27 เมษายน 2550 16:23 น.
พี่ดอกแก้ว
เสียงชื่นชมคมคำทำใจหลง
ให้ทะนงในตนจนน่าขัน
ความสำเร็จนิดน้อยในชีวัน
ถูกสีสันสรรเสริญลวงเพลินตา
ก่อความพลาดผิดพลั้งในชีวิต
หนึ่งคือจิตถือดีที่หยาบหนา
ความอ่อนน้อมถ่อมตนจึงอำลา
ความงามกายวาจาก็น้อยพลัน
สองคือการมองดีที่ผู้อื่น
ลดความชื่นชมใครให้สุขสันต์
เพิ่มตำหนิติติงได้ทุกวัน
ข้อเสียคนอื่นนั้นเห็นมากมาย
สามคือความพัฒนาได้ลาจาก
สรรเสริญพรากคุณธรรมเสื่อมสลาย
วางเข็มทิศผิดทางสู่เบื้องปลาย
จุดเป้าหมายต่างไปไม่เหมือนเดิม
ยังมีสี่ ห้า หก มากยกหยิบ
โทษความหลงเกินสิบเพราะเห่อเหิม
ขอชี้ชวนทวนกระแสลดเหิมเกริม
มาพูนเพิ่มทักษะละลำพอง
เริ่มด้วยมองผู้ใดให้มองค่า
กับผู้วัยสูงกว่าอย่าจองหอง
ท่านอาจไร้ความรู้การไตร่ตรอง
ก็ควรมองสามารถอื่นที่ท่านมี
ทำอาหาร งานช่วยเหลือเมื่อบ้านรก
กำจัดความสกปรกเพิ่มราศี
งานฝีมือตกแต่งให้ดูดี
ซึ่งตัวเราไม่มีความเชี่ยวชาญ
แม้บางท่านไร้งานการสังคม
ก็มีที่ชื่นชมให้ขับขาน
เพราะชีวิตของท่านมีศีลทาน
อยู่มานานด้วยกุศลบนช่วงวัย
แม้กับผู้ด้อยกว่าในอายุ
ควรบรรจุการยอมรับในนิสัย
เขามีดีในชีวิตทุกคนไป
อย่าเหลิงใจไร้อ่อนน้อมยอมรับกัน
16 เมษายน 2550 19:46 น.
พี่ดอกแก้ว
ความร้อนร้ายทำลายไม้ต้นอ่อน
ให้สั่นคลอนความสดหมดสีสัน
พูนเพิ่มความเหี่ยวเฉาเข้าแทนพลัน
หากรับร้อนทุกวันอาจถึงตาย
คงต้องทำร่มให้ไม้ต้นอ่อน
ช่วยผันผ่อนร้อนแรงแห่งแสงฉาย
คงต้องคอยรดน้ำให้ฟื้นกาย
ช่วยคลี่คลายความร้อนก่อนแห้งลง
เพื่อไม้อ่อนผ่านร้อนพ้นแดดเผา
เติบโตให้ร่มเงาตามประสงค์
หรือให้ผลดอกใบตามพืชวงศ์
ไม่ปลิดปลงเสียหายไร้ราคา
ความทุกข์ร้อนทำลายใจคนหมอง
อย่าปล่อยให้กลัดหนองต้องรักษา
ช่วยเหลือเขาเข้าใจให้ตัวยา
ไม่ดูดายเมตตาเอื้ออาทร
ใช้น้ำคำเป็นร่มใหญ่คันแรก
ให้ความเย็นเข้าแทรกคลายพิษถอน
ใช้น้ำใจปลอบปลุกทุกข์ลดทอน
ให้เหตุผลตามขั้นตอนเติมแต่งใจ
เพื่อคนทุกข์ก้าวลุกสู่กุศล
สิ้นกังวลสร้างสิ่งสุขสดใส
ดำเนินความเจริญได้ต่อไป
กำลังใจจึงสำคัญวันทุกข์ครอง
11 เมษายน 2550 13:18 น.
พี่ดอกแก้ว
ฤดูกาลผ่านเดือนปีที่เวียนผัน
แตกต่างกันร้อนฝนจนหน้าหนาว
เมษานี้เริ่มร้อนกันอีกคราว
หมู่ดวงดาวเปลี่ยนราศีดิถีกาล
เบื้องโบราณบอกขานศกเถลิง
งานรื่นเริงต้อนรับสนุกสนาน
ครอบครัวอยู่พร้อมหน้าในเรือนชาน
รับมหาสงกรานต์ด้วยยินดี
มีงานบุญอบอุ่นในเครือญาติ
เสียงอวยพรไม่ขาดให้สุขศรี
สรงน้ำพระงดงามประเพณี
ดำหัวรับวจีเป็นพรชัย
ประเพณีสงกรานต์คืองานน้ำ
ที่เชื่อมความสดชื่นและสดใส
ชะล้างสิ่งไม่ดีไหลหนีไป
เหลือแต่มงคลไว้ประดับตน
ขออวยพรผ่านน้ำยามซัดสาด
ทุกหยดหยาดเปี่ยมสุขในกุศล
พรทั้งสี่พรมพร่างกายกมล
ให้สุขล้นไร้ภัยในเทศกาล
ขออัญเชิญเทวามาพิทักษ์
คุ้มปกปักทุกเรือนให้สุขศานต์
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในจักรวาล
ป้องภัยพาลทุกท่านทั่วกันเทอญ
4 เมษายน 2550 07:22 น.
พี่ดอกแก้ว
แสงแดดกล้าพาลมร้อนระอุ
ความแห้งแล้งปะทุทุกระแหง
สีเขียวสดทั้งหมดเริ่มเปลี่ยนแปลง
เป็นเหลืองแดงน้ำตาลกาลผลัดใบ
พื้นดินชุ่มแดดรุมจนแตกแยก
ร้อนชำแรกสู่เรือนพักอาศัย
แสบผิวเนื้อเมื่อรับระอุไอ
ทุกข์ที่ใจพลันเกิดเปิดเวที
อยากหนีร้อนวอนลมให้เย็นฉ่ำ
อยากเห็นสายฝนพร่ำไล่ร้อนหนี
อยากให้หนาวย้อนเยือนเรือนอีกที
อยากจะมีความสดชื่นและรื่นรมย์
แต่ทุกสิ่งที่เป็นจริงกลับร้อนมาก
เมื่อยิ่งอยากยิ่งแย่แพ้ขื่นขม
ยิ่งทุรนทุรายใฝ่หาลม
ยิ่งระทมเพราะลมร้อนย้อนรอบกาย
เมื่อหยุดอยากไม่มากในเงื่อนไข
ความร้อนใจคลายผ่อนหย่อนเส้นสาย
ใช้ชีวิตกลางร้อนไม่วุ่นวาย
รับมือได้กับแดดกล้าครากลางวัน
ความอดทนทำให้คนต่างระดับ
ผู้ยอมรับทุกข์ได้ไม่โศกศัลย์
ย่อมมีสุขมากกว่าคนจาบัลย์
เหมือนไม้ใหญ่คงมั่นต่อแดดลม
ผู้ฉลาดปราดเปรื่องเลื่องปัญญา
อดทนได้ทุกครายามขื่นขม
แม้นวิบากร้อนร้ายไม่ช้ำตรม
ใช้กุศลเป็นร่มคุ้มครองใจ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
1940
