16 กันยายน 2546 04:45 น.
พี่ดอกแก้ว
จุตูปปาตญาณ
หยั่งสันดานประชาสัตว์
อุปนิสัยชัด
จัดหมู่เหล่าเข้าสี่บัว
เปรียบผู้รู้ฉับพลัน
อุคฆฏิตัญญูพ้นชั่ว
ฟังธรรมพินิจตัว
พลันสว่างกระจ่างใจ
เปรียบผู้ที่รู้ตาม
ภายหลังตามแนะนำให้
วิปจิตัญญูไซร้
จึ่งรู้นัยแห่งพระธรรม
เปรียบผู้ที่รู้น้อย
ต้องหมั่นคอยเพียรเรียนย้ำ
เนยยะปฏิบัติธรรม
จะรู้ได้ภายหลังกาล
เปรียบผู้ที่รู้ยาก
เพียงแค่ฝากเหตุสืบสาน
ปทปรมะพาล
มิรู้กาลสำเร็จธรรม
จึงทรงจำแนกบท
เพื่อจรดผลเลิศล้ำ
แก่ผู้ใคร่พ้นกรรม
ตามกำลังแห่งปัญญา
หมวดหมู่ผู้ครองเรือน
ทรงตักเตือนให้รู้ค่า
อาชีพแห่งสัมมา
รักษ์จ่ายทรัพย์กับมิตรดี
หมวดหมู่ผู้เห็นการณ์
ทรงประทานสัมปทาสี่
ศรัทธา ศีล พึงมี
อีกจาคะ และปัญญา
หมวดหมู่ผู้หมายสุข
เพื่อพ้นทุกข์แห่งขันธา
ทรงมอบมัชฌิมา
มรรคกรรมนำนิพพาน
พุทธศาสน์คือปราชญ์ธรรม
ที่น้อมนำความสุขสานต์
แก่ชนทุกหนกาล
ตามแต่ใจจะหมายปอง
15 กันยายน 2546 17:07 น.
พี่ดอกแก้ว
ใบไม้งามถามกิ่งที่อิงก้าน
ว่าลำธารเกิดจากใครในแห่งหน
ใดจึงมีน้ำหลากและมากล้น
ไหลสู่ชนลุ่มราบนาบแนวไพร
กิ่งอิงก้านขานตอบมอบความรู้
ป่าคือผู้ชุบลำธารสานน้ำใส
ความชุ่มชื้นแปรร่างกลายเป็นไอ
ควบละอองกรองใหม่ให้ฝนโปรย
พรมสู่เขาราวเนินเขินโขดผา
กลายเป็นร่องธาราทับรอยโหย
ความแล้งร้อนอับเฉาคราวร่วงโรย
กลิ่นฝนโชยดับเชื้อไม่เหลือไฟ
น้ำพนาพาล่องคล่องราบลุ่ม
จากภูสูงสู่กลุ่มชนอาศัย
ไพรขจีรักษ์น้ำตามพงไกล
กั้นอุทกภัยไม่แปรปรวน
เมื่อมนุษย์สุดเขลาเข้าร้างป่า
เพื่อเงินตราทำลายไม้สงวน
สิ้นความชุ่มกลุ่มละอองจึงหมองรวน
ไม่อาจเคลื่อนขบวนเป็นพิรุณ
คราลมใหญ่ไล่หอบมอบห่าฝน
น้ำเอ่อล้นไหลแรงแซงน้ำหนุน
ไร้ลำพฤกษ์กั้นน้ำตามเคยจุน
ชลจึงหมุนสู่เมืองเป็นเรื่องภัย
ใบไม้งามหมดคำถามกับกิ่งมิตร
ด้วยเพ่งพิศไปตามธารน้ำใส
ที่เริ่มหลากเมื่อฝนหล่นสู่ไพร
ท่วมเส้นทางกว้างใหญ่ไปสู่เมือง
15 กันยายน 2546 10:05 น.
พี่ดอกแก้ว
พัดพาและถาโถม
ครืนโครมคำรามลั่น
หันหน้าเข้าประจัน
ด้วยกล้าแกร่งแห่งศิลา
เรี่ยวแรงทั้งร่างกาย
ทุ่มเทหมายเพื่อคุณค่า
เป็นหลักพักกายา
แก่นาวาพ้นคลื่นลม
15 กันยายน 2546 10:03 น.
พี่ดอกแก้ว
ดำเนินความตามหวังยังคุณค่า
ดรุณาเปี่ยมพร้อมย้อมนิสัย
สู่วิถีคุณธรรมอันอำไพ
เหนื่อยเพียงไหนยังหมายสู้อยู่นั้น
ประกายแสงแรงไสวในความแกร่ง
จึงสำแดงเจิดจ้าเพื่อท้าฝัน
ส่องสว่างยิ่งชวาลานับร้อยพัน
และเฉิดฉันท์ตลอดกาลให้พานพบ
15 กันยายน 2546 09:58 น.
พี่ดอกแก้ว
ริบหรี่ที่ปลายฟ้า
แต่เจิดจ้าในจิตใจ
ความหวังยังสดใส
ไปสู่ดาวที่เฝ้าฝัน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
938
