อาสาฬหปูรณมีบูชา

พี่ดอกแก้ว

เมื่อกงล้อธรรมจักรผลักย้อนวัฏ
กิเลสโดนสลัดสิ้นความหนา
เกิดอริยะบุคคลพระโสดา
ณ ลานป่าอิสิปตนมฤคทายวัน

พระอัญญาโกณทัญญะพระสงฆ์แรก
ผู้ปลดแอกอวิชชาตัณหาขันธ์
ด้วยสดับพระธรรมในเบื้องบรรพ์
นาทีนั้นพลันครบไตรรัตนะ

พระพุทธองค์ทรงเข็นพระธรรมจักร
พระโกณทัญญะพิจารณาหลักย้อนวัฏฏะ
ปิดทางสายสุดโต่งที่เคล้าคละ
พบทางละกิเลสคือมัชฌิมา

พระพุทธองค์ทรงแสดงให้แจ้งขันธ์
สองอริยสัจจ์แรกนั้นสร้างปัญหา
สองอริยสัจจ์เบื้องหลังสร้างปัญญา
และนำพาพ้นทุกข์สถาพร

พระพุทธองค์ทรงวางทางสู่สุข
และปลอบปลุกปัญญาพาถ่ายถอน
ไม่สุดโต่งหลงทางสร้างนิวรณ์
คือคำสอนเมื่อคราอาสาฬหปุรณมี

ทางสายนั้นหลากชีวันสำเร็จผล
ก้าวข้ามเป็นอริยชนสบสุขศรี
หลายชีวิตได้พบสิ่งที่ดี
แม้นไม่มีมรรคผลปัจจุบันกาล

ทางสายนั้นควรที่ท่านพุทธบริษัท
หมั่นฝึกหัดเห็นความไร้แก่นสาร
รู้ตัณหาว่าเป็นเหตุแห่งมาร
รู้ละความอุปาทานสุดโต่งไป

ทางสายนั้นควรเดินกันในวันนี้
เพื่อประเทศจักมีสุขสดใส
ละคลายความหม่นหมางขวางเคืองใคร
กลับมารักษาใจให้ปล่อยวาง

ทางสายนั้นจักนำท่านไปสู่สุข
พ้นตัณหาพาไปทุกข์หรือบาดหมาง
วางความเกลียดชังกันเดินสายกลาง
เพื่อมุ่งสร้างความดีที่จิตตน

เมื่อจิตดีก็จักมีสิ่งดีตาม
เลิกฝากความหวังกับใครให้สับสน
รับวิบาก-ทำกรรมดีอย่างอดทน
อคติไม่หลากล้นจนแตกกัน

วันอาสาฬหปุรณมี
ขอน้อมนำความดีทุกสิ่งสรรค์
กราบบูชาพระรัตนตรัยด้วยชีวัน
และขอให้ทุกท่านพ้นทุกข์ภัย