20 มกราคม 2552 12:47 น.
พี่ดอกแก้ว
ความวาบไหวไหลผ่านการรู้เห็น
บังเกิดเป็นเรื่องราวให้กล่าวขวัญ
สิ่งดีร้ายที่เกิดในชีวัน
เพราะลวดลายกรรมผันให้พลิกแพลง
จากอารมณ์สู่ทวารสานสืบจิต
ความนึกคิดวิปลาสเข้าเคลือบแฝง
เรียงร้อยเป็นเรื่องราวกล่าวสำแดง
แล้วตอบโต้ด้วยแรงชอบกับชัง
ความฟุ้งซ่านเข้าผสานสืบผสม
เชื่อมอารมณ์วกวนชนหน้าหลัง
ขาดสติปัญญามาระวัง
ปล่อยคลื่นพังเขื่อนใจไหลท่วมจินต์
จึงเวียนว่ายไม่วางกลางกระแส
วุ่นวายแก้ปัญหาอันโหดหิน
ที่ตนเองก่อไว้ในชีวิน
เพราะไม่สิ้นอัตตามาสั่งการ
หากเปลี่ยนใหม่ให้ใจใช้สติ
และดำริปัญญามาตอบสาร
ความจำคิดเห็นผิดติดสันดาน
จะถึงกาลถูกรอนถอนจากใจ
ที่เคยหลงว่าดีมีตัวตน
หลงว่างามเหลือล้นสุขสดใส
จะปรับทิศตรงทางห่างเภทภัย
วิปลาสจางไปจากชีวา
แล้วเมื่อนั้นท่านจักมีนาทีสงบ
เพราะได้พบต้นตอก่อปัญหา
และตัดทิ้งด้วยอาวุธคือปัญญา
ชีวิตที่หนักหนาก็เริ่มเบา
ความกลุ้มรุมสุมใจในวันก่อน
เริ่มถ่ายถอนเพราะใจไร้ความเขลา
การไขว่คว้ายึดไว้ได้บรรเทา
ไร้ตัวเราให้ยึดถือมือปล่อยวาง
13 มกราคม 2552 14:08 น.
พี่ดอกแก้ว
เจริญงามความรู้คู่ชีวิต
เจริญจิตด้วยความดีที่ศึกษา
เจริญคิดกิจการงานนานา
เจริญค้าทรัพย์ยศปรากฏไกล
ด้วยมือครูผู้สร้างช่างประดิษฐ์
ด้วยน้ำจิตเมตตาไม่หวั่นไหว
ด้วยอดทนเสียสละอย่างจริงใจ
ด้วยหวังให้ศิษย์พรั่งพร้อมในชีวี
มือของครูผู้จับเขียนกอไก่
มือที่พาเดินไปในวิถี
มือที่กาถูกผิดในชั่วดี
มือที่ชี้ทางด่วนควรดำเนิน
ของศิษยาพาพ้นหนทางผิด
ของแต่ละชีวิตพ้นโขดเขิน
ของศิษย์ทุกช่วงวัยให้เพลิดเพลิน
ของเยาวชนให้เจริญเป็นคนดี
ครูคือผู้ลงแรงแต่งชีพศิษย์
ครูคือผู้เนรมิตทางสุขศรี
ครูคือผู้เสียสละแม้ชีวี
ครูคือผู้ปรารถนาดีตลอดกาล
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
2500
