15 กรกฎาคม 2546 08:04 น.
พี่ดอกแก้ว
มีบางสิ่งเก็บไว้ในส่วนลึก
และตรองตรึกหลายคราวจะกล่าวขาน
วันคืนล่วงหลงบ่วงดักดวงมาลย์
จนไร้ทางคืนผ่านพ้นม่านใจ
อาจดูเหมือนฉันโง่งมจมความรัก
มิอาจถอนสลักรักออกได้
จึงเวียนวนจนพันใยนั้นไว้
ร้อยดวงใจสานสุมคลุมฤดี
จะขออยู่ตรงนี้ที่รักหวาน
ดั่งเชลยพันธนาการไม่หลบหนี
ขังฉันไว้ในรักและไมตรี
กำหนดโทษให้มีชั่วนิรันดร์
อย่าสงสารเห็นใจในคนลวง
ที่จะช่วงชิงเธอไปจากฉัน
อย่าสงสารและคิดลดโทษทัณฑ์
ฉันขออยู่ตรงนั้นตลอดไป
12 กรกฎาคม 2546 06:55 น.
พี่ดอกแก้ว
วันอาสาฬหบูชาเวียนมาครบ
ขอน้อมนบมุนินทร์พระชินสีห์
อัฏมาศดิถีปุณมี
ประเพณีในงานการบูชา
ไปรับศีลฟังธรรมนำกุศล
เพื่อหวังผลสงบสุขในภพหน้า
บ้างประดิษฐ์ธูปเทียนทองกรองมาลา
ทักษิณาเวียนเทียนเพียรหมายปอง
เพราะรำลึกเหตุสำคัญในวันนี้
พระชินสีห์แสดงธรรมนำชนผอง
โกณฑัญญะแจ้งใจในครรลอง
ทูลขอร้องบรรพชาด้วยทันใด
จึงได้เป็นภิกษุองค์ปฐม
พระบรมพิชิตมารประทานให้
เอหิภิกขุสัมปทาดำรัสไป
รัตนตรัยบังเกิดพลันในทันที
พุทธศาสน์สถิตอย่างมั่นคง
ได้ยืนยงคงอยู่คู่ไทยนี่
พระพุทธ พระธรรม
ค้ำชีวี พระสงฆ์นี้นาบุญคุณอนันต์
ขอชวนเชิญพวกเราเหล่าชาวพุทธ
หลีกละหยุดความชั่วกลัวโทษมหันต์
สร้างกุศลพูนเพิ่มเสริมทุกวัน
จิตมุ่งมั่นฝึกสร้างทางปัญญา
ดำเนินตามรอยบาทพุทธองค์
เสริมส่งงานบุญหนุนรักษา
เจริญสติ สมาธิ วิปัสสนา
ผลบุญพาให้ท่านนั้นทุกข์คลาย
ขออานุภาพพระไตรรัตน์
จงขจัดสรรพภัยให้สูญหาย
ใช้ปัญญาครองตนพ้นอบาย
ท่านทั้งหลายจักอยู่ดี มีสุขเทอญ
12 กรกฎาคม 2546 06:43 น.
พี่ดอกแก้ว
บทเริ่มต้นของคนที่เข้มแข็ง
คือความแกร่งที่ยอมรับว่า ...พ่ายแพ้
และยอมรับว่าตัวเองนั้นอ่อนแอ
จึงต้องหาทางแก้ให้แข็งแรง
รู้ความจริงว่าหัวใจให้เขาหมด
จึงรันทดเมื่อยามเขาหน่ายแหนง
รู้ความเศร้าเมื่อคราวรักเปลี่ยนแปลง
จึงแจกแจงความรวดร้าวอย่างเข้าใจ
ความเข้มแข็งอยู่ตรงไหนในรักนี้
ความเข้มแข็งอยู่ตรงที่มีการให้
ความเข้มแข็งคือให้แล้วไม่เปลี่ยนใจ
ความเข้มแข็งคือให้ไปไม่ทวงคืน
ไม่รอคอยคำตอบมอบสนอง
ไม่หวังครองใจใครให้เขาฝืน
ไม่ฟุ้งซ่านทนช้ำอย่างกล้ำกลืน
ไม่หยุดยืนเคว้งคว้างอย่างรอใคร
12 กรกฎาคม 2546 06:34 น.
พี่ดอกแก้ว
ดอกไม้งามยามอรุณอุ่นรังสี
ดุจมณีดาราพาวาบหวาน
ดอกไม้เฉาเคล้าแสงสุริยกานต์
ดุจอกรานแหลกลงตรง....ปุถุชน
ต่างแต่พระอริยบุคคลผู้ละหลง
และปลดปลงปวงศัตรูสู่มรรคผล
แม้นดอกไม้อับเฉาไม่เศร้ากมล
กลับงามล้นยิ่งงามยามต้องมอง
เมื่อรับรู้ดูสิ่งที่จริงแท้
ความเปลี่ยนแปรดับไปในสิ่งผอง
มีดวงตาดุจแก้วอันเรืองรอง
ที่ฉายส่องทะลุม่านแห่งกาลลวง
ความอับโชคโศกศัลย์อันทุลักษณ์
ได้ประจักษ์จริงใจไปทุกห้วง
พบชีวิตไร้สิทธิ์สิ่งทั้งปวง
มิอาจทวงถามคืนคราชื่นบาน
เห็นดอกไม้อับเฉาทุกคราวดอก
มิอาจกลอกกลับใจให้ฟุ้งซ่าน
มีไตรลักษณ์ถักร้อยสร้อยสุมาย์
เป็นดอกไม้เบ่งบานในหัวใจ
12 กรกฎาคม 2546 06:25 น.
พี่ดอกแก้ว
คือศรัทธาสายธารธรรมนำความรัก
ให้แน่นหนักในงามตามวิถี
แห่งสายกลางทางใหม่ใจภักดี
วิรัติมีไตรทวารผสานกัน
เริ่มด้วยศีลคุ้มครองครรลองจิต
ไม่เบียดมิตรเบียนใครให้ไร้ฝัน
ไม่หยามเหยียดเดียดฤดีที่เผ่าพันธุ์
ไม่ฆ่าฟันล้างใครให้ดับชนม์
ต่อด้วยการฝึกใจให้สงบ
เพื่อให้พบลีลาสถาผล
เป็นขณะหรือแนบแน่นแก่นกมล
อยู่ที่หนทางหมายในเส้นทาง
บทสุดท้ายรู้ละคลายจากกิเลส
พ้นสังเวช วุ่นวาย และอ้างว้าง
ด้วยปัญญาพาให้ใจเบาบาง
พบจุดหมายปลายทางอย่างที่ปอง
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
926
