19 กรกฎาคม 2546 20:37 น.

ชีวิต..ไม่สิ้นหวัง

พี่ดอกแก้ว

อาจเป็นสิ่งที่ไร้ใครแลเหลียว 
เขาทิ้งไว้โดดเดี่ยวอย่างไร้ค่า 
หมดไม่เหลือเยื่อใยไร้วาจา 
เขาเมินหน้าหมิ่นใจไม่ใยดี 

แม้นทุ่มเทเพียงใดก็ไร้ผล 
เขามีคนหมายปองครองศักดิ์ศรี 
ที่คู่ควรล้วนความรู้คู่ดีกรี 
และมากมีสามารถชาติตระกูล 

เมื่อพอใจในสิ่งนั้นฉันขอลา 
เพราะคุณค่ามิใช่จะเสื่อมสูญ 
ยังคงเปี่ยมใจล้นผลเพิ่มพูน 
และมีทางสมบูรณ์ให้เลือกเดิน 
				
19 กรกฎาคม 2546 20:25 น.

ยามรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน

พี่ดอกแก้ว

@ คือความงามยามความรักมาทักทาย 
ดุจดังสายฝนพรำยามร้อนแล้ง 
พลิกพื้นใจ..ต้นกล้า..ในผืนแปลง 
ให้สดใสแข็งแรงและงดงาม 

@ ความอ่อนหวานสานใจให้เอิบอิ่ม 
และรสลิ้มกริ่มใจไร้คำถาม 
ครุ่นคำนึงถึงสุขทุกโมงยาม 
มุ่งติดตามเข็มทิศใจไร้กังวล 

@ เชื่อในความรู้สึกลึกซึ้งนี้ 
ที่ล้นปรี่ท่วมใจจนไหลท้น 
ทุกเวลาหวานล้ำฉ่ำกมล 
ทุกแห่งหนไร้รอยแยกแตกเส้นทาง 

@ ยามรักเพี้ยนเปลี่ยนทิศคิดไม่ถึง 
หัวใจจึงปวดร้าวคราวอ้างว้าง 
แสลงใจกลายเป็นเช่นคนพาล 
ใยรักราญขาดแล้วแคล้วคลาดกัน 

@ ใจหนอใจลืมรักที่หวานล้ำ 
ลืมความจำที่ดีมีสุขสันต์ 
ไม่เหลือแม้ริ้วรอยเคยผูกพัน 
เหลือเพียงความเดียดฉันท์วันตัดใจ 
				
18 กรกฎาคม 2546 16:34 น.

เพ้อ

พี่ดอกแก้ว

มองใบไม้ไหวพัดระบัดพลิ้ว 
ต้องลมปลิวใจโปรยโรยความหลัง 
คะนึงหาคนไกลไม่หยุดยั้ง 
ใจจะพังทำนบภินท์สิ้นแรงทาน 

หวนสายใยในสายรักที่ถักร้อย 
ใจคนคอยเจียนขาดไม่อาจหาญ 
เคยขัดข้องหมองใจให้รำคาญ 
กลายเป็นการณ์ให้จำย้ำรอยใจ 

จากถกเถียงเกี่ยงงอนย้อนยอกนัก 
เริ่มรู้จักเกลียวกลมพรมแจ่มใส 
พร่างแพรรักถักคู่รู้หทัย 
กลายดวงใจจากสองครองหนึ่งเดียว 

แม้นจักไกลเกินหนพ้นสายตา 
ฤดีแนบเสน่หาทุกส่วนเสี้ยว 
มั่นเสมอมีเธอเพียงผู้เดียว 
ที่หมายปองข้องเกี่ยวไปนิรันดร์
				
18 กรกฎาคม 2546 16:29 น.

เพียงเธอ..ผู้นั้น

พี่ดอกแก้ว

หนึ่งนารีมีคุณเลิศประเสริฐนัก 
หาใครจักเทียบได้แม้ปลายก้อย 
งามน้ำใจ..น้ำคำ ..ที่ล้ำรอย 
บ่มหัวใจดวงน้อยให้เติบกาล 

หยาดน้ำตา ค่าน้ำนม ผสมรัก 
เฝ้าปกปักคุ้มครองร้องกล่อมขาน 
ทุกนาทีมีเพื่อให้ใจเบิกบาน 
คือผู้สานสายเลือดไม่เหือดรัก
				
17 กรกฎาคม 2546 20:39 น.

วิพากษ์..สังคม

พี่ดอกแก้ว

สายหมอกผ่านม่านฟ้าเมื่อครารุ่ง 
สุรีย์ศรีแผ่พุ่งผ่านหมอกขาว 
ระยิบยับจับตาดูพร่าพราว 
สะท้อนน้ำแวววาวที่ราวไพร 

อยู่บนเนินเพลินชมหมอกพรมพร่าง 
คลุมแผ่นพื้นเบื้องล่างราวใยไหม 
ละอองขาวเคลือบเขียวของพฤกษ์ไพร 
งามละไมทอดสายตาพาเยือกเย็น 

อยู่เบื้องล่างพรางไปด้วยสายหมอก 
ทางดำเนินย้อนยอกยากแลเห็น 
สายสุรีย์บางเบาช่างหนาวเย็น 
ม่านหมอกเคลือบความเด่นแห่งสุรีย์ 

ความงดงาม.. ความดี... ที่แตกต่าง 
มีช่องว่าง ..เว้นไว้ ...ให้เช่นนี้ 
ต่างองศา....มุมมอง ...ของความดี 
จึงมากมี....ความต่าง.....ในทางเดิน 
				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพี่ดอกแก้ว