17 กุมภาพันธ์ 2552 09:16 น.
พี่สาว
ใจผู้หญิงคนนี้ยิ่งใหญ่นัก
ใครไม่รักไม่ว่าด่าเขา
ไม่พูดจาหยาบคายให้ชายเรา
เอาใจเขาใส่ใจเราให้เข้าใจ
เราไม่ดีจริงจริงขอยอมรับ
แม้ขอกลับทำดีก็ไม่ได้
เราก็ยังไม่เห็นจะเป็นไร
เป็นเพื่อนได้ให้ใจมีเมตตา
ยังนับถือชายทั้งสองที่เคยรัก
เขาไม่รักเราแล้วไม่มีปัญหา
หัวใจเรายังเฝ้ารอเวลา
ให้พี่ยาได้พบคนที่ดี
วันนี้ขออวยพรชายทั้งสอง
ตามครรลองของใจไม่หายหนี
ขอให้พี่ได้พบรักที่ภักดี
น้องมิมีวาสนาเทียบเทียมใคร
16 กุมภาพันธ์ 2552 18:06 น.
พี่สาว
มีบทกลอนสองบทที่ขออนุญาตท่านผู้ประพันธ์คือคุณลิลิต และคุณยาแก้ปวดไว้ ณ ที่นี่ว่าขอเก็บบทกลอนสองบทนี้ไว้ในใจตลอดไป ไม่ว่าท่านจะเขียนให้ใครไม่อาจรู้ได้ แต่โดนใจสุดๆ ทำให้ได้ข้อคิด เตือนใจ ได้รู้ใจตัวเองว่าจะเดินไปทางไหน
หัวใจดวงนี้..มันสีแดง
ขับรถตาม ทางนั้น เห็นคันหน้า
เขียนไว้ว่า รถคันนี้ คือสีเขียว
เราก็งง ยังสงสัย มิใช่เชียว
ไม่เห็นเกี่ยว ข้องกัน มันสีเทา
พอสอบถาม ได้ความรู้ จึงดูออก
ฟังเล่าบอก ใช่หลอกหยาม ความเชื่อเขา
เป็นสีสัน ตามวันเกิด กำเนิดเอา
โฉลกเท่า ใช่กล่าวเท็จ แก้เคล็ดทัน
ทุกสิ่งอย่าง ต่างสรรหา มีสาเหตุ
หลายประเภท ข้อเท็จจริง ยิ่งสร้างสรรค์
จนอาจมี ดีอาจร้าย กลับกลายกัน
สิ่งที่ฝัน นั้นอาจเห็น ว่าเป็นจริง
ดาวตลก โปกฮา พาหัวเราะ
อาจร้องไห้ หัวใจเดาะ เพราะผู้หญิง
พระเอกหนัง ทั้งในจอ หล่อกันจริง
อาจกลอกกลิ้ง เหมือนจิ้งจอก อยู่นอกจอ
ก็หวนให้ คิดคำนึง ถึงวันเก่า
ใจร้อนเร่า มันร้าวลึก จนสึกหรอ
ถึงวันแห่ง ความรัก คอยถักทอ
คนอ้อร้อ ก็หักอก....ต๊กกะใจ
เหลือแต่เพียง ร่างโทรมโทรม ไว้โลมลูบ
ผิวขาวซูบซีดช้ำหนองต้องหวั่นไหว
ถึงสิบสี่ กุมภา วาเลนไทน์
อยากบอกให้ ว่าใจนี้...ก็สีแดง
+: แด่คนช่างฝัน :+:
ฉันคิดถึงนางหนึ่งซึ่งช่างฝัน
โลกเธอนั้นงดงามอยากตามหา
เธอประดิษฐ์อักษรพรรณา
บ้างโศกาบ้างสุขบ้างฝันไกล
โลกของเธองดงามงามยิ่งนัก
ทุกถ้อยถักทอฝันอันสดใส
จะกลิ่นดอกไม้งามตามทุ่งไพร
เธอเขียนได้สลักสลวยช่างสวยจริง
เธอชอบสายลมหนาวยามคราวผ่าน
จินตนาการอบอุ่นกรุ่นไฟผิง
แม้นสายฝนหล่นพรำให้พักพิง
เธอไม่ทิ้งสายฝนแม้หล่นไกล
อยู่ที่ไหนนะนางคนช่างฝัน
สายสัมพันธ์ใช่ห่างเหมินมางไหน
สิ่งที่คิดอาจไม่ใช่อย่างใจ
กลับมาใหม่สักหนยามฝนพรำ..
