19 มิถุนายน 2547 07:29 น.
พี่ดอกแก้ว
มีบางอย่างสร้างความหมายหลายหลายสิ่ง
ถกเถียงถึงเท็จจริงของความหมาย
บางคนให้นิยามความงมงาย
บางคนให้ลวดลายเป็นแก่นกลาง
ขึ้นอยู่กับความรู้ที่ฟูเฟื่อง
ความปราดเปรื่องเรื่องราวที่กล่าวอ้าง
ความสันทัดจัดเจนไม่เอนร้าง
ความก่นสร้างนิสัยในการตรอง
มองอย่างผู้รู้รอบกอรปปัญญา
ดังบัวพ้นธาราไม่หม่นหมอง
มองอย่างบัวปริ่มน้ำตามลำคลอง
หรือเพ่งมองอย่างอุบลอยู่ก้นธาร
หรืออาจเป็นรากเหง้าของเหล่าบัว
การมองจึงมืดมัวไม่แตกฉาน
ต่างลำดับรับรู้ในพิจารณ์
จึงดำเนินเพลินกาลอย่างต่างกัน
จึงมากมายหลายหลากฉากความคิด
กำหนดความถูกผิดต่างชนชั้น
เป็นมติริตรองของเผ่าพันธุ์
ความสำคัญอยู่ที่ธรรมนำความจริง
19 มิถุนายน 2547 07:26 น.
พี่ดอกแก้ว
มีอีกมือที่ถือใจไว้เคียงข้าง
บนเส้นทางกระชับมั่นไม่หวั่นไหว
คราวเหนื่อยอ่อนถอนทอดถอดหัวใจ
มือข้างนั้นผลักไสให้ยืนตรง
ใจในมือที่ถือนั้นพลันบอกว่า
ปลายสุดแห่งมรรคาที่ประสงค์
จะต้องถึงสักวันหากมั่นคง
อย่าล้มลงแดโดยโหยแห้งใจ
กระชับมือมั่นไว้ในสำนึก
ด้วยตรองตรึกมิตรแท้ที่รักใคร่
เรามีกันและกันฝ่าฟันไป
สักวันหนึ่งต้องพ้นภัย..อย่างแน่นอน
14 มิถุนายน 2547 17:14 น.
พี่ดอกแก้ว
เทศกาลชีวิตคิดหรือไม่
เราต่างให้ของขวัญที่สรรหา
มอบแก่กันด้วยไมตรีมีเมตตา
บางครั้งคราเพราะมารยาทศาสตร์สัมพันธ์
งานแต่งงาน ..วันเกิด..เปิดร้านใหม่
เรียนจบได้ ..ตำแหน่ง ..สอบแข่งขัน
โยกย้ายงาน ..เลื่อนเก้าอี้..ที่สำคัญ
ทั้งงานบวช..งานหมั้น..อีกหลายงาน
ผู้ให้ของปองใจเพื่อให้ของ
ผู้รับแย้มยิ้มผ่องพร้อมขับขาน
คำขอบคุณด้วยเสียงที่เบิกบาน
เพราะพบพานของขวัญอันถูกใจ
บางคนไม่รบกวนใครให้จัดหา
ด้วยหมายตาสิ่งของต้องนิสัย
มอบของขวัญให้ตัวเองอย่างถูกใจ
สนองการคว้าไขว่สุขให้ตน
ในชีวีมีหลายงานผ่านเข้ามา
ของขวัญอาจไร้ค่าและไร้ผล
เก็บกองไว้ไร้สายตามาเยือนยล
กลายเป็นของรกล้นล้อมรอบกาย
บางชิ้นอาจชอบใจไม่ไกลห่าง
บางชิ้นสร้างตำนานหวานไม่หาย
บางชิ้นอาจเห็นแล้วเศร้าเจียนตาย
บางชิ้นต้องเสียดายเพราะหักพัง
มีของขวัญสิ่งหนึ่งไม่พึงเศร้า
มีแล้วเบาจากโศกโรคความหลัง
มีแล้วไม่ต้องคอยเฝ้าระวัง
มีแล้วนั่งนอนสุขทุกเวลา
คือความดีที่ทำเพื่อความดี
คือความดีที่ไร้ฉากบังหน้า
คือความดีที่ปราศมาดมายา
คือความดีวาจา กายและใจ
รับของขวัญสิ่งอื่นไม่ชื่นเท่า
รู้ว่าเราเป็นคนดีที่ยิ่งใหญ่
กว่าจะรู้ต้องทำดีด้วยหัวใจ
ทำนานนานจึงได้ของขวัญดี
10 มิถุนายน 2547 23:52 น.
พี่ดอกแก้ว
เชิญประเทียบทะนานทองผ่องพิลาส
บริสุทธิ์สะอาดรัศมี
รองพระธาตุองค์พุทธบดี
ประดิษฐานสู่ที่อันสมควร
เจ็ดราตรีหลังพิธีถวายเพลิง
กำหนดการเถลิงพระเกียรติ์หวน
จึ่งพรั่งพร้อมพุทธบริษัททั่วทั้งมวล
ร่วมขบวนทักษิณาบูชาคุณ
เพื่อรำลึกพระมหากรุณา
รินหลั่งธารปัญญาเพื่ออุดหนุน
ให้เวไนยได้เสริมสร้างเส้นทางบุญ
ละพิษอันวายวุ่นวัฏฏะภัย
อัฐมีบูชาคราครั้งนี้
ขออัญเชิญกุศลศรีเลิศสมัย
กราบบูชาพระคุณแห่งจอมไตร
พระผู้ให้สันติสุขปลุกชีพชน
8 มิถุนายน 2547 16:35 น.
พี่ดอกแก้ว
เถลิงถวัลยราชสมบัติ
องค์กษัตริย์มหาราชชาติสยาม
เก้ามิถุนาห้าสิบเก้าปีที่งดงาม
ทรงมอบความเกษมสุขปลุกพารา
ทศพิธราชธรรมนำเวไนย
ยิ่งร่มเกล้าชาวไทยคุ้มรักษา
เย็นศิระทั่วถ้วนมวลประชา
ตามปฐมบรมราชาราชโองการ
ทรงคุณานุคุณอดุลย์อนันต์
ทั้งประเทศเขตขัณฑ์สรรค์สืบสาน
ย่างพระบาทก้าวไปในกันดาร
ทรงกอบกู้สถานการณ์สู่สมบูรณ์
ห้าสิบเก้าปีผ่านงานผู้ให้
เพื่อชาวไทยพ้นยากจากความสูญ
มาสู่ความมั่งมีที่เพิ่มพูน
บริบูรณ์พอเพียงหล่อเลี้ยงใจ
น้อมถวายพระพรชัยมงคล
พระไตรรัตน์นำผลพิสมัย
ทรงสฤษฎิ์สมดังพระหฤทัย
กราบพระบาทถวายไท้ทรงพระเจริญ
หน้าส่วนตัว
764
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
