25 พฤษภาคม 2546 22:33 น.
พี่วิน
บอกคำว่าคิดถึงสักล้านคำ
คงไม่เพียงพอกับความรู้สึก
มีเพียงคำว่ารักจากส่วนลึก
ที่บ่งบอกความรู้สึกจากข้างใน
หลับตาสิจ๊ะ...คนดี
สัมผัสความรู้สึกดีๆ นี้บ้างไหม
รักเธอ รักเธอ รักเธอ จากใจ
จดจำไว้ ถึงแม้ห่างไกล
หัวใจฉันยังมีเธอ
24 พฤษภาคม 2546 17:14 น.
พี่วิน
ช่วงเวลา..ทุกนาที..ที่ห่างหาย...
ความรู้สึกเราคงคล้าย...ไม่ต่างกัน
ฉันคิดถึงเธอ...เธอคิดถึงฉัน...
บ่งบอกถึง...ความรักความผูกพัน...
เกินจะสรรหา...ถ้อยคำใด..มาบรรยาย..
ความรู้สึกยังคงเดิมๆ... ไม่ห่างหาย....
ถึงแม้ว่าสรรพสิ่ง...อาจจะกลับกลาย...
แต่รักจากฉันมิอาจเลือนหายไปจากเธอ...
18 พฤษภาคม 2546 10:54 น.
พี่วิน
มาสังเกตคำว่า รัก กันสักหน่อย
รอเรือ คือ การรอคอยใช่มั๊ย
ไม้หันอากาศ ผิดพลั้งพลาด โปรดอภัย
ส่วนกอไก่ คือ ความใส่ใจ...ใช่จิกตี
รอไม้หันอากาศกอ อ่านว่า รัก
แจ้งประจักษ์...ความหมาย...ไม่แปรผัน
เป็นคำพูด...บ่งบอก...ความสำคัญ
บอกว่าเธอกับฉัน..ผูกพัน...นิรันดร
14 พฤษภาคม 2546 22:48 น.
พี่วิน
อยู่ห่างไกลกันอย่งนี้
คิดถึงเธอคนดี ที่ห่างหาย
รู้มาว่าเธอป่วยไม่สบาย
กระสับกระส่าย ห่วงใยเธอคนดี
อยากเอามือเกาะกุมมือเธอไว้
พี่ทำได้แค่เพียงส่งกำลังใจว่าคิดถึง
ทุกๆ ห้วงของความคิดคะนึง
ไม่มีสักครั้งหนึ่งที่ไม่มีเธอ
13 พฤษภาคม 2546 13:02 น.
พี่วิน
Thank you for showing me...
รักจากเธอให้มานี้...ช่างยิ่งใหญ่
งดงามล้ำค่า....เหนือกว่าสิ่งใด
ฉันไม่เสียใจ...กับการตัดสินใจครั้งนี้
รักเธอแล้ว....ฉันพบแต่สิ่งดีดี
นับแต่นาทีนี้...ชีวิตฉัน...
วางไว้ให้...เธอคนดี...