25 มกราคม 2552 16:47 น.
พี่สาว
ใครหนอที่รักฉันมั่นคงนัก
ให้ประจักษ์น้ำใจหาใครเหมือน
ทุกทุกวันผูกพันกันแรมเดือน
ไม่เคยเลือนจากใจให้ความดี
ถึงเป็นเพียงแม่ม่ายไม่หน่ายรัก
ไม่เคยทักให้น้องต้องหมองศรี
มอบหัวใจให้หมดหมดราคี
ใยแสนดีที่รักฉันรักเธอ
พูดไม่เก่งเขียนไม่เก่งเหมือนใครเขา
ได้แต่เฝ้าเอาใจใส่เสมอ
ทั้งยามหลับยามตื่นได้เจอเธอ
อุ่นเสมอในใจให้เมตตา
เธอคนนี้คนดีที่น่ารัก
อ่อนโยนนักรักมากอยากครวญหา
แต่นี้ไปไม่หาใครให้นำพา
มอบชีวาให้เธอเพ้อผู้เดียว
24 มกราคม 2552 11:56 น.
พี่สาว
ถามว่ารักแค่ไหน
นับเม็ดทรายทั้งทะเลก็รู้
ลมหายใจที่มีอยู่
คือความคิดถึงจากฉัน
ถามจะเจ็บแค่ไหน
หากเธอไปรักใครสักวัน
ก็ลองนับดูสายฝนนั่น
นั่นคือน้ำตาจากใจ
ก็เลยอยากให้รู้
ก็เลยอยากให้เห็น
ก่อนจะทำร้ายกันกว่านี้
เพราะโลกนี้มีเธอเพียงคนเดียว
ฉันจึงเสียเธอไม่ได้
ถ้าเธออยากทำร้ายก็เชิญ
แต่อย่าเดินหนีไปจากฉัน
นึกเสียว่าสงสาร
อย่าลงทัณฑ์ด้วยคำว่า...ลาจาก
นึกเสียว่าสงสาร
อย่าลงทัณฑ์ด้วยคำว่า...ลาก่อน
24 มกราคม 2552 09:10 น.
พี่สาว
ม่านประเพณีที่กั้นขวากขวาง
ยังมีหนทางเปิดทางให้สักหน
ทำนบหัวใจยากไร้ก็ไม่ทานทน
ถ้าเราสองคนจะมีเหตุผลก็ชมชิดได้
ห่างกันเพียงไหนก็ไม่อาจพ้น
มือเราสองคนเอื้อมคว้ามาอิงแอบไว้
แต่เราสองคนสุดคิดเลือกทำตามใจ
พบกันสายไปจึงต้องหักใจทั้งทั้งสุดรัก
ศีลธรรมเหนือสิ่งอื่นใด
แย่งของรักใครดูบาดใจนัก
ยอมช้ำอุราใช่ฉันจะสิ้นรัก
ฉันยอมอกหักเพื่อเธอที่รักชื่นใจ
สู้ทนดับไฟ.....ดวงนั้นก็ยังเหลือควัน
คิดถึงคิดถึงไม่วาย
คิดถึงเหลือเกินป่านนี้เธอคงร้องไห้
เสียดาย เสียดายฉันไม่อาจช่วยซับหยาดน้ำตา
23 มกราคม 2552 09:16 น.
พี่สาว
กลอนนี้แต่งแบบตามใจฉันนะคะ ไม่ถูกหลักก็ต้องขออภัยต่อครูบาอาจารย์ทุกท่าน
แต่งเล่นแก้เซ็งขอมอบให้ทุกท่าน โดยเฉพาะคนใจหิน...
ดื่มอะไรดีนะบอกหน่อยได้ไหมคนดี............
ดื่มโค้กหรือเป้บซี่ ก็เท่านั้น
ดื่มน้ำผลไม้คั้นยิ่งไม่หาย
จะดื่มดีดีทีก็ยังไม่อยากตาย
หรือดื่มไวน์เย็นเย็นให้เห็นใจ
อย่าโกรธเลยนะฉันขอโทษ
ขอได้โปรดยกโทษอย่าสงสัย
ที่แล้วมาก็ขอให้ผ่านไป
เริ่มวันใหม่สดใสในใจเรา
21 มกราคม 2552 01:30 น.
พี่สาว
ไม่เข้าใจทำไมเธอเกลียดฉันนัก
ไม่รู้จักมักจี่มาแต่ไหน
ฉันแค่เพียงผ่านมาและผ่านไป
แต่เธอใยชิงชังดังตุ๊กแก