21 สิงหาคม 2546 04:08 น.
พี่ดอกแก้ว
มิได้เตรียมตัวมาหาความหวาน
สร้างตำนานเสน่หาคราวฟ้าใส
เพียงเมฆขาวพราวฟ่องล่องลอยไป
ชวนหัวใจไหวหวิวปลิดปลิวตาม
ชมห้วงฟ้าห้วงฝันวันโลกสวย
ชะโลมด้วยสีสันอันล้นหลาม
ของทิวไม้ไพรพฤกษ์ที่งดงาม
ลอยไปตามตะวันอันเกริกไกร
ชั่วพริบตาเวลาแห่งความสุข
ก็แล่นรุกหมดช่วงห้วงแจ่มใส
ตะวันลาฟ้าหมองครองห้วงใจ
ความสดใสวูบลับกับตะวัน
หมดเวลา...ถึงคราที่ลาจาก
เมื่อพบแล้วต้องพรากเพราะแปรผัน
ต่างเป้าหมาย ต่างใจ ไม่เหมือนกัน
ต่างเส้นทาง ต่างฝัน ถึงวันลา
เหลือเพียงลายอดีตขีดรำลึก
ให้ย้อนนึกถึงไมตรีที่มีค่า
เหลือเพียงความทรงจำในจินตา
และเจิดจ้าดังแสงแห่งตะวัน
21 สิงหาคม 2546 04:05 น.
พี่ดอกแก้ว
คงเหมือนเรือลำน้อยลอยเคว้งคว้าง
อยู่ท่ามกลางเกลียวน้ำความหวั่นไหว
ไร้ทิศทางหางเสือเรือล่องไป
เพราะเขาใช้จนหมดค่าไม่อาวรณ์
หลงชมเงารัชนีที่ในน้ำ
หมายติดตามใกล้ชิดมิคิดถอน
หัวใจรักภักดีที่อาทร
แม้นร้าวรอนก็จงรักจักอดทน
ทุกวันคืนคลื่นคลุมรุมเรือนัก
ก็แน่นหนักเพียรสู้อยู่ทุกหน
แทบอัปปางร้างเยื่อเกื้อกมล
ภัยไหลหลากท่วมท้นก็ทนมา
หมายดูแลแค่เงาเขาลวงใช้
เพราะหลงใหลในคลื่นเสน่หา
ถูกกรีดกดเป็นหยดเลือดและน้ำตา
ด้วยมือนั้นช้าช้าทีละรอย
ซากยับเยินสะเทิ้นน้ำตามแรงไหว
ทอดหัวใจให้สิ้นไม่ท้อถอย
เพียงสัตย์ซื่อถือมั่นไม่บั่นรอย
ตั้งใจคอยเขาแลเหลียวมาเกี่ยวใจ
21 สิงหาคม 2546 04:01 น.
พี่ดอกแก้ว
พระพายผันพันเกลียวเกี่ยวดอกขาว
ให้พร่างพราวสู่พื้นดื่นดอกสวย
กรุ่นกลิ่มหอมย้อมใจให้ระรวย
พิศดอกสวยสีขาวราวกลีบบาง
แม้นสู่ดินไม่ผินโศกวิโยคเศร้า
หรือเงียบเหงาในจิตคิดหม่นหมาง
ยังพลีกลิ่นระรินสายไปทุกทาง
จวบวายวางทำหน้าที่มิมีคลาย
หมายโมกหอมย้อมใจให้รู้จัก
กับความรักในชีวีมีเป้าหมาย
แม้นพานพบอุปสรรคทั้งใจกาย
มิยอมพ่ายใจท้อต่อสิ่งใด
เก็บโมกหอมกรอมไว้ในใจนี้
ให้ฤดีสดชื่นและแจ่มใส
มิจางกลิ่นสิ้นค่าเวลาไกล
ในหัวใจไม่พ้อต่อเส้นทาง
20 สิงหาคม 2546 17:10 น.
พี่ดอกแก้ว
ม่านสายใย ในสายหมอก บอกความเก่า
ถึงเรื่องเล่า คราวเรื่องรัก ถักความฝัน
สายลมเย็น เช่นสายใจ ให้ผูกพัน
ริมผานั้น ผันอิงแอบ แนบผาใจ
ดอกไม้งาม ถามดอกไม้ ไร้คำตอบ
ใครพึงมอบ ลอบพึงตา คราไม้ไหว
สีสวยซึ้ง สดสวยงาม อร่ามใจ
เก็บดอกไม้ ใส่ดอกรัก ปักแจกัน
ความรักนี้ มีรักแล้ว ใจแว่วหวาน
ส่งสัญญาณ ผ่านสัญญา พาสุขสันต์
ริมผางาม ตามผาสูง จูงใจกัน
มองสบตา คราสบกัน มั่นฤดี
20 สิงหาคม 2546 17:04 น.
พี่ดอกแก้ว
ทิ้งหัวใจที่ช้ำชาครารักร้าว
ทิ้งเรื่องราวคราวรักลวงทวงความหลัง
ทิ้งน้ำตาครากำสรดรสความชัง
ทิ้งความหวังฝังความร้ายที่กรายใจ
ทิ้งวันเศร้าเคล้าโศกจนโลกขม
ทิ้งระทมตรมพิษสะกิดไข้
ทิ้งริ้วรอยหม่นหมองของน้อยใจ
ทิ้งลงไปหมดความขื่นไม่ชื่นทรวง
ทิ้งความคิดตัดพ้อที่ท้อถอย
ทิ้งสับสนเฝ้าคอยเพราะแหนหวง
ทิ้งความเฉยชาชินสิ้นการทวง
ทิ้งทุกบ่วง..เพราะรักเธอเสมอใจ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
3952
