดอกแก้ว
******
นะนาทีนี้
ดวงดอกแก้วตระการ
กำลังสะพรั่งบานให้หวานหอมงาม
หลังฝนพร่างพรม
นะริมรั้วบ้านพุดค่ะพี่
และ
พร้อมกับที่
พุดทราบซึ้งรำลึกนึกถึงพระคุณ
ว่า
แก้วตระการในใจน้องๆ
ก็ยังคงส่องนำทางใจ
ในใจเราทุกดวงใจ
ในร่มรักเรือนไทย*.
พร้อมพลีช่วยยกร่างจิตวิญญาณ
แห่งบ้านภายใน
ให้งามใสตระการ
ราวแก้วดวงช่วงโชติจรัสชัชวาล
หวังนานเท่านาน
ตราบนานเนานิรันดร์
เพียงให้
แก้วนั้นรักษาสุขภาพร่าง
อย่าได้พบหมองมัวนะคะ
พุดห่วงใย
ด้วยซึ้งใจค่ะ
************
ราวฉากในเรื่องทวิภพ..
แหม เพลงชอบซะด้วย ยิ่งดาวใจ ไพจิตร
ยิ่งชอบใหญ่เลย เวลาแกแต่งตัวร้องเพลง
เหมือนปลาทองเป็นพวงไปทั้งตัว อิอิ
จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
*******
ฤกษ์รัก..รักน้ำใจฤกษ์
คุณดาวใจ
คือดาวจิตจริงๆค่ะ
คือตำนานแห่งเสียงเพลง
แห่งผืนดินไทย
อีกตำนานหนึ่ง
ฉะนั้นฉะนี้
จงมองเป็นให้เห็นงามในค่ะ
ใช่งามนอก
ที่พุดเพียรมองบวก
ทุกดวงใจเพื่อนมนุษย์มากมีค่า
ที่พลีรักฝากผลงาน
อันแสนหวานแสนละเมียดละมุน
สร้างความหอมกรุ่น
ให้หัวใจเราทุกดวงได้มีไฟฝันค่ะ
และ
ด้วยให้ทุกดวงใจซึ้งในค่าคน
ค่างานรักจะดีกว่าเปลือกนอกหลอกตานะคะนะ
ซึ้งใจมากและเสมอมานะคนดี
***********
เยี่ยม
จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ
*******
สั้นสั้นซึ้งซึ้ง
เช่นกันค่ะชัยชนะ
ระหว่างเรา
ว่าเยี่ยมยอดค่าคำคม
ที่ช่างให้พลังใจไฟฝันโชนแสง..พร่าง
สว่างวาบ..นะนาทีนี้
ด้วย
รักไม่รู้จบ
จาก : จากใจพุด
***********
งามแท้แท้เจ้า
จาก : รหัสสมาชิก : 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
******
ผลิใบ..คนดี
แค่คำให้พลังใจแปรไป
ให้ใจงามงามแท้แท้แสนซึ้งซาบ
อย่างหาที่สุดมิได้แล้วค่ะ
ผลิใบคะ
มีใบใหม่ละอออ่อนๆออกมาอ้อนมาอุแว้ๆ
ให้อุ้มยังคะ
อย่าลืมนะ..กระซิบบอกพี่พุด
พี่พุดอยากจะแต่งบทรับขวัญ
เห่กล่อมถนอมขวัญถนอมนุช
เจ้าสุดยอดแห่งดวงใจแม่พ่อ
และผองน้องพี่ทุกดวงใจในร่มรักแห่งนี้
ที่เราหวังเฝ้ารอเฝ้าลุ้น..
เหลือเพียงอย่างเดียว
ในยามตะวันชิงพลบ
ยังไม่กล้าบอกสูตร
ไปวายวุ่นรัก
ให้รู้จักทดลองในห้องหอห้องหับอิอิ
ด้วยรักเจ้าบ่าวอิอิมากกว่าเจ้าสาวนึดนึง
ที่พี่พุดแสนอิจฉามากนะอิอิ
ราวคนในครอบครัวเดียวกันค่ะ
จากพี่พุด
***********
สุดยอด ผลงานเยี่ยม ครับผม ..
จาก : พายุ สุริยะ
********
พายุ..พระอาทิตย์พัดพราย
ฉายแสงแห่งรักมาให้นะนาทีนี้
ให้หอมหัวใจแสนอบอุ่นละมุนละไมค่ะ
หนาวในอกในใจเลยคลาย
และ
พุดพัดชาคงต้องจบบทคอมเมนท์
ยาวย้วยสวยแบบยานหวานจัด
ไว้เพียงแค่นี้ก่อน
เป็นผลงาน
ที่ฝากยานคอมเมนท์ได้นาน
และยาวที่สุดในรอบปีพลีใจพลีจิตเลย
อย่างที่บางคน
เคยฝากคำหวานให้พุดว่า
ชอบและรักที่จะอ่านงานพุด
และแม้กระทั่งคำคอมเมนท์
ตามที่ต่างๆที่ฝากไว้
เพราะเมื่อนานมาแล้วพุด
มีเวลาตอบมากค่ะ
นี่ละกระมัง
ที่พุดถึงไม่อยากฝากไว้ให้กับ
เพราะมักหนีไม่พ้นมัก
จะยาวกว่างานเสียด้วยซ้ำ
อิอิ
เลยกลังงานหลักน้อยใจรัก
ให้พุดมาเลือกเป็นนักอ่านนักวิจารณ์
ให้หวานหวังกำลังใจพลังใจ
ในทางบวกแด่ทุกดวงใจแทนค่ะ
ต้องหยุดใจรักไว้แค่นี้ก่อนนะคะ
เด๋วจะกลับมาใหม่ค่ะ
ด้วยรักล้นใจห่วงใยล้นทรวงค่ะ
จาก : พุด
**************
อยากตื่นลืมตาขขึ้นมาแล้วเห็นเธอนั่งอยู่ข้างๆ
แต่มันคงไปไม่ได้...
