15 มกราคม 2551 10:54 น.
พี่ดอกแก้ว
ต่างจำกัดความหมายให้ชีวิต
ว่ามีสิทธิ์มีเสียงการสร้างสรรค์
เมื่อความต่างมากมายมารวมกัน
เกิดปัญหาชนชั้นในทันที
เพราะพื้นฐานการคิดจริตต่าง
บทบาทห่างกันไปในศักดิ์ศรี
มีนิสัยคนละอย่างทางชั่วดี
อยู่รวมกันจึงมีความวุ่นวาย
การทะเลาะเบาะแว้งแย่งประโยชน์
ความขึ้งโกรธขุ่นใจไม่เคยหาย
การแตกคอต่อเรื่องให้บานปลาย
จึงมากมายเมื่อคนมารวมกัน
เป็นปัญหาหนักอกยกไม่ไหว
ภาระใหญ่ที่ผู้นำต้องเปลี่ยนผัน
ให้เรื่องราวเรียบร้อยแต่ละวัน
บริหารชนชั้นให้สามัคคี
จึงวางแบบวางกรอบครอบเป็นกฎ
ข้อกำหนดวินัยดำเนินดิถี
จัดระเบียบให้รู้ความชั่วดี
สิ่งใดที่ควรทำไม่ควรทำ
วางระบอบครอบแล้วใช่แล้วเรื่อง
เพราะกิเลสไม่เชื่องชอบถลำ
ต้องตรวจสอบตามดูอยู่ประจำ
เพื่อระงับเหตุกรรมก่อเหตุการณ์
ธรรมชาติของใจที่ไร้กรอบ
จึงไม่ชอบการบังคับมาขับขาน
เป็นภาระผู้นำซ้ำอีกกาล
ใช้น้ำใจหักรานผู้ท้าดี
ความแตกต่างมากมายในหมู่มิตร
ผู้นำต้องขบคิดสร้างสุขศรี
จะประสานใจใครอย่างไรดี
ภาระจึงมากมีที่ผู้นำ
12 มกราคม 2551 07:52 น.
พี่ดอกแก้ว
เด็ก
ยังอ่อนด้อยน้อยเวลาเรียกว่าเด็ก
ตัวยังเล็กต้องพากเพียรเรียนศึกษา
เด็กเพราะวัย. .กว่าเติบใหญ่ใช้เวลา
เด็กเพราะอายุงาน. .ต้องฝึกตน
เด็กเพราะเพิ่งเข้าชั้นต้องหมั่นเพียร
เด็กเพราะเพิ่งเข้าเรียนต้องฝึกฝน
เด็กเพราะฝีมืออ่อนอย่าร้อนรน
เด็กเพราะตนด้อยปัญญาอย่าห่างครู
เด็กจะเติบโตตนพ้นวัยเด็ก
หาใช่เรื่องน้อยเล็กของหมูหมู
ผู้ใหญ่ต้องอบรมและเลี้ยงดู
สอนเด็กให้เรียนรู้เลือกทิศทาง
หากผู้ใหญ่ทิ้งขว้างอยู่ห่างเด็ก
เรื่องที่เล็กเริ่มใหญ่ให้บาดหมาง
เด็กเดินตามลำพังตกหลุมพราง
แล้วเริ่มสร้างปัญหาใหม่ไม่รู้ตน
คำว่าเด็กคือยังเล็กและอ่อนวัย
ทำอะไรอาจพลั้งพลาดผิดผล
ผู้ใหญ่ต้องเข้าใจและอดทน
ให้โอกาสอีกหลายหนและอภัย
พวกผู้ใหญ่เมื่ออ่อนวัยเคยเป็นเด็ก
ความรู้สึกเมื่อยังเล็กจำได้ไหม
เคยขัดข้องหมองหมางในเรื่องใด
อย่าซ้ำรอยเดิมให้เด็กอีกเลย
พวกผู้ใหญ่เมื่อใส่ใจเด็กด้วยดี
เด็กจะมีคุณภาพอย่างผ่าเผย
เป็นผู้ใหญ่สมวัยน่าชมเชย
ทุกหมู่เหล่าลงเอยด้วยสุขใจ
3 มกราคม 2551 08:02 น.
