10 กันยายน 2546 05:08 น.
พี่ดอกแก้ว
เปรียบสตรีนี้เป็นเช่นดอกไม้
งามสดใสต่างพันธุ์ที่ฝันหา
ทั้งกลิ่นสีที่ไล้อาบกายา
ต่างให้ค่าความหมายไม่เหมือนกัน
อยู่กับความพอใจในดวงจิต
ที่บุรุษพึงคิดและเพ้อฝัน
เปรียบดอกไม้ที่งามอร่ามวัลย์
เป็นดวงพักตร์ผิวพรรณของหญิงงาม
แต่ฉันนี้มีดอกไม้ไม่เหมือนเขา
เปรียบเทียบใจบางเบาจากคำถาม
ที่ก่อโทษโกรธเคืองเปลืองถ้อยความ
ว่างดงามดุจบัวทองส่องธารา
ไม่ว่าหญิงหรือชายก็หมายเช่น
มีสิทธิ์เป็นบัวดีที่ศึกษา
เลิกเพ้อฝันมั่นใจในมายา
ปลูกศรัทธาธรรมไว้ในกอบัว
10 กันยายน 2546 05:05 น.
พี่ดอกแก้ว
เมื่อได้รู้ทุกคนอยู่อย่างทุกข์ยาก
ต้องลำบากฝืนทนบนปัญหา
ที่กระพือฮือโหมโถมเข้ามา
อยู่ทุกห้วงเวลาไม่พ้นภัย
ดั่งเรือน้อยลอยอยู่กลางกระแส
ความเปลี่ยนแปรก่อเกลียวให้เชียวไหล
ถูกคลื่นโหมครืนครั่นอย่างหวั่นใจ
ไม่รู้ว่าเมื่อใดจมธารา
จึงมุ่งหมายไปหาฝั่งยังสงบ
เพื่อจักพบเสรีที่ใฝ่หา
แม้นเส้นทางนั้นแสนทรมา
จะขอถือสัจจา..เป็นท้ายเรือ
อีกมโนปณิธานที่หาญกล้า
แม้นจะสิ้นชีวา..เป็นหางเสือ
จักขอนำความสำเร็จสู่ว่านเครือ
อีกความสุขมาเจือแก่ผู้คน
แม้เรือแตกแหลกลงตรงกลางคลื่น
จะทนฝืนสร้างแพใจใหม่อีกหน
สู้กับเกลียวกระชากอันหลากล้น
ด้วยกมลสร้างกระแสแก้รอยกรรม
เพื่อให้ถึงฝั่งฝันวันค้นพบ
และไม่ยอมสยบกับความช้ำ
จะบรรทุกความสุขมาเต็มลำ
มอบทุกคนด้วยคำว่ารักจริง
9 กันยายน 2546 19:53 น.
พี่ดอกแก้ว
เขตขอบกรอบก่อเกื้อ วาจา
ถ้อยพจน์รสภาษา อย่าแสร้ง
กลกรุ้มกริ่มมายา หาคู่
ย้อนยอกกลอกกลั่นแกล้ง แต่งไว้ให้หลง
คงความตามจิตค้น บทกวี
หมายมุ่งจรุงศรี ลักษณ์ถ้อย
สรรค์คุณค่าความดี ปรากฏ
ใช่ลดค่าตนด้อย กว่านี้ที่ลวง
งามใจในบทถ้วน ล้วนงาม
เพื่อเจิดจำรัสความ สรรค์สร้าง
สืบลักษณ์ภักดีตาม รูปแบบ
หาแอบจิตแอบอ้าง อื่นให้ไม่งาม
หอมหวลยวนจิตซึ้ง ไมตรี
ร่มรื่นชื่นฤดี ที่ได้
สัมผัสรัตน์กวี เป็นเพื่อน
อย่าบั่นมิตรหม่นไหม้ หมดผู้รู้คบ
8 กันยายน 2546 20:01 น.
พี่ดอกแก้ว
เธอคนดีฉันอยู่นี่เธอเห็นไหม
แม้วันนี้อาจมีใครบดบังฉัน
และเธออาจเห็นว่า..เขาสำคัญ
แล้วปล่อยฉันให้เคว้งคว้างตั้งใจคอย
เธอคนดีฉันอยู่นี่ตรงที่เก่า
ฉันเห็นเธอโศกเศร้าและเหงาหงอย
ดวงตาเธอหมองหม่นและเลื่อนลอย
ไม่มีเขามาคอยประโลมใจ
เธอคนดีฉันอยู่นี่ที่ตรงหน้า
ฉันรอเธอทุกเวลาเธอรู้ไหม
รอให้เธอเห็นฉันด้วยหัวใจ
เห็นความรักที่ยิ่งใหญ่ไม่ผันแปร
เธอคนดีฉันอยู่นี่ที่ข้างๆ
เธออย่ากลัวความอ้างว้างและพ่ายแพ้
ฉันจะอยู่ใกล้ๆคอยดูแล
กำลังใจจากรักแท้นี้เพื่อเธอ
8 กันยายน 2546 19:51 น.
พี่ดอกแก้ว
*-* ไกลฐานไกลถิ่น ไกลสิ้นคนใกล้
ใจเหลือครึ่งใจ แบ่งไว้ห่างตา
สายฝนรินหลั่ง สั่งดินสั่งฟ้า
คลี่ม่านนภา พร่าสายสัมพันธ์
*-*ลางเลือนเปื้อนฝน สับสนเหหัน
ลมพัดซัดพลัน เมฆหมุนรุนแรง
สายฟ้าฟาดครืน ตื่นใจแสลง
น้ำหลากไหลแรง แกล้งปิดทางกัน
*-* บ้านเรือนปริ่มน้ำ ใจส่ำระสัน
พบภัยเฉียบพลัน กรรมซัดพัดพา
คิดถึงคนไกล หัวใจโหยหา
ไกลทับลับตา อย่าได้หมองตรม.
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
1109
