12 พฤษภาคม 2551 20:08 น.
พี่ดอกแก้ว
ขยับกายย้ายที่มีประสงค์
เพื่อล้อมวงฟังเขามาเล่าขาน
อย่าเอ็ดไปมีเรื่องใหญ่แถลงการณ์
ลับที่สุดอย่าคิดอ่านเล่ากับใคร
เขาบอกว่าเรื่องเกิดมาเพราะคนนั้น
คบคิดกันกับอีกคนพวกหัวใส
เป็นผู้อยู่บงการที่ด้านใน
มีคนใกล้มากระซิบไม่ผิดตัว
อย่าไปเล่าให้เขาไหวตัวนะ
มิฉะนั้นคงจะน่าปวดหัว
แค่ให้รู้คอยดูอย่างเพิ่งกลัว
ความลับรั่วอาจมีเรื่องให้เคืองกัน
ท่านผู้ฟังทั้งหลายพยักหน้า
บ่งทีท่ารับปากอย่างแข็งขัน
พ้นจากกลุ่มพูดคุยไม่ข้ามวัน
กระซิบกันเป็นสายขยายความ
รับปากกันเป็นทอดหยอดสัญญา
ลับที่สุดเปลี่ยนมาเมื่อถูกถาม
เป็นลับมากอยากพูดแบบนิรนาม
งดพาดพิงเพียงให้ความลับภายใน
จากลับมากอยากขยายกลายเป็นลับ
ผู้สดับจึงปกปิดเมื่อคิดไข
ความลับจึงรู้ทั่วในทันใด
ลับที่สุดเปลี่ยนไปเป็นข่าวลือ
ลับสุดยอดเมื่ออยากรอดพ้นจากผิด
จึงสะกิดแหล่งข่าวทำไขสือ
เขาพูดกันในตลาดเสียงฮาฮือ
ตอนไปซื้อของได้ยินเขาคุยกัน
แหล่งข่าวจึงยังลับจับไม่ติด
แต่ผลพิษลับกระจายให้เสียขวัญ
ผู้ไขลับจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน
แต่กรรมนั้นลับเฉพาะเจาะตัวพบ
7 พฤษภาคม 2551 16:22 น.
พี่ดอกแก้ว
มากผู้คนเอ่ยขานถึงการให้
นิยามไว้แตกต่างสร้างสีสัน
สรุปลงตรงที่มีเหมือนกัน
คือแบ่งปันแบ่งไปให้เจือจาน
สิ่งที่ให้นั้นต่างไปตามใจคิด
บ้างก็ให้ยาพิษมุ่งสังหาร
บ้างก็ให้ยาหอมเพิ่มชื่นบาน
บ้างให้ทานทรัพย์สินรินน้ำใจ
สิ่งที่รับผู้หยิบจับยินดีจิต
กระชับมิตรเกี่ยวข้องต้องนิสัย
ยิ่งเป็นสิ่งได้รับที่ถูกใจ
ความยินดียิ่งใหญ่ประทับตรา
คุณค่าของการให้ในเบื้องแรก
คือปลดแอกทุกข์ผู้รับดับปัญหา
ได้ถูกตรงต้องสถานกาลเวลา
ถูกจริตนำพาสุขเพิ่มพูน
คุณค่าของการให้อาจไร้ค่า
หากอุดหนุนตัณหาไม่สิ้นสูญ
มุ่งบำเรอเปรอปรนจนเทิดทูน
ทวีคูณโซ่กรรมจำจองใจ
คุณค่าของการให้ด้วยรักแท้
คือช่วยแก้ทุกข์ประจำปลดเงื่อนไข
เท่ากับลดทุกข์จรควบคู่ไป
คือการให้ธรรมเป็นทานสารปัญญา
เป็นการให้ด้วยรักสมัครจิต
ไร้สิ่งพิษผลข้างเคียงเสี่ยงปัญหา
ให้โอกาสด้วยรักที่เมตตา
ปลอบขวัญให้เก่งกล้าไม่กลัวภัย
เป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ด้วยความรัก
หมายสมัครเสริมกุศลบนนิสัย
ผู้ให้อาจเหน็ดเหนื่อยสักเท่าใด
ก็สุขใจแม้นไร้ผู้กู่ชื่นชม
2 พฤษภาคม 2551 15:28 น.
พี่ดอกแก้ว
คำทำนายร้ายแรงแจ้งข่าวสาร
ใกล้ถึงกาลวิบัติยุคขัดสน
น้ำแข็งจะละลายกระจายตน
เป็นสายน้ำบ่าล้นท่วมพารา
เพราะความร้อนค่อนโลกโยกกระแส
อากาศแปรปรวนมากหลากปัญหา
ฤดูกาลแผกเพี้ยนจนผิดตา
ภัยพิบัติเริ่มมาเยี่ยมชีวี
ทำอย่างไร..จึงจะไปพ้นภัยนั้น
ครุ่นคิดกันหาทางหลบหลีกหนี
ปลูกต้นไม้คลายร้อนบนปฐพี
ฟอกอากาศให้มีความฉ่ำเย็น
ทำอย่างไร..จะไม่ให้ใจร้อนเร่า
เปิดแอร์เป่ายังไม่พ้นใจทุกข์เข็ญ
หนทางเดียวหายร้อนได้คือบำเพ็ญ
ฝึกใจให้สงบเย็นสร้างบารมี
ปลูกต้นไม้คลายร้อนผ่อนแล้งโลก
ปลูกเมตตาคลายโศกเสริมราศี
ปลูกสงบเมื่อกระทบสิ่งไม่ดี
ปลูกเท่านี้ก็เย็นใจไปได้นาน
10 เมษายน 2551 16:24 น.
