24 ธันวาคม 2551 16:07 น.
พี่ดอกแก้ว
กาลเวลานำพาภาพชีวิต
ให้แจ้งจิตทุกข์สุขสนุกสนาน
ภาชนะบรรจุปวงเหตุการณ์
คือตระกร้าถักสานด้วยเวลา
ผ่านปีเก่าเข้ามาสู่ปีใหม่
หนูตัวใหญ่ชราแรงปวดแข้งขา
ส่งไม้ผลัดให้วัวรับต่อมา
พร้อมตระกร้าใบใหม่ใส่เรื่องราว
ยังไม่รู้มีอะไรในตระกร้า
เรื่องปีหน้าสุขหรือทุกข์ให้สืบสาว
แต่แน่ใจว่าทุกเรื่องอยู่ชั่วคราว
ไม่ยืดยาวเกินเวลาตระกร้ากรรม
ปีผ่านมามีคุณค่าให้ครวญคิด
สิ่งใดถูกสิ่งใดผิดพลาดถลำ
นำมาเป็นบทเรียนให้จดจำ
ไม่พลาดซ้ำผิดซ้อนหมั่นสอนตน
ทุกเวลาผ่านมาในปีเก่า
ใช้ชีพเคล้าทำกิจในกุศล
ขอมอบเป็นของขวัญแด่ทุกคน
ให้พบผลปรารถนาพาสมปอง
ขอความดีที่ทุกคนได้ทำมา
เพิ่มคุณค่าทวีคูณพูนสนอง
มีสติปัญญามาคุ้มครอง
คราใดต้องพบภัยให้ชนะ
ตะกร้ากรรมปีหน้ามีอะไร
ไม่สำคัญเท่าใจอิสระ
ลดอัตตาไร้ยึดถือเข้าปะทะ
ทุกวันจะสุขได้ในปีวัว
19 ธันวาคม 2551 08:44 น.
พี่ดอกแก้ว
โกรธอะไรมีใครขัดใจเล่า
คำพูดเขาเสียดแทงแสลงใช่ไหม
หรือเขาทำกับเราโหดร้ายไป
โกรธอะไร โกรธใคร คิดให้ดี
อย่าโทษว่าวาจาเขาทำร้าย
จงผ่อนคลายโทสามาสุขศรี
อย่าไปโทษการกระทำที่เขามี
จงมองให้ดีดีก่อนโกรธใคร
หากใจเราไม่มีตะกอนขุ่น
เขาเอาไม้มาหมุนวนเคลื่อนไหว
ต่อให้เขาแกว่งไม้จนตายไป
ใจของเราก็ใสไม่ขุ่นมัว
แต่เพราะใจของเรามีตะกอน
ที่หนาแน่นถมซ้อนไปจนทั่ว
ทั้งเรื่องรสนิยม ความถือตัว
จึงขุ่นมัวง่ายดายเมื่อใครกวน
เรามีตนเป็นใหญ่ไปตัดสิน
โทสะฟุ้งใจสิ้นเข้าโต้สวน
เกิดปัญหาขัดแย้งเป็นขบวน
ตามตีรวนไม่เลิกราน่าเศร้าใจ
บางครั้งเขาพูดทำดีมีเหตุผล
แต่ตะกอนอกุศลเราเคลื่อนไหว
หงุดหงิดเขาโทษเขาอยู่ร่ำไป
ไม่เคยโทษว่าใจมีตะกอน
บางครั้งเขาหมายถึงใครก็ไม่รู้
เราไปตู่ "เขาว่าเรา" เฝ้าทอดถอน
จึงเมินหมางห่างสัมพันธ์มุ่งบั่นรอน
น้อยใจจรจากมิตรคิดโกรธเคือง
ตรวจสอบตนเสียก่อนจะโกรธใคร
กิเลสเราใช่ไหมที่ฟูเฟื่อง
ขาดเมตตาใช่ไหมจึงขุ่นเคือง
เพราะถือตนจึงมีเรื่องใช่ไหมเอย.
9 ธันวาคม 2551 08:16 น.
