7 สิงหาคม 2551 08:07 น.
พี่ดอกแก้ว
เลื่องลือคุณหนุนค่าคำว่าแม่
พระคุณแท้เกินภูผาที่หนาหนัก
อุ้มครรภ์ด้วยอดทนเพียรฟูมฟัก
คอยพิทักษ์ลูกไว้ไม่ทำลาย
เลื่องลือค่าน้ำนมผสมรัก
อาหารหลักที่ตลาดไม่มีขาย
หล่อเลี้ยงลูกเติบโตทั้งร่างกาย
มอบสัมผัสไม่คลายความผูกพัน
เลื่องลือความอดทนบนหน้าที่
กี่สิบปีที่เป็นแม่ไม่เคยหวั่น
เป็นย่ายายของหลานชั่วนิรันดร์
ทุกวี่วันเหมือนคนใช้ในครอบครัว
เลื่องลือความเก่งกาจชาตินักสู้
แม่ล่วงรู้วางแผนแล่นในหัว
หารายได้เสริมรายจ่ายให้สมตัว
ทำการครัวการค้ากล้าทำงาน
เลื่องลือน้ำใจกว้างอย่างสมุทร
ไม่เคยหยุดความรักความสงสาร
ผิดกี่ครั้งอภัยลูกอย่างเชี่ยวชาญ
มาถึงหลานยิ่งอภัยให้ด้วยดี
เลื่องลือห้าประการเป็นต้นนั้น
คุณอนันต์ที่ปรากฏเป็นสักขี
แม้นเพียงหนึ่งประการในชีวี
ก็นับมีคุณใหญ่ในมารดา
อย่าติติงสิ่งที่แม่ไม่สนอง
แม้นท่านต้องแยกจากไปไม่พบหน้า
พระคุณที่อุ้มครรภ์ให้ชีวา
นั้นหนักหนากว่าสิ่งใดในปฐพี
อย่าลำเลิกเบิกความยามท่านแก่
เพราะท่านเคยเป็นแม่ที่สาวศรี
กว่าจะเฒ่าท่านเลี้ยงเราจนได้ดี
พระคุณนี้เกินคณาว่าเท่าใด
เลื่องลือเสียงเรียงร้อยพระคุณแม่
ปีหนึ่งแม้มีวันเดียวให้ขานไข
ต่างอิ่มเสริมเติมกตัญญูเข้าสู่ใจ
ดอกมะลิบานไสวทั่วไทยแลนด์
29 กรกฎาคม 2551 14:58 น.
พี่ดอกแก้ว
ลวดลายกรรมการพูดพิสูจน์ผล
ว่าใจคนพูดนั้นเป็นไฉน
พูดด้วยธรรมนำความร่มเย็นใจ
หรือพูดให้ร้อนเร่าเผาจิตดี
อ้างเอ่ยธรรมนำเรื่องให้เรืองรุ่ง
จูงใจมุ่งสร้างสรรค์ความสุขี
แล้วเติมต่อส่อเสียดเบียดวจี
ปลุกใจปรี่แรงโหมเข้าโรมรัน
ไม่ถูกธรรมเพราะนำทางไปสร้างโทษ
ก่อความโกรธลุกลามตามเขตขัณฑ์
พูดจริงบ้างเท็จบ้างอย่างเมามัน
โต้ตอบกันอย่างชวนเชื่อเพื่อจูงใจ
เป็นการพูดทุจริตจากจิตต่ำ
มุ่งกระทำให้เกิดความหวั่นไหว
หวังพวกพ้องเกิดโทสะขึ้นภายใน
บาปจึงไหลรินนองในผองชน
หากเอ่ยธรรมนำทางอย่างสุจริต
กรองคำพูดด้วยคิดมีเหตุผล
เพื่อแก้ไขอย่างจริงใจแก่ทุกคน
ไร้ร้อนรนทุกผู้รู้สามัคคี
ธรรมวาจาแก้ปัญหาได้ทุกหน
ทำศัตรูกลับตนเป็นมิตรศรี
เปิดโอกาสให้อภัยด้วยไมตรี
ร่วมเสริมสร้างความดีได้ยาวนาน
ปิดกระแสแผ่ซ่านการปลุกปั่น
เสริมใจกันใช้ธรรมนำสุขศานต์
แสดงเหตุและผลตามหลักการ
สื่อสารผ่านวาจาที่น่าฟัง
โลกที่ร้อนจะคลายร้อนตอนใจร่ม
ความขื่นขมเหือดแห้งจากบ่อขัง
ความแตกแยกถูกประสานเป็นพลัง
ด้วยการพูดที่ชั่งใจด้วยดี
การแก้ไขปัญหาด้วยโทโส
เหมือนการโชว์จิตบาปเป็นสักขี
และบาปนั้นไม่มีทางให้ผลดี
บทสุดท้ายจึงมีแต่ทำลาย
1 กรกฎาคม 2551 15:10 น.
