16 สิงหาคม 2546 21:09 น.

บาดแผลแห่งหัวใจ

พี่ดอกแก้ว

บางคราวฝนหล่นมากลางฟ้าแจ้ง 
มิแสดงเหตุรับกับฝนฟ้า 
จึงเปียกปอนย้อนยอกกลอกกายา 
นองน้ำตาคราผิดหวังไม่ตั้งตัว 

สายสัมพันธ์สะบั้นคั่นยิ้มค้าง 
ความอ้างว้างจู่โจมโหมใจทั่ว 
ความเป็นจริงปรากฏไร้ภาพมัว 
ต้องกลับตัวตัดใจไม่เหมือนเดิม 

บางคราวฝนหล่นสายมากมายนัก 
ช่างหนาหนักกระหน่ำและซ้ำเพิ่ม 
ลงตรงแผลใจนี้ที่ดวงเดิม 
และแต่งเติมความหมองครองน้ำตา 

แต่สายฝนหนาแน่นสักเพียงไหน 
จงรู้ไว้ชั่วโมงหนึ่งข้างหน้า 
ต้องหยุดสาดขาดเม็ดฝนบนนภา 
และท้องฟ้าจะงดงามยามแสงทอ 				
16 สิงหาคม 2546 21:03 น.

แม้นหนาวร้อนอย่าให้วายกลายเป็นชัง

พี่ดอกแก้ว

อรุณเริ่มเติมชีวิตลิขิตแสง 
ความร้อนแรงเคลื่อนไปในแหล่งหล้า 
แสงสว่างสร้างคุณแก่พารา 
แม้บางคราแผดเผาราวต้องเพลิง 

ละครเริ่มเปิดฉากอย่างหลากรส 
กรรมกำหนดบทให้ต่างอย่างหลงเหลิง 
บางชีพใช้ชีวิตอย่างระเริง 
บางชีพหมายดับเพลิงให้พ้นไฟ 

บนเส้นทางชีวิตนี้ที่เดิมพัน 
ด้วยหมายมั่นไปยังแห่งหนไหน 
จักต้องร้อนต้องหนาวรวดร้าวใจ 
บางครั้งฝนรินไหลให้เปียกปอน 

มีสิ่งหนึ่งที่ซึ่งต้องถนอม 
และหล่อหลอมรวมใจไม่ถ่ายถอน 
คือความรักตระหนักค่าอื้ออาทร 
แม้นหนาวร้อนอย่าให้วายกลายเป็นชัง 

ผ่านความหม่นบนโลกบ้างอย่างพ่ายแพ้ 
ขอเพียงแต่รักการก้าวอย่าหยุดยั้ง 
จะทิ้งความอ่อนแอแพ้พลัง 
ไว้ข้างหลังอย่างแน่นอนอย่าถอนรัก 

				
16 สิงหาคม 2546 20:58 น.

คู่ใจฉัน

พี่ดอกแก้ว

ดาวดวงนั้นยังอยู่......... คู่ใจฉัน 
ดาวมิ่งขวัญแสงใส....... คู่ใจนี้ 
ดาวศรัทธายังรับรู้........ คู่ใจดี 
ดาวราตรีมีเธออยู่......... คู่ใจพราว 

เพียงนิดน้อยคอยถนอม.. กล่อมห้วงแสง 
เพียงวิบวับแสดง.......... กล่อมห้วงหาว 
เพียงกระซิบแผ่วล้อม..... กล่อมห้วงดาว 
เพียงถักทอแสงพราว..... กล่อมห้วงใจ 

ดินคือฉันนั้นไซร้............ หมายชมดาว 
ดินสืบสาวเส้นทาง.......... หมายชมใกล้ 
ดินยังรอดารา.............. หมายดวงใจ 
ดินแย้มยิ้มปริ่มใจ............ หมายดาวโรย 
				
16 สิงหาคม 2546 10:19 น.

เสียงของรัก

พี่ดอกแก้ว

วันที่ลมพัดไหวใจวาบวับ 
พลันสดับระฆังใจไหวสะท้าน 
สะท้อนเสียงแห่งกมลจนกังวาน 
ส่งความซ่านผ่านกระแสแค่สบตา 

หมู่ดาวน้อยลอยระยับกับดวงเนตร 
ขยายเขตราตรีที่เบื้องหน้า 
แม้นนาทีนั้นยังมีสุริยา 
แต่รู้ว่าดาริกามาเยี่ยมเยือน 

เพียงแย้มยิ้มพริ้มพรายประกายนั้น 
ดั่งคนธรรพ์บรรเลงเพลงเป็นเพื่อน 
ดุจดวงใจต้องมนต์จนเลอะเลือน 
ยินเสมือนคำว่า..รัก..จากใจเธอ
				
16 สิงหาคม 2546 09:53 น.

จดจำมิลืมเลือน

พี่ดอกแก้ว

จากเส้นทางสายเก่าที่เหงาร้าง 
ตลอดทางไร้มิตรสนิทฝัน 
เดินมาตามเส้นทางที่ต่างกัน 
แล้ววันหนึ่งก็พลันมาพบรอย 

เชื่อมเส้นทางสายเก่าเข้าสายใหม่ 
เป็นทางใหญ่รื่นฤดีมิเหงาหงอย 
มีผองมิตรสนิทรักหวานทักถ้อย 
มอบกวีบทน้อยมากน้ำใจ 

จึงปลูกรักสลักตรึงถึงคุณค่า 
แห่งถ้อยคำรจนาที่สวยใส 
วรรณรสบทประพันธ์อันพิไล 
สานสายใยบนทางสร้างสัมพันธ์ 
				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพี่ดอกแก้ว