พี่ดอกแก้ว
บรรจงวางชีวิตลิขิตหมาย
อยู่ส่วนท้ายขบวนของมวลผอง
ระวังภัยไล่หลังทั้งหมู่กอง
คอยสอดส่องสิ่งร้ายหมายรุกราน
คงสุขใจอยู่ในส่วนของตน
ไม่หมองหม่นรั้งท้ายไร้ชื่อขาน
ทำหน้าที่ด้วยดีอย่างเชี่ยวชาญ
ไร้คิดอ่านแข่งใครไปนำทาง
ทำงานอยู่ด้วยรักสมัครจิต
อิ่มใจที่มวลมิตรไร้หม่นหมาง
ทุกใบหน้ามีรอยยิ้มไม่จาง
ทำงานอย่างสามัคคีและปลอดภัย
คนเบื้องหน้าหาญกล้าได้เต็มที่
ไม่ต้องมีเบื้องหลังให้สงสัย
ทั้งกลุ่มหมู่อยู่อย่างสบายใจ
ทุกส่วนไร้บกพร่องให้ต้องตรม
งานที่ไร้ชื่อเสียงและเสี่ยงภัย
งานแก้ไขปัญหาพาขื่นขม
งานที่ทำแล้วไร้คำชื่นชม
เป็นงานไม่นิยมกันทั่วไป
แต่หากไม่มีใครทำงานนี้
ส่วนรวมจะไม่มีสุขสดใส
การชิงดีเกิดมีขึ้นที่ใด
ความเสียสละจะไร้ปรากฏการณ์
จักเหมือนคนง่อยเปลี้ยเสียแข้งขา
แต่ใบหน้างดงามความอ่อนหวาน
ไม่สมดุลหนุนชีพให้เบิกบาน
เสื่อมรากฐานแข็งแรงแห่งหมู่ชน
จึงตั้งใจถือทองประคองกราบ
สุขเอิบอาบในหน้าที่สำเร็จผล
ปิดแผ่นทองทีละแผ่นอย่างอดทน
ให้งามล้นด้านหลังพระปฏิมา
2 ธันวาคม 2551 15:27 น.
พี่ดอกแก้ว
ดั่งเศษเสี้ยวธุลีที่ด้อยค่า
ปรารถนาถวายพระพรเป็นกลอนสาร
วโรกาสเฉลิมพระชนมวาร
แปดสิบเอ็ดกาลพรรษาแห่งพระชนม์
ข้าพระพุทธเจ้าเกิดบนแผ่นดินนี้
มากสุขศรีได้ศึกษาและฝึกฝน
มีอาชีพการงานไม่อับจน
สิ้นกังวลมีอิสระในชีวา
ข้าพระพุทธเจ้าได้รับสิ่งดีงาม
โดยเฉพาะเรียนรู้ตามพระศาสนา
มีโอกาสสร้างกุศลสิ่งนานา
เพราะมีพระราชาผู้ครองธรรม
ข้าพระพุทธเจ้าภูมิใจในชีวิต
ได้ครองสิทธิ์คำว่าไทยอย่างอิ่มหนำ
มีประวัติชาติไทยให้จดจำ
มีร่องรอยอารยธรรมที่น่าชม
ข้าพระพุทธเจ้าขอทูนเทิดพระองค์
ผู้บรรจงจัดไทยให้งามสม
ทรงเหน็ดเหนื่อยเพื่อไทยไร้ระทม
ปรับดินฟ้าฝนลมให้สมบูรณ์
ข้าพระพุทธเจ้าขอเชิญเทพเทวา
คุณพระไตรรัตนาไม่เสื่อมสูญ
บันดาลพระพลานามัยให้บริบูรณ์
พระชนม์ยิ่งเพิ่มพูนยั่งยืนนาน
ข้าพระพุทธน้อมถวายพระพรชัย
ขอพระเกียรติเกริกไกรทุกสถาน
ดวงพระราชหฤทัยสุขสราญ
หมู่ภัยพาลแพ้พ่ายพระบารมี
ควรมิควรแล้วแต่จะทรงโปรด
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า ดอกแก้ว.
1 ธันวาคม 2551 16:46 น.
พี่ดอกแก้ว
เมื่อข่าวลือคือข่าวที่ต่อเนื่อง
จึงได้กลายเป็นเรื่องน่าเชื่อถือ
พูดตรงกันหลายคนในข่าวลือ
พวกคนซื่อจึงเชื่อเมื่อได้ฟัง
เมื่อข่าวลือคือข่าวปลุกกระแส
ผู้เฒ่าแก่ไม่รู้เรื่องเบื้องหลัง
เด็กหนุ่มสาวเชื่อในสิ่งที่ฟัง
พูดต่ออย่างจริงจังเป็นตำนาน
เมื่อข่าวลือคือข่าวทำลายคน
จึงก่อผลยิ่งใหญ่มหาศาล
คนในข่าวเป็นเหยื่ออย่างร้าวราน
ไม่มีสิทธิ์ต่อต้านกับข่าวลือ
เมื่อข่าวลือกระพือไปทั่วทิศ
ถูกกลับกลายเป็นผิดให้เชื่อถือ
น่าสงสารผู้เสพสารชอบข่าวลือ
ส่วนข่าวจริงกลับถือว่าข่าวปลอม
เมื่อข่าวลือคือข่าวของชาวบ้าน
คนทั้งหลายต่างวิจารณ์ไม่ถนอม
ตั้งตนเป็นกูรูอยู่หน้าคอม
ทั้งเตรียมพร้อมปล่อยข่าวลวงปวงข่าวลือ
เมื่อข่าวลือคือข่าวที่กล่าวขาน
ปรากฏสารเป็นคำพูดและหนังสือ
จึงกลับกลายเป็นวรรณกรรมเรื่องระบือ
เพราะยึดถือศรัทธาพานิยม
เมื่อข่าวลือคือข่าวของชาวโลก
ความทุกข์โศกจึงมากหลากขื่นขม
ส่วนชาวธรรมนำใจไม่ปรารมภ์
จึงไม่จมเล่ห์ร้ายในข่าวลือ