พี่ดอกแก้ว
แล้ววันเดือนก็เคลื่อนครบวิถี
เปลี่ยนจากปีหมูไฟไปปีหนู
เกิดเหตุการณ์หลายสิ่งให้ตามดู
มีเรื่องราวให้รู้ระทึกใจ
แล้ววันเดือนก็เลื่อนลบรอยร่อง
ปรับเปลี่ยนความขัดข้องให้ลื่นไหล
แม้นน้ำมันจะแพงขึ้นเท่าใด
แต่น้ำใจไม่จางห่างดวงจินต์
แล้ววันเดือนก็เยือนฤกษ์สงกรานต์
เหล่าลูกหลานมุ่งคิดจิตถวิล
คืนสู่เหย้าเข้าเรือนที่เคยชิน
กลับคืนถิ่นเพราะรักใคร่ในญาติเครือ
แล้ววันเดือนก็เหมือนผู้บัญชา
สร้างสรรค์งานมีค่าคุณล้นเหลือ
ประเพณีสงกรานต์บุญจุนเจือ
ร้อยความเชื่อสู่กุศลกตัญญุตา
รับศกใหม่พร้อมใจใฝ่ศีลทาน
ทำบุญบ้านบำรุงพระศาสนา
กราบผู้ใหญ่ขอพรคุ้มกายา
นำบิดรมารดาสร้างสุขใจ
ใครที่ต้องเดินทางกลับคืนถิ่น
ขอให้สมถวิลสุขสดใส
และเดินทางไปกลับอย่างปลอดภัย
ญาติผู้ใหญ่ไร้ทุกข์สุขภาพดี
ใครที่ยังไม่อาจกลับคืนเหย้า
ขอให้หมดความเศร้าสิ้นหมองศรี
ปวงครอบครัวเกษมสุขเปรมปรีดิ์
เครือญาติมีความเข้าใจไม่ติติง
ขอส่งพรปีใหม่ไปทุกหน
ให้คนไทยทุกคนเจริญยิ่ง
ปรารถนาสิ่งใดได้เป็นจริง
สมบูรณ์ทรัพย์ทุกสิ่งสุขกายใจ
21 กุมภาพันธ์ 2551 08:03 น.
พี่ดอกแก้ว
เพ็ญเดือนสามงามผ่องส่องแสงฉาย
เรืองประกายกาสาวพัตร์ระบัดไหว
ณ เวฬุวนาอารามไพร
อัศจรรย์เกริกไกรสี่ประการ
ภิกษุหนึ่งพันสองร้อยห้าสิบ
ล้อมรายลิบรวมกลุ่มไร้สื่อสาร
ล้วนเอหิภิกขุทรงประทาน
อภิญญาครบญาณอรหันต์บุคคล
เป็นคืนเพ็ญเด่นหล้าในครานั้น
ทรงแสดงธรรมอันเป็นเหตุผล
วางแบบแผนเผยแผ่แก่หมู่ชน
ไม่สับสนอุดมการณ์หว่านพืชธรรม
สามหลักการศานติริเริ่มรู้
ผู้เป็นครูต้องอบรมบ่มทวนย้ำ
สัพพะปาปัสสะบาปไม่ทำ
กุสสละสูปะนำถึงพร้อมบุญ
สะจิตตะละรอยหมองมาครองไหม้
ทำจิตใจใสผ่องคล่องแคล่วหนุน
อีกอุดมการณ์สี่ต้องเจือจุน
คือเคยคุ้นขันติธรรมมานำใจ
ไม่เบียดเบียนบีฑาเข้าฆ่าเข่น
ไม่รีดเร้นก่อลำบากสัตว์ยากไร้
กล่าวนิพพานว่าเป็นธรรมอันเกริกไกร
กำจัดทุกข์สิ้นไปจากชีวี
บทสุดท้ายทรงทอดถ่ายวิธีการ
แก่ขบวนธรรมบาลเป็นหกที่
ไม่พูดร้าย..อะนูปะวาโท...แบบวิธี
อะนูปะฆาโต..หลีกหนีทำร้ายกัน
สำรวมชนม์บนพระปาฏิโมกข์
ไม่บริโภค..มัตตัญญุตา..หาเกินฉัน
นั่งและนอนในที่สงบครัน
และเพียรหมั่นประกอบใจให้ยิ่งงาม
ขบวนธรรมจากมคธจึงจรดหล้า
จากเวฬุวนาคราเพ็ญสาม
ทรงอบรมครูธรรมนำนิยาม
ได้ถึงความเป็นผู้ให้ไร้ภัยพาล
ทรงประกาศแบบแผนเป็นแก่นสอน
ให้สังวรกายวาจาคราสืบสาน
ใช้เหตุผลบนธรรมชำนะมาร
ครบประการวันมาฆปุรณมี
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
6037
