21 สิงหาคม 2546 19:07 น.
พี่ดอกแก้ว
ในฝัน...
ฉันเดินอยู่บนเมฆขาว
เรียงร้อยสายสร้อยดวงดาว
พร่างพราวมอบให้ในมือเธอ
ในฝัน...
คืนนั้นฝากคำพร่ำเพ้อ
ดุจมนต์ดลใจละเมอ
เคียงเธอเคียงข้างกลางจันทร์
ในฝัน...
ไหวหวั่นเมื่อเมฆมัวฟ้า
ลมกลืนคลื่นเมฆบังตา
เธอพลันจากลาน้ำตานอง
21 สิงหาคม 2546 19:05 น.
พี่ดอกแก้ว
คงเป็นคราวเคราะห์ร้ายมากรายจิต
ให้มีมิตรสนิทแนบแอบในฝัน
ที่ต้องเลือกต้องรู้ดูใจกัน
แล้วตัดสินใจมั่นจะเลือกใคร
ถึงสองคนบนใจนี้มีปัญหา
มิรู้ว่าจะเลือกคู่ดูคนไหน
หากยังยืดเยื้อครองทั้งสองใจ
สักวันหนึ่งสามใจน้ำตานอง
มองให้ลึกตรึกเร้นเช่นผู้อื่น
แล้วส่งคืนใจดวงหนึ่งซึ่งอาจหมอง
แต่ดีกว่าทั้งสามใจไม่ปรองดอง
อย่าหมายปองสองคำว่าสองใจ
21 สิงหาคม 2546 04:08 น.
พี่ดอกแก้ว
มิได้เตรียมตัวมาหาความหวาน
สร้างตำนานเสน่หาคราวฟ้าใส
เพียงเมฆขาวพราวฟ่องล่องลอยไป
ชวนหัวใจไหวหวิวปลิดปลิวตาม
ชมห้วงฟ้าห้วงฝันวันโลกสวย
ชะโลมด้วยสีสันอันล้นหลาม
ของทิวไม้ไพรพฤกษ์ที่งดงาม
ลอยไปตามตะวันอันเกริกไกร
ชั่วพริบตาเวลาแห่งความสุข
ก็แล่นรุกหมดช่วงห้วงแจ่มใส
ตะวันลาฟ้าหมองครองห้วงใจ
ความสดใสวูบลับกับตะวัน
หมดเวลา...ถึงคราที่ลาจาก
เมื่อพบแล้วต้องพรากเพราะแปรผัน
ต่างเป้าหมาย ต่างใจ ไม่เหมือนกัน
ต่างเส้นทาง ต่างฝัน ถึงวันลา
เหลือเพียงลายอดีตขีดรำลึก
ให้ย้อนนึกถึงไมตรีที่มีค่า
เหลือเพียงความทรงจำในจินตา
และเจิดจ้าดังแสงแห่งตะวัน
21 สิงหาคม 2546 04:05 น.
พี่ดอกแก้ว
คงเหมือนเรือลำน้อยลอยเคว้งคว้าง
อยู่ท่ามกลางเกลียวน้ำความหวั่นไหว
ไร้ทิศทางหางเสือเรือล่องไป
เพราะเขาใช้จนหมดค่าไม่อาวรณ์
หลงชมเงารัชนีที่ในน้ำ
หมายติดตามใกล้ชิดมิคิดถอน
หัวใจรักภักดีที่อาทร
แม้นร้าวรอนก็จงรักจักอดทน
ทุกวันคืนคลื่นคลุมรุมเรือนัก
ก็แน่นหนักเพียรสู้อยู่ทุกหน
แทบอัปปางร้างเยื่อเกื้อกมล
ภัยไหลหลากท่วมท้นก็ทนมา
หมายดูแลแค่เงาเขาลวงใช้
เพราะหลงใหลในคลื่นเสน่หา
ถูกกรีดกดเป็นหยดเลือดและน้ำตา
ด้วยมือนั้นช้าช้าทีละรอย
ซากยับเยินสะเทิ้นน้ำตามแรงไหว
ทอดหัวใจให้สิ้นไม่ท้อถอย
เพียงสัตย์ซื่อถือมั่นไม่บั่นรอย
ตั้งใจคอยเขาแลเหลียวมาเกี่ยวใจ
21 สิงหาคม 2546 04:01 น.
พี่ดอกแก้ว
พระพายผันพันเกลียวเกี่ยวดอกขาว
ให้พร่างพราวสู่พื้นดื่นดอกสวย
กรุ่นกลิ่มหอมย้อมใจให้ระรวย
พิศดอกสวยสีขาวราวกลีบบาง
แม้นสู่ดินไม่ผินโศกวิโยคเศร้า
หรือเงียบเหงาในจิตคิดหม่นหมาง
ยังพลีกลิ่นระรินสายไปทุกทาง
จวบวายวางทำหน้าที่มิมีคลาย
หมายโมกหอมย้อมใจให้รู้จัก
กับความรักในชีวีมีเป้าหมาย
แม้นพานพบอุปสรรคทั้งใจกาย
มิยอมพ่ายใจท้อต่อสิ่งใด
เก็บโมกหอมกรอมไว้ในใจนี้
ให้ฤดีสดชื่นและแจ่มใส
มิจางกลิ่นสิ้นค่าเวลาไกล
ในหัวใจไม่พ้อต่อเส้นทาง
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
807
