2 ตุลาคม 2552 10:56 น.
พี่ดอกแก้ว
บางชีวิตลิขิตฝันนั้นสูงล้ำ
และหมายนำความสมหวังให้ยังผล
จึงเหน็ดเหนื่อยเดินทางอย่างทุกข์ทน
ก็เพื่อผลเรืองรองของฝันไกล
บางชีวิตลิขิตเพียงจำเรียงความ
สร้างคุณงามตามชอบอัธยาศัย
มีโอกาสช่วยเหลือก็เกื้อไป
ถนอมใจสร้างทำแต่ความดี
ทุกชีวิตล้วนลิขิตลวดลายกรรม
เพื่อน้อมนำความในใจไม่หลีกหนี
จะมีฝัน..ไร้ฝัน...ในชีวี
ต่างต้องมีการเดินทางสร้างร่องรอย
เพื่อเดินสู่จุดหมายปรารถนา
หรือพบพาอุปสรรคให้ล่าถอย
จะหวาดกลัวเก่งกล้ากี่มากน้อย
ต่างล้วนคอยความสุขสมภิรมย์ใจ
และความจริงที่ทุกสิ่งต้องยอมรับ
คือความดับจากอยู่..รู้บ้างไหม
วันนี้อาจยังมีลมหายใจ
พรุ่งนี้ไม่อาจยั้งรั้งชีวา
จะอ่อนแก่แม้เด็กเล็กน้อยนั้น
ก็มีวันจากไปไม่เห็นหน้า
พบรอยแยกแตกดับกับเวลา
ใคร่ครวญว่า..ชีวิตนี้..มีเพื่ออะไร