13 พฤษภาคม 2546 13:02 น.
พี่วิน
Thank you for showing me...
รักจากเธอให้มานี้...ช่างยิ่งใหญ่
งดงามล้ำค่า....เหนือกว่าสิ่งใด
ฉันไม่เสียใจ...กับการตัดสินใจครั้งนี้
รักเธอแล้ว....ฉันพบแต่สิ่งดีดี
นับแต่นาทีนี้...ชีวิตฉัน...
วางไว้ให้...เธอคนดี...
11 พฤษภาคม 2546 21:53 น.
พี่วิน
คิดถึงเธอ...คิดถึงมาก...
คิดถึงจนอยากไปหา...
แต่ฉันก้อจนปัญญา...
ทำได้เพียงส่งกำลังใจข้ามฟ้า...
ไปหาธอ...
ส่งข้อความสักล้านฉบับ...
คุยทางโทรศัพท์สักร้อยสาย...
ความรู้สึกยังไม่พอบรรยาย...
คิดถึงมากมาย...นะคนดี...
9 พฤษภาคม 2546 19:26 น.
พี่วิน
เมื่อครั้งฉันยังเล็ก...
ยังเด็กอยู่...
ฉันสงสัยใครรู้...
ว่าฉันเกิดมาทำไม...
เมื่อแรกพบเธอ...
จึงพบหนึ่งคำตอบในใจ...
ว่าฉันเกิดมาเพื่อใคร...
ฉันเกิดมาเพื่อเธอ...
5 พฤษภาคม 2546 21:52 น.
พี่วิน
เธอเอง...ไม่ใช่พระจันทร์
ส่วนฉันนั้น...ไม่ใช่พระอาทิตย์
การโคจรมาพบกัน...มันไม่ผิด
เราสองคนมีสิทธิ...จะคบกัน
ฉันจะยอม..เป็นอะไรก้อได้...
ที่สามารถตามเธอไป...ทุกแห่งหน
ทุกๆ ที่แค่มีเธอ...เพียงหนึ่งคน
จะอดทน...ให้ฉันเป็นอะไรก้อยอม...
ไม่ว่าเธอจะอยู่...ตรงที่ไหน...
อยู่แห่งใด...ปลายฟ้า...หรือในฝัน
ขอให้รู้ว่ายังรัก...ยังผูกพัน
ทุกคืนวันคิดถึงและห่วงใย...
ตัวอยู่ไกล..ใจอยู่ใกล้กันแค่นี้
เธอรู้ดีว่าฉัน...รักเธอแค่ไหน...
ยังคิดถึง...ยังรัก...ยังห่วงใย
ลมหายใจเข้าออก...ฉันรักเธอ...