3 กรกฎาคม 2546 20:24 น.
พี่ดอกแก้ว
เมื่อใจนี้มีรักมาทักถาม
ความงดงามผลิช่อก่อบุปผา
ที่หอมหวลยวนเย้าเคล้าอุรา
ชุบชีวาให้โลกสวยด้วยสองเรา
บรรจงแต่งเติมฝันวันฟ้าสวย
ประดับด้วยหัวใจภักดิ์สลักเสลา
เริ่มโครงการสานหัวใจไว้แนบเนาว์
วันฟ้าเศร้า..โลกก็ใสเพราะใจดี
ทุกสิ่งมีความหมายในความรัก
อุปสรรคดูเล็กน้อยด้อยศักดิ์ศรี
ระหว่างคนสองคนบนปฐพี
จึงไม่มีความหมองครองรักกัน
คราสวาทขาดสายวายรักแล้ว
ดุจดังแก้วร้าวฉานปานเสียขวัญ
กระทบเพียงนิดน้อยพลอยแตกพลัน
กลายสวรรค์กลับวิโยคโศกฤดี
3 กรกฎาคม 2546 20:18 น.
พี่ดอกแก้ว
มองผ่านม่านดวงใจในยามเหงา
มองรอยเงาเคยหวามยามเคลื่อนไหว
มองผ่านคราบน้ำตาที่อาบใจ
มองรอยไหม้เพราะไฟรักมาทักทาย
ความหวานล้ำฉ่ำรสพจนารถ
ความขมฝาดน้ำคำที่ทำร้าย
ความอาทรอ่อนเอื้อเมื่อเคียงกาย
ความแพ้พ่ายรักร้าวคราวเปลี่ยนใจ
กลับมาทำดวงใจไหวทุกครั้ง
กลับมาสร้างพลังให้สดใส
กลับมาสานรอยรักถักรอไว้
กลับมาให้อภัยคนรักกัน
ไม่มีใครทำได้ดีทั้งหมด
ไม่มีกฏบังคับจับใจมั่น
ไม่มีใครได้สิทธิ์ปิดใจกัน
ไม่มีความผูกพันไม่สั่นคลอน
ยิ้มกับชีวิตที่เคยมีรัก
ยิ้มให้อุปสรรคที่หลอกหลอน
ยิ้มให้ความพลาดพลั้งครั้งวัยอ่อน
ยิ้มให้ความเอื้ออาทรที่เคยมี
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
1115
