11 พฤศจิกายน 2546 22:23 น.
พี่ดอกแก้ว
ในห้วงลึกตรึกไว้ไม่เลือนลาง
ความบอบบางของหนึ่งสิ่งอิงแอบไว้
แทรกซึมซับเข้าสู่กระแสใจ
กลายเป็นฝันฉากใหญ่ให้ชวนตรอง
เงาอดีตขีดรอยให้ถอยหลัง
บางครั้งรั้งใจเศร้าให้เราหมอง
บางคราวเพิ่มแรงใจให้ใฝ่ปอง
จึงครอบครองไหวหวั่น...ไม่มั่นใจ
กลายกระแสแผ่อำนาจให้ขาดรู้
เมื่อหมกอยู่กับสิ่งที่น่าหลงใหล
หรือกับสิ่งเจ็บร้าวที่ภายใน
สูญเสียใจ...ไร้สติริปัญญา
10 พฤศจิกายน 2546 23:25 น.
พี่ดอกแก้ว
แสงสีทองของสายัณห์ในวันเหงา
สัมผัสเงาติณชาติให้สาดสี
จำรัสผ่องส่องพรายไล้อินทรี
ให้หญ้ามีแสงงามยามลับวัน
ลมระบัดพัดยอดหญ้าให้พร่าไหว
ล้อลมไกวในเวทีที่พราวฝัน
หญ้าต่ำศักดิ์จักชูช่อล้อสายัณห์
ในเวลาเพียงแค่นั้นก็ชื่นบาน
ขอเพียงมีนาทีหนึ่งซึ่งเฉิดฉาย
เลิศคุณค่าพร้อมใจกายอย่างสุขศานต์
ก็คุ้มในแต่ละวันที่ผันกาล
แม้จะผ่านเพียงพริบตาก็สาใจ
แม้นราตรีมีเพียงเงาเจ้าส่องโสม
เสียงประโคมจากแมลงแฝงหวนไห้
ความหม่นหมางย่อมร้างลับดับหายไป
พร้อมกับแสงอุทัยที่มาเยือน
8 พฤศจิกายน 2546 16:34 น.
พี่ดอกแก้ว
กี่ครั้งคราวก้าวล้มจมน้ำครำ
กี่รอยช้ำฝากผิวริ้วกายนี้
กี่คำหยามเหยียดซ้ำย้ำฤดี
กี่รอยแผลที่มีจากรายทาง
ครั้งที่ล้มตรมร้าวคราวพบทุกข์
ครั้งที่ลุกขึ้นสู้กู้เรือนร่าง
ครั้งที่ผ่านพลบค่ำย่ำเลือนลาง
ครั้งที่วางอุปสรรคเพื่อพักกาย
คือใจก่อไม่ท้อแท้แก่ชะตา
จึงไม่ราความเพียรเรียนความหมาย
จัดชีวิตตามสิทธิ์สู้ไม่รู้วาย
หมดความยากสู่ง่ายด้วยใจจริง
กลับมาบอกน้องๆของพี่ดอกแก้วทุกๆคนว่า..
ชีวิตไม่ได้ง่ายเหมือนจัดวาง
แต่ไม่ยากที่จะจัดการ
8 พฤศจิกายน 2546 16:27 น.
พี่ดอกแก้ว
มีต้นไม้ต้นใหญ่ชื่อ ไมตรี
บนต้นมีกิ่งก้านสานสาขา
แตกใบก่อช่องามยามทัศนา
กลุ่มดอกสีนวลตาคราเยี่ยมยล
ใบสีเขียวเหนี่ยวใจไว้ด้วยรัก
ก้านสมัครกิ่งห่วงใยในทุกหน
ลำต้นแกร่งแหล่งพักใจคลายทุกข์ทน
ปวงดอกดลห่วงหาอาทรกัน
มีปุ๋ยดีที่น้ำใจใฝ่บำรุง
และวาจาคอยปรุงให้สุขสันต์
ความเมตตาพารากฝอยคอยผูกพัน
รากแก้วนั้นตรึงไว้ด้วยใจจริง
คราวที่ลมห่มฟ้ามาโกรธกริ้ว
ใบไม้ปลิวใบร่วงควงลงดิ่ง
กิ่งอาจโค่นโอนก้านคร้านไหวติง
มาแน่นิ่งกับพื้นไม่ฟื้นกาย
ดอกก็พลัดกวัดแกว่งตามแรงกล้า
เสน่หาร่วงลิ่วปลิวลับหาย
มรสุมมารุมไม้ทลาย
ไมตรีคลายจากกันวันเกรี้ยวใจ
เหลือเพียงต้นโคนตอรอฟื้นฟู
หากยังรู้สายใยรักที่สดใส
กลับมาเยี่ยมเยียวยารักษาใจ
อย่าราดรดน้ำเดือดไว้ให้รากโทรม
8 พฤศจิกายน 2546 08:39 น.
พี่ดอกแก้ว
คงคาครวญคร่ำคล้าย ............ คอยรอ
นานเนิ่นน้ำตาคลอ .................. ก่อเศร้า
พรรณเพ็ญพร่างแพรวทอ ..... พ้อว่า
องค์พระพุทธเจ้า ................... ดับแล้วนิพพาน
นานแสนนานเนิ่นครั้ง ............. เนรัญ ชราเฮย
ทรงอธิษฐานบรร ................... ลุแจ้ง
ลอยถาดพิสุทธิ์สรรค์ ............. ตั้งจิต
แม้นเลือดเนื้อเหือดแห้ง ....... บ่ยั้งตั้งใจ
เพ็ญเดือนเยือนอีกครั้ง ........... คราวชล
ปริ่มปรี่ฝั่งกมล ......................... ซาบเกล้า
พร้อมพรักจักเตรียมตน ........... ไหว้บาท
จุดประเทียบโคมเจ้า ............... เพื่อน้อมอัญชลี
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
957