เพราะมันเป็นขอเพียงความฝันของผู้หญิงคนหนึ่ง...
และมันคงเป็นไปไม่ได้
อาจเป็นเพราะว่าฉันยังคงฝังใจอยู่ในวันเวลา
ที่มีความสุขในวันเก่าที่มันผ่านมาแล้ว..
จึงทำให้ฉันลืมเธอไม่ได้
แม้รู้ว่าเธอมีคนอื่น..
แต่ในความรู้สึกของผู้หญิงคนนี้...
เธอก็ยังเป็นของฉันคนนี้อยู่เสมอ
ถึงแม้ว่าฉันไม่รู้ว่าเธอจะกลับมาเมื่อไร...ไม่ชิหนอะ..
ที่จริงแล้วเธอคงไม่กลับมาหรอ
แต่ฉันคนนี้ก็จะรอเธออยู่ตรงนี้
ตรงที่ท่มีเราและความทรงจำของเราสองคน
จาก..ปลายฟ้า.. จาก : คนในอดีต
***********
น้องปลายฟ้า
น้องคะ
ไม่รักได้ดีที่สุดค่ะ
หากรู้รักษาจิตให้หอมธรรมห่มนะคะ
เพราะจะพ้นพันธนาการแห่งรัก
ที่ทุกข์ทุกรัก
ราวแบกโลกไว้ทั้งนั้นแหละค่ะ
พี่พุดถึงเพียรภาวนา
สร้างดวงวิญญาญ์ใหม่สร้างค่านิยมใหม่
ให้หัวใจไม่รักใครไม่ไหวอ่อนง่ายๆ
ไม่ให้โอกาสตัวทุกข์ทนตัวคนตัวใคร
มาเติมมาเพิ่มความระทมทับ
ในดวงจิตให้หนักมากยิ่งขึ้น
และ
หากใครที่ยังหนีเนื้อหนัง
รักแบบต้องมนต์เสน่หาสวาทหวานหวัง
ยังไม่หลุดพ้นวิบากรรมเก่ากำรักพ้น
ก็ขอให้ได้พบรักแบบคู่จิตคู่ชีวิต
ที่มีภพภูมิธรรมเสมอ
ได้เคียงข้างและสร้างคุณงามความดี
คืนแด่โลกลบโศกสุข
พาประคองกันไปดั่งคู่ธรรมคู่ทอง
ลอยล่องข้ามมหานทีสีทันดร
สู่ฝั่งฝันฝั่งนิพพานอันคือรักนิรันดร์
ที่ทุกดวงวิญญาณใฝ่ฝัน
หากต้องใช้พลังใจ
แห่งความเพียรฝึกร่างจิตชีวิตให้มีแต่
ทาน ศีลบริสุทธ์ ฝึกสมาธิ มีปัญญา
มิพาย้อนหวนคืน
มาทุกข์วนว่ายในดงน้ำกามน้ำกรรมอีกค่ะ
พี่พุดจึงเพียรภาวนาเอาใจช่วย
ทั้งตัวเองและทุกดวงใจค่ะนะคะ
*************
ขอให้สมปรารถนาในทุกสิ่งที่ปรารถนาค่ะคุณพุด
ธรรมะสวัสดีค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 8952 - มณี ปัทมะ ตารา
******
คุณมณีคะ
ดีใใจค่ะ และอขธรรมะสวัสดีจงคืนกลับแด่คุณเช่นกันนะคะ
กัลยาณมิตรธรรมผู้ผ่านการร่ำบ่มเพียรมายาวนานยาวยืนค่ะ
พุดยินดีน้อมฟังคำสอนด้วยคารวะจากผู้มีจิตใสค่ะคนดี
*********
และ
สำหรับทุกดวงใจ
ที่มาฝากทีหลังพี่พุดค่อยน้ำมาเพิ่มนะคะ
หากมีเวลา
**********
urlhttp://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4689
ร้อยบุปผา
สุนารี ราชสีมา : : Key F#m
ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก
ร้อยสำนัก ประชันแข่งใจ
มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน
ร้อยดอกงาม เด่นตระการ
แย้มบานในดวง ใจ
ชู่ ช่อ ธรรม สง่า งาม ในนาม ศิลปิน
มาสร้าง งาน ศิลป์ ชุบชีวิน มนุษย์ชาติ
สะอาดสดสวย ด้วยบทเพลง แห่งสวรรค์
ให้มาลัย ฝากรัก มอบใจภักดิ์ ร่วมกัน
จุดไฟ ความฝัน พร่างพลัน ประกาย เพลิง
มาเถิด พี่น้อง ร่วม ร้อง เพลงเพื่อ
กลั่นจาก เลือด เนื้อ หยาดเหงื่อ เร่าร้อน
เราจะเร่ง แนวรบ ไม่สยบ อ้อนวอน
เริงระบำ รำฟ้อน ร้อยกรอง กวี กานต์
มาร่วม ใจรัก พร้อม พรักพลีชีวาตม์
ผงาด อาจ หาญ สร้างตำนานตระการฟ้า
แต่งเติม โลกศิลป์ ให้ผ่องพิณ โสภา
ด้วยวิญ ญานท้า ทรนงเทิดคง ธรรม
ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก
ร้อยสำนักประชันแข่งใจ
มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน
ร้อยดอกงาม เด่นตระการ
แย้มบานในดวง ใจ
ชู่ ช่อ ธรรม สง่างาม ในนาม ศิลปิน
**********
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
2291
