18 สิงหาคม 2546 10:00 น.
พี่ดอกแก้ว
ตามครรลองของชีวีที่งดงาม
คือเติบโตบนความมีคุณค่า
เริ่มชีวิตใฝ่เรียนเพียรวิชา
เสริมศีลธรรมจรรยาคราดรุณ
รู้หน้าที่มีคุณค่าไม่พร่าผลาญ
เริงสำราญก่อนใหญ่เมื่อวัยรุ่น
รู้หลีกเสี่ยงเสี่ยงเสพติดคิดขาดทุน
ไม่ว้าวุ่นสิ่งมึนเมาเข้าครอบครอง
ความสวยงามจักติดตามดรุณา
ให้สง่าสูงล้นไม่หม่นหมอง
มีคุณค่าพร้อมวิชามาครอบครอง
เป็นบัณฑิตรู้ตรองในความดี
จงคิดตามคำเตือนเหมือนคำบ่น
ที่พ่อแม่รักล้นจึงจู้จี้
หมายให้ลูกจำเริญวัยไร้ราคี
เป็นมณีงามแท้แก่สังคม
18 สิงหาคม 2546 09:55 น.
พี่ดอกแก้ว
เสียงหัวเราะดังลั่นเมื่อฉันล้ม
แต่ขนมถูกกำไว้ไม่ให้หล่น
แม่ร้องเรียกมานี่แน่ะเจ้าตัวซน
เที่ยวดั้นด้นค้นของกินไม่สิ้นลาย
จะหกล้มคะมำคว่ำหงายหน้า
ลูกคนกล้าก็มีหนมอยู่มากหลาย
ไม่เคยปล่อยให้ตกพื้นเลยสักราย
จะเจ็บกายไม่สนคนชอบกิน
แม่จับตัวมาเป่าเพี้ยงแล้วเอียงหน้า
เข้ามาหาที่แก้มนวลชวนถวิล
แล้วเป่าหัวอีกครั้งอย่างเคยชิน
โอม! ..เพี้ยงลูกจงสิ้นเคราะห์เจ็บตัว
ในอ้อมกอดแม่พรอดพร่ำรำพันรัก
อย่าซนนักแม่ใจหายนะทูนหัว
หากลูกเป็นอะไรใจแม่กลัว
เจ้าเจ็บตัวทีไรใจแม่ราญ
ม่านคำนึงผ่านไปใจรวดร้าว
ภาพตรงหน้าดุจราวถูกประหาร
แม่นอนนิ่งไม่ติงไหวใจร้าวราญ
โรคาพาลมาบีบคั้นบั่นมารดา
แผลที่กายสายระยางทางหายใจ
ช่องท้องใส่ถุงถ่ายคลายปัญหา
รอยกดทับเปื่อยเนื้อตรงที่ชา
แม่หลับตาแผ่วหายใจไม่รู้กาล
แม่จ๋าแม่ แม่ลืมตามาได้ไหม
รู้ไหมใครอยู่ตรงนี้รอกล่าวขาน
เจ้าตัวซนน้ำตาไหลอยู่เนิ่นนาน
อธิษฐานวอนเทวาโปรดปรานี
16 สิงหาคม 2546 21:09 น.
พี่ดอกแก้ว
บางคราวฝนหล่นมากลางฟ้าแจ้ง
มิแสดงเหตุรับกับฝนฟ้า
จึงเปียกปอนย้อนยอกกลอกกายา
นองน้ำตาคราผิดหวังไม่ตั้งตัว
สายสัมพันธ์สะบั้นคั่นยิ้มค้าง
ความอ้างว้างจู่โจมโหมใจทั่ว
ความเป็นจริงปรากฏไร้ภาพมัว
ต้องกลับตัวตัดใจไม่เหมือนเดิม
บางคราวฝนหล่นสายมากมายนัก
ช่างหนาหนักกระหน่ำและซ้ำเพิ่ม
ลงตรงแผลใจนี้ที่ดวงเดิม
และแต่งเติมความหมองครองน้ำตา
แต่สายฝนหนาแน่นสักเพียงไหน
จงรู้ไว้ชั่วโมงหนึ่งข้างหน้า
ต้องหยุดสาดขาดเม็ดฝนบนนภา
และท้องฟ้าจะงดงามยามแสงทอ
16 สิงหาคม 2546 21:03 น.
พี่ดอกแก้ว
อรุณเริ่มเติมชีวิตลิขิตแสง
ความร้อนแรงเคลื่อนไปในแหล่งหล้า
แสงสว่างสร้างคุณแก่พารา
แม้บางคราแผดเผาราวต้องเพลิง
ละครเริ่มเปิดฉากอย่างหลากรส
กรรมกำหนดบทให้ต่างอย่างหลงเหลิง
บางชีพใช้ชีวิตอย่างระเริง
บางชีพหมายดับเพลิงให้พ้นไฟ
บนเส้นทางชีวิตนี้ที่เดิมพัน
ด้วยหมายมั่นไปยังแห่งหนไหน
จักต้องร้อนต้องหนาวรวดร้าวใจ
บางครั้งฝนรินไหลให้เปียกปอน
มีสิ่งหนึ่งที่ซึ่งต้องถนอม
และหล่อหลอมรวมใจไม่ถ่ายถอน
คือความรักตระหนักค่าอื้ออาทร
แม้นหนาวร้อนอย่าให้วายกลายเป็นชัง
ผ่านความหม่นบนโลกบ้างอย่างพ่ายแพ้
ขอเพียงแต่รักการก้าวอย่าหยุดยั้ง
จะทิ้งความอ่อนแอแพ้พลัง
ไว้ข้างหลังอย่างแน่นอนอย่าถอนรัก
16 สิงหาคม 2546 20:58 น.
พี่ดอกแก้ว
ดาวดวงนั้นยังอยู่......... คู่ใจฉัน
ดาวมิ่งขวัญแสงใส....... คู่ใจนี้
ดาวศรัทธายังรับรู้........ คู่ใจดี
ดาวราตรีมีเธออยู่......... คู่ใจพราว
เพียงนิดน้อยคอยถนอม.. กล่อมห้วงแสง
เพียงวิบวับแสดง.......... กล่อมห้วงหาว
เพียงกระซิบแผ่วล้อม..... กล่อมห้วงดาว
เพียงถักทอแสงพราว..... กล่อมห้วงใจ
ดินคือฉันนั้นไซร้............ หมายชมดาว
ดินสืบสาวเส้นทาง.......... หมายชมใกล้
ดินยังรอดารา.............. หมายดวงใจ
ดินแย้มยิ้มปริ่มใจ............ หมายดาวโรย
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
869
