31 ธันวาคม 2551 00:33 น.
พี่สาว
ทุกๆเช้าแม่เคยปลุกให้ลูกตื่น
แสนสดชื่นยามอรุณยามไก่ขัน
เ้ฝ้าดูแม่ส่ายข้าวเหนียวหิวฉับพลัน
ขอสักปั้นร้อนๆรับวันวุ่นวาย
แกงปลาดุกใส่ผักติ้วต้องใจนัก
แจมด้วยผักจิ้มแจ่วให้แซ่บหลาย
กล้วยน้ำหว้าข้างบ้านไม่ห่างกาย
สุขสบายเหลือเกินเพลินภิรมย์
มาวันนี้คำว่าแม่..ซึ้งใจนัก
ลูกประจักษ์ใจแล้วให้สุขสม
หลานทั้งสองของแม่ลูกเชยชม
เฝ้าอบรมบ่มนิสัยให้ทำดี
น้องพิมนั้นฝันไกลไปสุดหล้า
ขอพบหน้าบิดา..ผู้ห่างหาย
เมื่อพ่อแม่แยกทางกันฝันมลาย
ให้ห่างหายจากหน้ากว่าสิบปี
ตัดสินใจทิ้งบ้านทิ้งงานรัก
สุดจะหักใจหายให้หลีกหนี
ข้ามขอบฟ้าข้ามทะเลไม่ใยดี
เพื่อชีวีลูกสุขสมภิรมย์ใจ
ณ..วันนี้น้องพิมได้ซึ้งใจนัก
ได้พบพักตร์ผู้เป็นพ่อ...ผู้ห่างหาย
สองแขนพ่อโอบกอดให้ผ่อนคลาย
น้ำตาพรูพร่างพรายมลายใจ
27 ธันวาคม 2551 09:06 น.
พี่สาว
พี่สาว.....หนาวใจนัก
สุดจะหักห้ามใจไม่คิดถึง
ระยะทางห่างไกลไม่คำนึง
นิวยอร์คถึงเมืองไืทยไร้พรมแดน
เคยสัญญาว่าจะรักภักดีมั่น
ผ่านคืนวันฝันไกลให้หวงแหน
ลืมแล้วหรือเสียงพิณและเสียงแคน
ลืมอ้อมแขนแสนอ่อนโยนโดนจิตใจ
หน้าส่วนตัว
1007