ท่านอาจเขียนจากจินตนาการ สมมุติขึ้น ไม่ใช่ความจริง แต่มันมีค่ายิ่งสำหรับคนนิสัยไม่ดีอย่างเรา ได้คิดเตือนสติ
โลกกลอนนี้มีมนต์ขลัง และศักดิ์สิทธิ์
ได้แต่หวังว่าคุณธรรมจากใจผู้เขียนคงหาได้จากบทกลอนใดบทกลอนหนึ่ง
15 กุมภาพันธ์ 2552 06:14 น.
พี่สาว
ปริศนาที่ค้างคาในใจฉัน
ว่าใครกันที่ปราบพยศได้
ฉันเป็นคนที่มีหลายหัวใจ
วาเลนไทน์วันนี้ศักดิ์สิทธิ์จริง
มีเวลาเที่ยงคืนนี้ที่นิวยอร์ค
ฉันจะบอกว่าใครได้ใจหญิง
สิ่งที่เห็นอาจใช่หรือไม่ใช่ความจริง
ลึกลึกยิ่งคิดออกบอกใจตน
หกชั่วโมงคือคำพิพากษา
ศาลฎีกาตัดสินไม่สับสน
ใครได้ใจฉันไปไม่ทุกข์ทน
สาบานตนจะมั่นคงตรงต่อเธอ
มิตรบ้านกลอนขอวอนเอาใจช่วย
ให้ฉันด้วยช่วยให้เขาเข้าใจเสมอ
ฉันขอเดินทางฝันนั้นกับเธอ
ไม่มีเผลอใจให้ใครอีกเลย
14 กุมภาพันธ์ 2552 00:53 น.
พี่สาว
หน้าซื่อซื่อตาเศร้าเศร้าเค้านี่แหละ
ผิวขาวแท้แม่ทาขมิ้นให้
ตาโตโตผมยาววาวสดใส
อ่อนกว่าวัยจริงจริงสิบสิบปี
ประกาศจับรับเธอในวันนี้
ที่สิบสี่กุมภาพาสดศรี
หญิงคนนี้มีนิสัยไม่ค่อยดี
รักทุกที่ถูกหักอกฟกช้ำใน
อยากให้จับเธอขังสั่งสอนหน่อย
ไม่ให้ปล่อยออกไปรักใครได้
เดี๋ยวรักเดี่ยวเกลียดเปลี่ยนทุกวันไป
ใจเธอใยเร่รักรักมากจริง
เธอขอกลับเป็นคนดีที่น่ารัก
ใครหลงรักเชิญประกันฝันทุกสิ่ง
แต่เธอขอให้มีใจรักจริง
อย่าทอดทิ้งได้โปรดสงสารเธอ
13 กุมภาพันธ์ 2552 16:52 น.
พี่สาว
วันนี้เป็นวันที่สิบสามนะ
นิวยอร์คค่ะช้ากว่าที่ไหนไหน
พรุ่งนี้ขอมอบดอกไม้ให้แทนใจ
แก่ใครใครที่อยู่ในใจเรา
มีหลายสีหลายดอกบอกความรัก
แม้อกหักไม่เป็นไรยังไม่เหงา
เพื่อนมากมายรายล้อมรอบตัวเรา
ขอให้เรารักกันทุกวันไป
ดอกสีแดงมีเพียงแค่หนึ่งดอก
เอาไว้บอกรักแท้แน่แค่ไหน
แม้เราเป็นคนไม่ดีที่ใครใคร
พากันไม่รักจริงทิ้งทุกข์ทน
พรุ่งนี้จะให้เพื่อนบ้านกลอนรู้
ว่าใครอยู่ในใจทุกแห่งหน
แต่ขอใช้อักษรย่อแทนตัวคน
จะรอจนเธอใจอ่อนก่อนฉันตาย
ขอหยุดใจไว้ที่คนคนนี้
เลิกกันที่คนหลายใจให้เสียหาย
จะมั่นคงต่อเธอไม่วางวาย
สาบานได้รักจริงอย่าทิ้งกัน
หน้าส่วนตัว
993
