29 ธันวาคม 2546 19:38 น.
พี่ดอกแก้ว
ขออัญเชิญเทพไท้ในสรวงสรรค์
ความศักดิ์สิทธิ์เอนกอนันต์ในแหล่งหล้า
บารมีแห่งองค์พระราชา
จงรวมมาอำนวยชัยให้เบิกบาน
ประสบสุขสดใสไร้โรคา
ทรัพย์ธนาเกียรติก้องพ้องขับขาน
สำเร็จความมุ่งหมายทุกประการ
สุขสราญทุกท่านนิรันดร์เทอญ
**** **** **** **** **** ****
24 ธันวาคม 2546 23:31 น.
พี่ดอกแก้ว
มวลหมู่ดาวพราวพร่างกลางนภา
สัญจรมาครบศกผกดิถี
ผ่านห้วงกาลเวลาอีกหนึ่งปี
จักรราศีเปลี่ยนพ.ศ.ก่อตำนาน
ให้พบความขัดข้องต้องหมองไหม้
หรือพบความสุขใจที่แสนหวาน
ได้บทเรียนฝึกพบประสบการณ์
ทั้งพบพานเพื่อนใหม่ในชีวี
คือเรื่องเก่าเล่าไว้ในวันวาน
อย่าร้าวรานหนักใจในวันนี้
เปลี่ยนศกแล้วเริ่มต้นใหม่..เริ่มให้ดี
เริ่มด้วยใจที่มีคุณธรรม
สิ่งสุขใจเก็บไว้ให้ใจสุข
ส่วนความทุกข์ทิ้งไปอย่าใฝ่ย้ำ
ทุกนาทีมีเรื่องใหม่ให้กระทำ
ปิดฉากกรรมเก่าก่อนอย่าย้อนกาล
เปิดดวงใจรับสารวารเริ่มศก
ขอยอยกพระไตรคุณหนุนผสาน
ทั้งจตุพรชัยให้สราญ
เกษมสานต์สุขสดใสปีใหม่เทอญ
พี่ดอกแก้วมีความรักมากมายจนล้นใจ
นำมามอบไว้ให้น้องๆทุกๆคนนะจ๊ะ..รักจากพี่ดอกแก้วค่ะ
9 ธันวาคม 2546 19:50 น.
พี่ดอกแก้ว
ถึงเวลาวิบากกรรมมานำแล้ว
ลาเพื่อนแก้วเกลอขวัญเคยหรรษา
ลาญาติมิตรพี่น้องไปอีกครา
ขอกล่าวคำอำลาด้วยอาลัย
กระดูกแตกแยกร้าวในคราวนี้
เกินจักที่ทานทนกว่าหนไหน
กระทบถึงประสาทเข้าสู่ใจ
อันตรายกรายไปอย่างเร็วพลัน
แพทย์มิให้ผลัดไปไร้กำหนด
การผ่าตัดจึงจรดไม่นึกฝัน
ต้องวางมือจากงานทุกสิ่งอัน
และจากเรือนสัมพันธ์แห่งสายใย
ขอลาก่อนจรพรากจากมิตรรัก
ขอมอบกลอนแห่งภักดิ์นี้ไว้ให้
ขอจรดคำคิดถึงที่ซึ้งใจ
ขอฝากไว้ตรงนี้ที่เรือนเรา
และแล้วก็ถึงวันที่ผัดผ่อนมิได้อีกแล้ว
คงต้องไปตามสัญญาแล้วละค่ะ
คือ การเข้ารับการผ่าตัดในวันที่ ๙ ซึ่งก็ขอเลื่อนมาเป็นวันที่ ๑๐
ขออำลาพี่น้องทุกท่านไปก่อนนะคะ
และตั้งใจกลับมาโดยเร็วด้วยความรักและคิดถึงทุกคน
ขอขอบพระคุณทุกคำพูดและกำลังใจที่มอบมาให้เสมอนะคะ
6 ธันวาคม 2546 19:26 น.
พี่ดอกแก้ว
วันมหามงคลดลสมัย
เฉลิมชัยฉลองชนมพรรษา
ของพระเจ้าอยู่หัวมหาราชา
ผู้สร้างค่าเพื่อชาวไทยให้ร่มเย็น
ทรงเหนื่อยยากตรากตรำบำรุงสุข
ปัดเป่าทุกข์คลายร้อนเพื่อผ่อนเข็ญ
เย็นศิระพระบริบาลพ้นลำเค็ญ
พระทรงเป็นร่มโพธิ์ทองของคนไทย
นับเป็นบุญชาวสยามคามนิคม
อยู่ใต้ร่มพระบารมีที่ผ่องใส
ในวันนี้ขอถวายพระพรชัย
กายและใจเอนราบทาบปฐพี
มารอรับเสด็จด้วยเคารพ
ขอน้อมนบพระไตรรัตน์เป็นสักขี
ข้าแผ่นดินแห่งวงศ์พระจักรี
ตั้งสัจจา ณ เบื้องนี้เพื่อบูชา
แม้นชีวิตจักปลิดไปในวันหนึ่ง
ขอซาบซึ้งในชาติและศาสนา
และทูนเทิดองค์พระกษัตรา
เป็นธุลีใต้บาทาพระจอมไทย
กราบพระแก้วมรกตจรดจิต
อำนวยพรศักดิ์สิทธิ์เลิศสมัย
กราบพระเทพบิดรผู้เกรียงไกร
โปรดคุ้มภัยป้องพาลอย่าราญรัน
ณ แผ่นพื้นเวียงวังนั่งเรียงราย
ทูลถวายหัวใจรักภักดีมั่น
รองพระบาทยาตราทุกคืนวัน
ทอดดวงใจดวงนั้นรับพระองค์
ความรู้สึกที่มีมากมายเกินพรรณาค่ะ
เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม ที่ผ่านมานี้ ที่พี่ดอกแก้วได้มีโอกาสเข้าเฝ้า
ถวายพระพร ที่สวนจิตลดา พร้อมกับน้องๆที่อภิธรรมและในวันที่ 5 ธันวาคม
เรานั่งรอการเสด็จมาของพระองค์ด้วยดวงใจที่จงรักภักดีอย่างใจจดจ่อเลยค่ะ
ที่พระบรมมหาราชวังค่ะ
4 ธันวาคม 2546 08:11 น.
พี่ดอกแก้ว
ม่านละอองมองขาวในราวป่า
ลอยอ้อยอิ่งระเรื่อยมายามลมไหว
บังใบเขียวเรียวติณพื้นถิ่นไพร
ฉากแห่งฝันฉากใหญ่ตอนรุ่งราง
พร่างลมเย็นผิวกายคลายรุ่มร้อน
กลิ่นหอมอ่อนมะลิลาครารุ่งสาง
ทิ้งรอยไว้ให้คละเคล้าแม้เบาบาง
ก่อนเจือจางเมื่ออรุณมาอุ่นไอ
ไพรเปลี่ยนภาพฉาบแสงแห่งสุรีย์
ฉากรังสีแจ่มจ้าฟ้าสดใส
ปลุกห้วงจิตคิดฝันอันแสนไกล
คืนสู่ชีวิตใหม่ในพนา