21 มิถุนายน 2546 22:50 น.
พี่วิน
คนคนหนึ่งที่รักกับคนไกลไกล
เชื่อมโยงใจด้วยรักและคิดถึง
มั่นคงจริงใจ เป็นสายใยที่ผูกดึง
ให้หัวใจของคนคนหนึ่งไม่ห่างไป
ยิ่งนานวันยิ่งรักยิ่งผูกพัน
มีเธอมีฉันช่างแสนหวาน
ความสุขแค่ฝันแค่วันวาน
วันนี้......ช่างแสนยาวนาน
สุดแสนทรมานกับการรอคอย
วันนี้ช่างเงียบเหงาในหัวใจ
คิดถึงเธอคนอยู่ไกล อยู่ไหนหนอ
คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า คนที่เฝ้ารอ
รู้สึกท้อ ระหว่างรอเธอคนดี
16 มิถุนายน 2546 09:53 น.
พี่วิน
บางที.....ความห่างไกล
โน้มหัวใจสองเราเข้ามาหา
ทลายเส้นกั้นแบ่งแห่งเวลา
ความคิดถึงลัดฟ้าจากแดนไกล
แต่ละคนแตกต่างตามหน้าที่
เธอก้อมี...ฉันก้อมี..สิ่งที่ฝัน
สัญญานะสัญญาว่าวันหนึ่งจะพบกัน
วันที่เธอหรือฉันไม่เหลือใคร
ในวันนี้ทำได้เพียงเฝ้าคอย
ถึงจะเหงาเศร้าเล็กน้อย....ก้อยังไหว
เพราะฉํนสู้ ฉันอยู่ได้ด้วยกำลังใจ
ไม่เคยสักครั้งที่จะหวั่นไหว
เอาหัวใจออกห่างเธอ
2 มิถุนายน 2546 21:07 น.
พี่วิน
คิดถึง คิดถึง คิดถึงจริงเออ
รักเธอ รักเธอ รักมากรู้มั๊ย
หวงเธอ ห่วงเธอ สุดหัวใจ
ออกจากหัวใจ ส่งไปถึงคนดี
1 มิถุนายน 2546 22:44 น.
พี่วิน
บางทีเหมือนฟ้าสั่งสวรรค์แกล้ง
ส่งความรักแอบแฝงมาตามสาย
แปลกจริงนะเกิดความรักแบบออนไลน์
รักแท้มิเสื่อมคลายแปลกจริงเออ
รักหนอรักเจ็บปวดนักเมื่อรักร้าง
อยู่ไกลคนละฟาฟ้าคนละเส้นทาง
ความเหงาและอ้างว้างชักพามาพบกัน
ตัวตนหนึ่งยืนอยู่ในโลกของความจริง
ตัวตนหนึ่งยืนอยู่ในโลกแห่งความฝัน
มีเพียงความรักความผูกพัน
ความซื่อสัตย์ที่ยึดมั่นใจคนสองคน
31 พฤษภาคม 2546 18:43 น.
พี่วิน
ตอนนี้คนดี....เธออยู่ที่ไหน
รู้สึกคิดถึงกันบ้างไหม....สักเสี้ยวอารมณ์หนึ่ง
อยากบอกว่าฉันรักและคิดถึง
ยังมีอารมณ์หวานซึ้ง....ถึงแม้ปวด (ฟัน not FUN)
ความเจ็บปวด...ไม่เท่ารุนแรงความคิดถึง
คิดถึงใครคนหนึ่งที่ฉันเฝ้าคอยหา
ห่วงใยเธออยู่ทุกๆ เวลา....
รอเวลาเมื่อไหร่เธอจะออนไลน์
((((อูย....อูย...ไปละฮะ)))))
หน้าส่วนตัว
627