พี่ดอกแก้ว
เกินขานไขในยามความรักหวาน
ทุกเหตุการณ์สร้างสุขสู่สมัย
เอื้อนเอ่ยถึงด้วยความอิ่มเอมใจ
ล้วนส่วนดีมีนัยให้ชื่นชม
เกินรับฟังในครั้งใจขุ่นหมอง
ทุกถ้อยกรองไว้ด้วยรสขื่นขม
มุ่งบาดจิตคนฟังให้ช้ำตรม
แส้อารมณ์ฟาดลงตรงชิงชัง
สิ่งดีงามเกิดยามใจงามสวย
จิตไม่ป่วยแข็งแรงด้วยความหวัง
สิ่งเลวร้ายเกิดเมื่อใจภินท์พัง
เพลิงกิเลสประดังฤทธิ์ทำลาย
เป็นเช่นนี้ที่เราเขาเสมอ
เมื่อพบเจอในสิ่งไม่คาดหมาย
ความผิดหวังออกมาวาดลวดลาย
ผ่านทางกายวาจามาเถียงกัน
บางครั้งหาใช่เพียงคำวิวาท
ยังประกาศว่าร้ายอย่างหุนหัน
มุ่งชนะสะใจเป็นสำคัญ
แตกสัมพันธ์แยกข้างร้างไมตรี
สิ่งดีงามยามรักต้องสลาย
เพราะความโกรธทำลายจนสิ้นศรี
กว่าสร้างได้ใช้เวลานานหลายปี
แต่ทำลายชั่วนาทีสำเร็จพลัน
เอาชนะอะไรให้ครวญคิด
อย่าทำมิตรเป็นอมิตรไม่สร้างสรรค์
เปรมอารมณ์เพียงครู่ไม่ข้ามวัน
หลังจากนั้นเดียวดายในซากพัง
19 มิถุนายน 2551 08:33 น.
พี่ดอกแก้ว
เขาบอกว่าอย่าใจร้อนตอนพบเรื่อง
อาจสิ้นเปลืองเรี่ยวแรงแก้ปัญหา
เพราะรีบเร่งเกินไปไม่ตรวจตรา
จึงนำพาเสียหายมาให้ตน
หากเร่งรีบทำไปเพราะใจชอบ
รีบโกยกอบสิ่งนั้นเพราะหวังผล
อาจขาดทุนย่อยยับพาอับจน
กลุ้มกมลผลสวนทางต่างจากใจ
หากรีบเร่งทำไปเพราะไม่ชอบ
รีบโต้ตอบดุเดือดมุ่งผลักไส
เกิดแตกหักเสียหายกระจายไกล
เป็นเรื่องใหม่เรื่องใหญ่สิ้นไมตรี
เขาบอกให้ใจเย็นเป็นเบื้องแรก
พบสิ่งแปลกแตกต่างจากวีถี
ก่อนโต้ตอบชอบชังคิดให้ดี
ก่อนเปิดเผยวจีใช้กำลัง
อย่าใจร้อน..ให้ใจเย็นเป็นนิสัย
ทำสิ่งใดมีสติเป็นรากฝัง
เพราะสติเจือจุนหนุนพลัง
ช่วยยับยั้งเสียหายได้ฉับพลัน
มีสติ..ดูเหมือนง่ายในภาษา
ทั้งสามัญธรรมดาจนน่าขัน
หลายคนพูดและสอนกันทุกวัน
ว่าให้หมั่นเจริญไว้ในชีวา
มีสติ..มิใช่เพียงรู้สึกตัว
แต่รู้ทั่วยับยั้งใจไม่โถมถา
ไปในบาปอกุศลที่ชินชา
รั้งจิตตาเอาไว้ให้เคียงบุญ
มีสติ..จึงไม่ง่ายในหลักพุทธ
ต้องรู้หยุดสร้างบาปให้เนืองหนุน
รู้จักบาป ไม่ทำบาป ให้ขาดทุน
มีสติเป็นร่มบุญให้ใจเย็น
12 มิถุนายน 2551 12:31 น.
พี่ดอกแก้ว
ดำเนินผ่านย่านรกปรกหญ้าสุม
มีขยุ้มใบคันพันแข้งขา
สะบัดเท้าก้าวข้ามเถาคันมา
ข้างซ้ายขวามีเรียวหนามตามเกี่ยวกาย
เร่งเดินไปเพื่อให้พ้นพงหนาม
รีบก้าวข้ามอุปสรรคที่มากหลาย
แม้จะมากระวังยังไม่วาย
เดินเหยียบสายกับดักเชือกถักใย
หน้าคะมำคว่ำไปไม่เป็นท่า
เชือกมัดขาผูกแน่นยากเคลื่อนไหว
ยิ่งสะบัดยิ่งมัดแน่นเข้าไป
เกิดขัดใจดาลเดือดเลือดนักเลง
แค้นบ่วงบาศคาดโทษโกรธผู้แขวน
รำพันแค้นบ่นหาคนข่มเหง
ปากก็พร่ำด่าว่าไม่กลัวเกรง
ทุ่มถีบเท้าตนเองอยู่ไปมา
จนเหนื่อยอ่อนถึงตอนโทสะลด
เลิกสบถลดแรงถีบแข้งขา
จึงได้รู้ว่าแผลเกิดขึ้นมา
เพราะเชือกสีเมื่อคราดิ้นอย่างแรง
รู้แก่ใจที่ทำไปไม่เข้าท่า
แก้ปัญหาอย่างเพิ่มภัยแอบแฝง
ร้อนรนมากเกินไปอยากเปลี่ยนแปลง
โดยไม่แจ้งปัญหาว่าคืออะไร
การแก้เชือกไม่ต้องดิ้นให้ดินคลุ้ง
ปากไม่ยุ่งร้องถามใครที่ไหน
เพียงอยู่นิ่งใช้สองมือแล้วตั้งใจ
แก้ปมไปโดยไม่ต้องร้อนรน
เมื่ออุปสรรคมาทักทายชีวิต
ต้องตั้งจิตสงบใจไม่สับสน
ดูให้ดีที่ปัญหาอย่ากังวล
วิเคราะห์ตนด้วยเหตุกรรมไม่ช้ำใจ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
2922