พี่ดอกแก้ว
รุ้งงามเลื่อมพรายจรดปลายฟ้า
สู่สวรรค์ครรไลลาพาใจหาย
น้ำตาประชาราษฎร์ร่วงราย
เสียงสะอื้นสืบสายทั้งแผ่นดิน
สิ้นแล้วแววรักพิทักษ์ราษฎร์
ฟ้าขาดรุ้งไปให้ถวิล
รังสีลับลาน้ำตาริน
ข้าแผ่นดินกราบบาทพระพี่นางฯ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า ดอกแก้ว
26 ธันวาคม 2550 18:37 น.
พี่ดอกแก้ว
อรุณฤกษ์เบิกฟ้าพาสดใส
เริ่มวันใหม่ด้วยแสงสุรีย์ฉาน
สรรพสัตว์เริ่มชีพอีกช่วงกาล
มวลพฤกษาเบ่งบานรับอรุณ
วันคืนเก่าอาจเศร้าและหม่นหมอง
น้ำตานองปัญหาพาหัวหมุน
ลงทุนไร้กำไรได้ขาดทุน
ความบาดหมางคุกรุ่นในวันวาน
ปล่อยให้ผ่านพ้นไปกับวันเก่า
ทิ้งความเศร้าจากใจไม่ใฝ่สาน
ปล่อยให้สิ้นไปพร้อมรัตติกาล
อรุณฉานคือดิถีที่เริ่มชัย
จึงส่งพรผ่านแสงสุรีย์ศรี
พร้อมด้วยความปราถนาดีจากจิตใส
ผ่านสายลมเสรีทั้งใกล้ไกล
ผ่านถ้อยคำขานไขมาให้พร
ให้ประสบโชคชัยในดิถี
สุขสมหวังชีวีสโมสร
มุ่งหมายใดสำเร็จทุกขั้นตอน
มงคลพรเปี่ยมชีวิตมีจิตงาม
สวัสดีปีใหม่ให้สุขสันต์
ทุกคืนวันมีสุขมากล้นหลาม
จิตสดชื่นดั่งอรุณได้ทุกยาม
พบแต่ความปลอดภัยตลอดไปเทอญ.
14 ธันวาคม 2550 12:36 น.
พี่ดอกแก้ว
ความวิวัฒน์จัดหามาสนอง
สร้างสิ่งของสวยงามตามคิดสรรค์
เกิดเป็นความหลากหลายผลิตภัณฑ์
ทุกชิ้นอันสรรเพื่อสุขแก่ใจกาย
จึงขันแข่งแบ่งชั้นผันเงินตรา
มุ่งไขว่คว้าเสพสุขสิ่งทั้งหลาย
ความเอาเปรียบถีบตัวขึ้นมากมาย
สังคมกลายเป็นสนามสงครามวจี
ร้อนระอุคุไหม้ไฟกิเลส
เป็นต้นเหตุสร้างทุกข์ซ้อนเพิ่มหมองศรี
เดิมมีทุกข์เพราะต้องเลี้ยงชีวี
แต่เพราะ "อยาก" จึงมีทุกข์ซ้ำใจ
ปรารถนาเกินต้องการหาญแข่งขัน
สร้างความหวังความฝันอันสดใส
เมื่อไม่สมหวังฝันในวันใด
เกิดทุกข์ใจบนทุกข์กายหลายดีกรี
ปรารถนาปรนเปรอบำเรอสุข
เสพสนุกเรื่อยไปในวิถี
ไม่เรียนรู้เรื่องราวความชั่วดี
ทุกข์มากมีเมื่อลืมตามาสายไป
ปรารถนาบัญชาสิ่งทั้งผอง
ให้มากองแทบเท้าได้ไฉน
แต่เพราะเมาอำนาจขาดวิจัย
สุขเป็นทุกข์เมื่อไร้ใครเหลียวแล
แต่เมื่อใดวางใจให้ไกล "อยาก"
ความสุขจะไหลหลากล้นกระแส
เพราะทุกข์ใจน้อยลงตรงไม่แคร์
ทำเพียงแค่แก้ไขในจำเป็น
กิเลสน้อยทุกข์น้อยร้อยสุขมาก
เป็นสุขจากใจสงบเพราะรู้เห็น
คุณค่าอริยทรัพย์ที่บำเพ็ญ
จิตร่มเย็นไร้แข่งขันพลันสุขใจ.
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
5145
