8 มกราคม 2547 07:17 น.
พี่ดอกแก้ว
สายลมพรูกรูเกรียวเกี่ยวช่องาม
ละลิ่วความอ่อนช้อยลอยลงพื้น
กลีบบางเบาเคล้าลมดูกลมกลืน
ความสดชื่นแผ่ซ่านกลางลานดิน
ชมพูพันธุ์ทิพย์สรวงควงสู่หล้า
พรมบุปผาทอดกายเป็นลายศิลป์
ขับความเขียวขจีสีแห่งติณ
ธรณินทร์กลายสวรรค์วันเยี่ยมยล
ใจละล่องต้องมนต์ในหนนั้น
นึกถึงวันเคียงข้างอยู่กลางหน
ชมพูพันธุ์ทิพย์ซ่านหวานกมล
ผูกใจคนสองคนเป็นหนึ่งใจ
สายลมกรูพรูก้านหวานหวามนัก
ดวงใจภักดิ์คงคู่อยู่ชิดใกล้
แม้วันนี้อยู่ห่างกันแสนไกล
รู้เถิดใจดวงหนึ่งคิดถึงเธอ
7 มกราคม 2547 18:20 น.
พี่ดอกแก้ว
เสียงบ่นเพ้อเกลอเก่าคราวช้ำหมอง
คือเสียงของหัวใจอันไร้ค่า
ที่โรยแรงสิ้นไร้ไฟศรัทธา
หมดความกล้าคราแพ้ท้อแท้ใจ
พร่าเวลานาทีที่เร่งรุด
ให้สะดุดหยุดเดินทางห่างสดใส
เพราะล่องลอยถอยย้อนซ้อนห้วงใจ
กลับคืนไปครวญคร่ำพร่ำอดีตกาล
ทิ้งนาทีเริ่มต้นหนทางสู้
เฝ้าคุดคู้อยู่กับซากปากสุสาน
ดุจใบไม้ถมเน่าเคล้าโคลนดาน
ไม่อาจถึงซึ่งกาลที่เติบโต
ถอดหัวใจไม่รับรู้อยู่อย่างศพ
รอเพลิงคบเผาร่างกลางโทโส
เก็บไฟมาสุมใจไว้กองโต
เกลือกซัดโซกำสรวลร้องครวญคราง
ทุกนาทีมีค่าครารู้จัก
แพ้ชนะมิใช่หลักที่ควรสาง
รู้ทุกสิ่งผ่านไปใจละวาง
ว่าทุกอย่างมิควรข้องให้หมองใจ
นาทีก่อนชนะเขา...เราชื่นฉ่ำ
นาทีนี้เราช้ำตรมหมองไหม้
นาทีหน้าไม่รู้ว่าเป็นผู้ใด
ทุกสิ่งย่อมผ่านไปไม่คงทน
เสียงบ่นเพ้อเกลอเก่า..เราขาดกัน
ไม่มีวันพบพานในเบื้องหน
ไร้อัตตาพาใจไร้ตัวตน
จึงหลุดพ้นดั่งบัวบานกาลอรุณ
6 มกราคม 2547 22:05 น.
พี่ดอกแก้ว
บ่มเพาะพันธุ์พฤกษาเป็นกล้าน้อย
ประดิดประดอยบำรุงรักษ์ถักสายขวัญ
ให้แข็งแรงสดชื่นทุกคืนวัน
เติบใหญ่เป็นพืชพันธุ์ที่งดงาม
ลิดรอนก้านรานกิ่งระเกะระกะ
ปลิดใบละสกัดภัยที่ไหลหลาม
จากหนอนบ่อนชอนไชไล่คุกคาม
เติมความงามด้วยปุ๋ยซุยฟื้นดิน
ด้วยสูตรรักสี่ประการสารอินทรีย์
รักชาติไทยแผ่นดินนี้ไม่สุดสิ้น
รักพ่อแม่ทดแทนคุณบุญอาจิณ
รักเรียนรู้คู่ชีวิน....รักสิ่งดี
กล้าไม้อ่อนจักชอนรากฝากลำต้น
อยู่บนหนแผ่นดินใหญ่ได้สุขศรี
เพราะสูตรรักเชื่อมไว้ในกายี
ด้วยมือพ่อแม่นี้และครูบา
เด็ก..เล็กเล็กเปรียบไม้อ่อนต้องสอนสั่ง
ไทย..จึงยังเจริญไปในภายหน้า
ใจ.....ของเด็กต้องสร้างสรรค์พัฒนา
งาม...ศีลธรรมจรรยาพร้อมรูปกาย
วันเด็กไทยในปีนี้ที่เวียนมา
ร่วมส่งใจปรารถนาเพื่อสืบสาย
ขอให้เด็กทุกคนสุขสบาย
ไม่เสื่อมคลายความดีเป็นศรีตน
คำขวัญของนายกรัฐมนตรี ปี ๒๕๔๗
รักชาติ รักพ่อแม่ รักเรียน รักสิ่งดี ๆ อนาคตดีแน่นอน
6 มกราคม 2547 21:08 น.
พี่ดอกแก้ว
คลี่ม่านศกปรกหล้าเปิดฟ้าใหม่
ด้วยความไวกอปรกรรมทำกุศล
กล่าว สวัสดีปีใหม่ให้มงคล
แด่ทุกคนที่ด้วยเมตตาคราพบกัน
นำกายใจบำเพ็ญทานอาจหาญกล้า
ตามพิธีศาสนาเพื่อสุขสันต์
ร่วมทำบุญตักบาตรในรุ่งวัน
รับแสงฉันสุริยาคราอรุณ
วอกว่องไว.....พาใจไร้เครื่องถ่วง
ให้ตกล่วงกับดักปลักโคลนขุน
มีแต่ความร่าเริงอยู่ในบุญ
และอบอุ่นกับแมกไม้ในร่มธรรม
ศิริวรรษผลัด พ.ศ. ขอทักทาย
มิตรหญิงชายให้ล่องผ่องสุขล้ำ
โลดลิ่วสู่เส้นชัยที่ใฝ่นำ
จิตสดใสชื่นฉ่ำถ้วนทุกคน
ลืมให้สิ้นริ้นไรไต่แผลเก่า
ทิ้งความเขลาคราวอ่อนอย่าย้อนหน
ก้าวต่อไปข้างหน้ากล้าผจญ
สำเร็จผลเร็วรอกเหนือวอกเอย