2 ธันวาคม 2546 10:42 น.

ภาพวิว

หมายไปสู่ภูผาคราลมหนาว
สัมผัสราวละอองไหมในหมอกฝัน
รับความเย็นยะเยือกไว้ในใจพลัน
คลายความหันเหร้อนผ่อนอุรา

หมายไปชมผืนไพรในโลกกว้าง
ที่ไม่ร้างมุมมองของพฤกษา
สดขจีสีสันลออตา
มวลผกาเป็นโอสถรดความชัง

หมายไปพบความสงบและสวยงาม
ไร้คำถาม ..คำบ่น ..ค้นความหลัง
ไร้คำคน ..คุกคาม ..หยามประดัง
ไร้ปัญหา ..รุงรัง ..ที่รอบกาย

หมายไปพักถักใจให้มีแรง
เพื่อกล้าแกร่งคืนกลับไม่ลับหาย
ล้างความเบื่อ...เหลือความหวังยังพร่างพราย
ล้างความหน่ายเหนื่อยท้อต่อการงาน

หมายไปพ้นคนพูดมากหลากคำถาม
สักชั่วยาม..ตามใจปองร้องขับขาน
หมายปลดแอกแบกภาระที่คะคาน
สักวันวาร..เพื่อให้บ่าไม่ล้ากรำ

แต่สุดท้ายที่มุ่งหมายมิได้มา
เพราะมิเหลือเวลาให้หมายซ้ำ
มีชีวิตลิขิตงานเพื่อสานทำ
ก้มหน้ากรำงานต่อไม่ท้อใจ

มีเพียงจินตนาการมาสานฝัน
ล่องลอยพลันไปตามภาพฉาบฟ้าใส
พบความเย็นเห็นความงามตามพฤกษ์ไพร
ล้างหัวใจได้เท่านี้ที่ภาพวิว

3020

love

comment

2 ธันวาคม 2546 10:30 น.

อยู่กลางใจ

พี่ดอกแก้ว

อยู่กลางใจไหววาบอาบไอหวาน
บอกตำนานการคงอยู่คู่แสงไข
เกื้อกำเนิดเกิดก่อความเกรียงไกร
ให้เคลื่อนไหวในโลกหล้าพาร่มเย็น

คือแสงไฟจากใจบุรุษเพชร
หมายเผด็จดัสกรผ่อนเคืองเข็ญ
บารมีปรี่แรงแห่งบำเพ็ญ
ระบัดความร่มเย็นสู่มรรคา

สาดส่องไปสู่ฤทัยผู้ใส่จิต
หมดนิมิตเกิดก่อต่อตัณหา
แม้นวิบากหลากไหลไม่นำพา
จิตโสดาตัดรอนสิ้นถิ่นชนกกรรม

เป็นกุศลพ้นวัฏฏะละเหตุทุกข์
สิ้นเชื้อปลุกอนุสัยไร้ความช้ำ
ถึงเศษบาปอาบร่างสร้างระกำ
มิอาจทำใจไหวในเหตุการณ์

การบรรลุมรรคผลจนสิ้นเชื้อ
มีปัญญาก่อเกื้อเพื่อสังหาร
สามัคคีมีในมรรคจักรอนราญ
กิเลสพาลตามประเภทเหตุกำลัง

คือทางเดียวที่เหนี่ยวได้ไปนิพพาน
เป็นทางที่ทิ้งมารไว้เบื้องหลัง
ตัดวัฏฏะละเหตุเก่าที่น่าชัง
จิตพิสุทธิ์ถึงฝั่งวิมุติธรรม

ละกิเลสได้สิ้นเชื้อไม่เหลือไฟ
ในดวงใจไร้ทุกข์มารุกล้ำ
แต่กายต้องกระทบวิบากกรรม
ที่เคยทำตามส่งผลไม่พ้นไป

จนกว่าจะปรินิพพานลง
อโหสิกรรมเลิกส่งผลมาให้
เพราะไร้สิ้นผู้รับผลพิษภัย
ไม่มีใดนอกเหตุกรรมนำผลเลย

ขอทวนซ้ำย้ำวิบากว่าคือผล
หาใช่กลลวงใครไม่เปิดเผย
เมื่อใดเหตุปัจจัยพร้อมย่อมเกิดเลย
อยู่ที่จิตจะวางเฉย..เพราะรู้จริง

แม้นพระพุทธองค์ผู้ทรงชัย
ก็มิอาจพ้นผลกรรมได้เลยสักสิ่ง
เคยบำเพ็ญทุกรกิริยาหาความจริง
ไม่อาจอิงด้วยฤทธิ์ฌานผ่านผลภัย

ทรงบอกทางสายเอกไว้เสกจิต
มิได้ทรงให้สิทธิ์เลือกทางไหน
เมื่อจิตพ้นธุลีที่นองใจ
จึงตัดใยอกุศลพ้นภพภูมิ

1041

love

comment

2 ธันวาคม 2546 10:19 น.

ทีฆายุโกโหตุ..มหาราชา

พี่ดอกแก้ว

พระเอยพระผ่านฟ้า 
ร่มประชาชาวสยาม 
เอกองค์ผู้ทรงนาม 
มหาราชแห่งจักรี 

องค์พระภูมิพล 
คุ้มผองชนไปทุกที่ 
เมตตาพระบารมี 
จรดขอบแคว้นทั่วแดนทอง 

ดั่งดวงพระสุรีย์ 
ส่องราศีทั่วทั้งผอง 
โปรยสุขให้เนืองนอง 
พยุงศาสน์สะอาดธรรม 

เฉลิมรอบพระชนม์ 
น้อมกมลเทิดเศียรค้ำ 
จอมไทยผู้จอมธรรม 
แทบเบื้องบาทภูบดี 

อัญเชิญรัตนตรัย 
และเทพไท้ทั่วธานี 
บริบาลจอมจักรี 
เจริญพละยิ่งพระชนม์ 

กิจใด ธ ประสงค์ 
เจตน์จำนงสำเร็จผล 
ด้วยเกล้าด้วยกมล 
ขอจงทรงพระเจริญ 


ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ 
ข้าพพระพุทธเจ้า  ดอกแก้ว
www.abhidhamonline.org/