21 สิงหาคม 2551 19:10 น.
พี่ดอกแก้ว
ชั่งน้ำหนักความรักอย่างถ้วนถี่
พบว่ามีความหนักในรักสอง
คือรักตน รักคนอื่น ให้กลั่นกรอง
ว่ารักใดจักต้องถูกละเลย
ตรวจสอบใจเรื่องเลือกทิ้งเปลือกนอก
ก้นบึ้งใจได้บอกคำเฉลย
ว่ารักตนเป็นส่วนควรละเลย
อย่างอกเงยอุปทานการรักตน
ตรวจสอบใจหลังภัยที่พ้นผ่าน
ได้พบพานสองสิ่งแสดงผล
รับรู้ความเมตตาและอดทน
มีมากล้นในใจไม่เหมือนเดิม
การรักตนมาก่อนได้สอนจิต
ว่าชีวิตมากศัตรูผู้เบียดเสริม
หากไม่ทนดับไฟที่โหมเติม
ทุกข์จะเพิ่มทับทวีที่จิตตน
การรักตนทำให้ใจเมตตา
รู้คุณค่าการอภัยใช้เหตุผล
ไม่เพิ่มบาปเรื่องใหม่ให้ร้อนรน
ไม่ทำตนเบียดเบียนใครให้ร้อนทรวง
การรักตนพ้นผ่านการตัดสิน
ว่ารักนั้นยังไม่สิ้นความแหนหวง
และคับแคบด้อยค่าไม่น่าควง
ถูกกักขังในห้วงของอัตตา
เปิดประตูคุกขังครั้งรักตน
ได้พบปะผู้คนมากปัญหา
พบความต่างระหว่างกรรมในวัฏฏา
เห็นที่มาบุญบาปทราบปัจจุบัน
สงสารผู้รักตนจนพลาดผิด
จึงหมายจิตปูทางไปสร้างสรรค์
สละสุขส่วนตนร่วมแบ่งปัน
ให้เขานั้นสร้างทางใหม่ได้งดงาม
บรรทัดนี้ถึงผู้มีรักนอกตน
ที่หวังผลผู้อื่นสุขล้นหลาม
ขอให้มีพลังบุญทุกโมงยาม
สำเร็จความสงเคราะห์ได้สมบูรณ์
7 สิงหาคม 2551 08:07 น.
พี่ดอกแก้ว
เลื่องลือคุณหนุนค่าคำว่าแม่
พระคุณแท้เกินภูผาที่หนาหนัก
อุ้มครรภ์ด้วยอดทนเพียรฟูมฟัก
คอยพิทักษ์ลูกไว้ไม่ทำลาย
เลื่องลือค่าน้ำนมผสมรัก
อาหารหลักที่ตลาดไม่มีขาย
หล่อเลี้ยงลูกเติบโตทั้งร่างกาย
มอบสัมผัสไม่คลายความผูกพัน
เลื่องลือความอดทนบนหน้าที่
กี่สิบปีที่เป็นแม่ไม่เคยหวั่น
เป็นย่ายายของหลานชั่วนิรันดร์
ทุกวี่วันเหมือนคนใช้ในครอบครัว
เลื่องลือความเก่งกาจชาตินักสู้
แม่ล่วงรู้วางแผนแล่นในหัว
หารายได้เสริมรายจ่ายให้สมตัว
ทำการครัวการค้ากล้าทำงาน
เลื่องลือน้ำใจกว้างอย่างสมุทร
ไม่เคยหยุดความรักความสงสาร
ผิดกี่ครั้งอภัยลูกอย่างเชี่ยวชาญ
มาถึงหลานยิ่งอภัยให้ด้วยดี
เลื่องลือห้าประการเป็นต้นนั้น
คุณอนันต์ที่ปรากฏเป็นสักขี
แม้นเพียงหนึ่งประการในชีวี
ก็นับมีคุณใหญ่ในมารดา
อย่าติติงสิ่งที่แม่ไม่สนอง
แม้นท่านต้องแยกจากไปไม่พบหน้า
พระคุณที่อุ้มครรภ์ให้ชีวา
นั้นหนักหนากว่าสิ่งใดในปฐพี
อย่าลำเลิกเบิกความยามท่านแก่
เพราะท่านเคยเป็นแม่ที่สาวศรี
กว่าจะเฒ่าท่านเลี้ยงเราจนได้ดี
พระคุณนี้เกินคณาว่าเท่าใด
เลื่องลือเสียงเรียงร้อยพระคุณแม่
ปีหนึ่งแม้มีวันเดียวให้ขานไข
ต่างอิ่มเสริมเติมกตัญญูเข้าสู่ใจ
ดอกมะลิบานไสวทั่วไทยแลนด์